იეჰოვა კრებს თავის ხალხს და საქმის შესასრულებლად აღჭურავს
საუკუნეების განმავლობაში განდგომილება მთელ დედამიწაზე გავრცელდა. მრავალ ეკლესიაში ასწავლიდნენ გარკვეულ ბიბლიურ სწავლებებს, მაგრამ ისინი, ძირითადად, ადამიანთა ტრადიციებსა და წარმართული წარმოშობის ჩვეულებებს მიჰყვებოდნენ. ქრისტეს დაბრუნების მოლოდინმა, ჩვეულებრივ, უკანა პლანზე გადაინაცვლა (შეადარე მათე 13:24–30, 37–43).
მაგრამ იესომ დაიბარა, რომ მისი დაბრუნების მოლოდინში ფხიზლად ყოფილიყვნენ! ამას აკეთებდა ალეგეინში (პიტსბურგი, პენსილვანია, აშშ) არსებული ერთ-ერთი ჯგუფი. ჩარლზ ტეის რასელმა და მისმა რამდენიმე მეგობარმა XIX საუკუნის 70-იანი წლების დასაწყისში დაიწყეს ყოველგვარი სარწმუნოების გავლენისგან თავისუფალი, ქრისტეს დაბრუნებასთან დაკავშირებული ბიბლიური საკითხების გულმოდგინე შესწავლა. მათ მრავალ სხვა ძირითად სწავლებაშიც დაიწყეს ბიბლიური ჭეშმარიტებების ძებნა. ასეთი იყო იეჰოვას მოწმეთა თანამედროვე საქმიანობის დასაწყისი (მათე 24:42).
ამ ჯგუფმა გაიგო, რომ სამების დოგმატი არ არის ბიბლიური სწავლება, ხოლო იეჰოვა არის ყოვლისშემძლე ღმერთი და შემოქმედი; იესო ქრისტე მისი პირველი ქმნილება და მხოლოდშობილი ძე; ხოლო სულიწმიდა პიროვნება კი არ არის, არამედ ღვთის უხილავი მოქმედი ძალა. მათ გაიგეს, რომ სული უკვდავი კი არ არის, არამედ მოკვდავი, რომ განსვენებულებისთვის იმედი აღდგენაა და რომ მოუნანიებელი ბოროტებისთვის სასჯელს მარადიული წამება კი არ წარმოადგენს, არამედ განადგურება.
გაიგეს, რომ კაცობრიობის გამოსასყიდად იესოს სიცოცხლის შეწირვა ბიბლიის ძირითადი სწავლება იყო. რომ დედამიწიდან 144 000 კაცი და ქალი, რომელთა ამორჩევაც პირველ საუკუნეში დაიწყო და დღესაც გრძელდება, პირველ რიგში იქნებიან გამოსყიდული, რათა შეუერთდნენ ზეციერი სამეფოს მემკვიდრეებს. შემდეგ ქრისტეს გამომსყიდველური მსხვერპლის საფუძველზე მილიარდობით ადამიანი, რომელთა შორის უმეტესობა მკვდრეთით აღდგენილი იქნება, მიაღწევს ფიზიკურ სრულყოფილებას და ამ სამეფოს ქვეშევრდომობით მარადიული ცხოვრების პერსპექტივა ექნება.
რასელმა და მისმა თანამოაზრეებმა აგრეთვე გაიგეს, რომ ქრისტეს თანდასწრება უხილავი, სულიერი, იქნებოდა. რომ წარმართთა დრო, როცა დედამიწაზე ღვთის უზენაესობას არც ერთი მთავრობა არ წარმოადგენდა, 1914 წელს დასრულდებოდა. რომ მაშინ ზეცაში ღვთის სამეფო დამყარდებოდა. ამ სწავლებებით ამოიცნობიან დღესაც იეჰოვას მოწმეები.
