34 თქვენ თვითონ იცით, რომ ეს ხელები ემსახურებოდა ჩემსა და ჩემთან მყოფთა საჭიროებებს.+

12 და საკუთარი ხელით+ ვირჯებით.+ გვლანძღავენ — ვლოცავთ,+ გვდევნიან — ვითმენთ,+

15 მე კი არც ერთი მათგანი არ გამომიყენებია.+ ესეც იმიტომ კი არ მოგწერეთ, რომ ჩემს შემთხვევაშიც ასე იყოს, რადგან ამას სიკვდილი მირჩევნია... ვერავინ მომისპობს კვეხნის მიზეზს!+

9 რა თქმა უნდა, გახსოვთ, ძმებო, ჩვენი შრომა და ჯაფა. დღედაღამ ვმუშაობდით,+ რომ დიდი ხარჯებით არ დაგვემძიმებინა რომელიმე თქვენგანი+ და ისე გიქადაგებდით ღვთის სასიხარულო ცნობას.

10 როცა თქვენთან ვიყავით, ასეთ მითითებას გაძლევდით:+ „ვისაც მუშაობა არ უნდა, ის ნურც შეჭამს“.+