Vonaðu á Jehóva

„Vona á [Jehóva] og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.“ — SÁLMUR 37:34.

1, 2. Í hvaða sporum virðist mannkynið standa og hvaða hlutverki gegna Sameinuðu þjóðirnar í því?

MANNKYNIÐ hefur náð hátindi vitsmunalegra framfara. Tækni og vísindum hefur fleygt svo fram að menn geta nú leyst úr læðingi orku frumeindarinnar. Ríkuleg orka og miklir möguleikar virðast því standa mannkyninu opnir. Það er kaldhæðnislegt að þessar framfarir skuli líka hafa opnað mannkyninu leið til að vinna sjálfu sér gríðarlegt tjón.

² Hvað kemur í veg fyrir að mannkynið tortími sjálfu sér í kjarnorkubáli? Mönnum gætu virst það vera Sameinuðu þjóðirnar sem stæra sig af 159 aðildarríkjum með æði ólíku stjórnarfari. Mikið vantar þó á að þessar stjórnir séu á eitt sáttar í stjórnmálum, því hver um sig álítur sitt eigið stjórnarfar öðru fremra. Sameinuðu þjóðirnar eru því sundurleitur hópur. Þjóðernisstolt og sjálfstæðishyggja svífa yfir vötnunum. Við það bætist að fjölmargar þjóðir hafa afneitað trú á Guð.

3. Í hverju eru hugmyndir kristna heimsins um Guð ólíkar þeirri lýsingu sem Guð hefur gefið á sér?

³ Nafnið „kristni heimurinn“ er enn notað um þær þjóðir sem vilja ekki láta kalla sig guðlausar heldur játa trú á Jesú Krist og „Guð föðurinn“ í þríeinu samfélagi Jesú og persónubundins ‚heilags anda.‘ Sagt er að allir aðilar þrenningarinnar séu samir og jafnir. En faðir Jesú lét spámanninn Jesaja færa í letur þessi orð til auðkenningar á sjálfum sér: „Ég er [Jehóva], það er nafn mitt, og dýrð mína gef ég eigi öðrum né lof mitt úthöggnum líkneskjum.“ (Jesaja 42:8) Þessi Jehóva eða Jahve hefur skapað sér óviðjafnanlegt, sögufrægt nafn.

4. Hvert beina Sameinuðu þjóðirnar mannkyninu?

⁴ Það er Sameinuðu þjóðunum síst til málsbóta að þær skuli hafa forðast að sýna nafni Guðs tilhlýðilegan heiður og viðurkenningu. Þær hvetja ekki mannkynið, sem nú stendur frammi fyrir mestu hættu, sem það hefur komist í, til að setja von sína á þann sem ber þetta nafn. Þó er hann réttilega nefndur „Guð vonarinnar“ því að hann hefur lagt grundvöll einu raunhæfu vonarinnar sem mannkynið getur sett traust sitt á. (Rómverjabréfið 15:13) Vonin, sem hann gefur, hefur verið styrkur og stoð fjölmargra karla og kvenna.

Vonin veitt frá öndverðu

5. Hvenær var grundvöllur vonarinnar lagður?

⁵ Grundvöllur þessarar vonar var lagður snemma í sögu mannkynsins, rétt áður en okkar fyrstu foreldrar voru reknir út af heimili sínu, Edengarðinum í Miðausturlöndum. Sú frásaga, sem rituð var á hebreskri tungu um þennan garð, paradísina, er engin þjóðsaga eða goðsaga manna sem hættu að tilbiðja skapara sinn. — 1. Mósebók 2:7-3:24.

