Esekíel

1 Á 30. árinu, á fimmta degi fjórða mánaðarins, þegar ég dvaldist meðal útlaganna+ við Kebarfljót,+ opnaðist himinninn og ég sá sýnir frá Guði. 2 Á fimmta degi mánaðarins – það er á fimmta árinu sem Jójakín konungur var í útlegð+ – 3 kom orð Jehóva til Esekíels,* sonar Búsí prests, við Kebarfljót í landi Kaldea.+ Þar kom hönd Jehóva yfir hann.+

4 Meðan ég stóð þar sá ég storm+ koma úr norðri. Þar var mikið ský með eldglæringum*+ og bjartur ljómi var allt í kring. Í miðjum eldinum var eitthvað sem var eins og hvítagull* að sjá.+ 5 Inni í eldinum var eitthvað sem leit út eins og fjórar lifandi verur+ en þær líktust mönnum. 6 Hver þeirra var með fjögur andlit og fjóra vængi.+ 7 Fætur þeirra voru beinir og iljarnar eins og kálfsklaufir og þeir ljómuðu eins og fægður kopar.+ 8 Þær voru með mannshendur undir vængjunum á allar fjórar hliðar. Verurnar fjórar höfðu andlit og vængi 9 og vængirnir snertu hvor annan. Þær gengu án þess að snúa sér, þær gengu allar beint áfram.+

10 Andlit þeirra litu svona út: Allar fjórar voru með mannsandlit, hægra megin við það var ljónsandlit+ og vinstra megin nautsandlit+ og allar fjórar voru einnig með arnarandlit.+ 11 Þannig voru andlit þeirra. Vængir þeirra voru þandir upp á við. Hver þeirra var með tvo vængi sem snertust og tvo sem huldu líkamann.+

12 Þær gengu allar beint áfram, hvert sem andinn vildi að þær færu.+ Þær gengu án þess að snúa sér. 13 Verurnar litu út eins og glóandi kol. Eitthvað sem líktist logandi blysum gekk fram og til baka milli veranna og eldingar leiftruðu út úr eldinum.+ 14 Og þegar verurnar fóru og komu til baka voru þær á að líta eins og eldingar.

15 Meðan ég virti fyrir mér lifandi verurnar með andlitin fjögur+ sá ég eitt hjól á jörðinni við hliðina á hverri þeirra.+ 16 Hjólin voru eins og skínandi krýsólít og öll fjögur voru þau eins að sjá. Þau virtust vera þannig gerð að hjól væri inni í hjóli.* 17 Hjólin gátu farið í allar fjórar áttir án þess að beygja. 18 Hjólgjarðirnar voru svo háar að ég fylltist lotningu og allar fjórar voru alsettar augum allan hringinn.+ 19 Þegar lifandi verurnar færðu sig færðust hjólin með þeim og þegar verurnar lyftust upp af jörðinni lyftust hjólin líka.+ 20 Þær fóru þangað sem andinn vildi, hvert sem andinn fór. Hjólin lyftust upp með þeim því að andinn sem knúði verurnar* var einnig í hjólunum. 21 Þegar þær færðu sig færðust hjólin og þegar þær stóðu kyrrar voru þau kyrr. Þegar þær lyftust upp af jörðinni lyftust hjólin með þeim því að andinn sem knúði verurnar var einnig í hjólunum.

22 Yfir höfðum lifandi veranna var eitthvað sem líktist stórri hellu, hrífandi eins og gljáandi íshella. Hún þandist út yfir höfðum þeirra.+ 23 Undir hellunni voru vængir þeirra þandir upp á við* og snertu hvor annan. Þær voru með tvo vængi til að hylja aðra hlið líkamans og tvo til að hylja hina. 24 Ég heyrði vængjaþyt þeirra. Hann var eins og niður í beljandi vatnsfalli, eins og rödd Hins almáttuga.+ Þegar þær hreyfðu sig hljómuðu þær eins og heill her. Þegar þær stóðu kyrrar létu þær vængina síga.

25 Rödd heyrðist ofan af hellunni yfir höfðum þeirra. (Þegar þær stóðu kyrrar létu þær vængina síga.) 26 Fyrir ofan helluna yfir höfðum þeirra var eitthvað sem leit út eins og safír.+ Það líktist hásæti+ og í hásætinu sat einhver sem var á að líta eins og maður.+ 27 Frá því sem virtist vera mitti hans og upp úr sá ég eitthvað sem glampaði eins og hvítagull+ og lýsti eins og eldur. Og frá mitti og niður úr var eitthvað sem líktist eldi.+ Allt í kringum hann var ljómi 28 sem líktist regnboga+ í skýi á votviðrisdegi. Þannig var ljóminn umhverfis hann á að líta. Það var eins og ég sæi dýrð Jehóva.+ Þegar ég sá þetta féll ég á grúfu og ég heyrði rödd einhvers sem talaði.