დაბადება

21 მოხედა იეჰოვამ სარას თავისი სიტყვისამებრ და ის გააკეთა იეჰოვამ, რასაც დაჰპირდა.+ 2 დაორსულდა სარა+ და ვაჟი გაუჩინა მოხუც აბრაამს ღვთის მიერ დაპირებულ დროს.+ 3 აბრაამმა თავის ვაჟს, რომელიც სარამ გაუჩინა, ისაკი+ დაარქვა. 4 წინადაცვითა აბრაამმა რვა დღის ისაკი, როგორც ღმერთს ჰქონდა ნაბრძანები მისთვის.+ 5 100 წლისა იყო აბრაამი, როცა ვაჟი, ისაკი, შეეძინა. 6 სარამ თქვა: „გამახარა* ღმერთმა; ვინც ამას გაიგებს, ყველა გაიხარებს*“. 7 შემდეგ დასძინა: „ვინ იფიქრებდა, რომ აბრაამის ცოლი სარა შვილს ძუძუს მოაწოვებდა?! მე კი ვაჟი გავუჩინე მას, მოხუცებულს“.

8 წამოიზარდა ბავშვი და ძუძუს მოსწყვიტეს. იმ დღეს, როცა ისაკი ძუძუს მოსწყვიტეს, დიდი ნადიმი გამართა აბრაამმა. 9 სარა ამჩნევდა, რომ ეგვიპტელი აგარის+ ვაჟი, რომელიც აგარმა აბრაამს გაუჩინა, დასცინოდა ისაკს.+ 10 სარამ აბრაამს უთხრა: „გააძევე ეს მხევალი და მისი ვაჟი; ვერ იქნება ის მემკვიდრე ჩემს ვაჟთან, ისაკთან ერთად!“+ 11 მეტისმეტად დამწუხრდა აბრაამი იმის გამო, რაც სარამ მის ვაჟზე უთხრა.+ 12 ღმერთმა აბრაამს უთხრა: „ნუ დამწუხრდები იმის გამო, რასაც სარა გეუბნება ამ ყმაწვილსა და შენს მხევალზე. მოუსმინე მას, რადგან შთამომავლობა, რომელსაც დაგპირდი, ისაკისგან წარმოიშობა.+ 13 მხევლის ვაჟისგანაც+ წარმოვშობ ერს,+ რადგან შენი შთამომავალია იგი“.

14 ადგა აბრაამი დილაადრიან, აიღო პური, წყლით სავსე ტიკი, ზურგზე მოჰკიდა აგარს და შვილთან ერთად გაუშვა.+ წავიდა აგარი; ის ბეერ-შების+ უდაბნოში დაეხეტებოდა. 15 ბოლოს ტიკში წყალი გაუთავდა და ბიჭი ბუჩქის ძირას დატოვა, 16 თვითონ კი წავიდა და ისრის სასროლ მანძილზე დაჯდა, თქვა, არ მინდა, შვილის სიკვდილს ვუყუროო. შორიახლოს იჯდა და ხმამაღლა ტიროდა.

17 გაიგო ღმერთმა ყმაწვილის ხმა.+ დაუძახა ზეციდან ღვთის ანგელოზმა აგარს და უთხრა:+ „აგარ, რატომ ტირი? ნუ გეშინია, ღმერთმა გაიგონა შენი შვილის ხმა. 18 წამოდექი, წამოაყენე ყმაწვილი და არ გაუშვა ხელი. დიდ ერს წარმოვშობ მისგან“.+ 19 აუხილა ღმერთმა აგარს თვალი და დაინახა მან ჭა. მივიდა, ტიკი წყლით აავსო და შვილს დაალევინა. 20 იზრდებოდა ყმაწვილი და ღმერთი იყო მასთან.+ უდაბნოში ცხოვრობდა; მშვილდოსანი გახდა. 21 ფარანის უდაბნოში+ დასახლდა იგი. დედამისმა ცოლი ეგვიპტიდან მოუყვანა.

22 აბიმელექმა და მისი ჯარის მხედართმთავარმა ფიქოლმა აბრაამს უთხრეს: „ვხედავთ, რომ შენთან არის ღმერთი.+ 23 ღვთის სახელით დაიფიცე ჩემ წინაშე, რომ არ გვიმტყუნებ არც მე და არც ჩემს შთამომავლობას, და როგორც მე გიერთგულე*, შენც ისევე გვიერთგულებ მე და ჩემს ქვეყანას, სადაც ხიზნად ხარ“.+ 24 აბრაამმა უთხრა: „ვფიცავ!“

25 დაიჩივლა აბრაამმა აბიმელექთან იმ ჭის გამო, რომელიც მისმა მსახურებმა მიიტაცეს.+ 26 აბიმელექმა უთხრა: „არ ვიცი, ვინ ჩაიდინა ეს. პირველად მესმის. არც შენ გითქვამს ჩემთვის“. 27 მისცა აბრაამმა აბიმელექს ცხვარ-ძროხა და დადეს შეთანხმება. 28 როცა აბრაამმა შვიდი დედალი ბატკანი ცალკე დააყენა, 29 აბიმელექმა აბრაამს ჰკითხა: „ცალკე რატომ დააყენე ეს შვიდი ბატკანი?“ 30 მან მიუგო: „მიიღე ჩემგან ეს შვიდი ბატკანი იმის ნიშნად, რომ ეს ჭა ჩემი ამოთხრილია“. 31 ამიტომ უწოდა იმ ადგილს ბეერ-შება*,+ რადგან ორივემ იქ დაიფიცა. 32 დადეს მათ შეთანხმება+ ბეერ-შებაში, რის შემდეგაც ადგა აბიმელექი და თავისი ჯარის მხედართმთავარ ფიქოლთან ერთად დაბრუნდა ფილისტიმელების+ მიწაზე. 33 ამის შემდეგ დარგო აბრაამმა ბეერ-შებაში იალღუნის ხე და იქ მოუხმო იეჰოვას სახელს,+ მარადიულ ღმერთს.+ 34 აბრაამი კიდევ დიდხანს იყო ხიზნად ფილისტიმელთა მიწაზე.+