ბიბლიისა და მისი ისტორიის კვლევა
წმინდა წერილები და ჩვენი მარადიული კეთილდღეობა
1. რაზე დაგვაფიქრა ღვთისგან შთაგონებული წმინდა წერილების განხილვამ?
ღვთისგან შთაგონებული წმინდა წერილების განხილვამ უფრო მეტად დაგვაფიქრა იეჰოვას უზენაესობაზე და მის დიდებულ განზრახვაზე. ჩვენ დავინახეთ, რომ მთელ ბიბლიას გასდევს ერთი მნიშვნელოვანი თემა — იეჰოვა უზენაესი ხელისუფალია და მისი განზრახვა აუცილებლად შესრულდება სამეფოს მეშვეობით, რომლის სათავეშიც აღთქმული შთამომავალი, იესო ქრისტეა. ეს თემა ბიბლიის პირველივე გვერდებიდან იკვეთება, თანდათანობით ვითარდება და კულმინაციას აღწევს ბოლო თავებში, სადაც აღწერილია, თუ როგორ განხორციელდება საბოლოოდ ღვთის გრანდიოზული განზრახვა სამეფოს მეშვეობით. ბიბლია, უდავოდ, უნიკალური წიგნია! ის არის ერთადერთი წიგნი, რომელიც ღვთის შთაგონებით დაიწერა და გადმოგვცემს ადამიანებთან ღვთის ურთიერთობის უტყუარ ისტორიას. მის თხრობას, რომელიც ცის, დედამიწისა და ცოცხალი ქმნილებების შექმნით იწყება, მივყავართ იმ დრომდე, როცა იეჰოვა შექმნის „ახალ ცასა და ახალ დედამიწას“ (გამოცხ. 21:1). ბიბლია გვიხატავს მომავლის სურათს, როცა სამეფოს მეშვეობით ღვთის განზრახვა საბოლოო მიზანს მიაღწევს და იეჰოვა ღმერთი იქნება დედამიწაზე მცხოვრები ერთი დიდი და ბედნიერი ოჯახის მოსიყვარულე მამა. მაშინ ყველა ადამიანი შეუერთდება ზეციერ ქმნილებებს ღვთის წმინდა სახელის განდიდებაში.
2, 3. როგორ ვითარდება მთელ ბიბლიაში შთამომავალთან დაკავშირებული მთავარი თემა?
2 ბიბლიაში მართლაც საოცრად ვითარდება შთამომავალთან დაკავშირებული ეს მთავარი თემა. პირველივე წინასწარმეტყველებაში ღმერთი დაჰპირდა ადამიანებს, რომ ‘ქალის შთამომავალი’ თავს გაუჭეჭყავდა გველს (დაბ. 3:15). 2 000 წელზე მეტი ხნის გასვლის შემდეგ ღმერთმა აბრაამს გაუმჟღავნა: „შენი შთამომავლის მეშვეობით იკურთხება დედამიწის ყველა ერი“. აქედან 800 წლის შემდეგ იეჰოვამ აბრაამის ერთ-ერთი შთამომავალი, მეფე დავითი დაარწმუნა, რომ აღთქმულ შთამომავალს მეფის ძალაუფლება ექნებოდა. დროთა განმავლობაში იეჰოვას წინასწარმეტყველებმა არაერთი წინასწარმეტყველება წარმოთქვეს მის მმართველობაზე (დაბ. 22:18; 2 სამ. 7:12, 16; ეს. 9:6, 7; დან. 2:44; 7:13, 14). ედემში წარმოთქმული პირველი წინასწარმეტყველებიდან 4 000-ზე მეტი წლის გასვლის შემდეგ შთამომავალი გამოჩნდა. ეს იყო იესო ქრისტე — ‘აბრაამის შთამომავალი’ და „უზენაესის ძე“. იეჰოვამ მას მისცა „დავითის, მამამისის ტახტი“ (გალ. 3:16; ლუკ. 1:31—33).
