9 იცოდა ონანმა, რომ შთამომავლობა მისი არ იქნებოდა+ და ამიტომ, როცა წვებოდა ხოლმე თავისი ძმის ცოლთან, თესლს მიწაზე ღვრიდა, თავისი ძმისთვის შთამომავლობა რომ არ აღედგინა.+
10 მახლონის ცოლს, მოაბელ რუთსაც, მე გამოვისყიდი და ცოლად შევირთავ, რათა გარდაცვლილის+ მემკვიდრეობა კვლავ მისი სახელით იწოდებოდეს და მის ძმებს შორის და მისი ქალაქის კარიბჭესთან კვლავ იხსენიებოდეს მისი სახელი. თქვენ ამის მოწმენი+ გახდით დღეს“.
14 უთხრეს ქალებმა+ ნაომის: „კურთხეული იყოს იეჰოვა,+ რომელმაც არ დაუშვა, რომ დღეს გამომსყიდველს უარი ეთქვა გამოსყიდვაზე. გაცხადდეს მისი სახელი ისრაელში.