Բոլոր ճշմարիտ քրիստոնեաները աւետարանիչներ պէտք է ըլլան
«Աւետարանիչի գործ գործէ»։—Բ. ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4։5
1. Ի՞նչ էր այդ բարի լուրը զոր առաջին դարու աւետարանիչները կը քարոզէին։
ԱՅՍՕՐ ի՞նչ կը նշանակէ աւետարանիչ ըլլալ։ Դուք աւետարանի՞չ մըն էք։ «Աւետարանիչ» բառը Յունարէն euaggelistes բառէն կու գայ, որ կը նշանակէ «բարի լուրի քարոզիչ մը»։ Հ.Դ. 33–ին, Քրիստոնէական ժողովքը հաստատուելէն սկսեալ, Քրիստոնէական բարի լուրը կ’ընդգծէր Աստուծոյ փրկութեան միջոցը եւ կը ծանուցանէր որ Յիսուս Քրիստոս հետագային պիտի վերադառնար մարդկութեան վրայ իր Թագաւորական իշխանութիւնը սկսելու համար։—Մատթէոս 25։31, 32. Բ. Տիմոթէոս 4։1. Եբրայեցիս 10։12, 13
2. (ա) Մեր օրերուն, բարի լուրի բովանդակութիւնը ինչպէ՞ս ճոխացաւ։ (բ) Այսօր բոլոր ճշմարիտ Քրիստոնեաները ի՞նչ պատասխանատուութիւն ունին։
2 1914–էն սկսեալ բացայայտ եղաւ որ իր վերադարձին եւ աներեւոյթ ներկայութեան մասին Յիսուսի տուած նշանը սկսած էր կատարուիլ։ (Մատթէոս 24։3–13, 33) Անգամ մը եւս, բարի լուրը կը բովանդակէր «Աստուծոյ թագաւորութիւնը մօտ է» արտայայտութիւնը։ (Ղուկաս 21։7, 31. Մարկոս 1։14, 15) Արդարեւ, ժամանակը հասած էր որ Մատթէոս 24։14–ին մէջ արձանագրուած Յիսուսի մարգարէութիւնը մեծ կատարում մը ունենար. «Արքայութեան այս աւետարանը բովանդակ աշխարհի մէջ պիտի քարոզուի՝ բոլոր ազգերուն վկայութիւն ըլլալու։ Անկէ յետոյ վերջը պիտի գայ»։ Արդ, աւետարանելը կը բովանդակէր նախանձախնդրութեամբ ծանուցանել Աստուծոյ հաստատուած Թագաւորութիւնը եւ շուտով անոր բերելիք օրհնութիւնները հնազանդ մարդկութեան վրայ։ Բոլոր Քրիստոնեաներն ալ այս գործը ընելու եւ ‘աշակերտել’ու պատուէրը ստացած են։—Մատթէոս 28։19, 20. Յայտնութիւն 22։17
3. (ա) «Աւետարանել» բառը յաւելեալ ի՞նչ իմաստ մը ունի։ (Տես Խորաթափանց Ակնարկ մը Սուրբ Գրութիւններուն Վրայ, (Անգլ.) Հատոր Ա., էջ 770, Սիւնակ 2, պարբերութիւն 2) (բ) Ասիկա ի՞նչ հարցումներ կը յարուցանէ։
3 Աստուածաշունչը «աւետարանիչ» բառը կը գործածէ ոչ միայն բարի լուրի սովորական քարոզիչի մը ակնարկելու համար, այլ նաեւ՝ մասնայատուկ իմաստով մը անոնց որոնք իրենց բնակավայրը ձգելով կ’երթան հոն ուր տակաւին չէ քարոզուած։ Առաջին դարուն, շատ մը միսիոնար աւետարանիչներ կային, ինչպէս Փիլիպպոսը, Պօղոսը, Բառնաբասը, Շիղան եւ Տիմոթէոսը։ (Գործք 21։8. Եփեսացիս 4։11) Բայց ի՞նչ կրնանք ըսել 1914–էն ի վեր մեր ապրած մասնայատուկ ժամանակին մասին։ Այսօր ալ Եհովայի ծառաները իրենք զիրենք մատչելի կ’ընե՞ն որպէս աւետարանիչներ թէ՛ իրենց շրջանին եւ թէ միսիոնարութեան մէջ։
