Երէցները սիրով եւ ողորմութեամբ կը վարուին յանցագործներուն հետ

1. Աստուած լուրջ մեղք գործողի մը ինչպէ՞ս կ’օգնէ։

ԱՆՑԵԱԼ յօդուածին մէջ տեսանք որ Պօղոս առաքեալ Կորնթոսի ժողովքին ի՛նչ ըսաւ որ ընեն, երբ մարդ մը լուրջ մեղք մը գործեց։ Մեղաւորը չզղջաց եւ պէտք էր որ ժողովքէն հեռացուէր։ Բայց ինչպէս որ մեր գլխաւոր համարը ցոյց կու տայ, Աստուած կրնայ լուրջ մեղք գործող մը ‘դէպի ապաշխարութիւն առաջնորդել’ կամ ուրիշ խօսքով՝ անոր օգնել որ զղջայ (Հռով. 2։4)։ Եհովան ինչպէ՞ս երէցները կը գործածէ որ այսպիսիներու օգնէ որ զղջան։

2-3. Ի՞նչ պէտք է ընենք, եթէ գիտնանք որ եղբայր մը կամ քոյր մը լուրջ մեղք մը գործած է, եւ ինչո՞ւ։

² Եթէ երէցները չգիտնան որ մէկը լուրջ մեղք մը գործած է, չեն կրնան անոր օգնել։ Ատոր համար, ի՞նչ պէտք է ընենք, եթէ գիտնանք որ եղբայր մը կամ քոյր մը լուրջ մեղք մը գործած է, մեղք մը՝ որ կրնայ պատճառ ըլլալ որ ան ժողովքէն հեռացուի։ Նախ, պէտք է յանցագործը քաջալերենք, որ երէցներէն օգնութիւն խնդրէ (Եսա. 1։18. Գործք 20։28. Ա. Պետ. 5։2)։

³ Բայց ի՞նչ պէտք է ընենք, եթէ յանցագործը չուզէ երէցներուն հետ խօսիլ։ Այս պարագային, մենք անձամբ կը խօսինք անոր հետ, որպէսզի վստահ ըլլանք որ ան պէտք եղած օգնութիւնը կը ստանայ։ Սէրն է որ մեզ կը մղէ ասիկա ընելու, քանի որ չենք ուզեր մեր եղբայրը կամ քոյրը կորսնցնել։ Եթէ յանցագործը իր սխալը շարունակէ, Եհովային հետ իր փոխյարաբերութեան աւելի վնաս պիտի հասցնէ։ Ան նաեւ կրնայ ժողովքին անունը աւրել։ Ասոր համար, Եհովային եւ յանցագործին հանդէպ մեր սէրը կը մղէ, որ քաջութեամբ երէցներուն հետ խօսինք (Սաղ. 27։14)։

ԵՐԷՑՆԵՐԸ ԻՆՉՊԷ՞Ս Կ’ՕԳՆԵՆ ԼՈՒՐՋ ՄԵՂՔ ԳՈՐԾՈՂՆԵՐՈՒՆ

4. Երէցներուն նպատակը ի՞նչ է, երբ յանցագործի մը հետ կը նստին։

⁴ Երբ ժողովքին մէջ մէկը լուրջ մեղք մը գործէ, երէցներու մարմինը իրենց մէջէն երեք երէցներ կ’ընտրեն, որպէս յանձնախումբ ծառայելու համարa։ Անոնք պէտք է համեստ ու խոնարհ ըլլան։ Թէեւ անոնք պիտի փորձեն յանցագործին օգնել որ զղջայ, բայց չեն կրնար զինք ստիպել որ ասիկա ընէ (Բ. Օր. 30։19)։ Երէցները գիտեն որ բոլոր յանցագործները Դաւիթ թագաւորին պէս պիտի չզղջան (Բ. Թագ. 12։13)։ Յանցագործներէն ոմանք կ’ընտրեն Եհովային խրատին մտիկ չընել (Ծն. 4։6-8)։ Բայց երէցներուն նպատակն է՝ յանցագործին օգնել որ զղջայ, եթէ այդ մէկը կարելի է։ Երէցները ո՞ր սկզբունքները պէտք է յիշեն, երբ յանցագործի մը հետ նստին։

5. Երէցները ո՞ր խրատը կը գործադրեն, երբ յանցագործին հետ հանդիպում կ’ունենան (Բ. Տիմոթէոս 2։24-26) (տե՛ս նաեւ նկարը)։

