აბი-ეზერი

[მამა(ჩემი) შემწეა].

1. იოსების პირმშოს, მენაშეს შვილიშვილ „გალაადის ვაჟებიდან“ ერთ-ერთი; როგორც რიცხვების 26:28—30-ისა და იესო ნავეს ძის 17:1, 2-ის შედარება ცხადყოფს, მას იეზერიც ერქვა. ეს არის აბი-ეზერის შემოკლებული ფორმა თავსართი აბის გარეშე („აბ“ ნიშნავს მამას).

აბი-ეზერი იყო საგვარეულოს თავკაცი და მსაჯული გედეონის წინაპარი (მსჯ. 6:11, 24, 34; 8:2). როგორც ჩანს, აბი-ეზერის ოჯახი ისრაელის ტომებისთვის მიწის განაწილების დროს ან შესაძლოა უფრო მოგვიანებით დასახლდა იორდანეს დასავლეთით მენაშეს ტერიტორიაზე მდებარე ოფრაში.

მისი სახელი აგრეთვე გამოიყენება აბი-ეზერის მთელი საგვარეულოს აღსანიშნავად (მსჯ. 8:2; იხ. აბი-ეზერელი).

2. მოლექეთის ვაჟი; მოლექეთი იყო მენაშეს შვილიშვილის, გალაადის და (1მტ. 7:18). ზოგი ბიბლეისტის აზრით, ის არის იგივე აბი-ეზერი №1.

3. ბენიამინელი კაცი ქალაქ ანათოთიდან; მეფე დავითის 37 ყველაზე მამაცი მეომრიდან ერთ-ერთი (2სმ. 23:27, 39); ის იყო საგვარეულოს თავკაცი და თავისი ტომელებისგან შემდგარი 24 000-იანი დანაყოფის მეთაური. მისი დანაყოფი ყოველი წლის მეცხრე თვეს ემსახურებოდა მეფეს (1მტ. 11:28; 27:1, 12). სხვა ბენიამინელების მსგავსად, აბი-ეზერიც უშიშარი მებრძოლი იყო, რითაც შესრულდა დაბადების 49:27-ში ჩაწერილი წინასწარმეტყველება. მისი მშობლიური ქალაქი ანათოთი ბენიამინის ტერიტორიაზე, იერუსალიმიდან ჩრდ.-ჩრდ.-აღმ-ით რამდენიმე კმ-ში მდებარეობდა (1მტ. 6:60).