1919–էն Ի Վեր Յառաջդիմութիւն
4, 5. 1914–էն քիչ ետք, աւետարանելու գործին շուրջ ի՞նչ ակնկալութիւններ կային։
4 Երբ Բ. Աշխարհամարտը իր աւարտին հասաւ՝ 1918–ին, Աստուծոյ ծառաները յաւելեալ հակառակութիւն մը կրեցին թէ՛ հաւատուրացներէն եւ թէ Քրիստոնեայ Աշխարհի կղերներէն ու անոնց քաղաքական դաշնակիցներէն։ Իրականութեան մէջ, Քրիստոնէական իրական աւետարանչութիւնը գրեթէ կանգ առաւ 1918–ի Յունիսին, երբ Միացեալ Նահանգներու մէջ, Դիտարանի Ընկերութեան գլխաւոր պաշտօնեաները սուտ ամբաստանութիւններով 20 տարուայ բանտարկութեան դատապարտուեցան։ Աստուծոյ թշնամիները յաջողա՞ծ էին բարի լուրի քարոզչութիւնը դադրեցնել։
5 1919–ի Մարտին, Ընկերութեան պաշտօնեաները անակնկալօրէն ազատ արձակուեցան եւ հետագային սուտ ամբաստանութիւններէն անպարտ յայտարարուեցան, որոնց պատճառաւ բանտարկութիւն կրած էին։ Իրենց ազատութիւնը վերագտնելով, այս օծեալ Քրիստոնեաները գիտակցեցան որ, Աստուծոյ Թագաւորութեան մէջ որպէս ժառանգակիցներ իրենց երկնային վարձատրութիւնը ստանալու համար համախմբուելէ առաջ, տակաւին կատարուելիք շատ գործ կար։—Հռովմայեցիս 8։17. Բ. Տիմոթէոս 2։12. 4։18
6. Աւետարանելու գործը ի՞նչ յառաջդիմութիւն արձանագրեց 1919–1939–ի միջեւ։
6 1919–ին, բարի լուրի քարոզչութեան մասնակցողները 4,000–էն նուազ էին։ Յաջորդ երկու տասնամեակներու ընթացքին, բաւական այրեր պատրաստակամութիւն ցոյց տուին միսիոնար աւետարանիչներ ըլլալու եւ անոնցմէ ոմանք Ափրիկէ, Ասիա եւ Եւրոպա ղրկուեցան։ 1939–ին, Թագաւորութիւնը 20 տարի քարոզելէ ետք, Եհովայի Վկաներուն թիւը բարձրացաւ աւելի քան 73,000–ի։ Հակառակ բազմաթիւ հալածանքներու, այս ակներեւ յաւելումը կը յիշեցնէր Քրիստոնէական ժողովքին սկիզբնական տարիները։—Գործք 6։7. 8։4, 14–17. 11։19–21
7. Քրիստոնէական աւետարանչութեան նկատմամբ նոյնանման ի՞նչ վիճակներ գոյութիւն ունեցան Հ.Դ. 47–ին եւ 1939–ին։
7 Սակայն եւ այնպէս, այդ ժամանակ Եհովայի Վկաներուն մեծամասնութիւնը անգլիախօս Բողոքական երկիրներուն մէջ կեդրոնացած էր։ Իրապէս, 73,000 Թագաւորութեան քարոզիչներուն աւելի քան 75 տոկոսը կը գտնուէին Աւստրալիոյ, Բրիտանիոյ, Գանատայի, Նոր Զէլանտայի եւ Միացեալ Նահանգներու մէջ։ Հ.Դ. շուրջ 47–ի ժամանակներուն նման, բանի մը կարիքը կար, որպէսզի աւետարանիչները քաջալերուէին աւելի ուշադրութիւն դարձնելու նուազ քարոզուած երկիրներուն։