6. Hvers vegna þurfti að veita mannkyninu von?

⁶ Meira en 4000 árum síðar var kristna postulanum Páli blásið í brjóst að skrifa: „Syndin kom inn í heiminn fyrir einn mann og dauðinn fyrir syndina, og þannig er dauðinn runninn til allra manna, af því að allir hafa syndgað.“ (Rómverjabréfið 5:12) Í öðru riti sínu nafngreindi hann hinn seka: „Eins og allir deyja fyrir samband sitt við Adam svo munu allir lífgaðir verða fyrir samfélag sitt við Krist.“ (1. Korintubréf 15:22) Í þriðja kafla guðspjalls síns rekur læknir að nafni Lúkas ætt Jesú allt aftur til Adams sem heyrði vonarboðskap Jehóva áður en hann var rekinn út úr Eden. — Lúkas 3:23-38.

7. Hvað gerði Guð meðan Adam var enn á lífi?

⁷ Að sjálfsögðu ætti þig að langa til að vita inntak þessa boðskapar. En áður en þú lest hann skalt þú hafa í huga að Jehóva hefur um langt skeið verið „Guð vonarinnar.“ Í upphafi var Adam jarðneskur sonur Guðs og Guð leyfði honum að auka kyn sitt. Ef þú sæir fram á erfiðleika og þrengingar myndir þú trúlega vilja veita afkomendum þínum uppörvun eða von. Guð gerði eitthvað því líkt. Þegar Adam heyrði Guð lesa sér dóm heyrði hann hann veita afkomendum sínum von.

8. Hvernig gefur 1. Mósebók 3:15 grundvöll til vonar?

⁸ Með hvaða orðum gaf Guð þessa von? Hann sagði við ‚höggorm‘ sem átti hlut að synd Adams: „Fjandskap vil ég setja milli þín og konunnar, milli þíns sæðis og hennar sæðis. Það skal merja höfuð þitt, og þú skalt merja hæl þess.“ (1. Mósebók 3:14, 15) Þér kann að vera spurn með hvaða hætti þessi orð geti vakið von. Við skulum líta nánar á þau og gefa því fyrst gaum hver er ‚höggormurinn‘ sem merja átti höfuðið á.

9. Hver var ‚höggormurinn‘ sem um er talað í 1. Mósebók 3:14, 15?

⁹ Í Opinberunarbókinni 12:9 stendur: „Og drekanum mikla var varpað niður, hinum gamla höggormi, sem heitir djöfull og Satan, honum sem afvegaleiðir alla heimsbyggðina, honum var varpað niður á jörðina, og englum hans var varpað niður með honum.“ „Höggormurinn“ í Eden var enginn annar en illskeytt andavera þekkt undir nafninu Satan djöfullinn. Þessi táknræni höggormur fékk síðar til fylgis við sig engla á himnum, en hann eignaðist líka ‚sæði‘ hér á jörðinni sem skyldi verða að engu gert ásamt honum í fyllingu tímans.

10. Hvernig staðfesti Jesús hver ‚höggormurinn‘ er?

¹⁰ Jesús staðfesti að djöfullinn væri sá ‚höggormur‘ er stóð að baki syndafalli okkar fyrstu foreldra. Hann sagði við trúarleiðtoga Gyðinganna á fyrstu öld: „Þér eigið djöfulinn að föður og viljið gjöra það, sem faðir yðar girnist. Hann var manndrápari frá upphafi og aldrei í sannleikanum . . . Þegar hann lýgur fer hann að eðli sínu, því að hann er lygari og lyginnar faðir.“ (Jóhannes 8:44) Jesús kallaði þessa trúarlegu andstæðinga líka „nöðru kyn.“ — Matteus 12:34; 23:33.

Voninni haldið við

11. Hvað annað tilefni vonar veitir 1. Mósebók 3:15?

¹¹ Fyrirheit Guðs um að merja höfuð hins táknræna höggorms var í raun von öllu ófæddu mannkyni. Það má sjá af nánari athugun á 1. Mósebók 3:15. Þar er minnst á ‚sæði‘ konunnar. Lengi vel var það leyndardómur hvert það væri. Ljóst var þó að Jehóva Guð ætlaði að láta vera fjandskap milli þessa „sæðis,“ sem enn var óþekkt, og hins táknræna höggorms og hins óguðlega „sæðis“ hans. Veitt var loforð, já, trygging fyrir að ‚sæði konunnar‘ myndi ganga með sigur af hólmi. Í þeim sigri var von mannkynsins fólgin, og því gátu menn beðið vonglaðir þess dags er ‚sæði konunnar‘ kæmi fram.

