Prédikarinn

9 Ég leiddi hugann að öllu þessu og komst að þeirri niðurstöðu að hinir réttlátu og hinir vitru og það sem þeir gera er í höndum hins sanna Guðs.+ Menn vita ekki af kærleikanum og hatrinu sem var fyrir þeirra dag. 2 Hið sama bíður allra manna,+ réttlátra og illra,+ góðra manna, hreinna og óhreinna, þeirra sem fórna og þeirra sem fórna ekki. Eins fer fyrir góðum manni og syndara, þeim sem sver eið og þeim sem fer varlega í að sverja. 3 Þetta er eitt af því dapurlega sem gerist undir sólinni: Þar sem hið sama bíður allra+ eru hjörtu mannanna full af illsku. Brjálæði býr í hjörtum þeirra alla ævi og síðan deyja þeir!*

4 Meðan menn lifa er von. Lifandi hundur er betur settur en dautt ljón.+ 5 Þeir sem lifa vita að þeir munu deyja+ en hinir dánu vita ekki neitt+ og fá engin laun framar því að enginn man lengur eftir þeim.+ 6 Ást þeirra, hatur og öfund er horfin og þeir eiga ekki lengur neinn þátt í því sem gerist undir sólinni.+

7 Borðaðu mat þinn með ánægju og drekktu vín með glöðu hjarta+ því að hinn sanni Guð er ánægður með það sem þú gerir.+ 8 Gakktu alltaf í hvítum fötum* og sparaðu ekki olíuna á höfuðið.+ 9 Njóttu lífsins með konu þinni, sem þú elskar,+ alla þína hverfulu* ævi sem Guð hefur gefið þér undir sólinni, alla þína innantómu daga, því að það er hlutskipti þitt í lífinu og launin fyrir strit þitt og erfiði undir sólinni.+ 10 Allt sem þú getur gert skaltu gera af öllu afli því að í gröfinni,* þangað sem þú ferð, er hvorki starfsemi, áform, þekking né viska.+

11 Ég hef séð annað undir sólinni, að hinir fljótu sigra ekki alltaf í hlaupinu né kapparnir í stríðinu,+ né eiga hinir vitru alltaf mat eða hinir gáfuðu auðinn,+ og menntamennirnir njóta ekki alltaf velgengni+ því að tími og tilviljun mætir* þeim öllum. 12 Maðurinn veit ekki hvenær tími hans er á enda.+ Eins og fiskurinn festist í hættulegu netinu og fuglar í gildru, þannig festast mennirnir í snöru á ógæfutíma þegar hann kemur skyndilega yfir þá.

13 Ég sá einnig undir sólinni dæmi um visku, og mér fannst það merkilegt: 14 Í lítilli borg bjuggu fáeinir menn. Voldugur konungur réðst á borgina, umkringdi hana og reisti mikil árásarvirki. 15 Í borginni bjó fátækur en vitur maður og hann bjargaði henni með visku sinni. En enginn mundi eftir þessum fátæka manni.+ 16 Ég hugsaði með mér: „Viska er betri en afl+ en viska fátæks manns er samt fyrirlitin og enginn gefur gaum að orðum hans.“+

17 Betra er að hlusta á hæglát orð hins vitra en hróp manns sem ríkir meðal heimskingja.

18 Viska er betri en vopn en einn syndari getur valdið miklu tjóni.+