8. 1992–ին, Գաղաադու Դպրոցը ի՞նչ իրագործած էր։
8 Պատերազմի օրերու խոչընդոտները եւ հալածանքները չէին կրնար արգելք հանդիսանալ իր ծառաներուն վրայ Եհովայի հզօր սուրբ հոգիին ազդեցութեան, զանոնք մղելու որ աւելի մեծ ընդլայնումի համար պատրաստուին։ 1943–ին, մինչ Բ. Աշխարհամարտը իր բարձունքին վրայ կը գտնուէր, Աստուծոյ Կազմակերպութիւնը Դիտարանի Աստուածաշունչի Գաղաադու Դպրոցը հաստատեց, բարի լուրը աւելի ընդարձակ կերպով տարածելու մտքով։ Մինչեւ 1992–ի Մարտը, այս դպրոցը 6,517 միսիոնարներ ղրկած է 171 տարբեր երկիրներ։ Ասկէ զատ, այր մարդիկ մարզուած են օտար երկիրներու մէջ Դիտարանի Ընկերութեան մասնաճիւղերուն հոգ տանելու համար։ 1992–ին, Մասնաճիւղի Յանձնախումբի 97 համագործակիցներուն 75–ն Գաղաադի մէջ մարզուած էին։
9. Մարզումի ո՞ր յայտագիրները իրենց բաժինը բերին աւետարանելու եւ աշակերտելու գործին յառաջդիմութեան մէջ։
9 Գաղաադու Դպրոցէն զատ, մարզումի ուրիշ յայտագիրներ լաւ կերպով զինած են Եհովայի ծառաները, որպէսզի իրենց աւետարանչութեան գործը ընդլայնեն եւ բարելաւեն։ Օրինակի համար, համայն աշխարհի Եհովայի Վկաներու ժողովքներուն մէջ կայ Աստուածպետական Ծառայութեան Դպրոցը։ Այս կարգադրութիւնը եւ անոր ընկերակցող շաբաթական Ծառայութեան Ժողովը Թագաւորութեան միլիոնաւոր քարոզիչներ մարզած են, որպէսզի ազդեցիկ ըլլան իրենց հանրային քարոզչութեան մէջ։ Կայ նաեւ Թագաւորութեան Ծառայութեան Դպրոցը որ արժէքաւոր մարզում կը հայթայթէ երէցներուն եւ օգնական ծառաներուն, որպէսզի աւելի լաւ հոգ տանին աճող ժողովքներուն։ Ռահվիրաներու Ծառայութեան Դպրոցը օգնած է բազմաթիւ լիաժամ աւետարանիչներու, որպէսզի աւիլի ազդեցիկ ըլլան իրենց քարոզչութեան մէջ։ Վերջերս շատ մը երկիրներու մէջ, Ծառայութեան Մարզումի Դպրոցը սկսած է գործել ամուրի երէցներուն եւ օգնական ծառաներուն օգնելու, որ արդի Տիմոթէոսներ ըլլան։
10. Աստուծոյ կազմակերպութեան կողմէ հայթայթուած բոլոր սքանչելի մարզումներուն արդիւնքը ի՞նչ եղած է։ (Տես նաեւ Շրջագիծը)
10 Այս բոլոր մարզումները ի՞նչ արդիւնքի հասած են։ 1991–ին, Եհովայի Վկաները, 212 երկիրներու մէջ, չորս միլիոնէ աւելի գործունեայ Թագաւորութեան հրատարակիչներու գագաթի մը հասած են։ Սակայն, 1939–ի հակառակը, հիմա անոնց 70 տոկոսը Կաթողիկէ, Ուղղափառ, ոչ–Քրիստոնեայ եւ այլ երկիրներէ են, ուր գլխաւոր լեզուն Անգլերէնը չէ։—Տես շրջագիծը՝ «Ընդլայնում՝ 1939–էն Ի Վեր»։