12. Hvað fleira var smám saman opinberað í sambandi við ‚sæði konunnar‘?

¹² Í aldanna rás opinberaði Guð að þetta ‚sæði‘ væri eingetinn sonur hans sem sendur var til jarðar til að verða Messías og færa líf sitt að lausnarfórn. (1. Mósebók 22:17, 18; Galatabréfið 3:16; 1. Jóhannesarbréf 2:2; Opinberunarbókin 5:9, 10) Af þessum orsökum er von votta Jehóva ekki bundin Sameinuðu þjóðunum. Hún er bundin lifandi Jesú Kristi, aðalmálsvara Jehóva Guðs. Við getum fullkomlega treyst að Kristur lifi, því að hann reis upp frá dauðum til að setjast við hægri hönd Jehóva Guðs á himnum. Páll postuli segir: „Ef von vor til Krists nær aðeins til þessa lífs [sem innifelur 20. öldina], þá erum vér aumkunarverðastir allra manna. En nú er Kristur upprisinn frá dauðum sem frumgróði þeirra, sem sofnaðir eru.“ (1. Korintubréf 15:19, 20) Eins og þetta tímarit hefur oftsinnis sýnt fram á með biblíulegum rökum hefur Jesús Kristur nú tekið við konungdómi á himnum. — Opinberunarbókin 11:15.

13, 14. Við hvern binda vottar Jehóva von sína og hvað gera þeir þar af leiðandi?

¹³ Að sjálfsögðu hefur Jesús ekki tekið sæti Jehóva sem von mannkynsins. Sálmur 37:34 er enn í fullu gildi: „Vona á [Jehóva] og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.“ Enn er nauðsynlegt að vona á Jehóva og hvetja menn allra þjóða til að hætta að setja von sína á stofnanir sem menn hafa komið á fót.

¹⁴ Í samræmi við þessa staðreynd eru vottar Jehóva ötulir við að boða fagnaðarboðskapinn um Guðsríki í 210 löndum. Ekkert getur hindrað þá í að gera það. Pólitískar stofnanir hafa engan rétt til að stöðva þá þótt trúfélög og kirkjudeildir aðstoði þær og eggi til slíks. Við getum haldið áfram að vera vottar um Jehóva og sett von okkar á hann, eins og Davíð frá Betlehem gerði. Hann skrifaði:

15. Hvers konar von bar Davíð konungur til Jehóva?

¹⁵ „[Jehóva] er minn hirðir, mig mun ekkert bresta. Á grænum grundum lætur hann mig hvílast, leiðir mig að vötnum, þar sem ég má næðis njóta. Hann hressir sál mína, leiðir mig um rétta vegu fyrir sakir nafns síns. Jafnvel þótt ég fari um dimman dal, óttast ég ekkert illt, því að þú ert hjá mér, sproti þinn og stafur hugga mig. Þú býr mér borð frammi fyrir fjendum mínum, þú smyr höfuð mitt með olíu, bikar minn er barmafullur. Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína, og í húsi [Jehóva] bý ég langa ævi.“ — Sálmur 23.

16. Hvernig má segja að Jesús hafi haft sama viðhorf og Davíð?

¹⁶ Davíð konungur var andlegur hirðir Jehóva yfir ættkvíslum Forn-Ísraels, og ruddi því brautina að Jerúsalem yrði höfuðborg landsins þar sem sonur hans Salómon ríkti í 40 ár. Jesús Kristur var af ærnu tilefni nefndur „sonur Davíðs.“ (Lúkas 1:31; 18:39; 20:41) Ef Davíð setti von sína á Jehóva Guð gat jarðneskur afkomandi hans, Jesús Kristur, gert slíkt hið sama. Það gerði hann líka.