რასელი და მისი თანამოაზრეები ამ ჭეშმარიტებებს მოხსენებებისა და ბეჭდვითი სიტყვის მეშვეობით ყველგან ამცნობდნენ. 1879 წლის ივლისში რასელმა დაიწყო „სიონის საგუშაგო კოშკის“ (ამჟამად მას „საგუშაგო კოშკი“ ეწოდება) გამოცემა. მან მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ბიბლიის შემსწავლელთა სამქადაგებლო საქმიანობა მთლიანად ნებაყოფლობით შესაწირავებზე ყოფილიყო და არავითარ ფულის შეგროვებას ადგილი არ ჰქონოდა. აგრეთვე ცნობა უფასოდ, მორწმუნეთა ნებაყოფლობითი ძალისხმევით უნდა გავრცელებულიყო. თავად რასელმა მეწარმეობით იმ დროისთვის დაგროვილი თანხა ამ საქმეს შესწირა.
ბიბლიის მკვლევარები ერთად იკრიბებოდნენ კლასებში, როგორც მაშინ ეწოდებოდა კრებებს. ისინი კვირაში სამჯერ იკრიბებოდნენ მოხსენებებისთვის, ბიბლიის შესწავლისა და დამოწმების შეხვედრებისთვის. თითოეული კლასის სულიერი საქმიანობისთვის ზედამხედველობის გასაწევად რეგულარულად ირჩევდნენ პასუხისმგებელ მამაკაცებს, უხუცესებს.
საზოგადოება „სიონის საგუშაგო კოშკი“ 1884 წელს რეგისტრირებულ იქნა როგორც არაკომერციული საზოგადოება პენსილვანიაში. საზოგადოებას ყოველწლიურად უნდა აერჩია პრეზიდენტი. ეს წარმოადგენდა ბიბლიური საგანმანათლებლო საქმიანობის წინ წაწევის კანონიერ საშუალებას, რომელიც არც ერთი ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე არ იქნებოდა დამოკიდებული. პრეზიდენტად აირჩიეს ჩარლზ ტეის რასელი, ხოლო მისი ოფისი მთავარ სამმართველოდ ითვლებოდა.
დიდი ძალისხმევა მოხმარდა ამ საქმიანობის სხვა ქვეყნებში გავრცელებას. XIX საუკუნის 80-იანი წლების დასაწყისში მან ინგლისსა და კანადამდე მიაღწია. 1891 წელს რასელი ევროპასა და შუა აღმოსავლეთში გაემგზავრა, რათა ენახა, თუ რის გაკეთება შეიძლებოდა ამ მხარეში ჭეშმარიტების შემდგომი გავრცელებისთვის. 1900-იანი წლების დასაწყისში ბრიტანეთში, გერმანიასა და ავსტრალიაში საზოგადოების ფილიალები დაფუძნდა.
სამქადაგებლო საქმიანობის საერთაშორისო მასშტაბების გაფართოების მიზნით 1909 წელს საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ მთავარი სამმართველო ბრუკლინში გადაიტანეს (ნიუ-იორკი). ნიუ-იორკის კანონის თანახმად, აუცილებელი გახდა საზოგადოების კორპორაციის ჩამოყალიბება, რომელიც დღეს ცნობილია როგორც ბიბლიისა და ტრაქტატების საზოგადოება „საგუშაგო კოშკი“ (ნიუ-იორკი). ლონდონში 1914 წელს შეიქმნა ბიბლიის მკვლევართა საერთაშორისო საზოგადოება, რათა ბრიტანეთის სახელმწიფოში წინ წაწეულიყო ბიბლიის მკვლევართა საქმიანობა. დღეს მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში 100-ზე მეტი კანონიერად გაფორმებული ფილიალი და გაერთიანება არსებობს, რომლებიც საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ მიზნებს ემსახურება. ყველა ეს ფილიალი ნებაყოფლობით შესაწირავებსა და მოხალისეების შრომაზეა დაფუძნებული.
ათას ცხრაას თექვსმეტ წელს გარდაიცვალა ჩარლზ ტეის რასელი და საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ პრეზიდენტად ჯოზეფ ფრანკლინ რუტერფორდი დაინიშნა. პირველი მსოფლიო ომის ბოლო წლების განმავლობაში ბიბლიის მკვლევარებს სასტიკად დევნიდნენ; ეს მათი გამოცდა იყო, რამაც კულმინაციას მიაღწია ამერიკაში არსებული საზოგადოების მთავარი სამმართველოს რვა პასუხისმგებელი ძმის უსამართლო დაპატიმრებით. ისე ჩანდა, თითქოს ბიბლიის მკვლევართა საქმიანობა საფრთხეში იყო. მაგრამ 1919 წელს ეს ძმები გათავისუფლებულ და რეაბილიტირებულ იქნენ, რამაც მათ სამქადაგებლო საქმიანობის გაფართოების მეტი საშუალება მისცა.
