Jobsbók

 2 „Sýndu mér þolinmæði aðeins lengur meðan ég skýri mál mitt

því að ég á enn margt ósagt Guði til varnar.

 3 Ég ætla að tala ítarlega um það sem ég veit

og sýna fram á að skapari minn sé réttlátur.+

 4 Ég fer ekki með rangt mál,

sá* sem býr yfir fullkominni þekkingu+ er frammi fyrir þér.

 5 Guð er voldugur+ og hafnar engum,

þekking hans á sér engin takmörk.

 6 Hann leyfir ekki hinum illu að lifa+

en lætur hina þjökuðu ná rétti sínum.+

 7 Hann hefur ekki augun af hinum réttlátu,+

hann setur þá í hásæti með konungum*+ og upphefur þá um eilífð.

 8 En ef þeir eru hlekkjaðir

og fangaðir í snöru neyðarinnar

 9 segir hann þeim hvað þeir hafa gert,

hvaða syndir þeir hafa drýgt í hroka sínum.

10 Hann opnar eyru þeirra fyrir öguninni

og segir þeim að hætta að gera það sem er rangt.+

11 Ef þeir hlýða og þjóna honum

njóta þeir velgengni það sem eftir er

og eiga ánægjuleg æviár.+

12 En ef þeir hlýða ekki falla þeir fyrir sverði*+

og deyja án þess að hafa nokkuð lært.

14 Þeir halda til* meðal vændismanna í musterinu+

og þeir deyja ungir.+

15 En Guð* bjargar hinum þjáðu úr neyð þeirra,

hann opnar eyru þeirra þegar þeir eru kúgaðir.

16 Hann dregur þig burt frá barmi örvæntingarinnar+

út á víðlendi þar sem ekkert hamlar þér+

og borð þitt, fullt af úrvalsréttum, huggar þig.+

17 Þá fagnarðu dóminum yfir hinum illu,+

dómurinn fellur og réttlætið nær fram að ganga.

18 En gættu þess að reiðin geri þig ekki illgjarnan*+

og láttu ekki háar mútur leiða þig á villigötur.

19 Geta hróp þín á hjálp

eða erfiði þitt bjargað þér úr neyð?+

20 Þráðu ekki nóttina

þegar fólk hverfur af sínum stað.

21 Gættu þess að snúa þér ekki að hinu illa

og velja það í stað þess að þjást.+

23 Hver hefur vísað honum til vegar*+

eða sagt við hann: ‚Það sem þú gerðir er rangt‘?+

24 Mundu eftir að lofa allt sem hann gerir,+

það sem menn hafa sungið um.+

25 Allt mannkyn hefur séð það,

dauðlegur maður horfir á það úr fjarska.

26 Já, Guð er meiri en við getum skilið,+

aldur hans er óskiljanlegur.*+

27 Hann dregur upp vatnsdropana,+

þeir þéttast úr þokunni og mynda regn.

28 Það streymir niður úr skýjunum+

og fellur yfir mennina.

29 Getur einhver skilið hvernig skýjabreiðurnar myndast

og skýrt þrumurnar úr tjaldi* hans?+

30 Sjáðu hvernig hann lætur eldingarnar+ þjóta um* himininn

og hylur hafdjúpið.

31 Þannig sér hann fyrir þjóðunum,*

hann gefur þeim fæðu í ríkum mæli.+

32 Hann hefur eldinguna í hendi sér

og beinir henni að markinu.+

33 Þrumur hans segja frá honum,

jafnvel búféð veit hver* er á leiðinni.