⁵ Երէցները յանցագործը կը նկատեն կորսուած ու արժէքաւոր ոչխար մը (Ղուկ. 15։4, 6)։ Անոր համար, երբ անոնք յանցագործին հետ հանդիպում կ’ունենան, սուր խօսքեր չեն ըսեր եւ անոր հետ խստութեամբ չեն վարուիր. ոչ ալ հետը պաղ հանդիպում մը կ’ունենան, որուն նպատակը միայն հարց–պատասխան է։ Ընդհակառակը, անոնք Բ. Տիմոթէոս 2։24-26–ին մէջ յիշուած յատկութիւնները ցոյց կու տան (կարդա՛)։ Երէցները հեզութեամբ, քաղցրութեամբ եւ ազնուութեամբ կը վարուին յանցագործին հետ, մինչ կը փորձեն անոր սրտին հասնիլ։

6. Երէցները ինչպէ՞ս իրենց սիրտը կը պատրաստեն յանցագործին հետ հանդիպում ունենալէ առաջ (Հռովմայեցիս 2։4)։

⁶ Երէցները իրենց սիրտը կը պատրաստեն։ Անոնք կը փորձեն Եհովային պէս վարուիլ մեղաւորին հետ, յիշելով Պօղոսին այս խօսքը. «Աստուծոյ քաղցրութիւնը քեզ դէպի ապաշխարութիւն կ’առաջնորդէ» (կարդա՛ Հռովմայեցիս 2։4)։ Երէցները պէտք է յիշեն, որ անոնք Յիսուսին առաջնորդութեան տակ եղող հովիւներ են եւ իրեն պէս պէտք է վարուին ժողովքին հետ (Եսա. 11։3, 4. Մատ. 18։18-20)։ Յանցագործին հետ հանդիպելէ առաջ, յանձնախումբի երէցները միասին կ’աղօթեն, որ կարենան յանցագործին օգնել որ զղջայ։ Անոնք Սուրբ Գիրքին եւ մեր հրատարակութիւններուն մէջ կը պրպտեն եւ Եհովայէն կը խնդրեն որ իրենց օգնէ որ յանցագործը եւ անոր պարագաները լաւ հասկնան։ Անոնք միասին կը խօսին այն բոլոր բաներուն մասին, որոնք թերեւս պատճառ եղան որ յանցագործը այսպէս մտածէ եւ վարուի (Առ. 20։5)։

7-8. Երէցները ինչպէ՞ս կրնան Եհովային համբերութիւնը ընդօրինակել, երբ յանցագործին հետ հանդիպում կ’ունենան։

⁷ Երէցները կ’ընդօրինակեն Եհովային համբերութիւնը։ Անոնք կը յիշեն որ Եհովան անցեալին ինչպէ՛ս վարուեցաւ յանցագործներուն հետ։ Օրինակ, Եհովան համբերութեամբ խօսեցաւ Կայէնին հետ, անոր ըսելով թէ ի՛նչ պիտի պատահի եթէ չփոխուի եւ թէ պիտի օրհնուի եթէ հնազանդի (Ծն. 4։6, 7)։ Եհովան Նաթան մարգարէին միջոցաւ Դաւիթը խրատեց։ Մարգարէն օրինակով մը Դաւիթին օգնեց որ զղջայ (Բ. Թագ. 12։1-7)։ Եհովան նաեւ շարունակեց «ամէն օր» իր մարգարէները ղրկել անհնազանդ իսրայէլ ազգին (Եր. 7։24, 25)։ Եհովան չսպասեց որ իր ժողովուրդը զղջայ, որպէսզի ե՛տքը անոնց օգնէ, հապա՝ մինչ տակաւին անոնք մեղք կը գործէին՝ զանոնք քաջալերեց որ զղջան։

⁸ Երէցները Եհովային պէս կը վարուին, երբ կը փորձեն օգնել լուրջ մեղք գործողի մը։ Ինչպէս որ Բ. Տիմոթէոս 4։2–ը կ’ըսէ, անոնք «ամենայն երկայնմտութեամբ» կամ համբերութեամբ կը վարուին անոր հետ։ Ուրեմն, երէց մը պէտք է միշտ հանդարտ եւ համբերող ըլլայ, որպէսզի մեղաւորին օգնէ որ ան ուզէ ճիշդը ընել։ Եթէ երէցը ջղայնանայ կամ նեղանայ, մեղաւորը թերեւս տրուած խրատին մտիկ չընէ կամ չուզէ զղջալ։