საზოგადოების მთავარი სამმართველოს საშუალებით ბიბლიის მკვლევარ ცხებულ ქრისტიანთა ერთიანმა საბჭომ ამ ორგანიზაციასთან დაკავშირებული ყველა პიროვნების სულიერი საზრდოთი დროულად უზრუნველყოფა განაგრძო. სწორედ ისე, როგორც პირველი საუკუნის ცხებულ ქრისტიანთა კრება, რომელიც იესოს მიერ მოხსენიებულ ‘ერთგულ და გონიერ მონას’ შეადგენდა, ჩვენს დღეებშიც ბიბლიის მკვლევართა ცხებული ერთგული ჯგუფი სამეფოს საქმეებით არის დაკავებული და ჩვენი დროის ‘ერთგული და გონიერი მონის’ კლასს ქმნის. კრების შესამოწმებლად მოსვლისას იესომ ეს კლასი მისი სახლეულის საზრდოთი უზრუნველყოფის საქმით დაკავებული ჰპოვა; რის შემდეგაც ისინი მთელ თავის ქონებაზე დააყენა (მათე 24:45–47; ლუკა 12:42).
პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ მალე ცხადი გახდა, რომ ღვთის სამეფო იესო ქრისტეს მეშვეობით 1914 წელს ზეცაში უკვე დამყარდა. ასე რომ, ახლა მთლიანად უნდა შესრულებულიყო იესოს სიტყვები: „ექადაგება ეს სახარება სასუფეველზე მთელს მსოფლიოს ყველა ხალხისთვის დასამოწმებლად. აი, მაშინ დადგება აღსასრული“. ჯოზეფ ფრანკლინ რუტერფორდმა ინიციატივა აიღო, სამეფოს ეს ცნობა ბევრად უფრო მეტი ხალხისთვის გაეხადა ხელმისაწვდომი (მათე 24:14).
ამ დროიდან საზოგადოებამ გადაწყვიტა ბეჭდვით საქმიანობაში ღვთისადმი მიძღვნილი იმ მამაკაცების შრომა გამოეყენებინა, რომლებიც ნებაყოფლობით იმსახურებდნენ, რათა, რაც შეიძლება დაბალი თვითღირებულების ბიბლიური ლიტერატურის მუდმივი გამოცემის გარანტია ჰქონოდა. ბიბლიის მკვლევარებს სამეფოს შესახებ კეთილი ცნობის რეგულარული ქადაგებისკენ მოუწოდებდნენ. რამდენიმე ქვეყანაში ბიბლიური მოხსენებებისთვის რადიოგადაცემები გამოიყენებოდა.
ბიბლიის მკვლევარებმა 1918 წლის წინა პერიოდში გაიგეს, რომ მათი ქადაგების მიზანი იესო ქრისტესთან ზეცაში მმართველად არჩეულ დარჩენილ პიროვნებათა შეკრება და ღვთის განაჩენის შესახებ მსოფლიოს გაფრთხილება იყო. სადღაც ბჟუტავდა აზრი მათ შესახებ, რომლებიც ამ ბოროტი სისტემის აღსასრულს გადაიტანდნენ და დედამიწაზე იცხოვრებდნენ. შემდეგ 1918 წლიდან მოხსენება „ამჟამად მცხოვრებთაგან მილიონები აღარასდროს მოკვდებიან!“ მრავალ ადგილას იყო წარმოთქმული.
