2 Absalon var vanur að fara snemma á fætur og standa við veginn að borgarhliðinu.+ Þegar einhver átti þar leið hjá til að leggja mál sitt fyrir konung+ kallaði Absalon til hans: „Frá hvaða borg ertu?“ og maðurinn sagði honum af hvaða ættkvísl Ísraels hann væri. 3 Absalon sagði þá við hann: „Málstaður þinn er góður og réttur en við konungshirðina er enginn sem mun hlusta á þig.“