9-10. Երէցները ինչպէ՞ս կրնան մեղաւորին օգնել, որ մտածէ թէ ի՛նչ որոշումներ պատճառ եղան որ մեղք գործէ։

⁹ Երէցները կը փորձեն գիտնալ թէ ի՛նչ պարագաներ առաջնորդեցին որ ան մեղք գործէ։ Օրինակ, կրնա՞յ ըլլալ որ ան կամաց–կամաց տկարացաւ, քանի որ անձնական ուսումնասիրութիւն միշտ չէր ըներ կամ ծառայութեան միշտ չէր ելլեր։ Կրնա՞յ ըլլալ որ ան առաջուան չափ չէր աղօթեր կամ անոր աղօթքները խորունկ չէին։ Կրնա՞յ ըլլալ որ ան սխալ ցանկութիւններուն դէմ չէր դներ։ Արդեօք սխա՞լ անձերու հետ կ’ընկերակցէր կամ սխա՞լ ժամանցներ ընտրած էր։ Իր այս որոշումները ինչպէ՞ս ազդած էին իր մտածելակերպին եւ ցանկութիւններուն։ Ան կ’անդրադառնա՞յ որ վերջերս իր առած որոշումներն ու քայլերը ինչպէ՛ս ազդած են իր Հօր՝ Եհովային։

¹⁰ Երէցները կրնան անոր հարցումներ հարցնել, որ մտածէ թէ ի՛նչ բաներ պատճառ եղան որ երթալով տկարանայ եւ մեղք գործէ։ Բայց երէցները ազնուութեամբ կը վարուին անոր հետ եւ չեն փորձեր գիտնալ անձնական տեղեկութիւններ, որոնց մասին պէտք չունին գիտնալու (Առ. 20։5)։ Ասկէ զատ, անոնք կրնան Նաթան մարգարէին պէս օրինակներով անոր օգնել, որ մտածէ թէ իր ըրածները ինչո՛ւ սխալ էին։ Թերեւս ան առաջին հանդիպումին սկսի գէշ զգալ իր որոշումներուն նկատմամբ եւ նոյնիսկ թերեւս ալ զղջայ։

11. Յիսուս ինչպէ՞ս վարուեցաւ մեղաւորներուն հետ։

¹¹ Երէցները կը փորձեն Յիսուսին պէս վարուիլ։ Յիսուս Պօղոսին օգնեց, իրեն այս խելացի հարցումը հարցնելով. «Սաւո՛ւղ, Սաւո՛ւղ, ինչո՞ւ զիս կը հալածես»։ Ասանկով, Յիսուս իրեն օգնեց որ անդրադառնայ որ իր ըրածը սխալ է (Գործք 9։3-6)։ Իսկ «Յեզաբէլ կնոջ» մասին, Յիսուս ըսաւ. «Ես անոր ժամանակ տուի. . . ապաշխարելու» (Յայտ. 2։20, 21)։

12-13. Երէցները թերեւս ինչպէ՞ս ժամանակ տան յանցագործին որ զղջայ (տե՛ս նաեւ նկարը)։

¹² Երէցները Յիսուսին պէս կը վարուին եւ շուտով չեն եզրակացներ որ յանցագործը պիտի չզղջայ։ Ճիշդ է որ ոմանք յանձնախումբին հետ իրենց առաջին հանդիպումին ընթացքին թերեւս զղջան, բայց ուրիշներ աւելի ժամանակի պէտք կ’ունենան։ Ասոր համար, հաւանաբար երէցները կարգադրութիւն ընեն որ մէկէ աւելի անգամներ հանդիպում ունենան մեղաւորին հետ։ Թերեւս ան առաջին հանդիպումէն ետք սկսի լրջօրէն մտածել խօսուածներուն մասին, եւ անկէ ետք Եհովայէն խոնարհօրէն ներողութիւն խնդրէ իր մեղքին համար (Սաղ. 32։5. 38։18)։ Այսպիսով, ան յաջորդ հանդիպումին թերեւս տարբեր հոգի ցոյց տայ, քան ինչ որ ցոյց տուած էր առաջին հանդիպումին ընթացքին։

