Անջատուած՝ համերկրային ուրախ փառաբանողներ ըլլալու համար
«Ալէլուիա՜։ Օրհնեցէ՛ք, ո՛վ Տէրոջը ծառաներ, օրհնեցէ՛ք Տէրոջը անունը»։—ՍԱՂՄՈՍ 113։1
1, 2. (ա) Սաղմոս 113։1-3–ի համաձայն, ո՞վ արժանի է մեր խանդավառ փառաբանութեան։ (բ) Ո՞ր հարցումը տեղին է։
ԵՀՈՎԱ ԱՍՏՈՒԱԾ երկնքի ու երկրի Հոյակապ Ստեղծիչը, յաւիտեանս յաւիտենից մեր Տիեզերական Գերիշխանն է։ Ան լիովին արժանի է մեր խանդավառ փառաբանութեան։ Անոր համար Սաղմոս 113։1-3–ը հետեւեալ պատուէրը կու տայ. «Ալէլուիա՜։ Օրհնեցէ՛ք, ո՛վ Տէրոջը ծառաներ, օրհնեցէ՛ք Տէրոջը անունը, օրհնեալ ըլլայ Տէրոջը անունը ասկէ յետոյ մինչեւ յաւիտեան։ Արեւելքէն մինչեւ արեւմուտք օրհնեա՛լ ըլլայ Տէրոջը անունը»։
2 Որպէս Աստուծոյ Վկաները, մենք ուրախութեամբ ասիկա կ’ընենք։ Որքա՜ն խայտալի է որ Եհովա Աստուած շուտով պատճառ պիտի ըլլայ որ հիմա մեր երգած այս ուրախ երգը համայն աշխարհը լեցնէ։ (Սաղմոս 22։27) Համաշխարհային այս այլաբանական երգչախումբին մէջ ձեր ձայնն ալ կը լսուի՞։ Եթէ այո, այս անմիաբան ու տխուր աշխարհէն անջատուած ըլլալը որքա՜ն պէտք է ուրախացնէ ձեզ։
3. (ա) Ի՞նչ բան Եհովայի ժողովուրդը կը զատորոշէ եւ անզուգական կը դարձնէ։ (բ) Ի՞նչ կերպերով մենք անջատուած ենք։
3 Միասնակամութեամբ Եհովան փառաբանելը վստահաբար մեզ կը զատորոշէ ու անզուգական կը դարձնէ։ Մենք միաձայնութեամբ կը խօսինք եւ կը սորվեցնենք եւ ‘Եհովայի մեծ բարերարութիւնները’ ծանուցանելու նոյն կերպերը կը գործածենք։ (Սաղմոս 145։7) Այո, որպէս Եհովայի նուիրուած ժողովուրդ մը, մեր Աստուծոյն՝ Եհովայի ծառայութեան համար անջատուած ենք։ Եհովա իր վաղեմի նուիրուած ժողովուրդին՝ Իսրայէլի ըսաւ, որ իրենց շուրջ գտնուող ազգերէն անջատ մնան եւ անոնց սովորութիւններով չպղծուին։ (Ելից 34։12-16) Ան իր ժողովուրդին օրէնքներ տուաւ որպէսզի կարենան ասիկա ընել։ Այսօր ալ, Եհովա մեզի տուած է իր Սուրբ Խօսքը՝ Աստուածաշունչը։ Անոր խրատները ցոյց կու տան թէ ինչպէս կրնանք այս աշխարհէն անջատ մնալ։ (Բ. Կորնթացիս 6։17. Բ. Տիմոթէոս 3։16, 17) Մենք Մեծն Բաբելոնի վարդապետներուն կամ մայրապետներուն նման մենաստաններու կամ վանքերու մէջ մեկուսացած չենք։ Յիսուս Քրիստոսի օրինակին հետեւելով, մենք Եհովան հանրապէս կը փառաբանենք։
Եհովայի Գլխաւոր Փառաբանողը Ընդօրինակենք
4. Եհովան փառաբանելու մէջ Յիսուս ի՞նչպէս օրինակ հանդիսացած է։