ათას ცხრაას ოცდასამ წელს მათეს 25:31–46-ში მოხსენიებული ცხვრებისა და თხების შესახებ იესოს იგავის გამოკვლევამ აჩვენა, რომ არმაგედონის წინ იქნებოდნენ სწორად განწყობილი ადამიანები, რომლებიც ზეციერ სამეფოს არ დაიმკვიდრებდნენ, მაგრამ ღვთის მოწონებას დაიმსახურებდნენ და არმაგედონს გადაიტანდნენ. 1935 წელს შემდგომმა გამოკვლევამ ცხადყო, რომ ეს ცხვრისმაგვარი ადამიანები, გამოცხადების 7:9–17-ის თანახმად, იქნებოდნენ უამრავი ხალხი, რომლის დათვლა არავის შეეძლო. ესენი ყველა ხალხებიდან შეკრებილი, დიდ გასაჭირში გადარჩენისა და დედამიწაზე მარადიული სიცოცხლის იმედის მქონე პიროვნებები იქნებოდნენ. ეს გაგება სამქადაგებლო საქმიანობის დიდი ბიძგის მიმცემი იყო (იოანე 10:16).
ათას ცხრაას ოცდათერთმეტ წელს ბიბლიის მკვლევარებმა მიიღეს სახელწოდება „იეჰოვას მოწმეები“. მანამდე ისინი „ბიბლიის მკვლევარებად“, „ბიბლიის საერთაშორისო მკვლევარებად“, „ათასწლეულის გარიჟრაჟისა“ და „საგუშაგო კოშკის“ ხალხად იყვნენ ცნობილი. მათ რასელისტებსა და რუტერფორდისტებსაც უწოდებდნენ. ზემოხსენებული არც ერთი სახელი არ შეესაბამებოდა მათ. თუმცა პირველ საუკუნეში იესოს მოწაფეებს სახელი „ქრისტიანი“ ღვთიური ხელმძღვანელობით ეწოდათ და ნამდვილად მისაღებიც იყო, მაგრამ ის მრავალი ცრუ სწავლებების მიმდევარი ჯგუფის სახელიც გახდა. მრავალი ნომინალური ქრისტიანისგან საკუთარი თავის გამოყოფის მიზნით, უნდა ჰქონოდათ სახელწოდება, რომელიც მათ ამ დღეებში აშკარად განასხვავებდა როგორც ქრისტეს მიმდევრებს.
საღვთო წერილის გამოკვლევამ ნათელყო, რომ, რადგან იეჰოვა ისრაელ ერს თავის მოწმეს უწოდებდა, ამიტომ ამ სისტემის აღსასრულისას მცხოვრებ მის ხალხს, რომლებმაც მისი სახელისა და განზრახვების გაცხადებას მიუძღვნეს თავი, მართებული იქნებოდა მიეღოთ სახელწოდება „იეჰოვას მოწმეები“. ეს სახელი იეჰოვას ჭეშმარიტ ქრისტიან თაყვანისმცემლებს სათანადოდ განასხვავებდა იმ ადამიანებისგან, რომლებიც დღეს საკუთარ თავს ქრისტიანებად აცხადებენ (ფსალმუნი 82:19; ესაია 43:10–12).
მეორე მსოფლიო ომის მსვლელობისას, 1942 წელს, გარდაიცვალა ჯოზეფ ფრანკლინ რუტერფორდი და საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ პრეზიდენტი ნეითან ჰ. ნორი გახდა. წინასწარმეტყველებები ნათლად აჩვენებდა, რომ ომის შემდგომი პერიოდი შედარებით მშვიდობიანი და თავისუფლების პერიოდი უნდა ყოფილიყო, რაც მათ საშუალებას მისცემდა ამ სისტემის აღსასრულის წინ უფრო ფართო მასშტაბით შეესრულებინათ სამქადაგებლო საქმიანობა. 1943 წლის თებერვალში საზღვარგარეთის ქვეყნებში მისიონერული მსახურებისთვის სრული დროით მსახურების მომზადების მიზნით დაარსდა „საგუშაგო კოშკის“ ბიბლიური სკოლა გალაადი. იმავე წელს იეჰოვას მოწმეთა შეხვედრებს დაემატა სპეციალური სამსახურებრივი მომზადების პროგრამა.