¹³ Յանցագործին օգնելու համար որ զղջայ, երէցները կարեկցութիւն եւ ազնուութիւն ցոյց կու տան։ Անոնք կ’աղօթեն որ Եհովան իրենց ջանքերը օրհնէ, յուսալով որ իրենց մոլորած եղբայրը իր սխալին անդրադառնայ եւ զղջայ (Բ. Տիմ. 2։25, 26)։

14. Իրականութեան մէջ ո՞վ է որ մեղաւորին կ’օգնէ որ զղջայ, եւ ինչո՞ւ այսպէս կ’ըսենք։

¹⁴ Եթէ մեղաւորը զղջայ, ասիկա մեզ շատ կ’ուրախացնէ (Ղուկ. 15։7, 10)։ Թէեւ երէցները իրենց լաւագոյնը կ’ընեն որ մեղաւոր մը սրբագրեն, բայց իրականութեան մէջ ո՞վ է որ անոր կ’օգնէ որ փոխուի։ Երէցնե՞րը։ Միտքդ բեր ինչ որ Պօղոս գրեց յանցագործներուն մասին. «Թերեւս Աստուած ապաշխարութիւն տայ անոնց» (Բ. Տիմ. 2։25)։ Ուրեմն, Եհովա՛ն է, եւ ոչ թէ՝ մարդը, որ յանցագործին կ’օգնէ իր մտածելակերպն ու կեցուածքը փոխելու։ Պօղոս կը նկարագրէ այն կարգ մը գեղեցիկ արդիւնքները, որ մեղաւորը ձեռք կը ձգէ զղջալէ ետք։ Ան ճշմարտութեան մասին աւելի ճշգրիտ գիտութիւն կ’ունենայ, իր սխալին կ’անդրադառնայ եւ կրնայ Սատանային թակարդներէն ազատիլ (Բ. Տիմ. 2։26)։

15. Երէցները ինչպէ՞ս կրնան շարունակել զղջացած մեղաւորին օգնել։

¹⁵ Երբ յանցագործ մը զղջայ, յանձնախումբը անոր հովուական այցելութիւններ պիտի տայ, որպէսզի ան շարունակէ Սատանային թակարդներուն դէմ դնել եւ ‘շիտակ ճամբաներ փնտռել իր ոտքերուն’ համար (Եբ. 12։12, 13)։ Անշուշտ, երէցները մեղաւորին ըրածին մասին մանրամասնութիւններ չեն տար ուրիշներուն։ Բայց եւ այնպէս, ժողովքը ի՞նչ բանէ տեղեակ պէտք է ըլլայ։

«ԱՄԵՆՈՒՆ ԱՌՋԵՒ ՅԱՆԴԻՄԱՆԷ»

16. Ա. Տիմոթէոս 5։20–ին համաձայն, Պօղոս «ամենուն» ըսելով, որո՞ւ կ’ակնարկէր։

¹⁶ Կարդա՛ Ա. Տիմոթէոս 5։20։ Պօղոս ուրիշ երէցի մը՝ Տիմոթէոսին՝ ըսաւ որ մեղաւորները «ամենուն առջեւ յանդիմանէ»։ Ան ի՞նչ ըսել ուզեց։ «Ամենուն» ըսելով, պայման չէ որ ան ակնարկեց ամբողջ ժողովքին։ Հապա ան կ’ակնարկէր այդ քանի մը հոգիներուն, որոնք հաւանաբար գիտէին գործուած մեղքը։ Թերեւս անոնք իրենց աչքերով տեսած էին պատահածը, կամ ալ յանցագործը իրենց պատմած էր իր ըրածը։ Երէցները միա՛յն ասոնց պիտի տեղեկացնէին, թէ հարցին հոգ տարուած էր եւ մեղաւորը սրբագրուած էր։

17. Եթէ ժողովքէն շատեր տեղեակ են թէ մէկը լուրջ մեղք մը գործած է, կամ ալ թերեւս ետքը տեղեակ ըլլան, այս պարագային ի՞նչ յայտարարութիւն կ’ըլլայ, եւ ինչո՞ւ։

