1. ღმერთს მიუძღვის ბრალი ადამიანთა ტანჯვაში?

რატომ არის ამის ცოდნა მნიშვნელოვანი

ზოგი ადამიანთა ტანჯვაში ღმერთს ადანაშაულებს, ამიტომ ზურგს აქცევს მას.

დაფიქრდით

ბევრი სასულიერო პირი პირდაპირ თუ ირიბად ამბობს, რომ ადამიანთა ტანჯვას ღმერთი იწვევს. მაგალითად, ისინი ასწავლიან, რომ . . .

• სტიქიური უბედურებები ღვთისგან მოვლენილი სასჯელია.

• ღმერთს ბავშვები ანგელოზებად მიჰყავს ზეცაში.

• ღმერთი ერევა ომებში, რომლებიც ენით აუწერელ ტკივილს გვაყენებს.

ხომ შეიძლება, რომ სასულიერო პირები უსამართლოდ იშვერდნენ ღვთისკენ ხელს?! იქნებ თავად არიან ეს ადამიანები ღვთისთვის მიუღებელნი?

რას ასწავლის ბიბლია

ღმერთი არ იწვევს ტანჯვას

თუ ღმერთია ტანჯვის მიზეზი, გამოდის, რომ თავისივე თავს ეწინააღმდეგება. ბიბლიაში მასზე ნათქვამია:

„სამართლიანია . . . [ღვთის] ყოველი გზა . . . მართალი და სამართლიანია იგი“ (კანონი 32:4).

„შორს არის ღვთისგან ბოროტება და ყოვლისშემძლისგან — უსამართლობა!“ (იობი 34:10).

„ყოვლისშემძლე არ ამრუდებს სამართალს“ (იობი 34:12).

ღვთისთვის მიუღებელია რელიგიები, რომლებიც მის შესახებ სიცრუეს ავრცელებენ

მისთვის ყველა ის რელიგიაა მიუღებელი, რომელიც ასწავლის, რომ ღმერთი იწვევს ადამიანთა ტანჯვას; რომელიც ერევა ომებში ან იწონებს ძალადობას.

„სიცრუეს წინასწარმეტყველებენ წინასწარმეტყველები ჩემი სახელით. მე არ გამიგზავნია ისინი, არც არაფერი მიბრძანებია მათთვის, არც კი დავლაპარაკებივარ. ცრუ ხილვებს . . . და თავიანთი გულის მზაკვრობას გადმოგცემენ, როგორც წინასწარმეტყველებას“ (იერემია 14:14).

იესომ დაგმო რელიგიური თვალთმაქცობა

«ვინც მეუბნება: „უფალო, უფალო“, ყველა ვერ შევა ზეციერ სამეფოში, არამედ ის, ვინც ასრულებს ჩემი ზეციერი მამის ნებას. ბევრი მეტყვის იმ დღეს: „უფალო, უფალო, განა შენი სახელით არ ვწინასწარმეტყველებდით? განა შენი სახელით არ ვდევნიდით დემონებს და შენი სახელით არ ვახდენდით მრავალ სასწაულს?“ მაშინ მე განვუცხადებ მათ: არასოდეს გიცნობდით თქვენ! გამშორდით, უკანონობის მოქმედნო!» (მათე 7:21—23).