Աստուածային գերիշխանութեան համար քրիստոնեայ վկաներ
«‘[Հռչակեցէք]’ անոր ‘առաքինութիւնները’, որ ձեզ խաւարէն իր սքանչելի լոյսին կանչեց»։—Ա. ՊԵՏՐՈՍ 2։9
1. Նախա–Քրիստոնէական ժամանակներուն, Եհովայի մասին ի՞նչ ազդու վկայութիւն տրուեցաւ։
ՆԱԽԱ–ՔՐԻՍՏՈՆԷԱԿԱՆ ժամանակներուն, վկաներու երկար շարք մը խիզախօրէն վկայեցին որ Եհովա միակ ճշմարիտ Աստուածն է։ (Եբրայեցիս 11։4–12։1) Իրենց հաւատքին մէջ զօրաւոր ըլլալով, անոնք անվախօրէն Եհովայի օրէնքներուն կը հնազանդէին եւ պաշտամունքի հարցերու մէջ կը մերժէին զիջում ընել։ Անոնք Եհովայի տիեզերական գերիշխանութեան մասին զօրաւոր վկայութիւն մը տուին։—Սաղմոս 18։21–23. 47։1, 2
2. (ա) Եհովայի մեծագոյն Վկան ո՞վ է։ (բ) Իսրայէլ ազգին ո՞վ փոխարինեց որպէս Եհովայի վկայ։ Ինչպէ՞ս գիտենք ասիկա։
2 Վերջին եւ մեծագոյն նախա–Քրիստոնէական վկան եղաւ Յովհաննէս Մկրտիչ։ (Մատթէոս 11։11) Ան Ընտրեալին գալը յայտարարելու առանձնաշնորհումը ունեցաւ եւ Յիսուսը ներկայացուց որպէս խոստացեալ Մեսիան։ (Յովհաննու 1։29–34) Յիսուս Եհովայի մեծագոյն Վկան՝ «հաւատարիմ ու ճշմարիտ Վկան»՝ է։ (Յայտնութիւն 3։14) Քանի որ մարմնաւոր Իսրայէլ Յիսուսը մերժեց, Եհովա ալ զայն մերժեց եւ նոր ազգ մը՝ Աստուծոյ հոգեւոր Իսրայէլը՝ նշանակեց իր վկան ըլլալու համար։ (Եսայեայ 42։8–12. Յովհաննու 1։11, 12. Գաղատացիս 6։16) Պետրոս Իսրայէլի մասին մարգարէութիւն մը մէջբերեց եւ ցոյց տուաւ որ անիկա «Աստուծոյ Իսրայէլ»ին՝ Քրիստոնէական ժողովքին՝ կը կիրարկուէր, երբ ըսաւ. «Դուք ‘ընտիր ցեղ մը’ն էք, ‘թագաւորական քահանայութիւն, սուրբ ազգ, սեփական ժողովուրդ մը, որպէսզի հռչակէք’ անոր ‘առաքինութիւնները’, որ ձեզ խաւարէն իր սքանչելի լոյսին կանչեց»։—Ա. Պետրոս 2։9. Ելից 19։5, 6. Եսայեայ 43։21. 60։2
3. Աստուծոյ Իսրայէլին եւ ‘մեծ բազմութեան’ գլխաւոր պատասխանատուութիւնը ի՞նչ է։
3 Պետրոսի խօսքերը ցոյց կու տան որ Աստուծոյ Իսրայէլին գլխաւոր պատասխանատուութիւնը Եհովայի փառքին մասին հանրային վկայութիւն մը տալ է։ Մեր օրերուն, այս հոգեւոր ազգին միացած է վկաներու «մեծ բազմութիւն մը», որ նոյնպէս հանրապէս կը փառաւորէ Աստուած։ Անոնք բոլորին լսելի կերպով կ’աղաղակեն. «Փրկութիւնը մեր Աստուծոյնն է, որ աթոռին վրայ կը նստի ու Գառնուկին»։ (Յայտնութիւն 7։9, 10. Եսայեայ 60։8–10) Աստուծոյ Իսրայէլը եւ անոր ընկերակիցները իրենց վկայութիւնը ինչպէ՞ս կու տան։ Իրենց հաւատքով եւ հնազանդութեամբ։