Յաջողութեան պատճառը
11. Որպէս քարոզիչ մը, Պօղոս առաքեալ իր յաջողութիւնը որո՞ւ վերագրեց։
11 Այս ընդլայնումին վարկը Եհովայի Վկաները իրենք իրենց չեն վերագրեր։ Ընդհակառակը, անոնք իրենց գործին հանդէպ Պօղոս առաքեալի հայեացքը ունին, զոր ան բացատրեց Կորնթացիներուն յղած իր նամակին մէջ։ «Բայց ո՞վ է Պօղոս կամ ո՞վ է Ապօղոս։ Պաշտօնեաներ են, որոնցմով հաւատացիք եւ ինչպէս Տէրը տուաւ անոնց ամէն մէկուն։ Ես տնկեցի, Ապօղոս ջուր տուաւ, բայց Աստուած աճեցուց։ Ուստի ո՛չ տնկողը բան մըն է եւ ո՛չ ջուր տուողը, հապա Աստուած՝ որ աճեցուց։ Վասնզի մենք Աստուծոյ գործակից ենք. դուք Աստուծոյ մշակութիւնն էք, Աստուծոյ շինութիւնն էք»։—Ա. Կորնթացիս 3։5–7, 9
12. (ա) Աստուծոյ Խօսքը ի՞նչ դեր կը խաղայ Քրիստոնէական յաջող աւետարանչութեան մէջ։ (բ) Ո՞վ նշանակուած է որպէս Քրիստոնէական ժողովքին Գլուխը, եւ իր գլխաւորութեան հանդէպ մեր հնազանդութիւնը ապացուցանելու կարեւոր կերպերէն մէկը ի՞նչ է։
12 Կասկած չի վերցներ որ Եհովայի Վկաներուն վայելած սքանչելի յաւելումը Աստուծոյ օրհնութեան արդիւնքն է։ Անիկա Աստուծոյ գործն է։ Այս իրողութեան գիտակցելով, անոնք կը շարունակեն ջանադրութեամբ կանոնաւորաբար սերտել Աստուծոյ Խօսքը։ Անոնք իրենց աւետարանելու գործին մէջ ի՛նչ որ կը սորվեցնեն, աստուածաշունչի վրայ կը հիմնեն։ (Ա. Կորնթացիս 4։6. Բ. Տիմոթէոս 3։16) Աւետարանելու մէջ իրենց յաջողութեան ուրիշ մէկ բանալին այն է թէ անոնք լիովին կ’ընդունին Զայն որ Աստուած նշանակած է որպէս ժողովքին Գլուխը, Տէր Յիսուս Քրիստոսը։ (Եփեսացիս 5։23) Առաջին դարու Քրիստոնեաները ասիկա ցոյց տուին համագործակցելով անոնց հետ, որոնց Յիսուս նշանակեց որպէս առաքեալներ։ Այս մարդիկը, Երուսաղէմի ժողովքին միւս առաքեալներուն հետ, առաջին դարու Քրիստոնէական կառավարիչ մարմինը կազմեցին։ Տէր Յիսուս Քրիստոս երկնքէն հասուն մարդոց այս խումբը գործածեց խնդիրները հարթելու եւ աւետարանելու գործին ուղղութիւն տալու համար։ Պօղոս աստուածային այս կարգադրութեան հետ նախանձախնդրաբար համագործակցեցաւ, որպէս արդիւնք, իր այցելած ժողովքները յաւելում արձանագրեցին։ (Գործք 16։4, 5. Գաղատացիս 2։9) Այսօր ալ, Աստուծոյ Խօսքին կառչելով եւ Կառավարիչ Մարմնէն եկած ուղղութիւններուն հետ նախանձախնդրաբար համագործակցելով, Քրիստոնեայ աւետարանիչները կրնան վստահ ըլլալ որ իրենք ալ ծառայութեան մէջ յաջողութիւն պիտի գտնեն։—Տիտոս 1։9. Եբրայեցիս 13։17
