Ազատութեամբ քրիստոնէական նուիրումին համաձայն ապրինք

«Ուր որ Տէրոջը Հոգին կայ, հոն ազատութիւն կայ»։—Բ. ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 3։17

1. Եհովայի Վկաները որո՞ւ նուիրուած են, եւ ինչո՞ւ օրինական գործակալութիւններ կը գործածեն։

ԵՀՈՎԱՅԻ Վկաները կը հաւատան թէ իրենց կրօնքը յաւիտեան պիտի գոյատեւէ։ Հետեւաբար, անոնք կ’ակնկալեն յաւիտեանս յաւիտենից «հոգիով ու ճշմարտութիւնով» Աստուծոյ ծառայել։ (Յովհաննու 4։23, 24) Բարոյական ազատ գործակալներ ըլլալով, այս Քրիստոնեաները Եհովա Աստուծոյ անվերապահ նուիրում մը կատարած են ու վճռած են անոր համաձայն ապրիլ։ Ասիկա ընելու համար, անոնք Աստուծոյ Խօսքին եւ իր սուրբ հոգիին կ’ապաւինին։ Մինչ աստուածատուր ազատութեամբ իրենց քրիստոնէական նուիրումը սրտանց կը կատարեն, Վկաները պատշաճ յարգանք ցոյց կու տան կառավարական «վերին իշխանութիւններու» ունեցած դերին եւ օրինական միջոցներն ու կարգադրութիւնները պատշաճօրէն կը գործածեն։ (Հռովմայեցիս 13։1, ՆԱ. Յակոբու 1։25) Օրինակի համար, Վկաները զանազան երկիրներու մէջ մասնաճիւղեր ունեցող՝ Դիտարանի Ընկերութիւնը կը գործածեն, որպէս օրինական գործիք մը, իրենց ընկեր արարածներուն օգնելու համար, յատկապէս հոգեւոր գետնի վրայ։ Սակայն, Վկաները Աստուծո՛յ նուիրուած են եւ ոչ թէ՝ օրինական գործակալութեան մը. իսկ Եհովայի իրենց նուիրումը յաւիտեան պիտի գոյատեւէ։

2. Եհովայի Վկաները ինչո՞ւ մեծապէս կը գնահատեն Դիտարանի Ընկերութիւնը եւ օրինական նման գործակալութիւններ։

² Որպէս Աստուծոյ նուիրուած ծառաներ, Եհովայի Վկաները պարտաւորուած են հետեւիլ Յիսուսի հետեւեալ պատուէրին՝ «բոլոր ազգերը աշակերտեցէք, մկրտեցէ՛ք զանոնք յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. սորվեցուցէք անոնց»։ (Մատթէոս 28։19, 20) Այս գործունէութիւնը պիտի շարունակուի մինչեւ իրերու դրութեան վերջը, քանի որ Յիսուս նաեւ ըսաւ. «Արքայութեան այս աւետարանը բովանդակ աշխարհի մէջ պիտի քարոզուի՝ բոլոր ազգերուն վկայութիւն ըլլալու։ Անկէ յետոյ Վերջը պիտի գայ»։ (Մատթէոս 24։3, 14) Ամէն տարի, Դիտարանի Ընկերութեան եւ օրինական նման հաստատութիւններու տպագրական գործարանները՝ միլիոնաւոր Աստուածաշունչեր, գրքեր, գրքոյկներ եւ պարբերաթերթեր կը հայթայթեն Եհովայի Վկաներուն, իրենց քարոզչական երկրածաւալ գործունէութեան մէջ գործածելու համար։ Հետեւաբար, այս օրինական հաստատութիւնները շատ արժէքաւոր օգնութիւն կը մատուցանեն Աստուծոյ նուիրուած ծառաներուն, որպէսզի իրենց նուիրումին համաձայն ապրին։

3. Եհովայի Վկաները «Ընկերութիւնը» արտայայտութիւնը նախապէս ի՞նչ առումով կը գործածէին։