Սուտ Վկաներ
4. Յիսուսի օրերու Հրեաները ինչո՞ւ սուտ վկաներ էին։
4 Հաւատքն ու հնազանդութիւնը կը պարփակեն բարեպաշտ սկզբունքներով ապրիլ։ Ասոր կարեւորութիւնը կը տեսնուի իր օրերուն Հրեայ կրօնական առաջնորդներուն մասին Յիսուսի խօսքերէն։ Անոնք ‘Մովսէսին աթոռը նստած’ էին որպէս Օրէնքին ուսուցիչներ։ Անոնք նոյնիսկ միսիոնարներ կը ղրկէին անհաւատներ հաւատադարձ ընելու համար։ Բայց եւ այնպէս, Յիսուս անոնց ըսաւ. «Ծով ու ցամաք կը պտըտիք մէկը նորահաւատ ընելու ու երբ ըլլայ, զանիկա ձեզմէ երկու անգամ աւելի գեհենի որդի կ’ընէք»։ Այս մոլեռանդները սուտ վկաներ էին. ամբարտաւան, կեղծաւոր եւ անսիրալիր։ (Մատթէոս 23։1–12, 15) Առիթով մը Յիսուս Հրեաներէն ոմանց ըսաւ. «Դուք ձեր հօրմէն Սատանայէն էք ու ձեր հօրը բաղձանքը կ’ուզէք ընել»։ Ան Աստուծոյ ընտրեալ ազգին անդամներուն ինչո՞ւ այսպիսի բան մը կ’ըսէր։ Քանի որ անոնք Եհովայի մեծագոյն Վկային խօսքերը մտիկ չէին ըներ։—Յովհաննու 8։41, 44, 47
5. Ինչպէ՞ս գիտենք որ Քրիստոնեայ Աշխարհը Աստուծոյ մասին սուտ վկայութիւն մը տուած է։
5 Նոյն կերպով, Յիսուսի ժամանակէն մինչեւ հիմա, Քրիստոնեայ Աշխարհին մէջ հարիւր միլիոնաւորներ դաւանած են իր աշակերտները ըլլալ։ Սակայն, անոնք Աստուծոյ կամքը չեն կատարած, հետեւաբար Յիսուս զանոնք չի ճանչնար։ (Մատթէոս 7։21–23. Ա. Կորնթացիս 13։1–3) Քրիստոնեայ Աշխարհը միսիոնարներ ղրկած է, որոնցմէ շատեր անկասկած անկեղծ էին։ Սակայն, անոնք մարդոց սորվեցուցին Երրեակ աստուած մը պաշտել, որ մեղաւորները դժոխքի մէջ կ’այրէ, իսկ անոնց հաւատադարձներուն մեծամասնութիւնը Քրիստոնեաներ ըլլալէ շատ հեռու են։ Օրինակի համար, Ափրիկեան երկիր Րվանտան բարեբեր դաշտ մը եղած է Հռովմէական Կաթողիկէ միսիոնարներուն համար։ Բայց եւ այնպէս, Րվանտացի Կաթողիկէները այդ երկրին մէջ վերջերս տեղի ունեցած ազգագրական ջարդին սրտանց մասնակցեցան։ Այդ միսիոնարական դաշտին պտուղը ցոյց կու տայ որ Քրիստոնեայ Աշխարհը Քրիստոնէական ճշգրիտ վկայութիւն մը չէ տուած։—Մատթէոս 7։15–20
Բարեպաշտ Սկզբունքներով Ապրիլ
6. Ուղիղ վարքը ի՞նչ կերպերով վկայութիւն մը տալուն կենսական մէկ մասն է։
