ამოსი
6 „ვაი თავდაჯერებულთ სიონში,
თავს უსაფრთხოდ რომ გრძნობთ სამარიის მთაზე,+
რჩეული ერის დიდებულთ,
რომლებთანაც მიდიან ისრაელები!
2 გადადით ქალნეში და ნახეთ,
იქიდან წადით დიდ ხამათში+
და ფილისტიმელთა გათში ჩადით.
განა სჯობიან ისინი ამ სამეფოებს*?!
განა მათი მიწა თქვენსაზე დიდია?!
4 სპილოს ძვლის+ ტახტებზე წამოწოლილხართ და საწოლებზე გაშხლართულხართ,+
ფარის ვერძებსა და ნასუქ ხბოებს ჭამთ,+
და დავითივით საკრავებს იგონებთ,+
საუკეთესო ზეთს იცხებთ
და არ განაღვლებთ იოსების უბედურება.+
8 უზენაესმა უფალმა იეჰოვამ საკუთარი თავი დაიფიცა,+ — ამბობს იეჰოვა, ლაშქართა ღმერთი, —
მძაგს იაკობის სიამაყე+
და შევიძულე მისი გამაგრებული კოშკები,+
მტერს ჩავუგდებ ხელში ქალაქს და ყველაფერს, რაც მასშია.+
9 ათი კაციც რომ დარჩეს ერთ სახლში, მაინც დაიხოცებიან. 10 მოვა ერთ-ერთის ბიძა, რომ ყველა სათითაოდ გამოიტანოს და დაწვას. როცა სახლიდან გამოიტანს მათ ძვლებს, ჰკითხავს სახლში მყოფს, კიდევ არისო ვინმე შენთან; ის კი მიუგებს, არავინ არისო. მაშინ ეტყვის: ჩუმად იყავი, რადგან ახლა არ არისო იეჰოვას სახელის ხსენების დრო.
12 განა დარბიან კლდეზე ცხენები
ანდა ხნავენ იქ ხარებით?!
შხამიან მცენარედ გიქცევიათ სამართალი
და აბზინდად — სიმართლის ნაყოფი.+
ისინი შეგავიწროებენ ლებო-ხამათიდან+ არაბის ხევამდე“.