³ Անհատ մը կրնայ առարկել թէ երբ Վկաները Դիտարանի Ընկերութեան մասին կը խօսին՝ շատ յաճախ միա՛յն «Ընկերութիւնը» արտայայտութիւնը գործածելով՝ ցոյց կու տան թէ զայն օրինական գործիքէ մը աւելի կը նկատեն։ Անոնք, պաշտամունքի վերաբերեալ հարցերուն մէջ, զայն գերագոյն հեղինակութիւնը չե՞ն նկատեր։ Եհովայի Վկաներ—Աստուծոյ Թագաւորութիւնը Ծանուցանողներ գիրքը այս կէտը կը յստակացնէ, բացատրելով. «Երբ [1 Յունիս 1938–ի] Դիտարան–ը ‘Ընկերութեան’ ակնարկեց, անիկա ոչ միայն օրինական գործիքի մը կ’ակնարկէր, այլ օծեալ Քրիստոնեաներու մարմինին, որ այդ օրինական հաստատութիւնը կազմեց ու զայն կը գործածէ»։ Ուստի այդ արտայայտութիւնը կը ներկայացնէր «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան»։a (Մատթէոս 24։45) Վկաները ընդհանրապէս այս իմաստով է որ գործածեցին «Ընկերութիւնը» արտայայտութիւնը։ Անշուշտ, օրինական հաստատութիւնը եւ «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան» իրար փոխարինող արտայայտութիւններ չեն։ Դիտարանի Ընկերութեան տնօրէնները ընտրուած են, մինչդեռ ‘հաւատարիմ ծառան’ կազմող Վկաները Եհովայի սուրբ հոգիով օծուած են։

4. (ա) Վկաներէն շատեր ի՞նչպէս կ’արտայայտուին թիւրիմացութիւններէ խուսափելու համար։ (բ) Եզրաբանութեան նկատմամբ ինչո՞ւ հաւասարակշռուած պէտք է ըլլանք։

⁴ Թիւրիմացութիւններէ խուսափելու համար, Եհովայի Վկաները կը փորձեն ուշադրութիւն ընել իրենց արտայայտութիւններուն, երբ ուրիշներու հետ կը խօսին։ Փոխանակ ըսելու, «Ընկերութիւնը կը սորվեցնէ», Վկաներէն շատեր կը նախընտրեն այսպիսի արտայայտութիւններ գործածել. «Աստուածաշունչը կ’ըսէ» կամ՝ «ըստ հասկացողութեանս, Աստուածաշունչը կը սորվեցնէ»։ Այս կերպով, անոնք կը շեշտեն իւրաքանչիւր Վկայի՝ Աստուածաշունչի ուսուցումները ընդունելու անձնական որոշումը, նաեւ կը խուսափին այն սխալ տպաւորութիւնը ձգելէ թէ Վկաները ձեւով մը ենթակայ են կրօնական որոշ աղանդի մը օրէնքներուն։ Անշուշտ, եզրաբանութեան նկատմամբ թելադրութիւնները երբեք հակաճառութեան նիւթ պէտք չէ դառնան։ Ի վերջոյ, եզրաբանութիւնը կարեւոր է որպէսզի թիւրիմացութիւններու առաջքը առնուի։ Քրիստոնէական հաւասարակշռութիւն կը պահանջուի։ Աստուածաշունչը կը խրատէ՝ «խօսքերու վրայ վէճ չընել»։ (Բ. Տիմոթէոս 2։14, 15) Սուրբ Գրութիւնները նաեւ հետեւեալ սկզբունքը կը յիշեն. «Եթէ լեզուով բացայայտ խօսք չխօսիք, խօսուածը ի՞նչպէս պիտի հասկցուի»։—Ա. Կորնթացիս 14։9