6 Քրիստոնեաներ ըլլալ դաւանողներուն սխալ վարքը «ճշմարտութեան ճամբուն» վրայ նախատինք կը բերէ։ (Բ. Պետրոս 2։2) Անկեղծ Քրիստոնեան բարեպաշտ սկզբունքներու համաձայն կ’ապրի։ Ան չի գողնար, չի ստեր, չի խաբեր կամ անբարոյութիւն չի գործեր։ (Հռովմայեցիս 2։22) Ան անշուշտ իր դրացին չի սպաններ։ Քրիստոնեայ ամուսինները իրենց ընտանիքներուն սիրալիր կերպով վերատեսչութիւն կ’ընեն։ Կիները այդ վերատեսչութեան յարգալից կերպով թիկունք կը կանգնին։ Զաւակները իրենց ծնողներուն կողմէ կը մարզուին եւ այսպիսով Քրիստոնեայ պատասխանատու չափահասներ ըլլալու կը պատրաստուին։ (Եփեսացիս 5։21–6։4) Ճիշդ է որ բոլորս ալ անկատար ենք ու սխալներ կը գործենք։ Բայց ճշմարիտ Քրիստոնեան Աստուածաշունչի չափանիշները կը յարգէ եւ անկեղծ ջանք կը թափէ զանոնք կիրարկելու համար։ Ասիկա ուրիշներու կողմէ կը նկատուի եւ ընտիր վկայութիւն մը կու տայ։ Երբեմն, նախապէս ճշմարտութեան հակառակած անհատներ Քրիստոնեայի մը շիտակ վարքը նկատած եւ հաւատացեալ եղած են։—Ա. Պետրոս 2։12, 15. 3։1
7. Որքա՞ն կարեւոր է որ Քրիստոնեաները մէկզմէկ սիրեն։
7 Յիսուս Քրիստոնէական վարքին կենսական մէկ երեսակը ցոյց տուաւ, երբ ըսաւ. «Ասով ամէնքը պիտի գիտնան թէ իմ աշակերտներս էք, եթէ իրարու վրայ սէր ունենաք»։ (Յովհաննու 13։35) Սատանայի աշխարհը կը յատկորոշուի «անիրաւութիւնով, պոռնկութիւնով, անզգամութիւնով, ագահութիւնով, չարութիւնով, նախանձով, մարդասպանութիւնով, հակառակութիւնով եւ նենգութիւնով, չարասրտութիւնով եւ ... քսուներ, չարախօսներ, Աստուած ատողներ, նախատողներ, հպարտներ, ամբարտաւաններ, չար բաներ հնարողներ, ծնողաց անհնազանդներ [ըլլալով]»։ (Հռովմայեցիս 1։29, 30) Այսպիսի միջավայրի մը մէջ, սիրով յատկորոշուած համաշխարհային կազմակերպութիւն մը զօրաւոր ապացոյց մը պիտի ըլլար թէ Աստուծոյ հոգին կը գործէ եւ արդարեւ ազդու վկայութիւն մը պիտի տար։ Այսպիսի կազմակերպութիւն մը գոյութիւն ունի. Եհովայի Վկաները։—Ա. Պետրոս 2։17
Վկաները Աստուածաշունչի Աշակերտներ Են
8, 9. (ա) Աստուծոյ Օրէնքը ուսումնասիրելով եւ անոր վրայ խոկալով, սաղմոսերգուն ինչպէ՞ս կը զօրանար։ (բ) Աստուածաշունչը ուսումնասիրելը եւ անոր վրայ խոկալը ի՞նչ կերպերով պիտի զօրացնեն մեզ որ շարունակենք վկայութիւն մը տալ։