3 ეს შთამომავალი, ღვთის ცხებული მეფე, მოკლეს გველის მიწიერმა შთამომავლებმა. მაგრამ ღმერთმა მკვდრეთით აღადგინა ის, აამაღლა და თავის მარჯვნივ დასვა. იგი უნდა დალოდებოდა ღვთის დანიშნულ დროს, რათა ‘სატანისთვის თავი გაეჭეჭყა’ (დაბ. 3:15; ებრ. 10:13; რომ. 16:20). „გამოცხადებაში“ მოვლენები ვითარდება შემდეგი თანმიმდევრობით: ქრისტე იღებს სამეფო ძალაუფლებას და ზეციდან დედამიწაზე აგდებს „ძველ გველს, რომელსაც ეშმაკი და სატანა ჰქვია“; გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ეშმაკი უბედურებებს ატეხს დედამიწას და ებრძვის ‘დანარჩენებს ქალის შთამომავლებიდან’; ქრისტე, „მეფეთა მეფე“, ზომებს იღებს ერების გასანადგურებლად; ძველ გველს, სატანას, ის უფსკრულში აგდებს და, შემდეგ, ანადგურებს; ამასობაში „ახალი იერუსალიმი“, კრავის პატარძალი, ქრისტეს გამოსასყიდის საფუძველზე ზრუნავს ხალხის კეთილდღეობაზე. ასე ეფინება ბიბლიაში ნათელი იმას, თუ რა დიდებულად შესრულდება ღვთის განზრახვა (გამოცხ. 11:15; 12:1—12, 17; 19:11—16; 20:1—3, 7—10; 21:1—5, 9; 22:3—5).
ბიბლია ჩვენს ცხოვრებაში
4. რა უნდა გავაკეთოთ, ბიბლიამ მაქსიმალური სარგებლობა რომ მოგვიტანოს?
4 რა უნდა გავაკეთოთ, ბიბლიამ მაქსიმალური სარგებლობა რომ მოგვიტანოს? მას ჩვენს ცხოვრებაზე გავლენის მოხდენის საშუალება უნდა მივცეთ. ყოველდღე უნდა ვიკითხოთ ბიბლია, შესაბამისად ვიცხოვროთ და, ასეთი სახით, მივყვეთ ღვთის ხელმძღვანელობას. „ღვთის სიტყვა არის ცოცხალი, მოქმედი“, მას უდიდესი ძალა აქვს (ებრ. 4:12). ღვთის სიტყვის რეგულარული კითხვა და მისი რჩევების გათვალისწინება დაგვეხმარება, შევიმოსოთ „ახალი პიროვნება, რომელიც შექმნილია ღვთის ნების თანახმად ჭეშმარიტი სიმართლითა და ერთგულებით“. ამგვარად განვიახლებთ გონების აღმძვრელ ძალას და გარდავიქმნებით, რათა დავრწმუნდეთ, „რა არის ღვთის ნება — კარგი, მოსაწონი და სრულყოფილი“ (ეფეს. 4:23, 24; რომ. 12:2).
5. რის სწავლა შეიძლება მოსეს მაგალითიდან?
5 ბევრის სწავლა შეიძლება ღვთის ერთგული მსახურებისგან, რომლებიც იკვლევდნენ ღვთის სიტყვას და ფიქრობდნენ მასზე. მაგალითად, მოსეს, „უთვინიერეს კაცს“, ყოველთვის ჰქონდა სწავლის წყურვილი (რიცხ. 12:3). ჩვენც მსგავსი დამოკიდებულება უნდა გვქონდეს იმ საკითხების მიმართ, რომლებიც იეჰოვას უზენაესობას უკავშირდება. მოსეს ეკუთვნის შემდეგი სიტყვები: „იეჰოვა, შენა ხარ ჩვენი თავშესაფარი თაობიდან თაობაში. სანამ მთები გაჩნდებოდნენ და სანამ დედამიწასა და ნაყოფიერ მიწას წარმოშობდი თითქოსდა მშობიარობის ტკივილებით, მარადიულად შენა ხარ ღმერთი“. მოსემ ბევრი რამ იცოდა ღვთის შესახებ. ამაზე მეტყველებს ის, რომ იეჰოვამ მას დააწერინა ბიბლიის პირველი წიგნები. მოსეს შეგნებული ჰქონდა, რომ აუცილებელი იყო, დღითი დღე მეტი გაეგო იეჰოვას შესახებ და დაბრძენებულიყო. ამიტომ სთხოვდა ის ღმერთს: „გვასწავლე, ისე დავითვალოთ ჩვენი დღეები, რომ ბრძენი გული შევიძინოთ“. რამდენადაც „ჩვენი დღეების ხანგრძლივობა“ სულ რაღაც 70 წელია, „განსაკუთრებული ჯანმაგრობისას“ კი — 80 წელი, გონივრულად მოვიქცევით, თუ ყოველდღე ვისაზრდოებთ ღვთის სიტყვით. შედეგად, ‘იეჰოვას, ჩვენი ღვთის, მშვენება ჩვენთვის იქნება’, ისე როგორც მოსეს შემთხვევაში იყო (ფსალმ. 90:1, 2, 10, 12, 17).