17. Á hverju sést að Jesús setti von sína á Jehóva?

¹⁷ Nafnkunnasti afkomandi Davíðs, Jesús Kristur, fylgdi leiðbeiningunni í Sálmi 37:34 þegar hann hékk á kvalastaurnum. Rétt áður en hann gaf upp andann, sagði hann: „Faðir, í þínar hendur fel ég anda minn!“ (Lúkas 23:46) Þar vitnaði hann í og uppfyllti orð Davíðs í Sálmi 31:6 sem ávarpar Guð svo: „Í þínar hendur fel ég anda minn.“ Jehóva brást hvorki vonum Davíðs konungs né Jesú. Kristur var reistur upp frá dauðum á þriðja degi. Fjörutíu dögum síðar steig hann upp til síns himneska föður. Við lok heiðingjatímanna árið 1914 upphóf Jehóva son sinn sem konung yfir jörðinni.

Nú er tilefni til vonar

18. Hvers vegna er tilefni til að vera vonglaður núna?

¹⁸ Hvaða von getur mannkynið borið í brjósti nú er kemur fram á 6014. ár frá sköpun mannsins? Sú spurning er vel við hæfi því að liðin eru næstum 1900 ár frá því að ritun Biblíunnar lauk. Það er langt um liðið síðan Davíð skrifaði Sálm 37:34.

19. Hvað gerði Jehóva fyrir Jesú og hvaða von veitir það okkur?

¹⁹ Jehóva Guð, hinn alvaldi Guð sem reisti Jesú upp frá dauðum, ætlar honum langt um stórfenglegra hlutverk en skammsýnir menn geta ímyndað sér. Með því að reisa eingetinn son sinn upp frá dauðum og upphefja hann sér til hægri handar á himnum hefur hann gefið okkur enn ríkara tilefni til að horfa til sín í þeirri vissu að hann sé okkar óbrigðula og einasta von. Það getur haft í för með sér fyrir okkur eilíft líf og eilífa hamingju eins og hinn innblásni biblíuritari Páll sagði: „Í voninni erum vér hólpnir orðnir.“ — Rómverjabréfið 8:24.

20. Hvers vegna er hægt að segja að Jehóva sé enn „Guð vonarinnar“?

²⁰ Postulinn heldur áfram: „Von, er sést, er ekki von, því að hver vonar það, sem hann sér? En ef vér vonum það, sem vér sjáum ekki, þá bíðum vér þess með þolinmæði.“ (Rómverjabréfið 8:24, 25) Hin upprunalega von lifir því enn og nálgast dýrlega uppfyllingu á mannkyninu. (2. Pétursbréf 3:13; Opinberunarbókin 21:4, 5) Þetta er von handa öllu mannkyni og einmitt þess vegna er rétt og eðlilegt að hún sé kunngerð öllum. Sú er ætlun ‘Guðs vonarinnar.‘

21, 22. Hvað má búast við að þjóðirnar geri í náinni framtíð?

²¹ Núna er runninn upp tíminn til að þessari ætlun Guðs sé hrint í framkvæmd. Núna á okkar tímum, þegar sum af aðildarríkjum Sameinuðu þjóðanna hafa náð að beisla orku sjálfrar frumeindar alls efnis, sjá leiðtogar þeirra enga þörf á að leggja lausn allra vandamála í hendur æðri vitsmunaveru. — Samanber 1. Mósebók 11:6.