Ուրիշները Գերակայ Սեպել
13, 14. (ա) Պօղոս ի՞նչ կը խրատէ, զոր արձանագրուած է Փիլիպպեցիս 2։1–4–ին մէջ։ (բ) Ինչո՞ւ կարեւոր է այս խրատը ի մտի ունենալ երբ կը մասնակցինք աւետարանելու գործին։
13 Պօղոս առաքեալ հարազատ սէր ցուցաբերեց ճշմարտութիւնը փնտռողներուն, առանց ինքզինք գերակայ սեպելու կամ ցեղապաշտ կեցուածք մը ունենալու։ Հետեւաբար, ան կրնար իր հաւատակիցներուն խրատել որ ‘ուրիշները գերակայ սեպեն’։—Փիլիպպեցիս 2։1–4
14 Նոյն կերպով, ճշմարիտ Քրիստոնեայ աւետարանիչները իրենց անձին հանդէպ բարձր համարում մը չունին, երբ տարբեր ցեղի կամ մակարդակի մարդոց հետ գործառնութիւն կ’ունենան։ Միացեալ Նահանգներէն Եհովայի Վկայ մը որ Ափրիկէ որպէս միսիոնար նշանակուեցաւ, կ’ըսէ. «Պարզապէս գիտեմ որ մենք գերակայ չենք։ Թերեւս մենք աւելի դրամ, կամ այդպէս կոչուած աւելի ուսում ունինք, բայց, անոնք [բնիկները] այնպիսի յատկութիւններ ունին, որոնք մեզ կը գերազանցեն»։
15. Օտար երկիրներու մէջ ծառայելու նշանակում ունեցողները ինչպէ՞ս կրնան անկեղծ յարգանք ցուցաբերել ապագացու աշակերտներուն հանդէպ։
15 Անշուշտ, երբ անկեղծ յարգանք կը ցուցաբերենք անոնց, որոնց հետ կը բաժնենք բարի լուրը, կ’օգնենք անոնց որ աւելի դիւրութեամբ ընդունին Աստուածաշունչի պատգամը։ Երբ միսիոնար աւետարանիչ մը ցոյց կու տայ թէ ինք ուրախ է որ իրենց մէջ կ’ապրի, իրենց օգնելու համար, ասիկա ալ կը նպաստէ ասոր։ Յաջողակ միսիոնար մը, որ վերջին 38 տարիները Ափրիկէի մէջ անցուց, կը բացատրէ. «Սրտիս խորքէն կը զգայի որ ասիկա իմ տունս է, իսկ այն ժողովքը ուր նշանակուած եմ՝ եղբայրներս եւ քոյրերս են։ Արձակուրդի համար երբ Գանատա կը վերադառնամ, հոն իմ տունս չեմ զգար։ Արձակուրդիս վերջին շաբաթը արդէն մէջս կ’եռայ որ ետ դառնամ։ Միշտ այսպէս կը զգամ։ Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւններուս եւ եղբայրներուն ու քոյրերուն կ’ըսեմ որ շատ ուրախ եմ որ վերադարձայ, իսկ անոնք կը գնահատեն որ կ’ուզեմ իրենց հետ մնալ»։—Ա. Թեսաղոնիկեցիս 2։8
16, 17. (ա) Իրենց ծառայութեան մէջ աւելի ազդեցիկ ըլլալու համար, շատ մը միսիոնարներ եւ տեղական աւետարանիչներ ի՞նչ մարտահրաւէր ընդունած են։ (բ) Միսիոնար մը տեղւոյն լեզուն խօսելուն պատճառաւ ի՞նչ փորձառութիւն ունեցաւ։
