Jesaja
Þær skulu ganga fram og tala síðan.+
Við skulum mætast í réttarsal.
2 Hver hefur sótt mann frá sólarupprásinni,*+
kallað hann til sín* til að koma á réttlæti,
til að gefa þjóðir honum á vald
og láta hann sigra konunga?+
Hver gerir þá að dufti fyrir sverði hans,
að fjúkandi hálmi fyrir boga hans?
3 Hann veitir þeim eftirför og ekkert hindrar hann
á leiðum þar sem hann hefur aldrei stigið fæti.
4 Hver hefur látið til sín taka og gert þetta,
kallað til kynslóðirnar frá upphafi?
5 Eyjarnar sáu það og urðu hræddar.
Endimörk jarðar skjálfa.
Þjóðirnar safnast saman og ganga fram.
6 Einn hjálpar öðrum
og segir við bróður sinn: „Vertu hugrakkur.“
7 Handverksmaðurinn hvetur gullsmiðinn+
og sá sem hamrar málminn í þynnur
hvetur þann sem slær steðjann.
Hann segir um lóðninguna: „Hún er góð.“
Síðan er skurðgoðið fest með nöglum svo að það velti ekki.
10 Vertu ekki hræddur því að ég er með þér.+
Hafðu ekki áhyggjur því að ég er Guð þinn.+
Ég styrki þig, ég hjálpa þér,+
ég styð þig með hægri hendi réttlætis míns.‘
11 Allir sem reiðast þér verða auðmýktir og þurfa að skammast sín.+
Þeir sem berjast við þig tortímast og verða að engu.+
12 Þú munt leita að þeim sem standa gegn þér en ekki finna þá,
þeir sem herja á þig verða að engu, þeir hverfa með öllu.+
13 Ég, Jehóva Guð þinn, gríp í hægri hönd þína,
ég segi við þig: ‚Vertu ekki hræddur, ég hjálpa þér.‘+
14 Vertu ekki hræddur, Jakob, þú litli ormur,*+
ég hjálpa ykkur, Ísraelsmenn,“ segir Jehóva, endurlausnari þinn,+ Hinn heilagi Ísraels.
Þú munt þreskja fjöllin og mylja þau
og gera hæðirnar að hismi.
17 „Fátækir og þurfandi leita að vatni en finna ekkert.
Tunga þeirra er skrælnuð af þorsta.+
Ég, Jehóva, mun bænheyra þá.+
Ég, Guð Ísraels, yfirgef þá ekki.+
Ég geri óbyggðirnar að sefgrónum tjörnum
og vatnslaust landið að uppsprettum.+
Ég gróðurset einitré á eyðisléttunni
ásamt aski og kýprustrjám+
20 svo að allir sjái og viti,
taki eftir og skilji
að hönd Jehóva hefur gert þetta
og Hinn heilagi Ísraels hefur skapað það.“+
21 „Flytjið mál ykkar,“ segir Jehóva.
„Berið fram rök ykkar,“ segir konungur Jakobs.
22 „Leggið fram sannanir og segið okkur hvað mun gerast.
Segið okkur frá því sem gerðist áður
svo að við getum hugleitt það* og vitað hvernig fer.
Eða segið okkur hvað sé í vændum.+
Já, gerið eitthvað, gott eða illt,
svo að við undrumst þegar við sjáum það.+
Sá sem kýs ykkur er fyrirlitlegur.+
26 Hver sagði frá þessu í upphafi svo að við vissum það,
eða fyrir löngu svo að við gætum sagt: ‚Hann hefur rétt fyrir sér‘?+
Enginn boðaði það.
Enginn sagði frá því.
Enginn heyrði neitt frá ykkur!“+
27 Ég var sá fyrsti sem sagði við Síon: „Svona verður það!“+
og ég sendi fagnaðarboða til Jerúsalem.+
28 Ég leit í kringum mig en þar var enginn,
enginn sem gat veitt ráð.
Ég spurði en enginn svaraði.
29 Þeir eru allir hrein ímyndun.
Þeir geta ekkert gert.