4 Յիսուս՝ Եհովան փառաբանելու իր նպատակէն բնաւ չշեղեցաւ եւ ասիկա զինք անջատ պահեց աշխարհէն։ Ժողովարաններու եւ Երուսաղէմի տաճարին մէջ, ան Աստուծոյ սուրբ անունը փառաբանեց։ Լեռնագագաթը, թէ՝ ծովափը, ուր որ ամբոխներ գտաւ, Յիսուս հանրապէս քարոզեց Եհովայի ճշմարտութիւնները։ Ան ըսաւ. «Շնորհակալ եմ քեզմէ [«Քեզ հանրապէս կը փառաբանեմ», ՆԱ], ո՛վ Հայր, Տէր երկնքի եւ երկրի»։ (Մատթէոս 11։25) Նոյնիսկ երբ Պոնտացի Պիղատոսի դիմաց կը դատուէր, Յիսուս վկայութիւն տուաւ, ըսելով. «Ես այս բանին համար ծնած եմ եւ ասոր համար աշխարհ եկած, որպէս զի ճշմարտութեան համար վկայեմ»։ (Յովհաննու 18։37) Յիսուս իր գործին կարեւորութիւնը գնահատեց։ Ո՛ւր որ գտնուէր, ան Եհովայի մասին վկայութիւն կու տար եւ հանրապէս զինք կը փառաբանէր։
5. Սաղմոս 22։22–ը որո՞ւ կը կիրարկուի եւ ի՞նչ պէտք է ըլլայ մեր դիրքը։
5 Եհովայի Գլխաւոր Փառաբանողին մասին հետեւեալը կը կարդանք Սաղմոս 22։22–ի մէջ. «Քու անունդ եղբայրներուս պիտի պատմեմ, ժողովին մէջ քեզ պիտի գովեմ»։ Իսկ Եբրայեցիս 2։11, 12–ի մէջ, Պօղոս առաքեալ այս համարները կը կիրարկէ Տէր Յիսուսի եւ անոնց որոնք Եհովա Աստուծոյ կողմէ սրբացուած են երկնային փառքի համար։ Յիսուսի նման, անոնք ալ ժողովքին մէջ Եհովայի անունը փառաբանելը ամօթ չեն սեպեր։ Երբ մեր ժողովքային հանդիպումներուն կ’երթանք, այս նոյն մտավիճակը ունի՞նք։ Ժողովներուն մտացի ու բերանացի կերպով խանդավառօրէն մեր մասնակցութիւնը բերելով, Եհովան կը փառաբանենք։ Բայց այսքանով վե՞րջ կը գտնէ ուրախութեամբ փառաբանութիւն կատարելը։
6. Յիսուս ի՞նչ յանձնարարեց իր աշակերտներուն եւ լոյսը սիրողները ի՞նչպէս Աստուած կը փառաւորեն։
6 Մատթէոս 5։14-16–ի համաձայն, Տէր Յիսուս նաեւ յանձնարարեց որ իր հետեւորդները իրենց լոյսը փայլեցնեն, որպէսզի անով ուրիշներն ալ Եհովան փառաբանեն։ Ան ըսաւ. «Դուք էք աշխարհի լոյսը. . . . Այնպէս թող լուսաւորուի ձեր լոյսը մարդոց առջեւ, որ տեսնեն ձեր բարի գործերը ու փառաւորեն ձեր Հայրը որ երկինքն է»։ Լոյսը սիրողները փառք կը բերեն Աստուծոյ։ Արդեօք ասիկա միայն մարդասիրական լաւ բաներ ըսելով ու ընելո՞վ կ’ընեն պարզապէս։ Ո՛չ, հապա՝ միակամօրէն Եհովան փառաբանելով։ Այո, լոյսը սիրողները իրենք զիրենք Աստուծոյ կը նուիրեն եւ իր ուրախ փառաբանողները կը դառնան։ Այս ուրախ քայլը առա՞ծ էք։
Եհովայի Փառաբանութեան Պատճառած Ուրախութիւնը
7. Եհովան փառաբանողները ինչո՞ւ այսքան ուրախ են, իսկ Հ.Դ. 33–ի Պէնտէկոստէին ի՞նչ ուրախութիւն ունեցան։