8 Ընտիր վկայութիւն մը տալու մէջ յաջողելու համար, Քրիստոնեայ մը Եհովայի արդար սկզբունքները պէտք է գիտնայ ու սիրէ եւ աշխարհին ապականութիւնը իրապէս ատէ։ (Սաղմոս 97։10) Աշխարհը իր մտածելակերպը խրախուսելու մէջ համոզիչ է եւ անոր հոգիին ընդդիմանալը կրնայ դժուար ըլլալ։ (Եփեսացիս 2։1–3. Ա. Յովհաննու 2։15, 16) Ի՞նչ բան կրնայ օգնել մեզի որ պատշաճ մտավիճակը պահենք։ Աստուածաշունչի կանոնաւոր եւ իմաստալից ուսումնասիրութիւն մը։ 119–րդ Սաղմոսը գրողը բազմիցս յիշեց Եհովայի Օրէնքին հանդէպ իր սէրը։ Ան յարատեւաբար՝ «ամէն օր»՝ կը կարդար զայն եւ անոր վրայ կը խոկար։ (Սաղմոս 119։92, 93, 97–105) Անոր համար, ան կրնար գրել. «Ստութիւնը ատեցի ու անարգեցի, բայց քու օրէնքդ սիրեցի»։ Ասկէ զատ, անոր խոր սէրը կը մղէր զինք որ գործի լծուի։ Ան կ’ըսէ. «Օրը եօթը անգամ կ’օրհնեմ քեզ քու արդար դատաստաններուդ համար»։—Սաղմոս 119։163, 164
9 Նոյն կերպով, Աստուծոյ Խօսքը կանոնաւորաբար ուսումնասիրելը եւ անոր վրայ խոկալը մեր սրտին պիտի ազդեն ու պիտի մղեն մեզ որ յաճախակի՝ նոյնիսկ «օրը եօթը անգամ»՝ ‘օրհնենք զինք’, Եհովայի մասին վկայենք։ (Հռովմայեցիս 10։10) Ասոր հետ ներդաշնակ ըլլալով, առաջին սաղմոսը գրողը կ’ըսէ որ Եհովայի խօսքերուն վրայ կանոնաւորաբար խոկացողը «ջուրի ճամբաները տնկուած ծառի պէս պիտի ըլլայ, որ իր ժամանակին իր պտուղը պիտի տայ. ու անոր տերեւը պիտի չթափի, եւ ինչ բան որ ընէ՝ պիտի յաջողի»։ (Սաղմոս 1։3) Պօղոս առաքեալն ալ Աստուծոյ Խօսքին զօրութիւնը ցոյց տուաւ, երբ գրեց. «Բոլոր գիրքը Աստուծոյ շունչն է եւ օգտակար է սորվեցնելու, յանդիմանելու, շտկելու եւ արդարութեան մէջ խրատելու համար, որպէսզի Աստուծոյ մարդը կատարեալ ըլլայ՝ ամէն բարի գործերու պատրաստուած»։—Բ. Տիմոթէոս 3։16, 17
10. Այս վերջին օրերուն, Եհովայի ժողովուրդին նկատմամբ ի՞նչ իրողութիւն բացայայտ է։
10 Այս Ի. դարուն, ճշմարիտ երկրպագուներու թիւին արագ յաւելումը Եհովայի օրհնութիւնը ցոյց կու տայ։ Կասկած չի վերցներ թէ, խումբ մը ըլլալով, աստուածային գերիշխանութեան այս այժմու վկաները Եհովայի օրէնքին հանդէպ սէր մշակած են իրենց սրտերուն մէջ։ Սաղմոսերգուին նման, անոնք Եհովայի օրէնքին հնազանդելու եւ իր փառքին մասին «ցորեկ ու գիշեր» հաւատարմօրէն վկայելու կը մղուին։—Յայտնութիւն 7։15
Եհովայի Հզօր Գործերը
11, 12. Յիսուսի եւ իր հետեւորդներուն կողմէ կատարուած հրաշքները ի՞նչ բանի կը ծառայէին։
