ოჯახის მნიშვნელობა ქრისტიანულ კრებაში

ქრისტიანულ კრებაში ოჯახი მიჩნეულია ქრისტიანული საზოგადოების ძირითად ერთეულად. დიდი ადგილი აქვს დათმობილი ქრისტიანულ-ბერძნულ წერილებში ოჯახურ ურთიერთობებთან დაკავშირებულ მითითებებს. მამაკაცი კვლავაც ოჯახის ღირსეულ თავს წარმოადგენს, ცოლი კი თავის მეუღლეს ემორჩილება და მისი ძირითადი მითითებებით უძღვება ოჯახის საქმეებს (1 კორინთელთა 11:3; 1 ტიმოთე 2:11–15; 5:14). პავლემ იესო წარმოსახა იმ კრების ქმრად და ოჯახის თავად, რომელიც მოიხსენია, როგორც ‘ცოლი’ და ქმრებს ურჩევს, რომ ხელმძღვანელობაში სიყვარული გამოავლინონ, ხოლო ცოლებს ურჩევს, რომ პატივი სცენ და დაემორჩილონ თავიანთ მეუღლეებს (ეფესელთა 5:21–33). ქრისტიანებს ეძლევათ მითითება, რომ დაემორჩილონ მშობლებს, ხოლო მამებს ეკისრებათ ბავშვების აღზრდისა და იეჰოვას მოძღვრებით დარიგების პასუხისმგებლობა (ეფესელთა 6:1–4).

მამაკაცი, რომელიც ქრისტიანული კრების ზედამხედველად მსახურობს, თუ დაქორწინებულია, უნდა ავლენდეს მაღალ ზნეობას, როგორც ოჯახის თავი, ხელმძღვანელობდეს სათანადოდ და შვილებიც უნდა ემორჩილებოდნენ, რომლებიც არ არიან თავაშვებული ან გახრწნილობაში შემჩნეული, რადგან პავლე ამბობს: „თუ ვინმემ საკუთარი სახლის განმგებლობა არ იცის, როგორ იზრუნებს ღვთის ეკლესიაზე“ კრებაც ოჯახის მსგავსია (1 ტიმოთე 3:2–5; ტიტე 1:6). ცოლებს კი ეძლევათ მითითება, რომ უყვარდეთ მეუღლეები და შვილები, იყვნენ კარგი დიასახლისები და დაემორჩილონ თავიანთ მეუღლეებს (ტიტე 2:4, 5).

იესომ იწინასწარმეტყველა, რომ ღვთის ჭეშმარიტების წინააღმდეგ მოქმედება ოჯახებს დაანგრევდა (მათე 10:32–37; ლუკა 12:51–53). მაგრამ პავლე მოციქულმა მკაცრად გააფრთხილა მორწმუნეები, რომ არ შეერყიათ ოჯახური ურთიერთობა და შეევედრა ურწმუნო მეუღლისა თუ შვილების კეთილდღეობის საფუძველზე. მან დიდი მნიშვნელობა მიანიჭა ოჯახურ ურთიერთობას, როდესაც ყურადღება გაამახვილა ღვთის თვალსაზრისზე, რომელიც პატარა ბავშვებს წმინდად მიიჩნევს, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ქრისტეს მიმართ რწმენით ურწმუნო მეუღლე არ განწმენდილა ცოდვებისგან. ფაქტობრივად, ურწმუნო შეიძლება ისე მოქმედებს, როგორც, პავლეს თქმით, ზოგი ქრისტიანი იქცეოდა ქრისტეს შესახებ კეთილი ცნობის მიღებამდე (1 კორინთელთა 7:10–16; 6:9–11). მოციქული იცავდა ქრისტიანული ოჯახის ერთიანობას, როდესაც ცოლ-ქმარს აძლევდა მითითებებს ქორწინებაში სათანადო მოვალეობის შესრულებაზე (1 კორინთელთა 7:3-5).

ურთიერთობა ოჯახური კავშირისას ნამდვილი კურთხევაა მრავალისთვის, რომლებიც დაკავშირებული არიან ქრისტიანობასთან, „ვინაიდან, რა იცი შენ, ცოლო, იქნებ იხსნა ქმარი? ანდა რა იცი შენ, ქმარო, იქნებ იხსნა ცოლი?“ (1 კორინთელთა 7:16) ეს ასევე ნათლად ჩანს პავლე მოციქულის მისალმების შინაარსიდანაც, რომელიც რამდენიმე ოჯახის მისამართით იყო ნათქვამი. ზოგ მორწმუნეს ჰქონდა უპირატესობა, რომ ოჯახში კრების შეხვედრები ჩატარებულიყო (რომაელთა 16:1–15). ქრისტიანი მისიონერი ფილიპე ოჯახის პატრონი იყო, მას ოთხი ერთგული ქრისტიანი ქალიშვილი ჰყავდა. მისთვის კურთხევა იყო, როდესაც გარკვეული დროით საკუთარ სახლში, კესარიაში სტუმრად მიიღო პავლე მოციქული და მისი თანამშრომლები (საქმეები 21:8–10). თვით ქრისტიანულ კრებასაც ‘ღვთის სახლი’ ეწოდა. მისი მთავარი წევრი და თავი არის იესო ქრისტე და მისი ‘სახლეული’ მას აღიარებს სწორედ იმ თესლად, რომლის მეშვეობითაც კურთხეული იქნება მთელ დედამიწაზე არსებული ოჯახები (1 ტიმოთე 3:15; ეფესელთა 2:19; კოლასელთა 1:17, 18; დაბადება 22:18; 28:14).