7 Եհովան փառաբանողները ինչո՞ւ այսքան ուրախ են։ Քանի որ ուրախութիւնը Աստուծոյ սուրբ հոգիին պտուղներէն մէկն է։ Գաղատացիս 5։22–ի մէջ, անիկա սէրէն անմիջապէս ետք կու գայ։ Առաջին դարուն, Յիսուսի աշակերտները Եհովայի հոգիին այս պտուղը յայտնաբերեցին։ Այո, Հ.Դ. 33–ի Պէնտէկոստէին, երբ Աստուած իր հոգին թափեց Յիսուսի շուրջ 120 աշակերտներուն վրայ, բոլորն ալ սկսան Եհովան փառաբանել տարբեր լեզուներով։ Բազմաթիւ ազգերէ Երուսաղէմ եկած բարեպաշտ Հրեաները «կը սքանչանային ու կը զարմանային». անոնք կ’ըսէին. «Կը լսենք որ մեր լեզուներով կը պատմեն Աստուծոյ մեծամեծ բաներու մասին»։ (Գործք 2։1-11) Բազմաթիւ լեզուներով Եհովան փառաբանելուն արդիւնքը ի՞նչ եղաւ։ Շուրջ 3,000 Հրեաներ եւ նորադարձներ Մեսիայի մասին Թագաւորութեան բարի լուրը ընդունեցին։ Անոնք մկրտուեցան, սուրբ հոգին ստացան եւ իրենց ձայները միացուցին, որպէս Եհովան ուրախ փառաբանողներ։ (Գործք 2։37-42) Ասիկա ի՜նչ օրհնութիւն մըն էր։
8. Պէնտէկոստէէն ետք, Քրիստոնեաները ի՞նչ ըրին իրենց ուրախութիւնը աւելցնելու համար։
8 Տեղեկագրութիւնը կը շարունակէ ըսել. «Ամէն օր միաբանութեամբ տաճարը երթալու ետեւէ էին եւ տուներնին հաց կը կտրէին ու կերակուրնին կ’ուտէին ուրախութեամբ եւ սրտի միամտութեամբ։ Աստուած կ’օրհնէին ու բոլոր ժողովուրդին առջեւ շնորհք կը գտնէին։ Տէրը օրէ օր փրկուածներ կ’աւելցնէր եկեղեցիին»։ (Գործք 2։46, 47) Արդեօք միայն իրարու ընկերակցութիւնն եւ միասնաբար ուտե՞լն էր որ այսքան մեծ ուրախութիւն կը պատճառէր անոնց։ Ո՛չ, ամէն օր Եհովան փառաբանելն էր իրենց ուրախութեան բուն դրդապատճառը։ Անոնց ուրախութիւնը կրկնապատկուեցաւ, երբ տեսան որ հազարաւորներ կ’ընդառաջէին իրենց փրկութեան պատգամին։ Այսօր ալ պարագան նոյնն է։
Բոլոր Ազգերէն՝ Ուրախ Փառաբանողներ
9. (ա) Աստուած երբ եւ ի՞նչպէս սկսաւ բոլոր ազգերէն մարդոց պատեհութիւն տալ որ իր բարի լուրը լսեն։ (բ) Կոռնելիոսի եւ իր ընկերակիցներուն վրայ ինչո՞ւ սուրբ հոգին թափուեցաւ անոնց մկրտութենէն առաջ։
9 Եհովա չէր ուզեր որ իր ծառաներուն լոյս կրելու գործունէութիւնը միայն մէկ ազգի սահմանափակուէր։ Հետեւաբար, Հ.Դ. 36–էն սկսեալ, ան բոլոր ազգերուն պատեհութիւն տուաւ որ իր բարի լուրը լսեն։ Աստուծոյ առաջնորդութեան ներքեւ, Պետրոս Կեսարիոյ մէջ հեթանոս հարիւրապետի մը տունը գնաց։ Հոն ան գտաւ Կոռնելիոսը, որ իր ընտանիքին ու մտերիմ բարեկամներուն հետ հաւաքուած էր։ Երբ Պետրոսի խօսքերը ուշի ուշով մտիկ ըրին, անոնք իրենց սրտին մէջ Յիսուսի հաւատացին։ Ի՞նչպէս գիտենք։ Քանի որ այդ հեթանոս հաւատացեալներուն վրայ Աստուծոյ սուրբ հոգին եկաւ։ Սովորաբար, Աստուծոյ հոգին կը շնորհուէր միմիայն մկրտուելէ ետք, բայց այդ առիթով Եհովա իր հաճութիւնը ցոյց տուաւ այն ոչ–Հրեաներուն՝ իրենց մկրտութենէն առաջ։ Եթէ Եհովա այսպէս ըրած չըլլար, Պետրոս վստահ պիտի չըլլար որ Աստուած այլեւս հեթանոսները կ’ընդունէր որպէս Իր ծառաները եւ թէ անոնք ջուրի մկրտութեան համար որակելի էին։—Գործք 10։34, 35, 47, 48
10. Վաղուց ի՞նչպէս նախագուշակուած էր որ բոլոր ազգերէն անհատներ Եհովան պիտի փառաբանէին։
10 Եհովա վաղուց ըսած էր որ բոլոր ազգերէն անհատներ զինք պիտի փառաբանէին։ Ան ուրախ փառաբանողներ պիտի ունենար ամէն երկրի մէջ։ Ասիկա ապացուցանելու համար, Պօղոս առաքեալ Եբրայերէն Գրութիւններէն մարգարէութիւններ մէջբերեց։ Ան Հռովմի մէջ գտնուող Քրիստոնեաներու միջազգային ժողովքին ըսաւ. «Մէկզմէկ ընդունեցէք, ինչպէս Քրիստոս մեզ ընդունեց Աստուծոյ փառքին համար։ Բայց կ’ըսեմ թէ Յիսուս Քրիստոս սպասաւոր եղաւ թլփատուածներուն, ցուցնելու համար Աստուծոյ ճշմարտութիւնը, որպէս զի նախահայրերուն տրուած խոստումները հաստատէ եւ հեթանոսները ողորմութեան համար Աստուած փառաւորեն. ինչպէս գրուած է [Սաղմոս 18։49–ի մէջ]. ‘Ասոր համար ազգերուն մէջ քեզ պիտի գովեմ եւ քու անուանդ սաղմոս պիտի երգեմ’։ Եւ դարձեալ [Բ. Օրինաց 32։43–ի մէջ] կ’ըսէ. ‘Ո՛վ ազգեր, անոր ժողովուրդին հետ ուրախացէք’։ Եւ դարձեալ [Սաղմոս 117։1–ի մէջ]. ‘Օրհնեցէ՛ք Տէրը, ո՛վ բոլոր ազգեր ու գովեցէ՛ք զանիկա, ո՛վ բոլոր ժողովուրդներ’»։—Հռովմայեցիս 15։7-11
11. Աստուած ի՞նչպէս բոլոր ազգերէն անհատներու օգնած է որ իր ճշմարտութիւնները սորվին եւ արդիւնքը ի՞նչ եղած է։
11 Մարդիկ չեն կրնար միակամօրէն Եհովան փառաբանել, եթէ իրենց յոյսը Յիսուս Քրիստոսի վրայ չդնեն, որու Աստուած բոլոր ազգերուն կառավարիչ նշանակած է։ Յաւիտենական կեանքի առաջնորդող Իր ճշմարտութիւնները գնահատել տալու համար, Աստուած ուսուցումի միջազգային յայտագիր մը հաստատած է։ Ան իր հաւատարիմ ծառայ դասակարգին միջոցաւ ուղղութիւններ կու տայ։ (Մատթէոս 24։45-47) Արդիւնքը ի՞նչ եղած է։ Հիմա աւելի քան 230 երկիրներու մէջ, հինգ միլիոնէ աւելի ուրախ ձայներ Եհովայի փառաբանութիւններ կ’երգեն։ Իսկ միլիոնաւոր ուրիշներ նոյնը ընելու հետաքրքրութիւն ցոյց կու տան։ Նայեցէք թէ 1996–ին Յիշատակատօնին ներկայ եղողներուն թիւը որքան էր՝ 12,921,933։ Իրապէս սքանչելի՜ է ասիկա։
Ուրախ Փառաբանողներու Մեծ Բազմութիւն մը Նախագուշակուած
12. Յովհաննէս առաքեալ ի՞նչ խայտալի տեսիլք մը ունեցաւ եւ անոր կենդանի իրականութիւնը ի՞նչ է։