11 Առաջին դարուն, սուրբ հոգին հաւատարիմ Քրիստոնեայ վկաները զօրացուց, որ հրաշքներ կատարեն, որոնք զօրաւոր փաստեր էին որ անոնց վկայութիւնը ճշմարիտ էր։ Երբ բանտն էր, Յովհաննէս Մկրտիչ աշակերտներ ղրկեց, Յիսուսի հարցնելու համար. «Դուն ա՞ն ես, որ գալու էր, թէ ուրիշի մը սպասենք»։ Յիսուս այո՛ կամ ո՛չ չպատասխանեց։ Ընդհակառակը, ան ըսաւ. «Գացէք պատմեցէք Յովհաննէսին ինչ որ կը լսէք ու կը տեսնէք. կոյրերը կը տեսնեն, կաղերը կը քալեն, բորոտները կը մաքրուին, խուլերը կը լսեն, մեռելները յարութիւն կ’առնեն ու աղքատներուն աւետարան կը քարոզուի։ Երանի՜ անոր որ իմ վրայովս չի գայթակղիր»։ (Մատթէոս 11։3–6) Այս հզօր գործերը Յովհաննէսին համար կը ծառայէին որպէս վկայութիւն մը թէ Յիսուս արդարեւ ‘ան էր որ գալու էր’։—Գործք 2։22
12 Նոյն կերպով, Յիսուսի հետեւորդներէն ոմանք հիւանդներ բժշկեցին եւ նոյնիսկ մեռելներ յարուցանեցին։ (Գործք 5։15, 16. 20։9–12) Այս հրաշքները Աստուծոյ կողմէ ի նպաստ անոնց վկայութեան մը պէս էին։ (Եբրայեցիս 2։4) Իսկ այսպիսի գործեր Եհովայի ամենակալ զօրութիւնը կ’ապացուցանէին։ Օրինակի համար, ճիշդ է որ Սատանան՝ «այս աշխարհին իշխանը»՝ մահ պատճառելու միջոցը ունի։ (Յովհաննու 14։30. Եբրայեցիս 2։14) Բայց երբ Պետրոս հաւատարիմ Այծեմնիկը մեռելներէն յարուցանեց, ան կրցաւ ասիկա ընել մի՛միայն Եհովայի զօրութեամբ, քանի որ միմիայն Ան կրնայ վերակենդանացնել։—Սաղմոս 16։10. 36։9. Գործք 2։25–27. 9։36–43
13. (ա) Աստուածաշունչի հրաշքները ի՞նչ կերպով տակաւին Եհովայի զօրութեան մասին կը վկայեն։ (բ) Մարգարէութիւններու կատարումը Եհովայի Աստուածութիւնը փաստելու մէջ ինչպէ՞ս գլխաւոր դեր մը կը խաղայ։
13 Այսօր, այդպիսի հրաշքներ այլեւս տեղի չեն ունենար։ Անոնք իրենց նպատակին ծառայեցին։ (Ա. Կորնթացիս 13։8) Այսուհանդերձ, մենք տակաւին Աստուածաշունչին մէջ անոնց արձանագրութիւնը ունինք, որոնք վկայուած են շատ մը ականատեսներու կողմէ։ Այսօր, երբ Քրիստոնեաները այս պատմական արձանագրութիւններուն վրայ ուշադրութիւն կը հրաւիրեն, այդ գործերը տակաւին Եհովայի զօրութեան մասին ազդու վկայութիւն մը կու տան։ (Ա. Կորնթացիս 15։3–6) Ասկէ զատ, Եսայիի օրերուն, Եհովա մատնանշած էր որ մարգարէութեան ճշգրտութիւնը կարկառուն ապացոյց մըն էր թէ Ան ճշմարիտ Աստուածն է։ (Եսայեայ 46։8–11) Ներկայիս Աստուծոյ կողմէ ներշնչուած սուրբ գրային շատ մը մարգարէութիւններ կը կատարուին. անոնց մեծամասնութիւնը Քրիստոնէական ժողովքին վրայ։ (Եսայեայ 60։8–10. Դանիէլ 12։6–12. Մաղաքեայ 3։17, 18. Մատթէոս 24։9. Յայտնութիւն 11։1–13) Բնորոշելէ զատ թէ մենք «վերջին օրեր»ուն մէջ կ’ապրինք, այս մարգարէութիւններուն կատարումը կը փաստէ որ Եհովա միակ ճշմարիտ Աստուածն է։—Բ. Տիմոթէոս 3։1
