მსაჯულები

16 ერთხელ სამსონი ღაზაში+ წავიდა, ნახა ერთი მეძავი ქალი და შევიდა მასთან.+ 2 ღაზელებს შეატყობინეს, სამსონი მოსულაო. ალყა შემოარტყეს+ და მთელი ღამე ქალაქის კარიბჭესთან იყვნენ ჩასაფრებულები.+ მთელი ღამე ჩუმად იყვნენ და ამბობდნენ, როგორც კი გათენდება, მოვკლათო.+

3 შუაღამემდე იწვა სამსონი, მერე ადგა, ჩაავლო ხელი ქალაქის კარიბჭის კარებს,+ ორივე გვერდით ბოძს, ურდულებიანად მოგლიჯა, მხრებზე გაიდო და მთის წვერზე აიტანა+ ხებრონის+ პირდაპირ.

4 ამის შემდეგ შეუყვარდა ერთი ქალი, სახელად დალილა,+ სორეკის ხევიდან. 5 მივიდნენ ქალთან ფილისტიმელთა მთავრები+ და უთხრეს: „გამოსტყუე+ და გაიგე, რაშია მისი დიდი ძალა, როგორ დავძლიოთ, რით შევკრათ, რომ დავიმორჩილოთ; თითოეული ათას ას ვერცხლს მოგცემთ“.+

6 ჰკითხა დალილამ სამსონს: „მითხარი, რაშია შენი დიდი ძალა, რით შეიძლება შენი შეკვრა და დამორჩილება?“+ 7 სამსონმა მიუგო: „შვიდი, ჯერ კიდევ სველი, გამოუმშრალი ლარით+ თუ შემკრავენ, ძალა გამომეცლება და ჩვეულებრივ კაცს დავემსგავსები“. 8 ფილისტიმელთა მთავრებმა+ მიუტანეს იმ ქალს შვიდი სველი, გამოუმშრალი ლარი და შეკრა მან იგი, 9 შიდა ოთახში კი ხალხი ჰყავდა ჩასაფრებული.+ მან უთხრა მას: „სამსონ, ფილისტიმელები+ დაგესხნენ!“ ეს რომ გაიგონა, ლარები ცეცხლმოდებული ძენძივით+ დაწყვიტა. ვერ გაიგეს, რაში იყო მისი ძალა.+

10 კიდევ უთხრა დალილამ+ სამსონს: „ხომ მომატყუე და გამაბრიყვე;+ ახლა მაინც მითხარი, რით შეიძლება შენი შეკვრა“. 11 მან უთხრა: „თუ ახალი, უხმარი თოკებით შემკრავენ, ძალა გამომეცლება და ჩვეულებრივ კაცს დავემსგავსები“. 12 აიღო დალილამ ახალი თოკები, შეკრა იგი და უთხრა: „სამსონ, ფილისტიმელები დაგესხნენ!“ შიდა ოთახში კი ჩასაფრებულები იყვნენ.+ ძაფივით შემოიწყვიტა თოკები მკლავებზე.+

13 უთხრა დალილამ სამსონს: „აქამდე მატყუებდი და მაბრიყვებდი;+ ახლა მაინც მითხარი, რით შეიძლება შენი შეკვრა“.+ მან მიუგო: „ჩემი შვიდი ნაწნავი ქსელის ძაფთან ერთად უნდა ჩაგრიხო“.+ 14 მანაც ჩაუგრიხა ნაწნავები საძახავი ჯოხით და უთხრა მას: „სამსონ,+ ფილისტიმელები დაგესხნენ!“ გამოეღვიძა სამსონს და ამოგლიჯა საძახავი ჯოხი და ქსელის ძაფი.

