«Ահա իմ ծառաս, զոր ընտրեցի եւ իմ սիրելիս, որուն հաւնեցաւ իմ անձս. իմ Հոգիս անոր վրայ պիտի դնեմ ու հեթանոսներուն իրաւունք պիտի տայ։ Ո՛չ պիտի վիճի եւ ո՛չ պիտի աղաղակէ եւ ո՛չ մէկը պիտի լսէ անոր ձայնը հրապարակներուն մէջ։ Ջախջախուած եղէգը պիտի չփշրէ ու պլպլած պատրոյգը պիտի չմարէ, մինչեւ արդարութիւնը յաղթանակի հասցնէ։ Եւ հեթանոսները անոր անուանը պիտի յուսան»։

Ի՞նչ կը նշանակէ՝ ‘ան պիտի չվիճի եւ անոր ձայնը պիտի չլսուի հրապարակներուն մէջ’։ Երբ բուժումներ կը կատարէ, Յիսուս ‘սաստիկ կը պատուիրէ անոնց, որ զինք չյայտնեն’։ Ան չ’ուզեր որ իր մասին աղմկոտ ծանուցումներ ըլլան փողոցներու մէջ, կամ բերնէ–բերան փոխանցուած տեղեկութիւնները խեղաթիւրուին։