14. Եհովայի Վկաներուն արդի պատմութիւնը ի՞նչ կերպերով զօրաւոր վկայութիւն մըն է թէ Եհովա Գերիշխան Տէրն է։
14 Վերջապէս, Եհովա տակաւին ի նպաստ իր ժողովուրդին մեծ բաներ, սքանչելի գործեր կ’ընէ։ Եհովայի հոգիին ներգործութեամբ, Աստուածաշունչի ճշմարտութեան վրայ յաւելեալ լոյս կը սփռուի։ (Սաղմոս 86։10. Յայտնութիւն 4։5, 6) Համայն աշխարհի մէջ տեղեկագրուած կարկառուն յաւելումները կ’ապացուցանեն որ Եհովա ‘զանոնք կ’արագացնէ իր ժամանակին’։ (Եսայեայ 60։22, ՆԱ) Այս վերջին օրերուն, երբ դառն հալածանք եղաւ շատ մը երկիրներու մէջ, Եհովայի ծառաները կրցան խիզախօրէն համբերել սուրբ հոգիին զօրացնող աջակցութեան շնորհիւ։ (Սաղմոս 18։1, 2, 17, 18. Բ. Կորնթացիս 1։8–10) Այո, Եհովայի Վկաներուն արդի պատմութիւնը ինքնին զօրաւոր վկայութիւն մըն է թէ Եհովա Գերիշխան Տէրն է։—Զաքարեայ 4։6
Բարի Լուրը Պէտք Է Քարոզուի
15. Ի՞նչ ընդարձակ վկայութիւն պէտք էր տրուէր Քրիստոնէական ժողովքին կողմէ։
15 Եհովա Իսրայէլը ազգերուն համար նշանակեց որպէս իր վկան։ (Եսայեայ 43։10) Սակայն, քանի մը Իսրայելացիներ միայն Աստուծմէ պատուէր ստացան երթալ ու ոչ–Իսրայելացիներու քարոզել, իսկ անոնք յաճախ ասիկա ըրին Եհովայի դատաստանները ծանուցանելու համար։ (Երեմեայ 1։5. Յովնանու 1։1, 2) Սակայն եւ այնպէս, Եբրայերէն Գրութիւններուն մարգարէութիւնները ցոյց կու տային որ Եհովա օր մը իր ուշադրութիւնը ընդհանուր ազգերուն պիտի դարձնէր եւ ան ասիկա ըրած է Աստուծոյ հոգեւոր Իսրայէլին միջոցաւ։ (Եսայեայ 2։2–4. 62։2) Երկինք համբառնալէ առաջ, Յիսուս իր հետեւորդներուն պատուիրեց. «Գացէ՛ք բոլոր ազգերը աշակերտեցէք»։ (Մատթէոս 28։19) Մինչ Յիսուս իր գործունէութիւնը «Իսրայէլի տանը կորսուած ոչխարներուն» վրայ կեդրոնացուցած էր, բայց իր հետեւորդները «բոլոր ազգեր»ուն ղրկուեցան, նոյնիսկ «մինչեւ երկրին ծայրերը»։ (Մատթէոս 15։24. Գործք 1։8) Ամբողջ մարդկութիւնը պէտք էր լսէր Քրիստոնէական վկայութիւնը։
16. Առաջին դարու Քրիստոնէական ժողովքը ի՞նչ յանձնարարութիւն կատարեց, եւ ի՞նչ տարողութեամբ։
