Երկուշաբթի, հոկտեմբեր 27
Պէտք է որ այրերը իրենց կիները սիրեն իրենց մարմիններուն պէս (Եփ. 5։28)։
Եհովան ամուսինէն կը սպասէ որ իր կինը սիրէ եւ անոր ֆիզիքական, զգացական եւ հոգեւոր պէտքերը հոգայ։ Մտային կարողութիւն զարգացնելը, կիները յարգելը եւ վստահելի ըլլալը, քեզի պիտի օգնեն որ լաւ կողակից մը ըլլաս։ Ամուսնանալէդ ետք, թերեւս զաւակ ունենաս։ Եհովայէն ինչպէ՞ս կը սորվիս լաւ հայր մը ըլլալ (Եփ. 6։4)։ Եհովան իր Որդիին՝ Յիսուսին, բացէ ի բաց ըսաւ որ զինք կը սիրէ եւ իրեն կը հաւնի (Մատ. 3։17)։ Եթէ հայր ըլլաս, ջանք ըրէ որ մի՛շտ զգացումներդ արտայայտես զաւակներուդ հանդէպ։ Մի՛շտ զանոնք գովէ, երբ որ լաւ բան մը ընեն։ Ասանկով անոնց պիտի օգնես որ հասուն անձեր դառնան։ Դուն հիմակուընէ կրնաս պատրաստուիլ հայր ըլլալու, եթէ սէրէ մղուած հոգ տանիս ընտանիքիդ անդամներուն ու ժողովքին, եւ սորվիս սէրդ ու գնահատանքդ արտայայտել անոնց հանդէպ (Յովհ. 15։9)։ դ23.12 28-29 ¶17-18
Երեքշաբթի, հոկտեմբեր 28
[Եհովան] քու ժամանակներուդ հաստատութիւնն է (Եսա. 33։6)։
Թէեւ Եհովային հաւատարիմ ծառաներն ենք, մենք ալ ուրիշներուն պէս դժուարութիւններ եւ հիւանդութիւններ կ’ունենանք։ Ասկէ զատ, Աստուծոյ ժողովուրդը ատողներուն կողմէ կը հալածուինք։ Թէեւ Եհովան արգելք չ’ըլլար, որ մենք այսպիսի դժուարութիւններ ունենանք, բայց ան կը խոստանայ մեզի օգնել (Եսա. 41։10)։ Իր օգնութեամբ, մենք կրնանք ուրախ մնալ, ճիշդ որոշումներ առնել եւ իրեն հաւատարիմ մնալ, նոյնիսկ ամենադժուար պարագաներուն։ Եհովան կը խոստանայ մեզի տալ այն խաղաղութիւնը, որ Սուրբ Գիրքին մէջ կոչուած է «Աստուծոյ խաղաղութիւնը» (Փլպ. 4։6, 7)։ Այս խաղաղութիւնը սրտի եւ մտքի այն հանգստութիւնն ու հանդարտութիւնն է, որ կը զգանք երբ Եհովային բարեկամներն ենք։ Այս խաղաղութիւնը «ամէն մտքէ վեր է», այսինքն՝ ատիկա մեր երեւակայածէն աւելի հոյակապ է։ Օրինակ, օր մը օրանց Եհովային ջերմ աղօթք մը ընելէ ետք զարմանալիօրէն խաղաղութիւն զգացա՞ծ ես մէջդ։ Ատիկա «Աստուծոյ խաղաղութիւնն» է։ դ24.01 20 ¶2. 21 ¶4
Չորեքշաբթի, հոկտեմբեր 29
Ո՛վ իմ անձս, օրհնէ՛ Տէրը ու այն ամէնը, որ իմ ներսիդիս է՝ անոր սուրբ անունը (Սաղ. 103։1)։
Անոնք որոնք Եհովան կը սիրեն, կ’ուզեն իր անունը փառաբանել իրենց ամբողջ սրտով։ Դաւիթ թագաւոր գիտէր, որ երբ Եհովային անունը օրհնենք, ասիկա հաւասար է՝ Եհովան օրհնելուն։ Եհովային անունը կապ ունի իր համբաւին հետ, այսինքն՝ այդ անունը մեր միտքը կը բերէ իր բոլոր գեղեցիկ յատկութիւնները եւ հոյակապ գործերը։ Դաւիթ ուզեց իր Հօր անունը սուրբ նկատել եւ զայն փառաբանել։ Ան կ’ուզէր ասիկա ընել ‘այն ամէնով որ իր ներսիդին է’, այսինքն՝ ամբողջ սրտով։ Նոյնն էր պարագան ղեւտացիներուն, որոնք Եհովան օրհնելուն մէջ առաջնորդութիւնը առին։ Անոնք խոնարհաբար ընդունեցին, որ իրենց խօսքերը բաւարար չէին օրհնելու համար Աստուծոյ սուրբ անունը (Նէ. 9։5)։ Անկասկած այս խոնարհ եւ սրտանց ներկայացուած օրհնութեան խօսքերը Եհովային սիրտը ուրախացուցին։ դ24.02 9 ¶6