16 Երբ իրենց թաղամասին մէջ օտարախօս կարեւոր գաղութ մը կը գտնեն, ոմանք ջանք կը թափեն անոնց լեզուն սորվիլ, այս կերպով ցոյց կու տան որ ուրիշները գերակայ կը սեպեն։ «Հարաւային Ափրիկէի մէջ», դիտել կու տայ միսիոնար մը, «երբեմն վստահութեան պակաս կայ, Ափրիկեան ծագում ունեցող եւ Եւրոպական ծագում ունեցող մարդոց միջեւ։ Երբ տեղւոյն լեզուն կը խօսինք, այս զգացումը շուտով կը փարատի»։ Երբ կը խօսինք այն մարդոց լեզուն, որոնց կը տանինք բարի լուրը, ասիկա մեծապէս կ’օգնէ որ իրենց սրտերուն հասնինք։ Անիկա ծանր աշխատանք եւ խոնարհութեամբ յարատեւել կը պահանջէ։ Ասիական երկրի մը մէջ, միսիոնար մը կը բացատրէ. «Շարունակաբար սխալիլը եւ քու սխալներուդ համար ուրիշներուն վրադ խնդալը տեսնելը կրնայ փորձիչ ըլլալ։ Շատ աւելի դիւրին կ’երեւի ձեռք քաշելը»։ Սակայն Աստուծոյ եւ դրացիին հանդէպ սէրը օգնեց այս միսիոնարին որ յարատեւէ։—Մարկոս 12։30, 31
17 Հասկնալի է որ մարդիկ զգացուին, երբ տեսնեն թէ օտարական մը կը ջանայ իրենց լեզուով բարի լուրը բաժնեկցիլ։ Երբեմն անսպասելի օրհնութեան մը դուռ կը բանայ։ Ափրիկեան երկրի մը՝ Լեզոթոյի մէջ, միսիոնար մը Սէսօթոյերէն կը խօսէր ուրիշ կնիջ մը հետ, որ գորգի գործարանի մը մէջ կ’աշխատէր։ Ափրիկեան ուրիշ երկրէ կառավարական պաշտօնեայ մը, որ հոն կ’այցելէր, լսեց խօսակցութիւնը։ Ան եկաւ եւ ջերմօրէն գովեց քոյրը, իսկ ան սկսաւ կառավարական պաշտօնեային վկայել անոր լեզուով։ «Ինչո՞ւ [իմ երկիրս] չես գար եւ իմ ժողովուրդիս մէջ չես աշխատիր, քանի որ Սվահիլի լեզուն ալ կը խօսիս», հարցուց ան։ Միսիոնարը փափկանկատութեամբ ըսաւ. «Շատ լաւ պիտի ըլլար։ Բայց ես Եհովայի Վկայ մըն եմ եւ ներկայիս մեր գործունէութիւնը անօրէն նկատուած է ձեր երկրին մէջ»։ Պաշտօնեան պատասխանեց, «Հաճիք, մի՛ խորհիք որ բոլորս ալ հակառակ ենք ձեր գործին։ Շատերս կը սիրենք Եհովայի Վկաները։ Թերեւս օր մը կարող պիտի ըլլաք ազատօրէն սորվեցնել մեր ժողովուրդին մէջ»։ Ժամանակ մը ետք, այս միսիոնարը հրճուեցաւ, երբ լսեց որ այդ նոյն երկրին մէջ պաշտամունքի ազատութիւն շնորհուած է Եհովայի Վկաներուն։
Պատրաստ Ըլլանք Մեր Իրաւունքներէն Հրաժարիլ
18, 19. (ա) Պօղոս կարեւոր ո՞ր մարզին մէջ ջանաց ընդօրինակել իր Տէրը՝ Յիսուս Քրիստոսը։ (բ) Փորձառութիւն մը պատմեցէք (պարբերութեան մէջինը կամ ձեր անձնական փորձառութիւնը) ցոյց տալու համար որ գայթակղութեան որեւէ պատճառ պէտք չէ տանք անոնց որոնց հետ բարի լուրը կը բաժնենք։