Աստուծոյ Հոգին Կանոններու Կարիքը կը Նուազեցնէ

5. Ա. Կորնթացիս 10։23 ի՞նչպէս պէտք է հասկցուի։

⁵ Պօղոս առաքեալ ըսաւ. «Ամէն բան ինծի օրինաւոր է, բայց ո՛չ թէ ամէն բան՝ օգտակար»։ Ապա աւելցուց. «Ամէն բան ինծի օրինաւոր է, բայց ո՛չ թէ ամէն բան շինութիւն կ’ընէ»։ (Ա. Կորնթացիս 10։23) Բացայայտօրէն, Պօղոս ըսել չէր ուզեր թէ Աստուծոյ Խօսքին յայտնապէս դատապարտած բաները ընելը՝ օրինաւոր էր։ Վաղեմի Իսրայէլի տրուած շուրջ 600 օրէնքներուն հետ բաղդատած, քրիստոնէական կեանքը կառավարող բացայայտ պատուիրանները քիչ են։ Հետեւաբար, շատ մը հարցեր անհատին խղճմտանքին ձգուած են։ Եհովայի նուիրուած անհատ մը, Աստուծոյ հոգիին առաջնորդութեան հայթայթած ազատութիւնը կը վայելէ։ Ճշմարտութիւնը իւրացնելով, Քրիստոնեան Աստուածաշունչի վրայ հիմնուած իր խղճմտանքին կը հետեւի եւ սուրբ հոգիին միջոցաւ Աստուծոյ հայթայթած առաջնորդութեան կը վստահի։ Ասիկա նուիրուած Քրիստոնեային կ’օգնէ որոշելու թէ ի՛նչ բան «շինութիւն կ’ընէ» եւ «օգտակար» պիտի ըլլայ թէ՛ իրեն եւ թէ ուրիշներուն համար։ Ան կը գիտակցի թէ իր տուած որոշումները պիտի ազդեն Աստուծոյ հետ իր անձնական յարաբերութեան՝ որու ինք նուիրուած է։

6. Քրիստոնէական ժողովներուն ընթացքին, ի՞նչպէս ցոյց կու տանք թէ ճշմարտութիւնը իւրացուցած ենք։

⁶ Քրիստոնեան քրիստոնէական ժողովներուն պատասխաններ տալով ցոյց կու տայ թէ ինք ճշմարտութիւնը իւրացուցած է։ Սկիզբը, թերեւս ան կրկնէ ի՛նչ որ ըսուած է ուսումնասիրուած գրականութեան մէջ։ Սակայն ժամանակի ընթացքին, ան պիտի յառաջդիմէ մինչեւ որ կարենայ Աստուածաշունչի ուսուցումները իր անձնական բառերով արտայայտել։ Այսպիսով ան կ’ապացուցանէ որ մտածելու իր կարողութիւնը կը զարգացնէ, փոխանակ ուրիշներուն ըսածները պարզապէս կրկնելու։ Գաղափարները իր անձնական բառերով բանաձեւելը եւ ճշմարտութեան ուղիղ խօսքեր անկեղծօրէն արտայայտելը, անոր հաճոյք պիտի պատճառէ եւ ցոյց պիտի տայ թէ իր մտքին մէջ համոզուած է։—Ժողովողի 12։10. բաղդատել՝ Հռովմայեցիս 14։5բ։

7. Եհովայի ծառաները ազատօրէն ի՞նչ որոշումներ տուած են։

⁷ Եհովայի Վկաները Աստուծոյ եւ իրենց ընկեր արարածներուն հանդէպ սէր ունին։ (Մատթէոս 22։36-40) Անոնք սերտօրէն իրարու միացած են քրիստոսանման սիրոյ կապով, կազմելով համաշխարհային եղբայրակցութիւն մը։ (Կողոսացիս 3։14. Ա. Պետրոս 5։9) Սակայն, բարոյական ազատ գործակալ ըլլալով, իւրաքանչիւրը անձնապէս որոշած է Աստուծոյ Թագաւորութեան բարի լուրը քարոզել, քաղաքական գետնի վրայ չէզոք մնալ, արիւնէ ետ կենալ, որոշ զբօսանքներէ խուսափիլ եւ Աստուածաշունչի չափանիշներուն համաձայն ապրիլ։ Այս որոշումները անոնց չեն պարտադրուած։ Ասոնք որոշումներ են, որոնք մաս կը կազմեն կենցաղի մը, զոր հաւանական Վկաները յօժարակամօրէն կ’ընտրեն, քրիստոնէական նուիրումի քայլը առնելէ առաջ։

Կառավարիչ Մարմինի՞ մը Համարատու Են

8. Ո՞ր հարցումը տեղին է որ յստակացուի։

⁸ Աստուածաշունչը յստակօրէն ցոյց կու տայ թէ ճշմարիտ Քրիստոնեաները բռնադատութեամբ չէ որ Աստուծոյ կը ծառայեն։ Անիկա կ’ըսէ. «Տէրը Հոգին է եւ ուր որ Տէրոջը Հոգին կայ, հոն ազատութիւն կայ»։ (Բ. Կորնթացիս 3։17) Սակայն այս իրողութիւնը ի՞նչպէս կարելի է ներդաշնակել «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ»ի մը ու անոր Կառավարիչ Մարմինին գաղափարին հետ։—Մատթէոս 24։45-47

9, 10. (ա) Քրիստոնէական ժողովքին մէջ, գլխաւորութեան սկզբունքը ի՞նչպէս կը կիրարկուի։ (բ) Առաջին դարու քրիստոնէական ժողովքին մէջ, գլխաւորութեան սկզբունքին հետեւիլը ի՞նչ բան անհրաժեշտ դարձուց։

⁹ Այս հարցումին պատասխանելու համար մեր միտքը պէտք է ունենանք գլխաւորութեան նկատմամբ սուրբ գրային սկզբունքը։ (Ա. Կորնթացիս 11։3) Եփեսացիս 5։21-24–ի մէջ, Քրիստոսի կ’ակնարկուի որպէս «եկեղեցիին գլուխ»ը, ան որու եկեղեցին «հնազանդ կ’ըլլայ»։ Եհովայի Վկաները կը հասկնան թէ հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան Յիսուսի հոգեւոր եղբայրներէն բաղկացած է։ (Եբրայեցիս 2։10-13) Այս հաւատարիմ ծառայ դասակարգը նշանակուած է, որպէսզի Աստուծոյ ժողովուրդին՝ «ատենին» հոգեւոր «կերակուր» հայթայթէ։ Այս վերջին ժամանակին մէջ, Քրիստոս այս ծառան «իր բոլոր ունեցածին վրայ» կեցուցած է։ Հետեւաբար, անոր դիրքը Քրիստոնեայ ըլլալ դաւանող ոեւէ անհատի յարգանքին արժանի կը դարձնէ զինք։

¹⁰ Գլխաւորութեան նպատակն է միութիւնը պահպանել եւ վստահ ըլլալ թէ «ամէն բան վայելչութեամբ եւ կարգաւ» ըլլայ։ (Ա. Կորնթացիս 14։40) Առաջին դարուն ասիկա իրագործելու համար, հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ դասակարգէն քանի մը օծեալ Քրիստոնեաներ ընտրուած էին, ամբողջ խումբը ներկայացնելու համար։ Ինչպէս որ յաջորդական դէպքերը ցոյց տուին, առաջին դարու այս կառավարիչ մարմինին կատարած վերատեսչութիւնը, Եհովայի հաճութիւնը ու օրհնութիւնը կը վայելէր։ Առաջին դարու Քրիստոնեաները ուրախութեամբ ընդունեցին այս կարգադրութիւնը։ Արդարեւ, անոնք զայն ողջունեցին եւ երախտապարտ էին անոր հոյակապ արդիւնքներու համար։—Գործք 15։1-32

11. Արդի Կառավարիչ Մարմինը ի՞նչ աչքով պէտք է դիտուի։

¹¹ Այս կարգադրութիւնը տակաւին արժէք ունի։ Այժմ, Եհովայի Վկաներու Կառավարիչ Մարմինը կը բաղկանայ տասը օծեալ Քրիստոնեաներէ, որոնց բոլորն ալ տասնեակ տարիներու փորձառութիւն ունին։ Առաջին դարու կառավարիչ մարմինին նման, անոնք Եհովայի Վկաներուն հոգեւոր առաջնորդութիւն կը հայթայթեն։ (Գործք 16։4) Նախկին Քրիստոնեաներուն նման, Վկաները ուրախութեամբ Կառավարիչ Մարմինի հասուն եղբայրներուն կը նային, պաշտամունքի հարցերուն նկատմամբ Աստուածաշունչի վրայ հիմնուած ուղղութիւն եւ առաջնորդութիւն ստանալու համար։ Թէեւ Կառավարիչ Մարմինի անդամները, իրենց հաւատակիցներուն նման, Եհովայի ու Քրիստոսի ծառաներն են, բայց Աստուածաշունչը մեզ կը խրատէ. «Ձեր առաջնորդներուն մտիկ ըրէ՛ք ու անոնց հնազանդեցէ՛ք, վասն զի անոնք ձեր հոգիներուն համար կը հսկեն, որպէս թէ հաշիւ պիտի տան. որպէս զի խնդութիւնով ընեն այն գործը եւ ոչ թէ հառաչելով, վասն զի այն ձեզի օգտակար չէ»։—Եբրայեցիս 13։17