²² Trúarbrögð þessa heims eru aðþrengd og nauðbeygð til að verja hendur sínar. Heimurinn þarf að losna við sundrungaráhrif þeirra. Biblían sýnir að hin ríkjandi öfl munu neyta aflsmunar og hrista af sér trúarbrögðin sem hafa svo lengi hangið eins og sníkjudýr utan á hinu veraldlega heimskerfi til að sjúga úr því allt sem þau geta. Það er því ekkert undrunarefni að stjórnmálaöflin skuli stíga þetta skref. Það að þau skuli komast upp með þessa árás á trúarbrögðin mun, að þeirra mati, vera merki þess að enginn Guð sé til er verðskuldi þjónustu og tilbeiðslu. Spádómarnir gefa til kynna að þau muni þá snúast gegn vottum Guðs sem eftir standa. Þau munu ætla sér að vinna auðveldan lokasigur á vottum Jehóva og reka þannig smiðshöggið á herför sína gegn Guði. — Opinberunarbókin 17:12-17; Esekíel 38:10-23.

23, 24. Hvernig mun Jehóva bregðast við árás þjóðanna á þjóna hans?

²³ En þá munu þau fá að finna fyrir því hve smánarlegan ósigur sá bíður sem vogar sér að rísa gegn Jehóva hersveitanna, honum sem aldrei hefur tapað bardaga. Þá verður ekki um að villast að þau hafa rekið erinda höfuðandstæðings Jehóva Guðs, ‚höggormsins,‘ Satans, ‚guðs þessarar aldar.‘ — 2. Korintubréf 4:4.

²⁴ Hvílík auðmýking fyrir þau! Hátterni þeirra ber vott um slíka grófa óskammfeilni að sjálfur Guð himins og jarðar fyllist réttlátri reiði. Hann gæti sagt hinu smáa og lítilmótlega mannkyni: „Mínar hugsanir eru ekki yðar hugsanir, og yðar vegir ekki mínir vegir — segir [Jehóva]. Heldur svo miklu sem himinninn er hærri en jörðin, svo miklu hærri eru mínir vegir yðar vegum og mínar hugsanir yðar hugsunum. Því eins og regn og snjór fellur af himni ofan og hverfur eigi þangað aftur, fyrr en það hefir vökvað jörðina, gjört hana frjósama og gróandi og gefið sáðmanninum sæði og brauð þeim er eta, eins er því farið með mitt orð, það er útgengur af mínum munni: Það hverfur ekki aftur til mín við svo búið, eigi fyrr en það hefir framkvæmt það, sem mér vel líkar, og komið því til vegar, er ég fól því að framkvæma.“ — Jesaja 55:8-11.

25. Hvers vegna höfum við ærið tilefni til að líta á Jehóva sem „Guð vonarinnar“?

²⁵ Skapari mannsins hefur gefið manninum næmt hjarta eins og hann sjálfur hefur. „Svo segir [Jehóva] allsherjar, hinn vegsamlegi, sem hefir sent mig til þjóðanna sem rændu yður: Hver sá er snertir yður, snertir augastein minn.“ (Sakaría 2:12) Vottar Jehóva verða því að setja von sína á Jehóva. Hann mun uppfylla vonir þeirra og prýða þar með drottinvald sitt yfir alheimi meira en nokkru sinni fyrr. Í eitt skipti fyrir öll mun hann sýna og sanna að hann er hinn hæsti, alvaldi, eilífi Guð sem hefur uppfyllt æðstu vonir allra sköpunarvera sinna á himni og jörð. Halelúja! — Sálmur 150:6.

Hvert er svar þitt?

◻ Hvers vegna er von þjóðanna tálsnara?

◻ Hvernig gaf Guð grundvöll til vonar í 1. Mósebók 3:15?

◻ Hvernig leit Jesús á orðin í Sálmi 37:34?

◻ Hvers vegna höfum við núna tilefni til vonar?

[Mynd á blaðsíðu 8]

Líkt og sauðir fylgja hirðinum horfði Davíð til Jehóva og setti von sína á hann.

[Rétthafi]

Ljósmynd: Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.