ათას ცხრაას ორმოცდაათ წელს საზოგადოებამ დაიწყო „საღვთო წერილის ახალი ქვეყნიერების თარგმანის“ ნაწილების გამოქვეყნება, რომელიც ორიგინალიდან თანამედროვე ინგლისურზე გადაითარგმნა. ბიბლიის ეს ზუსტი, ადვილად გასაგები თარგმანი, რომლის დაბეჭდვაც საზოგადოებას შედარებით იაფი დაუჯდა, სამქადაგებლო საქმიანობაში დიდი დამხმარე საშუალება აღმოჩნდა. დღემდე 27 ენაზე ნაწილობრივ ან მთლიანად 90 მილიონზე მეტი ეგზემპლარი გამოიცა.
მსოფლიოს 233 ქვეყანასა და კუნძულებზე 1996 წლისთვის იეჰოვას ხუთ მილიონზე მეტი მოწმე ეწეოდა სამქადაგებლო მოღვაწეობას. ქრისტეს გახსენების საღამოს 81 908 კრებაში ესწრებოდა ახალი უმაღლესი რიცხვი 12 921 933 პიროვნება.
ღმერთი რომ ნამდვილად იყენებს იეჰოვას მოწმეებს, ჩანს მათი მისადმი გულმოდგინე მსახურებიდან, მსოფლიო ერთიანობიდან, იეჰოვას სახელის თავგამოდებული მხარდაჭერისა და მისი სამეფოს ქადაგებიდან, მათი სუფთა ზნეობრივი ნორმებისა და მთელი ბიბლიის ღვთის საიმედო სიტყვად მიჩნევიდან, აგრეთვე მათ მიერ ცრურწმენისა და სპირიტიზმის უარყოფიდან.
მომდევნო ნაწილები ცხადყოფს, თუ რა სარგებლობა შეგიძლია მიიღო ღვთის ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის აღდგენიდან.
• რომელი ძირითადი ბიბლიური სწავლებები განასხვავებდა ბიბლიის მკვლევარებს ეკლესიათა სწავლებებისგან?
• რა ორგანიზაციულ წინსვლას მიაღწიეს ბიბლიის მკვლევარებმა 1918 წლამდე?
• რატომ შეიძლება ითქვას, რომ ბიბლიის მკვლევართა ცხებული ჯგუფი შეადგენდა მათეს 24:45–47-ში მოხსენიებულ ‘ერთგულ და გონიერ მონას’?
• ღვთის რომელი განზრახვის გაგება იყო სამქადაგებლო საქმიანობის გაფართოებისთვის ბიძგის მიმცემი?
• რა მიზანს ემსახურება სახელწოდება „იეჰოვას მოწმეები“?
• რა არის იმის აშკარა მტკიცება, რომ ღმერთი ნამდვილად იყენებს იეჰოვას მოწმეებს?
[სურათები 8 გვერდზე]
ჩ. ტ. რასელი 1879 წელს.
1879 წლის ივლისის გამოცემა.
ბიბლიის მკვლევართა ადრინდელი ჯგუფი (პიტსბურგი, ფილადელფია).
[სურათები 9 გვერდზე]
მთავარი სამმართველო, 1889–1909 (პიტსბურგი, ფილადელფია).
მთავარი ოფისები, 1909–1918 (ბრუკლინი, ნიუ-იორკი).
მთავარი სამმართველოს საცხოვრებელი ბინები, 1909–1926 (ბრუკლინი, ნიუ-იორკი).
[სურათები 10 გვერდზე]
იეჰოვას მოწმეთა მსოფლიო მთავარი სამმართველო (ბრუკლინი, ნიუ-იორკი, აშშ).
ზემოთ მარცხნივ: ოფისების კომპლექსი.
ზემოთ მარჯვნივ: საცხოვრებელი ბინები.
ქვემოთ მარცხნივ: ტიპოგრაფიის კომპლექსი.
ქვემოთ მარჯვნივ: ტრანსპორტირების ცენტრი.
[სურათები 11 გვერდზე]
ჯ. ფ. რუტერფორდს მიჰყავს რადიოგადაცემა.
საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ პირველი როტაციული საბეჭდი მანქანა, რომელსაც მოხალისეები მართავენ.
„საღვთო წერილის ახალი ქვეყნიერების თარგმანი“, რომელიც ამჟამად 27 ენაზეა გამოქვეყნებული.