12. Իւրաքանչիւր Քրիստոնեայ որո՞ւ համարատու է։

¹² Քանի որ Աստուածաշունչը վերատեսչութեան այս դիրքը տուած է Կառավարիչ Մարմինին, ասիկա կը նշանակէ՞ թէ իւրաքանչիւր Եհովայի Վկայ իր գործերուն համար անոր համարատու է։ Հռովմի մէջ եղող Քրիստոնեաներուն ուղղած Պօղոսի խօսքերուն համաձայն, պատասխանը ո՛չ է. «Ինչո՞ւ քու եղբայրդ կը դատես կամ դուն ինչո՞ւ քու եղբայրդ կ’անարգես. վասն զի ամէնքս ալ Քրիստոսին [«Աստուծոյ», ՆԱ] ատեանին առջեւ պիտի կանգնինք։ . . . Մեզմէ ամէն մէկը Աստուծոյ հաշիւ պիտի տայ իր անձին համար»։—Հռովմայեցիս 14։10-12

13. Եհովայի Վկաները իրենց քարոզչութեան գործունէութիւնը ինչո՞ւ կը տեղեկագրեն։

¹³ Սակայն, իւրաքանչիւր Վկայէ ակնկալուած չէ՞ իր քարոզչութեան գործունէութիւնը տեղեկագրել։ Այո՛, բայց ասոր նպատակը յստակօրէն բացատրուած է Վկաներու յատուկ գրքի մը մէջ, ուր կ’ըսէ. «Յիսուս Քրիստոսի նախկին հետեւորդները կը հետաքրքրուէին քարոզչութեան գործին յառաջդիմութեան մասին եղած տեղեկագրութիւններով։ (Մարկոս 6։30) Մինչ գործը կը բարգաւաճէր, վիճակագրական արձանագրութիւններ, ինչպէս նաեւ, բարի լուրի քարոզչութեան մասնակցողներու աչքառու փորձառութիւնները սկսան հաւաքուիլ։ . . . (Գործք 2։5-11, 41, 47. 6։7. 1։15. 4։4) . . . Որքա՜ն քաջալերական էր այդ հաւատարիմ Քրիստոնեայ քարոզիչներուն համար, իրագործուած բաներուն մասին տեղեկագրութիւններ լսել։ . . . Նմանապէս, Եհովայի արդի կազմակերպութիւնը կը ջանայ Մատթէոս 24։14–ի նախագուշակած գործին կատարման մասին ճշգրիտ արձանագրութիւններ պահել»։

14, 15. (ա) Բ. Կորնթացիս 1։23–ը ի՞նչ կերպով կը կիրարկուի Կառավարիչ Մարմինին։ (բ) Իւրաքանչիւր Քրիստոնեայ ի՞նչ բանի հիման վրայ անձնական որոշումներ պէտք է տայ, գիտակցելով ո՛ր իրողութեան։

¹⁴ Կառավարիչ Մարմինը սիրալիր կարգադրութիւն մը եւ ընդօրինակուելու արժանի եղող հաւատքի օրինակ մըն է։ (Փիլիպպեցիս 3։17. Եբրայեցիս 13։7) Որպէս տիպար Քրիստոսի հետեւելով ու կառչելով, անոնք կրնան Պօղոսի խօսքերը արձագանգել. «Ոչ թէ ձեր հաւատքին վրայ կը տիրապետենք, հապա գործակից ենք ձեր ուրախութեանը. վասն զի դուք հաւատքով կը կենաք»։ (Բ. Կորնթացիս 1։23) Տիրական եղող հակումները տեսնելով, Կառավարիչ Մարմինը ուշադրութիւն կը հրաւիրէ Աստուածաշունչի խրատը մտիկ ընելու օգուտներուն, Աստուածաշունչի օրէնքները ու սկզբունքները կիրարկելու մասին թելադրութիւններ կու տայ, ծածուկ վտանգներէ կը զգուշացնէ, ինչպէս նաեւ «գործակից»ներուն պէտք եղած քաջալերութիւնը կու տայ։ Այսպիսով, անիկա իր քրիստոնէական տնտեսութիւնը կը կատարէ եւ անոնց կ’օգնէ որ իրենց ուրախութիւնը պահպանեն, նաեւ հաւատքի մէջ զիրենք կը կերտէ, որպէսզի հաստատ մնան։—Ա. Կորնթացիս 4։1, 2. Տիտոս 1։7-9