18 Երբ Պօղոս առաքեալ գրեց. «Ինծի նմանեցէ՛ք, ինչպէս ես ալ՝ Քրիստոսին», տակաւին նոր կը խօսէր ուրիշները չգայթակղեցնելու մասին, ըսելով. «Արդ՝ թէ՛ ուտէք, թէ՛ խմէք եւ թէ ի՛նչ գործ որ ընէք, ամէն բան Աստուծոյ փառքին համար ըրէք։ Գայթակղութեան պատճառ մի՛ ըլլաք՝ ո՛չ Հրեաներուն, ո՛չ հեթանոսներուն եւ ո՛չ ալ Աստուծոյ եկեղեցիին։ Ինչպէս ես ալ ամէն կերպով ամենուն հաճոյ կ’ըլլամ ու չեմ փնտռեր իմ անձիս օգուտը, հապա շատերունը՝ որպէսզի փրկուին»։—Ա. Կորնթացիս 10։31–33. 11։1
19 Պօղոսի նման իրենց քարոզած անհատներուն շահը փնտռող Աւետարանիչները օրհնութիւններ կը քաղեն։ Օրինակի համար, Ափրիկեան երկրի մը մէջ, միսիոնար զոյգ մը իրենց ամուսնութեան տարեդարձը տօնելու համար պանդոկ գացին ընթրելու։ Անոնք նախ մտադրած էին գինի ապսպրել ճաշին հետ, քանի որ Աստուածաշունչը չի դատապարտեր ոգելից ըմպելիի չափաւոր գործածութիւնը։ (Սաղմոս 104։15) Բայց ետքը, անոնք որոշեցին գինի չապսպրել, խորհելով որ թերեւս տեղացիներուն զգացումները վիրաւորեն։ «Ատեն մը ետք», կը յիշէ ամուսինը, «մարդու մը հանդիպեցանք, որ այդ պանդոկին տէրն էր եւ իրեն հետ Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւն մը սկսանք։ Բաւական ժամանակ ետք, ան ըսաւ մեզի. ‘Կը յիշէ՞ք երբ պանդոկ եկաք ընթրելու համար։ Բոլորս խոհանոցին դրան ետին կեցած ձեզ կը դիտէինք։ Գիտէք, եկեղեցիին միսիոնարները մեզի կ’ըսեն որ խմելը սխալ է։ Բայց երբ իրենք պանդոկ կու գան, առանց քաշուելու կը խմեն։ Ուստի, որոշած էինք որ եթէ դուք ալ խմիչք ապսպրէիք, մտիկ պիտի չընէինք ձեզի քարոզելու համար երբ մեզի գայիք»։ Հիմա, այդ պանդոկապետը եւ պանդոկին ուրիշ աշխատաւորներէն ոմանք մկրտուած Վկաներ են։
Տակաւին Շատ Ընելիք Կայ
20. Ինչո՞ւ կենսական է որ տոկանք որպէս նախանձախնդիր աւետարանիչներ, եւ շատեր ի՞նչ ուրախ առանձնաշնորհում կը վայելեն։
20 Մինչ այս ամբարիշտ դրութեան վախճանը արագօրէն կը մօտենայ, տակաւին շատեր բարի լուրը լսելու կարօտը կը քաշեն եւ որեւէ ժամանակէ աւելի ստիպողական է որ իւրաքանչիւր Քրիստոնեայ տոկայ որպէս հաւատարիմ աւետարանիչ մը։ (Մատթէոս 24։13) Դուք ալ կրնա՞ք այս գործին մէջ ձեր մասնակցութիւնը աւելցնել, մասնայատուկ իմաստով մը աւետարանիչ մը ըլլալով, Փիլիպպոսի, Պօղոսի, Բառնաբասի, Շիղայի եւ Տիմոթէոսի նման։ Շատեր ասոր նման բան մը կ’ընեն, ռահվիրաներուն շարքերը մտնելով եւ աւելի մեծ կարիքը ունեցող շրջաններու մէջ ծառայելու համար իրենք զիրենք ձեռնտու ընելով։
21. Ի՞նչ կերպով Եհովայի ծառաներուն դիմաց «մեծ եւ արդիւնաւոր դուռ մը բացուած է»։