12 Յովհաննէս առաքեալ տեսիլքի մէջ տեսաւ բոլոր ազգերէն եկած «մեծ բազմութիւն մը»։ (Յայտնութիւն 7։9) Աստուծոյ օծեալ մնացորդին ընկերակցութեամբ այս մեծ բազմութեան երգած փառաբանութեանց բնաբանը ի՞նչ է։ Յովհաննէս կ’ըսէ մեզի. «Փրկութիւնը մեր Աստուծոյնն է [«Աստուծոյն կը պարտինք», ՆԱ], որ աթոռին վրայ կը նստի ու Գառնուկին»։ (Յայտնութիւն 7։10) Ասիկա խիզախօրէն կը ծանուցանուի համայն աշխարհի մէջ։ Արմաւենիի ճիւղեր շարժելով, կարծես միասնակամօրէն Աստուած կ’ողջունենք որպէս Տիեզերքի Գերիշխանը եւ երկնքի ու երկրի առջեւ ուրախութեամբ կը դաւանինք որ մեր փրկութիւնը ‘կը պարտինք’ Եհովայի եւ իր Որդւոյն՝ Գառնուկին՝ Յիսուս Քրիստոսի։ Յովհաննէս առաքեալ որքա՜ն խայտացած ըլլալու էր մեծ բազմութեան այս ոգեւորիչ տեսիլքին ականատես ըլլալով։ Իսկ մեզի համար որքան խայտալի է ո՛չ միայն տեսնել, այլ նաեւ մաս կազմել Յովհաննէսի տեսած բանին կենդանի իրականութեան։
13. Ի՞նչ բան Եհովայի ժողովուրդը կը ջոկէ աշխարհէն։
13 Որպէս Եհովայի ծառաներ, մենք հպարտօրէն կը կրենք իր անունը։ (Եսայեայ 43։10, 12) Մեր Եհովայի Վկաներ ըլլալը մեզ այս աշխարհէն տարբեր կը դարձնէ։ Ի՜նչ ուրախութիւն է Աստուծոյ իւրայատուկ անունը կրել եւ իր աստուածային գործը կատարելը մեր կեանքին նպատակը դարձնել։ Թագաւորութեան միջոցաւ իր անունը սրբացնելու եւ իր տիեզերական գերիշխանութիւնը ջատագովելու Եհովայի հոյակապ նպատակը մեր կեանքին իմաստ տուած է։ Իսկ մեզի օգնած է որ իր անուան եւ Թագաւորութեան նկատմամբ աստուածային նպատակին մէջ տեղ մը գրաւենք։ Ան ասիկա ըրած է երեք կերպերով։
Ճշմարտութիւնը Մեզի Վստահած Է
14, 15. (ա) Իր անուան եւ Թագաւորութեան նկատմամբ աստուածային նպատակին մէջ տեղ մը ունենալու համար, Աստուծոյ մեզի մատուցանած օգնութեան կերպերէն մէկը ի՞նչ է։ (բ) Հ.Դ. 1914–ին հաստատուած Թագաւորութիւնը ի՞նչպէս տարբեր է Հ.Դ.Ա. 607–ին տապալած թագաւորութենէն։
14 Առաջին՝ Եհովա իր ժողովուրդին ճշմարտութիւնը վստահած է։ Ամենէն խայտալի յայտնութիւնը այդ էր որ Թագաւորութիւնը իր իշխանութիւնը սկսաւ 1914–ին։ (Յայտնութիւն 12։10) Այս երկնային կառավարութիւնը Երուսաղէմի մէջ եղած տիպական թագաւորութենէն տարբեր է, ուր Դաւիթի շառաւիղէն եղող թագաւորներ կը գահակալուէին։ Այդ թագաւորութիւնը տապալեցաւ, եւ Հ.Դ.Ա. 607–էն սկսեալ, Երուսաղէմ բոլորովին հեթանոս աշխարհակալ ուժերու կողմէ կառավարուեցաւ։ 1914–ին Եհովայի հաստատած նոր Թագաւորութիւնը երկնային ոյժ մըն է, որ միմիայն Եհովայի պիտի հպատակի եւ պիտի չաւերուի։ (Դանիէլ 2։44) Անոր իշխանութիւնն ալ տարբեր է։ Ի՞նչպէս։ Յայտնութիւն 11։15–ը կը պատասխանէ. «Երկնքի մէջ մեծ ձայներ եղան, որ կ’ըսէին. ‘Աշխարհի թագաւորութիւնները մեր Տէրոջը ու իր Օծեալինը եղան։ Ինք պիտի թագաւորէ յաւիտեանս յաւիտենից’»։