¹⁷ Կարգ մը պարագաներու, ժողովքէն շատեր թերեւս տեղեակ են թէ մէկը լուրջ մեղք մը գործած է, կամ ալ թերեւս ետքը տեղեակ ըլլան։ Այս պարագային, «ամենուն» արտայայտութիւնը կրնայ ակնարկել ամբողջ ժողովքին։ Այս պատճառաւ, երէց մը ժողովքին կը յայտարարէ թէ եղբայր մը կամ քոյր մը յանդիմանուած է։ Ինչո՞ւ։ Պօղոս ասոր կը պատասխանէ. «Որպէս զի ուրիշներ ալ վախնան» եւ մեղքի մէջ չիյնան։

18. Երէցները ի՞նչ կ’ընեն երբ 18 տարեկանէն վար եղող մէկը լուրջ մեղք մը գործէ (տե՛ս նաեւ նկարը)։

¹⁸ Երէցները ի՞նչ կ’ընեն երբ 18 տարեկանէն վար եղող մկրտուած մէկը լուրջ մեղք մը գործէ։ Երէցներու մարմինը կը կարգադրէ երկու երէցներ, որ այս անչափահասին եւ իր ծնողքին հետ հանդիպում ունենանb։ Երէցները ծնողքին պիտի հարցնեն թէ արդէն ի՛նչ ըրած են որ իրենց զաւակին օգնեն, որ պէտք եղած փոփոխութիւնները ընէ եւ զղջայ։ Եթէ զաւակը իր ծնողքին խրատին մտիկ ըրած է եւ իր մտածելակերպին ու վարուելակերպին մէջ փոփոխութիւններ կը մտցնէ, երկու երէցները կրնան որոշել որ ծնողքը կրնայ շարունակել զաւակին օգնել, եւ թէ պէտք չկայ որ յանձնախո՛ւմբ մը իրեն եւ իր ծնողքին հետ հանդիպում ունենայ։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ երէցները գիտեն թէ Եհովան ծնողքի՛ն պատասխանատուութիւն տուած է որ իրենց զաւակը սիրալիր կերպով սրբագրեն (Բ. Օր. 6։6, 7. Առ. 6։20. 22։6. Եփ. 6։2-4)։ Անկէ ետք, երէցները ատենը անգամ մը ծնողքին պիտի հարցնեն, որ արդեօք իրենց զաւակը պէտք եղած օգնութիւնը կը ստանա՞յ։ Բայց երէցները ի՞նչ կ’ընեն եթէ մկրտուած անչափահաս մը կը շարունակէ իր սխալ ընթացքին մէջ։ Այդ պարագային, երէցներու յանձնախումբ մը հանդիպում մը պիտի ունենայ անոր եւ անոր քրիստոնեայ ծնողքին հետ։

«ՏԷՐԸ ԲԱԶՄԱԳՈՒԹ ՈՒ ՈՂՈՐՄԱԾ Է»

19. Երէցները ինչպէ՞ս կը փորձեն Եհովային նմանիլ, երբ յանցագործի մը հետ հանդիպում կ’ունենան։

¹⁹ Յանձնախումբերու մէջ ծառայող երէցները Եհովային առջեւ պատասխանատուութիւն ունին որ ժողովքը մաքուր պահեն (Ա. Կոր. 5։7)։ Անոնք նաեւ կ’ուզեն որ յանցագործները զղջան, եթէ կարելիութիւնը կայ։ Ասոր համար, անոնք իրենց յոյսը չեն կտրեր անոնցմէ։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ կ’ուզեն Եհովային նմանիլ, որ «բազմագութ ու ողորմած է» (Յակ. 5։11)։ Նկատէ թէ Յովհաննէս առաքեալ ինչպէ՛ս այս հոգին ցոյց տուաւ։ Ան գրեց. «Որդեակներս, այս բաները ձեզի կը գրեմ, որպէս զի մեղք չգործէք եւ եթէ մէկը մեղք գործելու ըլլայ, Հօրը քով բարեխօս ունինք Յիսուս Քրիստոս արդարը» (Ա. Յովհ. 2։1)։

20. Այս յօդուածաշարքին վերջին յօդուածին մէջ ի՞նչ նկատի պիտի առնենք։

²⁰ Ցաւօք սրտի, ատեններ քրիստոնեան չ’ուզեր զղջալ։ Այս պարագային, ան պէտք է ժողովքէն հեռացուի։ Երէցները ինչպէ՞ս ձեռք կ’առնեն այսպիսի պարագայ մը։ Ասոր պատասխանը նկատի պիտի առնուի այս յօդուածաշարքին վերջին յօդուածին մէջ։