15 ქალმა უთხრა მას: „როგორ მეუბნები, მიყვარხარო,+ როცა გულით ჩემთან არა ხარ?! სამჯერ მომატყუე და არ მითხარი, რაშია შენი დიდი ძალა“.+ 16 ჩასჩიჩინებდა+ თავისი სიტყვებით და არ ეშვებოდა, სიცოცხლე მოაბეზრა.+ 17 ბოლოს გადაუშალა გული+ და უთხრა: „არასოდეს მიჰკარებია სამართებელი+ ჩემს თმას, რადგან დედის მუცლიდანვე ღვთის ნაზირი ვარ.+ თავს თუ გადამპარსავენ, ძალა გამომეცლება, დავსუსტდები და ყველა დანარჩენ კაცს დავემსგავსები“.+

18 როცა დაინახა დალილამ, რომ გული გადაუშალა, მაშინვე მოუხმო ფილისტიმელ მთავრებს+ და უთხრა: „მოდით, გული გადამიშალა“.+ მივიდნენ მასთან ფილისტიმელი მთავრები, რომ ხელში ფული გადაეცათ.+ 19 თავის მუხლებზე დააძინა იგი, მოუხმო კაცებს და შვიდივე ნაწნავი მოაჭრევინა; ამის შემდეგღა დაიმორჩილა, რადგან ძალა გამოეცალა. 20 უთხრა: „სამსონ, ფილისტიმელები დაგესხნენ!“ გამოეღვიძა მას და თქვა: „უწინდებურად+ გავალ და დავიხსნი თავს“. არ იცოდა, რომ გაეცალა იეჰოვა.+ 21 შეიპყრეს ფილისტიმელებმა და თვალები დასთხარეს;+ ჩაიყვანეს ღაზაში,+ სპილენძის ორმაგი ბორკილები დაადეს+ და საპყრობილეში+ აფქვევინებდნენ.+ 22 ამასობაში თავზე თმა წამოეზარდა.+

23 შეიკრიბნენ ფილისტიმელი მთავრები, დიდი მსხვერპლი რომ შეეწირათ დაგონისთვის,+ თავიანთი ღვთისთვის, და ემხიარულათ; ამბობდნენ, ჩვენმა ღმერთმა* ხელში ჩაგვიგდო ჩვენი მტერი სამსონიო!+ 24 ხალხი მის დანახვაზე ხოტბას ასხამდა თავიანთ ღმერთს+ და ამბობდნენ, ჩვენმა ღმერთმა ხელში ჩაგვიგდო ჩვენი მტერი+ და ჩვენი მიწის ამაოხრებელი,+ რომელმაც მრავალი ჩვენიანი გაწყვიტაო.+

25 გული რომ გაიმხიარულეს,+ თქვეს: „მოვიყვანოთ სამსონი, რომ ცოტა გაგვართოს“.+ მოიყვანეს სამსონი ციხიდან, რომ გაერთო ისინი,+ და სვეტებს შორის დააყენეს. 26 ბიჭს, რომელსაც ხელით მიჰყავდა იგი, სამსონმა უთხრა: „ხელი მომაკიდებინე სვეტებზე, რომელზეც სახლი დგას, რომ მივეყუდო“. 27 (სავსე იყო სახლი კაცებითა და ქალებით; ყველა ფილისტიმელი მთავარი იქ იყო;+ ბანზე სამი ათასამდე კაცი და ქალი იყო, რომლებიც უყურებდნენ, როგორ ართობდა ხალხს სამსონი).+

28 მოუხმო სამსონმა+ იეჰოვას+ და უთხრა: „უზენაესო უფალო, იეჰოვა, გამიხსენე,+ ამ ერთხელაც მომეცი ძალა,+ ჭეშმარიტო ღმერთო, რომ შური ვიძიო ფილისტიმელებზე ორიდან ერთი თვალის გამო მაინც“.+

29 მოსინჯა სამსონმა ორივე შუა სვეტი, რომელზეც სახლი იდგა, ერთს მარჯვენა ხელი მიაბჯინა, მეორეს — მარცხენა 30 და თქვა: „მოკვდი ფილისტიმელებთან ერთად, ჩემო სულო!“+ მთელი ძალით მიაწვა და მთავრებსა და იქ მყოფ ხალხს სახლი თავზე დაემხო.+ მისი სიკვდილისას დახოცილები მის სიცოცხლეში დახოცილებზე მეტნი იყვნენ.+

31 ჩამოვიდნენ მისი ძმები და მამამისის მთელი სახლეულობა. აიღეს იგი, წაიღეს და ცორასა+ და ეშთაოლს+ შორის დამარხეს მამამისის, მანოახის+ სამარხში. ოცი წელიწადი იყო იგი ისრაელის მსაჯული.+