15 ‘Մեր Տէրոջը ու իր Օծեալին թագաւորութիւնը’ համայն մարդկութեան վրայ հեղինակութիւն ի գործ կը դնէ։ Եհովայի գերիշխանութեան այս նոր արտայայտութիւնը, որու մաս կը կազմէ իր մեսիական Որդին եւ Յիսուսի 144,000 եղբայրները, որոնց մեծ մասը հիմա երկնային փառքի յարուցանուած են՝ պարզապէս ակադեմական հետաքրքրութիւն ունեցող, ուսանողներու հակաճառութեան նիւթ եղող տեսական բան մը չէ։ Այլ, այս երկնային Թագաւորութիւնը իրական կառավարութիւն մըն է։ Իսկ այդ իշխանութեան որպէս հետեւանք, յաւիտեան կատարելութեան մէջ ապրելու մեր ունեցած ուրախ ակնկալութիւնը, շարունակ ուրախանալու յաւելեալ պատճառ մը կու տայ մեզի։ Եհովայի Խօսքէն մեզի այսպիսի ճշմարտութիւններ վստահուած ըլլալով, կը մղուինք միշտ անոր մասին դրական կերպով ուրիշներու խօսիլ։ (Սաղմոս 56։10) Ասիկա կանոնաւորաբար կ’ընէ՞ք, բոլորին ըսելով որ Աստուծոյ մեսիական Թագաւորութիւնը արդէն կ’իշխէ երկնքի մէջ։
Օգնութիւն՝ Սուրբ Հոգիին եւ Համաշխարհային Եղբայրութեան Կողմէ
16, 17. Աստուածային նպատակին մէջ տեղ մը ունենալու համար մեզի օգնելու Աստուծոյ երկրորդ եւ երրորդ կերպերը ի՞նչ են։
16 Աստուածային նպատակին մէջ տեղ մը ունենալու համար մեզի օգնելու Աստուծոյ երկրորդ կերպն է՝ սուրբ հոգին տալ, որու շնորհիւ մեր կեանքին մէջ գեղեցիկ պտուղներ կ’արտադրենք եւ իր հաճութեան կ’արժանանանք։ (Գաղատացիս 5։22, 23) Ասկէ զատ, Պօղոս օծեալ Քրիստոնեաներուն գրեց. «Մենք . . . առինք, . . . այն Հոգին որ Աստուծմէն է. որպէս զի մենք ճանչնանք այն բաները որոնք Աստուծմէ տրուեցան մեզի»։ (Ա. Կորնթացիս 2։12) Եհովայի հոգիին ընդառաջելով, բոլորս ալ հիմա կրնանք գիտնալ եւ հասկնալ ներկայ լաւ բաները որ մեզի տուած է, որոնք են՝ իր խոստումները, օրէնքները, սկզբունքները եւ նման բաներ։—Բաղդատել՝ Մատթէոս 13։11։