16 Պօղոս ցոյց տուաւ որ ինք ասիկա լաւ հասկըցած էր։ Հ.Դ. 61 թուականին, ան կրցաւ ըսել որ բարի լուրը ‘պտղաբեր ըլլալով կ’աճէր ամբողջ աշխարհի մէջ’։ Բարի լուրը միայն մէկ ազգի կամ աղանդի չէր սահմանափակուած, ինչպէս այն աղանդը որ «հրեշտակներու պաշտամունք» կը մատուցանէր։ Այլ, անիկա ‘երկնքի տակ եղած բոլոր ստեղծուածներուն քարոզուած’ էր։ (Կողոսացիս 1։6, 23. 2։13, 14, 16–18) Ուստի, առաջին դարուն, Աստուծոյ Իսրայէլը կատարեց իր յանձնարարութիւնը՝ «‘[Հռչակել]’ անոր ‘առաքինութիւնները’, որ [զինք] խաւարէն իր սքանչելի լոյսին կանչեց»։
17. Մատթէոս 24։14–ը ինչպէ՞ս կը շարունակուի լայն կերպով մը կատարուիլ։
17 Այսուհանդերձ, առաջին դարուն այդ քարոզչութիւնը պարզ նախահամ մըն էր այն ինչ որ պիտի կատարուէր վերջին օրերուն։ Ապագային՝ յատկապէս մեր ժամանակներուն՝ ակնարկելով, Յիսուս ըսաւ. «Արքայութեան այս աւետարանը բովանդակ աշխարհի մէջ պիտի քարոզուի՝ բոլոր ազգերուն վկայութիւն ըլլալու։ Անկէ յետոյ վերջը պիտի գայ»։ (Մատթէոս 24։14. Մարկոս 13։10) Այս մարգարէութիւնը կատարուա՞ծ է։ Արդարեւ։ 1919–ին համեստ սկիզբէն, բարի լուրի քարոզչութիւնը այժմ աւելի քան 230 երկիրներու մէջ կը կատարուի։ Վկայութիւնը կը լսուի սառուցեալ Հիւսիսային շրջաններուն եւ տաք ու խոնաւ արեւադարձային երկիրներուն մէջ։ Ընդարձակ ցամաքամասեր քարոզչութեամբ ծածկուած են եւ անիկա հեռաւոր կղզիներ կը հասնի, որպէսզի անոնց բնակիչները կարենան վկայութիւն մը ստանալ։ Նոյնիսկ պատերազմով պառակտուած Պոզնիա/Հերցեկովինիոյ նման վայրերու մէջ, բարի լուրը կը շարունակուի քարոզուիլ։ Առաջին դարուն պէս, այս վկայութիւնը պտղաբեր է ‘ամբողջ աշխարհ’ի մէջ։ Բարի լուրը բացայայտօրէն «երկնքի տակ եղած բոլոր ստեղծուածներուն» կը ծանուցանուի։ Ի՞նչ արդիւնքով։ Նախ, «ամէն ցեղէ ու լեզուէ եւ ժողովուրդէ ու ազգէ» բաղկացած Աստուծոյ Իսրայէլին մնացորդը հաւաքուած է։ Ապա, ‘մեծ բազմութենէն’ եղող միլիոնաւոր անհատները սկսած են «բոլոր ազգերէն ու ցեղերէն եւ ժողովուրդներէն ու լեզուներէն» բերուիլ։ (Յայտնութիւն 5։9. 7։9) Մատթէոս 24։14–ը կը շարունակուի լայն կերպով մը կատարուիլ։
18. Բարի լուրի համաշխարհային քարոզչութեամբ ի՞նչ բաներ կը կատարուին։
18 Բարի լուրի համաշխարհային քարոզչութիւնը կ’օգնէ ապացուցանելու թէ Յիսուսի թագաւորական ներկայութիւնը սկսած է։ (Մատթէոս 24։3) Ասկէ զատ, անիկա գլխաւոր միջոցն է, որով «երկրի հունձքը» կը կատարուի եւ անիկա մարդոց ուշադրութիւնը կ’ուղղէ մարդկութեան միակ ճշմարիտ յոյսին՝ Եհովայի Թագաւորութեան։ (Յայտնութիւն 14։15, 16) Քանի որ միայն անկեղծ Քրիստոնեաները բարի լուրի քարոզչութեան կը մասնակցին, այս կարեւոր գործունէութիւնը ճշմարիտ Քրիստոնեաները սուտերէն զատորոշելու մէջ կ’օգնէ։ (Մաղաքեայ 3։18) Այս կերպով, անիկա քարոզողներուն, ինչպէս նաեւ պատգամին ընդառաջողներուն փրկութեան կը նպաստէ։ (Ա. Տիմոթէոս 4։16) Ամենէն կարեւորը, բարի լուրի քարոզչութիւնը փառաբանութիւն ու պատիւ կը բերէ Եհովա Աստուծոյ որ զայն կատարելու պատուէր տուաւ, որ թիկունք կը կանգնի զայն կատարողներուն եւ որ զայն պտղաբեր կը դարձնէ։—Բ. Կորնթացիս 4։7
19. Բոլոր Քրիստոնեաներուն քաջալերութիւն կը տրուի որ ի՞նչ վճռակամութիւն ունենան, մինչ ծառայութեան նոր տարին թեւակոխած ենք։
19 Զարմանալի չէ որ Պօղոս առաքեալ մղուեցաւ ըսելու. «Վայ է ինծի՝ եթէ աւետարանը չքարոզեմ»։ (Ա. Կորնթացիս 9։16) Այսօր Քրիստոնեաները նոյնպէս կը խորհին։ Այս խաւար աշխարհին մէջ ճշմարտութեան լոյսը սփռելու համար «Աստուծոյ գործակից»ներ ըլլալը մեծ առանձնաշնորհում եւ մեծ պատասխանատուութիւն մըն է։ (Ա. Կորնթացիս 3։9. Եսայեայ 60։2, 3) 1919–ին, համեստօրէն սկսած գործունէութիւնը այժմ ապշեցուցիչ համեմատութիւններու հասած է։ Գրեթէ հինգ միլիոն Քրիստոնեաներ աստուածային գերիշխանութեան մասին կը վկայեն, մինչ տարեկան աւելի քան մէկ միլիառ ժամեր կը տրամադրեն փրկութեան պատգամը ուրիշներու հասցնելու համար։ Ի՜նչ ուրախութիւն է Եհովայի անունը սրբացնելու այս գործունէութեան մէջ բաժին բերել։ Մինչ 1996–ի ծառայութեան տարին թեւակոխած ենք, վճռենք չդանդաղիլ։ Ընդհակառակը, մենք որեւէ ժամանակէ աւելի ուշադրութիւն ընծայենք Տիմոթէոսի ուղղած Պօղոսի խօսքերուն. «Խօսքը քարոզէ՛, մտադրութեամբ գործիդ պարապէ՛»։ (Բ. Տիմոթէոս 4։2) Մինչ ասիկա կ’ընենք, մեր ամբողջ սրտով աղօթենք, որպէսզի Եհովա շարունակէ մեր ջանքերը օրհնել։
Կը Յիշէ՞ք
◻ Իսրայէլին ո՞վ փոխարինեց որպէս Եհովայի «վկայ» ազգերուն համար։
◻ Քրիստոնէական վարքը վկայութիւն մը տալուն ինչպէ՞ս կը նպաստէ։
◻ Աստուածաշունչը ուսումնասիրելը եւ անոր վրայ խոկալը ինչո՞ւ կենսական են Քրիստոնեայ Վկային համար։
◻ Եհովայի Վկաներուն արդի պատմութիւնը ի՞նչ կերպով կը ծառայէ որպէս ապացոյց թէ Եհովա ճշմարիտ Աստուածն է։
◻ Բարի լուրի քարոզչութեամբ ի՞նչ կը կատարուի։
[Նկարներ՝ էջ 15]
Փոխանակ սահմանափակուած ըլլալու, բարի լուրը այժմ «երկնքի տակ եղած բոլոր ստեղծուածներուն» կը յայտարարուի