სამუელი — წიგნი მეორე
7 მას შემდეგ, რაც მეფე თავის სასახლეში დასახლდა+ და მოასვენა იგი იეჰოვამ ირგვლივ მყოფი მტრებისგან, 2 უთხრა მეფემ ნათან+ წინასწარმეტყველს: „მე კედრის სასახლეში ვცხოვრობ,+ ღვთის კიდობანი კი კარავშია“.+ 3 მიუგო ნათანმა მეფეს: „წადი და გააკეთე, რაც გულით გწადია, რადგან შენთანაა იეჰოვა!“+
4 იმ ღამით იეჰოვას სიტყვა ეუწყა ნათანს: 5 «წადი და უთხარი ჩემს მსახურ დავითს, აი, რას ამბობს-თქო იეჰოვა: „შენ უნდა ამიშენო ტაძარი დასამკვიდრებლად?!+ 6 ტაძარში არ დავმკვიდრებულვარ ეგვიპტიდან ისრაელების გამოყვანის დღიდან დღემდე,+ კარავში+ დამკვიდრებული დაგყვებოდით ყველგან. 7 მთელი იმ დროის განმავლობაში, როცა ისრაელებს დავყვებოდი, სიტყვა მაინც თუ მითქვამს ისრაელის რომელიმე ტომის თავკაცისთვის, ჩემი ხალხის, ისრაელის, მწყემსებად რომ მყავდნენ დანიშნული, კედრის სახლი რატომ არ ამიშენეთ-მეთქი?!“ 8 უთხარი ჩემს მსახურ დავითს, აი, რას ამბობს-თქო ლაშქართა ღმერთი იეჰოვა: „მე წამოგიყვანე საძოვრებიდან, სადაც ფარას მწყემსავდი,+ ჩემი ხალხის, ისრაელის, წინამძღოლი რომ გამხდარიყავი.+ 9 შენთან ვიქნები, სადაც არ უნდა წახვიდე,+ და შენ წინ დავცემ ყველა შენს მტერს.+ ამა ქვეყნის ძლიერთა მსგავსად გაგითქვამ სახელს.+ 10 ადგილს მივუჩენ ჩემს ხალხს, ისრაელს, და დავასახლებ; იქ დამკვიდრდებიან და აღარავინ შეაწუხებთ. ვეღარ დაჩაგრავენ ბოროტები უწინდებურად,+ 11 ისე როგორც მაშინ ჩაგრავდნენ, როცა მსაჯულები დავუყენე+ ჩემს ხალხს, ისრაელს. ყველა მტრისგან მოგასვენებ.+
იეჰოვამ გითხრა, რომ შენს საგვარეულოს სამეფო საგვარეულოდ აქცევს იეჰოვა.+ 12 როცა აღსასრულის დღე დაგიდგება+ და შენი მამა-პაპის გვერდით განისვენებ, შენს შთამომავალს, შენს ვაჟს, გავამეფებ და განვუმტკიცებ მეფობას.+ 13 ის ააშენებს ტაძარს ჩემს სახელზე+ და მარადიულად განვამტკიცებ მის სამეფო ტახტს.+ 14 მე მისი მამა ვიქნები, ის კი — ჩემი ძე.+ როცა რამეს დააშავებს, გავჯოხავ და ვცემ,+ როგორც კაცთა მოდგმას სჩვევია. 15 არ დავუკავებ მას სიკეთეს*, როგორც საულს დავუკავე+ და გზიდან ჩამოგაცილე. 16 სამარადისოდ განმტკიცდება შენი საგვარეულო და შენი სამეფო; მარადიულად განმტკიცდება შენი ტახტი!“»+
17 მოუყვა ნათანი დავითს ყველაფერს, რაც ხილვაში ნახა და მოისმინა.+
18 დაჯდა მეფე დავითი იეჰოვას წინაშე და თქვა: „ვინ ვარ მე, უზენაესო უფალო, იეჰოვა, და რას წარმოადგენს ჩემი საგვარეულო, ამდენი რამ რომ გაგვიკეთე?+ 19 თითქოს ესეც არ კმაროდა, უზენაესო უფალო, იეჰოვა, შენ შენი მსახურის სახლეულობის შორეულ მომავალზეც ლაპარაკობ, რასაც, უზენაესო უფალო იეჰოვა, კაცთაგან ვერავინ შეცვლის. 20 მეტი რა ვთქვა, უზენაესო უფალო, იეჰოვა, შენ ხომ ისედაც კარგად მიცნობ?!+ 21 შენი სიტყვისა და შენი სურვილისამებრ მოიმოქმედე ეს დიადი საქმეები და გაუმჟღავნე ისინი შენს მსახურს.+ 22 ამიტომაც ხარ დიდებული,+ უზენაესო უფალო, იეჰოვა, შენ ვერავინ შეგედრება,+ შენ ხარ ერთადერთი ღმერთი;+ ყველაფერი, რაც შენზე გვსმენია, ამაზე მოწმობს. 23 რომელი ერია დედამიწაზე შენი ხალხის, ისრაელის, მსგავსი?!+ შენ გამოისყიდე, ღმერთო, ისინი, რათა შენს ხალხად გექცია,+ და სახელი გაითქვი,+ რადგან მათთვის დიადი და შიშის მომგვრელი საქმეები მოიმოქმედე.+ შენ გაანადგურე ერები და მათი ღმერთები შენი ხალხის გულისთვის, რომელიც შენთვის გამოისყიდე ეგვიპტიდან. 24 სამარადისოდ შენს ხალხად აქციე ისრაელი+ და შენ გახდი, იეჰოვა, მათი ღმერთი.+
25 იეჰოვა ღმერთო, ნურასდროს დაივიწყებ შენი მსახურისა და მისი შთამომავლობისთვის მიცემულ დაპირებას და შეასრულე შენი დანაპირები!+ 26 სამარადისოდ იდიდოს შენმა სახელმა,+ რათა თქვას ხალხმა, ლაშქართა ღმერთი იეჰოვააო ისრაელის ღმერთი, და ყოველთვის შენ წინაშე იყვნენ შენი მსახურის, დავითის, შთამომავლები.+ 27 ლაშქართა ღმერთო, იეჰოვა, ისრაელის ღმერთო, შენ გამოუცხადე შენს მსახურს, სამეფო საგვარეულოდ ვაქცევო შენს საგვარეულოს,+ ამიტომაც გაბედა შენმა მსახურმა ასე ლოცვა. 28 უზენაესო უფალო, იეჰოვა, შენ ხარ ჭეშმარიტი ღმერთი და ჭეშმარიტია შენი სიტყვებიც,+ შენ ყოველივე კარგს დაჰპირდი შენს მსახურს. 29 აკურთხე შენი მსახურის საგვარეულო, რათა მარადიულად იარსებოს შენ წინაშე;+ შენ ხომ წარმოთქვი დაპირება, უზენაესო უფალო, იეჰოვა, და დაე მარადიულად კურთხეული იყოს შენ მიერ შენი მსახურის საგვარეულო!“+