¹⁵ Եթէ Վկայ մը Կառավարիչ Մարմինին ներկայացուցած Աստուածաշունչի խրատներուն վրայ հիմնուելով որոշումներ տայ, անիկա յօժարակամօրէն կ’ընէ, քանի որ Աստուածաշունչի իր ուսումնասիրութիւնը զինք համոզած է թէ ասիկա է պատշաճ ընթացքը։ Իւրաքանչիւր Վկայ Աստուծոյ Խօսքէն ազդուելով՝ Կառավարիչ Մարմինին ներկայացուցած սուրբ գրային առողջ խրատները կը կիրարկէ, լիովին գիտակցելով թէ իր տուած որոշումները պիտի ազդեն Աստուծոյ հետ իր անձնական յարաբերութեան, այն Աստուծոյն որու ինք նուիրուած է։—Ա. Թեսաղոնիկեցիս 2։13

Աշակերտներ եւ Զինուորներ

16. Թէեւ վարմունքի վերաբերեալ տրուած որոշումները անձնական հարց են, սակայն ինչո՞ւ ոմանք կը վտարուին։

¹⁶ Սակայն, եթէ վարմունքի վերաբերեալ տրուած որոշումները անձնական հարց են, ինչո՞ւ Եհովայի Վկաներէն ոմանք կը վտարուին։ Ոչ ոք կամայականօրէն կ’որոշէ որ որոշ մեղք մը գործելը վտարում կը պահանջէ։ Փոխարէն, վտարումը սուրբ գրային պահանջք մըն է, միայն երբ ժողովքի անդամ մը անզեղջօրէն լուրջ մեղքերու՝ զոր օրինակ, Ա. Կորնթացիս 5–րդ գլուխի մէջ նշուած մեղքերու՝ միջամուխ կ’ըլլայ։ Ուստի, պոռնկութիւն գործող Քրիստոնեան կը վտարուի միայն եթէ մերժէ սիրալիր հովիւներու մատուցանած հոգեւոր օգնութիւնը։ Եհովայի Վկաները միակը չեն որ քրիստոնէական այս սովորութեան կը հետեւին։ Կրօնքի Համայնագիտարանը (Անգլերէն) կ’ըսէ. «Որեւէ համայնք իրաւասութիւնը ունի ինքզինք պաշտպանելու չհամակերպող անդամներէ, որոնք մեծամասնութեան բարօրութեան կրնան սպառնալ։ Կրօնական միջավայրի մէջ, այս իրաւասութիւնը յաճախ ամրապնդուած է այն համոզումով թէ պատժամիջոցը Աստուծոյ առջեւ անհատի մը կեցուածքին կ’ազդէ»։

17, 18. Վտարումի պատշաճութիւնը ի՞նչպէս կարելի է բացատրել։

¹⁷ Եհովայի Վկաները Աստուածաշունչի աշակերտներ են։ (Յեսուայ 1։8. Սաղմոս 1։2. Գործք 17։11) Կառավարիչ Մարմինին հայթայթած Աստուածաշունչի ուսուցման յայտագիրը կարելի է բաղդատել ուսման վարչակազմի մը կողմէ պատրաստուած դպրոցական ծրագրի մը հետ։ Թէեւ Վարչակազմը ինքնին ուսուցուած նիւթերուն աղբիւրը չէ, բայց ան է որ ծրագիրը կը դնէ, սորվեցնելու մեթոտը կ’որոշէ եւ անհրաժեշտ հրահանգները կու տայ։ Եթէ անհատ մը բացայայտօրէն մերժէ դպրոցին պահանջներուն համաձայն ապրիլ, միւս աշակերտներուն դժուարութիւններ յարուցանէ, կամ դպրոցին նախատինք բերէ, կրնայ վտարուիլ։ Դպրոցի հեղինակութիւնները իրաւասութիւնը ունին, ընդհանուր աշակերտներուն բարօրութեան ի նպաստ քայլեր առնելու։