17 Որպէս Աստուծմէ տրուած երրորդ օգնութիւն, ունինք համաշխարհային եղբայրութիւնը եւ պաշտամունքի համար Եհովայի հաճելի կազմակերպչական կարգադրութիւնը։ Պետրոս առաքեալ այդ մասին խօսեցաւ երբ մեզ յորդորեց որ ‘եղբայրութիւնը սիրենք’։ (Ա. Պետրոս 2։17) Մեր սիրալիր եղբայրներու ու քոյրերու միջազգային ընտանիքը մեզի կ’օգնէ որ Եհովայի ծառայենք սրտի մեծ ուրախութեամբ, ինչպէս Սաղմոս 100։2–ը կը պատուիրէ. «Ծառայեցէ՛ք Տէրոջը ուրախութեամբ. անոր առջեւ կեցէք ցնծութեամբ»։ 4–րդ համարը կը շարունակէ ըսել. «Մտէ՛ք անոր դռները գոհութեամբ ու անոր սրահները՝ օրհնութեամբ. գոհացէ՛ք անկէ ու օրհնեցէ՛ք անոր անունը»։ Հետեւաբար, այդ ուրախութիւնը կը զգանք երբ հանրապէս կը քարոզենք եւ երբ ժողովներու կը յաճախենք։ Եհովայի հոգեւոր տաճարի գեղեցիկ գաւիթներուն մէջ ի՜նչ խաղաղութիւն եւ ապահովութիւն գտած ենք։
Ուրախութեամբ Եհովան Փառաբանենք
18. Հակառակ մեր դիմագրաւած հալածանքին եւ ուրիշ խնդիրներուն, ի՞նչպէս կրնանք ուրախութիւն գտնել Եհովայի փառաբանութեան մէջ։
18 Որքան դժուար պարագաներու, հալածանքի կամ ուրիշ խնդիրներու դիմաց գտնուինք, Եհովայի պաշտամունքի տան մէջ գտնուիլը միշտ մեզ ուրախ թող պահէ։ (Եսայեայ 2։2, 3) Մի՛ մոռնաք որ ուրախութիւնը սրտի յատկութիւն մըն է։ Մեր նախկին քրիստոնեայ եղբայրներն ու քոյրերը բազմաթիւ նեղութիւններ եւ կորուստներ ունենալով հանդերձ ուրախութեամբ Եհովան կը փառաբանէին։ (Եբրայեցիս 10։34) Ներկայիս մեր հաւատակիցներն ալ ճիշդ անոնց նման են։—Մատթէոս 5։10-12
19. (ա) Կրկնակի ի՞նչ հրամաններ մեզ կը մղեն որ Եհովան փառաբանենք։ (բ) Մեր յաւիտենական կեանքը ի՞նչ բանէ կախեալ է եւ ի՞նչ վճռած ենք ընել։
19 Բոլորս որ Եհովայի կը ծառայենք, զինք փառաբանելու Աստուածաշունչի պատուէրին հնազանդելէն հաճոյք կը զգանք։ Յայտնութիւն գիրքը կրկին անգամ Աստուծոյ փառաբանութիւնները կը միջամտէ «Ալէլուիա՜» արտայայտութեամբ։ (Յայտնութիւն 19։1-6) Սաղմոս 150–ի վեց համարներուն մէջ, 13 անգամ ըսուած է որ Եհովան փառաբանենք։ Ասիկա ամբողջ ստեղծագործութեան ուղղուած տիեզերական կոչ մըն է, որ միանան Եհովան ուրախութեամբ փառաբանելու։ Մեր յաւիտենական կեանքը Ալէլուիա՜յի այս հսկայ երգչախումբին միանալէն կախեալ է։ Այո, անդադար Եհովան փառաբանողները միայն յաւիտեան պիտի ապրին։ Ուստի, մինչ վախճանը կը մօտենայ, մենք վճռած ենք իր համաշխարհային հաւատարիմ ժողովքին սերտօրէն կառչած մնալ։ Այն ժամանակ կրնանք յուսալ Սաղմոս 150–ի փակման խօսքերուն ամբողջական կատարումը տեսնել. «Ամէն շունչ ունեցող թող Տէրը [«Եհովան», ՆԱ] օրհնէ։ Ալէլուիա՜»։
Ի՞նչպէս պիտի պատասխանէիք
◻ Ի՞նչ բան Եհովայի ծառաները կը զատորոշէ եւ անզուգական կը դարձնէ։
◻ Եհովայի ծառաները ինչո՞ւ այսքան ուրախ են։
◻ Ի՞նչ բան մեզ կը ջոկէ աշխարհէն։
◻ Ի՞նչ երեք կերպերով Աստուած օգնած է մեզի որ իր նպատակին մէջ տեղ ունենանք։