Fyrri Samúelsbók

27 En Davíð hugsaði með sér: „Einn daginn á ég eftir að falla fyrir hendi Sáls. Það er best að ég forði mér+ til lands Filistea. Þá hættir Sál að leita að mér um allt land Ísraels+ og ég slepp úr greipum hans.“ 2 Davíð lagði nú af stað ásamt þeim 600 mönnum+ sem voru með honum og fór til Akíss+ Maókssonar, konungs í Gat. 3 Davíð og menn hans dvöldust hjá Akís í Gat, hver með sinni fjölskyldu. Davíð hafði með sér báðar eiginkonur sínar, þær Akínóam+ frá Jesreel og Abígail+ frá Karmel, ekkju Nabals. 4 Þegar Sál frétti að Davíð hefði flúið til Gat hætti hann að leita að honum.+

5 Davíð sagði við Akís: „Ef þú hefur velþóknun á mér leyfðu mér þá að setjast að í einni af borgunum á landsbyggðinni. Hvers vegna ætti þjónn þinn að búa hjá þér í konungsborginni?“ 6 Akís gaf honum þá Siklag+ þennan sama dag. Þess vegna heyrir Siklag undir Júdakonunga enn þann dag í dag.

7 Davíð bjó úti á landsbyggðinni meðal Filistea í eitt ár og fjóra mánuði.+ 8 Davíð og menn hans fóru í herferðir gegn Gesúrítum,+ Girsítum og Amalekítum,+ en þeir bjuggu í landinu sem náði frá Telam allt til Súr+ og Egyptalands. 9 Þegar Davíð herjaði á landið þyrmdi hann hvorki lífi karla né kvenna+ en tók sauðfé þeirra, nautgripi, asna, úlfalda og fatnað. Síðan sneri hann aftur til Akíss. 10 Akís spurði gjarnan: „Hvert fóruð þið í herferð í dag?“ Þá svaraði Davíð: „Til suðurhéraða Júda,“*+ eða: „Til suðurhéraða Jerahmeelíta,“+ eða: „Til suðurhéraða Keníta.“+ 11 Davíð þyrmdi hvorki lífi karla né kvenna svo að ekki yrði farið með þau til Gat. Hann hugsaði nefnilega með sér: „Annars koma þau upp um okkur og segja: ‚Davíð gerði þetta.‘“ (Þetta gerði hann allan þann tíma sem hann bjó úti á landsbyggðinni í landi Filistea.) 12 Akís trúði Davíð og hugsaði með sér: „Þjóð hans, Ísrael, hlýtur að hata hann fyrir þetta. Nú á hann eftir að vera þjónn minn til æviloka.“