21 Վերջերս աւետարանչութեան ընդարձակ դաշտեր բացուած են այն երկիրներուն մէջ ուր Եհովայի վկաներուն գործունէութիւնը նախապէս արգիլուած էր, ինչպէս Ափրիկէի, Ասիոյ եւ Արեւելեան Եւրոպայի կարգ մը երկիրները։ Պօղոս առաքեալին նման, Եհովայի ծառաներուն դիմաց «մեծ ու արդիւնաւոր դուռ մը բացուած է»։ (Ա. Կորնթացիս 16։9) Օրինակի համար, Ափրիկեան երկրի մը՝ Մոզամպիքի մէջ, վերջերս ղրկուած միսիոնար աւետարանիչները չեն հասնիր Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւն փափաքող բոլոր անհատներով զբաղելու։ Որքան ուրախ ենք որ Փետրուար 11, 1991–ին, Եհովայի Վկաներուն գործունէութիւնը օրինաւոր կերպով ընդունուեցաւ այդ երկրին մէջ։
22. Մեր թաղամասը շատ աշխատցուած ըլլայ կամ ոչ, բոլորս ալ ի՞նչ ընել պէտք է վճռենք։
22 Այն երկիրներուն մէջ ուր միշտ պաշտամունքի ազատութիւն ունեցած ենք, հոն ալ մեր եղբայրները շարունակական յաւելում կը վայելեն։ Այո, ուր որ կ’ապրինք, տակաւին ‘շատ ընելիք կայ Տէրոջը գործին մէջ’։ (Ա. Կորնթացիս 15։58, ՆԱ) Պարագան այս ըլլալով, շարունակենք մնացեալ ժամանակը իմաստուն կերպով գործածել, մինչ իւրաքանչիւրս ‘աւետարանիչի գործ կը գործենք, մեր պաշտօնը լիովին կը կատարենք’։—Բ. Տիմոթէոս 4։5. Եփեսացիս 5։15, 16
Կրնա՞ք Բացատրել
◻ Ի՞նչ է աւետարանիչ մը։
◻ Բարի լուրի բովանդակութիւնը ինչպէ՞ս ճոխացաւ 1914–էն ետք։
◻ Աւետարանելու գործը ինչպէ՞ս յառաջդիմեց 1919–էն ի վեր։
◻ Ո՞ր բանալի ազդակները նպաստեցին աւետարանելու գործին յաջողութեան։
[Շրջանակ՝ էջ 14]
ԸՆԴԼԱՅՆՈՒՄ՝ 1939–ԷՆ Ի ՎԵՐ
Երեք ցամաքամասերէն օրինակներ նկատի առնենք, ուր Գաղաադու մարզուած միսիոնարներ ղրկուած են։ 1939–ին, Արեւմտեան Ափրիկէի մէջ միայն 636 Թագաւորութեան հրատարակիչներ կային։ 1991–ին, այս թիւը բարձրացած էր 200,000–ի եւ Արեւմտեան Ափրիկէի 12 երկիրներու մէջ։ Հարաւային Ամերիկայի մէջ ալ միսիոնարները սքանչելի յաւելումի նպաստած են։ Օրինակի համար, Պրազիլիոյ մէջ, 1939–ին, 114 Թագաւորութեան հրատարակիչներ կային, իսկ 1992 Ապրիլին անոնց թիւը հասած էր՝ 335,039–ի։ Նոյնանման յաւելումներ արձանագրուեցան Ասիական այն երկիրներու մէջ ուր միսիոնարներ ղրկուեցան։ Բ. Աշխարհամարտին, Ճաբոնի մէջ գտնուած ափ մը Եհովայի Վկաները բրտօրէն հալածուեցան եւ անոնց գործունէութիւնը լճացաւ։ Ապա, 1943–ին, 13 միսիոնարներ եկան գործը վերակազմակերպելու համար։ Ծառայութեան այդ տարին, ամբողջ Ճաբոնի մէջ տասը տեղացիներ ծառայութեան տեղեկագրութիւն տուին, մինչդեռ 1992–ի Ապրիլին, հրատարակիչներու ընդհանուր թիւը հասաւ՝ 167,370–ի։