Jesaja

5 Ég vil syngja fyrir ástvin minn,

söng um ástvin minn og víngarð hans.+

Hann gróðursetti rauðan gæðavínvið,

reisti turn í honum miðjum

og hjó þar vínpressu.+

Hann vonaði að þar yxu gæðavínber

en garðurinn bar aðeins villt ber.+

 3 „Þið Jerúsalembúar og Júdamenn,

dæmið nú milli mín og víngarðs míns.+

 4 Hvað meira gat ég gert fyrir víngarðinn

en það sem ég er búinn að gera?+

 5 Nú vil ég segja ykkur

hvað ég ætla að gera við víngarð minn:

Ég ríf upp limgerðið

og garðurinn verður brenndur.+

Ég brýt niður steingarðinn í kringum hann

og hann verður troðinn niður.

 6 Ég læt hann verða að auðn,+

hann verður ekki snyrtur né verður losað um moldina.

Hann verður þakinn þyrnirunnum og illgresi+

og ég banna skýjunum að láta rigna á hann.+

 7 Það er Ísrael sem er víngarður+ Jehóva hersveitanna,

Júdamenn eru garðurinn sem var honum kær.*

Hann vonaðist eftir réttlæti+

en þar var tómt ranglæti,

eftir réttvísi

en heyrði aðeins örvæntingaróp.“+

 8 Ógæfa kemur yfir þá sem bæta húsi við hús+

og akri við akur+

þar til ekkert landrými er eftir

og þið búið einir í landinu.

 9 Ég heyrði Jehóva hersveitanna sverja

að fjöldi húsa yrði mannlaus+

og myndi vekja skelfingu

þótt þau væru stór og falleg.

10 Tíu ekra* víngarður gefur aðeins af sér eitt bat*

og kómer* af sáðkorni aðeins eina efu.*+

11 Ógæfa kemur yfir þá sem fara snemma á fætur til að drekka áfengi,+

þá sem sitja við langt fram á nótt og verða ölvaðir.

12 Í veislum þeirra er leikið á hörpu og lýru,

tambúrínu og flautu og drukkið vín.

En þeir gefa ekki gaum að verkum Jehóva

og sjá ekki verk handa hans.

13 Þjóð mín fer í útlegð

því að hún þekkir mig ekki.+

Tignarmenn hennar munu svelta+

og fólkið allt skrælna af þorsta.

14 Gröfin* hefur því þanið sig út

og glennt upp botnlaust ginið.+

Tignarmenn Jerúsalem, hávær fjöldinn og svallarar

munu steypast ofan í hana.

15 Maðurinn verður beygður,

hann verður auðmýktur

og augu hinna hrokafullu niðurlút.

16 Jehóva hersveitanna verður upphafinn með dómi sínum,*

hinn sanni Guð, Hinn heilagi,+ helgar sig með réttlæti.+

18 Ógæfa kemur yfir þá sem draga sekt sína með svikareipum

og synd sína eins og spenntir fyrir vagn,

19 þá sem segja: „Flýti hann verki sínu,

verði fljótt úr því svo að við getum séð það.

Fyrirætlun* Hins heilaga Ísraels nái fram að ganga

svo að við getum upplifað það!“+

20 Ógæfa kemur yfir þá sem kalla hið góða illt og hið illa gott,+

þá sem breyta myrkri í ljós og ljósi í myrkur,

þá sem segja að beiskt sé sætt og sætt sé beiskt.

21 Ógæfa bíður þeirra sem eru vitrir í eigin augum

og hyggnir að eigin mati.+

22 Ógæfa bíður þeirra sem drekka hraustlega

og þeirra sem eru snjallir að blanda áfenga drykki,+

23 þeirra sem sýkna hinn illa fyrir mútur+

og láta ekki hinn réttláta ná rétti sínum.+

24 Eins og eldtungur gleypa hálminn

og þurrt grasið skrælnar í logunum

rotna rætur þeirra

og blóm þeirra fjúka eins og ryk

því að þeir höfnuðu lögum* Jehóva hersveitanna

og virtu ekki orð Hins heilaga Ísraels.+

25 Þess vegna blossar reiði Jehóva upp gegn fólki hans

og hann réttir út höndina og slær það.+

Fjöllin skjálfa

og líkin liggja eins og sorp á götunum.+

Vegna alls þessa er honum ekki runnin reiðin,

hönd hans er enn á lofti til að slá.

26 Hann hefur reist merkisstöng handa fjarlægri þjóð,+

hann hefur blístrað á hana að koma frá endimörkum jarðar.+

Belti þeirra losna ekki

og sandalaólarnar slitna ekki.

28 Örvar þeirra eru beittar

og bogar þeirra spenntir.*

Hófar hestanna eru tinnuharðir

og vagnhjólin eins og stormur.+

29 Þeir öskra eins og ljón,

já, eins og ungljón.+

Þeir urra og hremma bráðina,

þeir bera hana burt og enginn getur bjargað henni.

30 Þeir urra yfir bráðinni þann dag

eins og hafið drynur.+

Sá sem horfir yfir landið sér aðeins þrúgandi myrkur,

jafnvel dagsbirtan er myrkvuð af skýjunum.+