7, 8. Յիսուս ոչխարներուն մասին ի՞նչ ըսաւ, ուստի անոնց մասին ի՞նչ կրնանք եզրակացնել։

⁷ Ոչխարներուն դատավճիռին մասին կը կարդանք. «[Յիսուս] իր աջ կողմը եղողներուն պիտի ըսէ. ‘Եկէք իմ Հօրս օրհնածները, աշխարհի սկիզբէն ձեզի համար պատրաստուած թագաւորութիւնը ժառանգեցէք։ Վասնզի անօթեցայ եւ ինծի ուտելիք տուիք. ծարաւեցայ ու ինծի խմցուցիք. օտարական էի, զիս ներս առիք. մերկ էի, զիս հագուեցուցիք. հիւանդ էի, ինծի տես եկաք. բանտի մէջ էի, ինծի եկաք’։ Այն ատեն արդարները անոր պատասխան պիտի տան ու ըսեն, ‘Տէ՜ր, ե՞րբ քեզ անօթեցած տեսանք ու կերակրեցինք, կամ ծարաւած՝ ու խմցուցինք։ Ե՞րբ քեզ օտարական տեսանք եւ ներս առինք, կամ մերկ՝ ու հագուեցուցինք։ Ե՞րբ քեզ հիւանդ կամ բանտի մէջ տեսանք ու քեզի եկանք’։ Թագաւորը պատասխան տալով պիտի ըսէ անոնց. ‘Ճշմարիտ կ’ըսեմ ձեզի, քանի որ իմ այս եղբայրներէս ամենէն պզտիկներէն մէկուն ըրիք, ինծի ըրիք’»։—Մատթէոս 25։34–40

10, 11. (ա) Ինչո՞ւ անտրամաբանական է խորհիլ որ ոչխարները Յիսուսի եղբայրներուն բարի արարք մը ընող ոեւէ մէկը կը ներփակեն։ (բ) Տեղին ըլլալով, ոչխարները որո՞նք կը ներկայացնեն։

¹⁰ Արդեօք Յիսուս ըսել կ’ուզէ որ եթէ ոեւէ մէկը իր եղբայրներէն մէկուն քիչ մը ազնուութիւն ցուցաբերէ՝ զոր օրինակ, պատառ մը հաց կամ գաւաթ մը ջուր տայ՝ այս ոչխարներէն մէկը ըլլալու որակելի՞ կ’ըլլայ։ Ճիշդ է որ այսպիսի բարութիւններ մարդկային ազնուութիւն կ’արտացոլացնեն, սակայն իրականութեան մէջ, այնպէս կը թուի որ այս առակին ոչխարներէն աւելին պահանջուած է։ Յիսուս բնաւ չէր ակնարկեր, զոր օրինակ, անաստուածներու կամ կղերականներու, որոնք իր եղբայրներէն մէկուն հանդէպ բարի արարք մը ըրած են։ Ան երկու անգամ ոչխարները «արդարներ» կոչեց։ (Մատթէոս 25։37, 46) Ուստի, ոչխարները այնպիսի անհատներ պէտք է ըլլան, որոնք ժամանակաշրջանի մը մէջ Քրիստոսի եղբայրներուն օգնութեան հասած են, գործօն կերպով թիկունք կանգնած են եւ Աստուծոյ առջեւ արդար կեցուածքի արժանանալու աստիճան հաւատք գործադրած են։

¹¹ Դարերու ընթացքին, Աբրահամի նման շատեր արդար կեցուածք մը վայելած են։ (Յակոբու 2։21–23) Նոյ, Աբրահամ եւ ուրիշ հաւատարիմներ «ուրիշ ոչխարներ»ուն մէջ կը գտնուին, որոնք Աստուծոյ Թագաւորութեան ներքեւ Դրախտին մէջ կեանք պիտի ժառանգեն։ Վերջին ժամանակներուն, միլիոնաւորներ ճշմարիտ պաշտամունքը որդեգրած են որպէս ուրիշ ոչխարներ եւ օծեալներուն հետ «մէկ հօտ» դարձած են։ (Յովհաննու 10։16. Յայտնութիւն 7։9) Երկրային յոյս ունեցող այս անհատները Յիսուսի եղբայրները կը նկատեն որպէս Թագաւորութեան դեսպաններ եւ, ըստ այնմ, անոնց կ’օգնեն թէ՛ նիւթական եւ թէ հոգեւոր գետնի վրայ։ Ուրիշ ոչխարները երկրի վրայ գտնուող իր եղբայրներուն ի՛նչ որ ընեն, Յիսուս զայն կը նկատէ որպէս իրեն եղած։ Երբ ինք ազգերը դատելու գայ, երկրի վրայ ողջ եղող այսպիսի անհատներ պիտի դատուին որպէս ոչխարներ։

12. Ոչխարները թերեւս ինչո՞ւ կը հարցնեն թէ Յիսուսի հանդէպ ի՛նչպէս բարութիւններ ըրած են։

¹² Եթէ ուրիշ ոչխարները հիմա օծեալներուն հետ բարի լուրը կը քարոզեն ու անոնց կ’օգնեն, ուրեմն անոնք ինչո՞ւ կը հարցնեն. «Տէ՜ր, ե՞րբ քեզ անօթեցած տեսանք ու կերակրեցինք, կամ ծարաւած՝ ու խմցուցինք»։ (Մատթէոս 25։37) Շատ մը պատճառներ կրնան ըլլալ։ Ասիկա առակ մըն է։ Անոր միջոցաւ, Յիսուս իր հոգեւոր եղբայրներուն հանդէպ իր խոր հետաքրքրութիւնը ցոյց կու տայ. ան անոնց զգացումները կը բաժնէ եւ անոնց հետ կը տառապի։ Յիսուս նախապէս ըսաւ. «Ան որ ձեզ կ’ընդունի, զիս կ’ընդունի. եւ ան որ զիս կ’ընդունի, զիս ղրկողը կ’ընդունի»։ (Մատթէոս 10։40) Այս առակին մէջ, Յիսուս սկզբունք մը կու տայ, ցոյց տալով որ իր եղբայրներուն հանդէպ ի՛նչ որ գործուի (լաւ կամ գէշ) մինչեւ երկինք կը հասնի. որպէս թէ անիկա երկնքի մէջ իրեն հանդէպ կը գործուէր։ Նաեւ, Յիսուս հոս Եհովայի դատելու չափանիշը կը շեշտէ, յստակ ընելով որ Աստուծոյ դատաստանը՝ նպաստաւոր թէ աննպաստ՝ վաւերական ու արդար է։ Այծերը չեն կրնար իրենք զիրենք արդարացնել, ըսելով. ‘Եթէ միայն քեզ անձնապէս տեսած ըլլայինք’։