¹⁸ Աշակերտներ ըլլալէ զատ, Եհովայի Վկաները Յիսուս Քրիստոսի զինուորներն են, որոնց պատուէր տրուած է ‘հաւատքին բարի պատերազմը պատերազմիլ’։ (Ա. Տիմոթէոս 6։12. Բ. Տիմոթէոս 2։3) Անշուշտ, Քրիստոնեայ զինուոր մը վայել չեղող ընթացքի մը յամառօրէն հետեւելով, կրնայ Աստուծոյ տհաճութեան արժանանալ։ Ընտրելու ազատութիւնով օժտուած անհատ մը ըլլալով, Քրիստոնեայ զինուորը կրնայ իր ուզած որոշումը տալ, բայց ան իր որոշումին հետեւանքները պէտք է կրէ։ Պօղոս պատճառաբանեց. «Զինուոր մը այս կեանքին գործառնութիւններովը չի զբաղիր, որպէս զի զօրավարին հաճոյ ըլլայ։ Եւ մրցորդ մը պսակ չի ստանար, եթէ օրէնքին համաձայն չմրցի»։ (Բ. Տիմոթէոս 2։4, 5) Հասուն Քրիստոնեաներ, ի ներառեալ Կառավարիչ Մարմինի անդամները, ամբողջովին իրենց Առաջնորդին՝ Յիսուս Քրիստոսին՝ տրամադրութեան տակ կը մնան, «օրէնք»ները պահելով, որպէսզի յաւիտենական կեանքի մրցանակը շահին։—Յովհաննու 17։3. Յայտնութիւն 2։10

19. Քրիստոնէական նուիրումի մասին կարգ մը իրողութիւններ նկատի առնելէ ետք, ի՞նչ բանէ կրնանք վստահ ըլլալ։

¹⁹ Իրողութիւնները յստակօրէն ցոյց չե՞ն տար որ Եհովայի Վկաները Աստուծոյ ծառաներն են եւ ոչ թէ՝ մարդոց։ Որպէս նուիրուած Քրիստոնեաներ, վայելելով այն ազատութիւնը որով Քրիստոս զիրենք ազատեց, անոնք թոյլ կու տան որ Աստուծոյ հոգին ու իր Խօսքը իրենց կեանքը կառավարեն, մինչ միակամօրէն իրենց եղբայրներուն հետ կը ծառայեն Աստուծոյ ժողովքին մէջ։ (Սաղմոս 133։1) Ասոր ապացոյցը նաեւ պէտք է ջնջէ որեւէ անորոշութիւն՝ անոնց զօրութեան աղբիւրին նկատմամբ։ Անոնք սաղմոսերգուին հետ կրնան երգել. «Տէրը զօրութիւնս ու ասպարս է. իմ սիրտս անոր յուսաց ու ես օգնութիւն գտայ։ Ուստի սիրտս ուրախացաւ եւ ես իմ երգովս զանիկա պիտի գովեմ»։—Սաղմոս 28։7

[Ստորանիշներ]

Ի՞նչպէս Պիտի Պատասխանէիք

◻ Դիտարանի Ընկերութիւնը եւ օրինական նման գործակալութիւններ ի՞նչպէս օգտակար կը դառնան Եհովայի Վկաներուն։

◻ Քրիստոնեաները ի՞նչպէս կ’օգտուին Եհովայի Վկաներու Կառավարիչ Մարմինին կատարած դերէն։

◻ Եհովայի ժողովուրդը իրենց քարոզչութեան գործունէութիւնը ինչո՞ւ կը տեղեկագրեն։

◻ Ո՞ր պարագաներու ներքեւ, նուիրուած Քրիստոնեայի մը վտարումը պատշաճ է։

[Նկար՝ էջ  12]

Համայն աշխարհի մէջ, Եհովայի Վկաները կը վայելեն այն ազատութիւնը որով Քրիստոս զիրենք ազատեց