ესაია

64 ნეტავ უმალ ცა გაგერღვია და დაბლა ჩამოსულიყავი,

რომ შეძრულიყო მთები შენ გამო,

 2 ნეტავ ცეცხლივით ჩამოსულიყავი, ფიჩხს რომ ეკიდება

და წყალს ადუღებს,

მაშინ შენს სახელს გაიგებდნენ შენი მოწინააღმდეგეები

და შენ წინაშე აკანკალდებოდნენ ხალხები!

 3 როცა შიშის მომგვრელ საქმეებს ახდენდი, რაზეც ვერც კი ვიოცნებებდით,+

დაბლა ჩამოდიოდი და იძვროდნენ მთები შენ გამო.+

 4 ძველთაგან არავის სმენია, ყური არავის მოუკრავს

და თვალს არ უნახავს ღმერთი შენ გარდა,

რომელიც თავის მომლოდინეთა სასიკეთოდ იღვწის.+

 5 შენ ეგებები მას, ვინც სიხარულით იქმს სიმართლეს,+

ვისაც ახსოვხარ და ვინც შენს გზებს მიჰყვება.

განგარისხეთ, რადგან დიდი ხანია, ვცოდავთ;+

რაღა გადაგვარჩენს?!

 6 უწმინდურივით გავხდით ყველანი

და ჩვენი სიმართლე ყოველთვიური სისხლდენით დასვრილ ნაჭერს დაემსგავსა.+

ფოთლებივით დავჭკნებით ყველანი

და ქარივით წაგვიღებს ჩვენი დანაშაული.

 7 არავინ უხმობს შენს სახელს,

თავს არ იწუხებენ, რომ ჩაგეჭიდონ,

რადგან პირი მოგვარიდე+

და ჩვენივე დანაშაულის მსხვერპლად გვაქციე.

ჩვენ თიხა ვართ, შენ კი — მეთუნე.+

ყველანი შენი ნახელავი ვართ.

 9 ძლიერ ნუ განგვირისხდები, იეჰოვა,+

და სამუდამოდ ნუ გაგვიხსენებ დანაშაულს!

უდაბნოდ იქცა სიონი,

გაპარტახდა იერუსალიმი.+

11 ჩვენი წმინდა და დიდებული ტაძარი,

სადაც ჩვენი მამა-პაპა ქებას გიძღვნიდა,

ცეცხლმა შთანთქა;+

თუკი რამ ძვირფასი იყო ჩვენთვის, ნანგრევებად იქცა.