Fyrri Kroníkubók
16 Örk hins sanna Guðs var nú borin inn og henni komið fyrir í tjaldinu sem Davíð hafði slegið upp fyrir hana,+ og færðar voru brennifórnir og samneytisfórnir frammi fyrir hinum sanna Guði.+ 2 Eftir að Davíð hafði fært brennifórnirnar+ og samneytisfórnirnar+ blessaði hann fólkið í nafni Jehóva. 3 Auk þess gaf hann öllum Ísraelsmönnum, bæði körlum og konum, einn kringlóttan brauðhleif á mann, eina döðluköku og eina rúsínuköku. 4 Síðan skipaði hann nokkra Levíta til að gegna þjónustu frammi fyrir örk Jehóva,+ til að tigna,* þakka og lofa Jehóva Guð Ísraels. 5 Asaf+ fór með forystuna og Sakaría var honum næstur. Jeíel, Semíramót, Jehíel, Mattitja, Elíab, Benaja, Óbeð Edóm og Jeíel+ léku á hörpur+ og önnur strengjahljóðfæri. Asaf lék á málmgjöll+ 6 og prestarnir Benaja og Jahasíel áttu stöðugt að blása í lúðra frammi fyrir sáttmálsörk hins sanna Guðs.
7 Þennan dag samdi Davíð í fyrsta sinn þakkarsöng handa Jehóva sem Asaf+ og bræður hans fluttu:
10 Segið stolt frá heilögu nafni hans.+
Hjörtu þeirra sem leita Jehóva gleðjist.+
12 Munið eftir máttarverkunum sem hann vann,+
kraftaverkum hans og dómunum sem hann kvað upp,
13 þið afkomendur Ísraels þjóns hans,+
þið synir Jakobs, hans útvöldu.+
14 Hann er Jehóva Guð okkar.+
Dómar hans gilda um alla jörð.+
15 Minnist sáttmála hans að eilífu,
loforðsins sem hann gaf þúsund kynslóðum,+
16 sáttmálans sem hann gerði við Abraham+
og eiðsins sem hann sór Ísak.+
17 Hann gaf Jakobi hann sem lög+
og Ísrael sem varanlegan sáttmála.
19 Á þeim tíma voru þeir fáir að tölu,
já, mjög fáir, og þeir voru útlendingar í landinu.+
20 Þeir reikuðu um frá einni þjóð til annarrar,
frá einu ríki til annars.+
21 Hann leyfði engum að kúga þá+
en þeirra vegna ávítaði hann konunga+
22 og sagði: ‚Snertið ekki mína smurðu
og gerið spámönnum mínum ekki mein.‘+
23 Lofsyngið Jehóva, allir jarðarbúar!
Segið frá björgunarverkum hans dag eftir dag!+
24 Segið frá dýrð hans meðal þjóðanna,
undraverkum hans meðal allra manna,
25 því að Jehóva er mikill og verðskuldar lof,
hann er mikilfenglegri en allir aðrir guðir.+
28 Veitið Jehóva verðskuldað lof, þið ættir þjóðanna,
lofið Jehóva fyrir dýrð hans og mátt.+
Fallið fram fyrir* Jehóva í helgum skrúða.*+
30 Öll jörðin skjálfi frammi fyrir honum.
Jörðin* stendur stöðug, hún haggast ekki.+
31 Himnarnir fagni og jörðin gleðjist.+
Boðið meðal þjóðanna: ‚Jehóva er orðinn konungur!‘+
32 Hafið drynji og allt sem í því er,
sáðlöndin fagni og allt sem á þeim er
33 og tré skógarins hrópi af gleði frammi fyrir Jehóva
því að hann kemur* til að dæma jörðina.
35 Segið: ‚Bjargaðu okkur, Guð okkar og frelsari.+
Safnaðu okkur saman og frelsaðu okkur frá þjóðunum
svo að við getum þakkað heilögu nafni þínu+
og lofað þig fagnandi.+
Og allt fólkið sagði: „Amen!“* og lofaði Jehóva.
37 Davíð lét síðan Asaf+ og bræður hans verða eftir frammi fyrir sáttmálsörk Jehóva. Þeir áttu stöðugt að gegna þjónustu frammi fyrir örkinni+ og sinna daglegum verkefnum sínum.+ 38 Óbeð Edóm og bræður hans 68 voru hliðverðir og einnig Óbeð Edóm Jedútúnsson og Hósa. 39 Sadók+ prestur þjónaði ásamt öðrum prestum frammi fyrir tjaldbúð Jehóva á fórnarhæðinni í Gíbeon.+ 40 Þeir áttu stöðugt að færa Jehóva brennifórnir á brennifórnaraltarinu, kvölds og morgna, og fylgja öllu sem stendur í lögum Jehóva sem hann gaf Ísrael.+ 41 Hjá þeim voru Heman og Jedútún+ og hinir mennirnir sem höfðu verið valdir til að þakka Jehóva+ því að „tryggur kærleikur hans varir að eilífu“.+ 42 Heman+ og Jedútún voru með þeim til að lofa hinn sanna Guð með lúðrum, málmgjöllum og öðrum hljóðfærum, og synir Jedútúns+ voru við hliðið. 43 Síðan fór allt fólkið heim til sín og Davíð fór einnig heim til fjölskyldu sinnar til að blessa hana.