6. რა უნდა ვაკეთოთ, იესო ნავეს ძის მსგავსად რომ წარგვემართოს გზა?
6 ძალიან მნიშვნელოვანია ღვთის სიტყვაზე ყოველდღე ფიქრი. სწორედ ამისკენ მოუწოდა იეჰოვამ იესო ნავეს ძეს: «ოღონდ მოიკრიბე გამბედაობა, გამაგრდი და გულდასმით შეასრულე მთელი კანონი, რაც მოსემ, ჩემმა მსახურმა გიბრძანა. არ გადაუხვიო არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ, რათა ბრძნულად იმოქმედო ყველგან, სადაც კი წახვალ. არ მოშორდეს შენს ბაგეს კანონის ეს წიგნი, იკითხე ის დღედაღამ [„დაბალი ხმით იკითხე, იფიქრე“, სქოლიო], რათა გულდასმით შეასრულო ყველაფერი, რაც მასში წერია; მაშინ წარგემართება გზა და მაშინ იმოქმედებ ბრძნულად». ნამდვილად ‘წარემართა გზა’ იესო ნავეს ძეს ამ რჩევის გათვალისწინების შედეგად? პასუხის გასაცემად იმის გახსენებაც საკმარისია, თუ როგორ აკურთხა იეჰოვამ ის ქანაანში შესვლისას (იეს. 1:7, 8; 12:7—24).
7. როგორ გამოხატეს დავითმა და 119-ე ფსალმუნის დამწერმა მადლიერება ღვთის სიტყვისადმი?
7 იეჰოვასგან მომდინარე სიბრძნეს დავითიც ძალიან აფასებდა. მას უყვარდა იეჰოვას „კანონი“, „შეხსენება“, „ბრძანებები“, „მცნება“ და „ყველა განაჩენი“. ყოველივე ამაზე ის ამბობდა: „ოქროზე სასურველი[ა], თვით დიდძალ ხალას ოქროზე; თაფლზე ტკბილი, ფიჭიდან გადმოღვრილ თაფლზე“ (ფსალმ. 19:7—10). ამ თემას განავრცობს კიდევ ერთი, 119-ე ფსალმუნის დამწერი. თუ ყოველდღიურად გამოვუყოფთ დროს ღვთის სიტყვას და ვიცხოვრებთ მისი რჩევებით, ჩვენც გვექნება იმის საფუძველი, რომ იეჰოვას ვუთხრათ: „შენი სიტყვა ლამპარია ჩემი ფეხისთვის და სინათლეა ჩემი სავალისთვის. საოცარია შენი შეხსენებები; ამიტომაც იცავს მათ ჩემი სული“ (ფსალმ. 119:105, 129).
8. სოლომონის რომელი სიტყვებია ჩვენთვის საყურადღებო?
8 დავითის ვაჟი სოლომონიც მიჰყვებოდა ღვთის სიტყვას, ვიდრე ერთგული იყო. სოლომონის იგავებიდან ჩანს, თუ რამდენად აფასებდა ის ღვთის სიბრძნეს. თუ ბიბლიის კითხვა ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი იქნება, ბოლომდე ჩავწვდებით სოლომონის შემდეგი სიტყვების სიღრმეს: „ბედნიერია კაცი, რომელმაც სიბრძნე იპოვა და კაცი, რომელმაც გამჭრიახობა შეიძინა, მარჯვენა ხელში დღეგრძელობა აქვს, მარცხენაში კი — სიმდიდრე და დიდება. მისი გზები მშვენიერია და ყველა მისი სავალი მშვიდობიანი. სიცოცხლის ხეა მათთვის, ვინც ხელს ჩაავლებს მას, და ბედნიერად იწოდება ის, ვინც მაგრად ეჭიდება მას“ (იგავ. 3:13, 16—18). ღვთის სიტყვის შესწავლა დღესვე აზრიანს გახდის ჩვენს ცხოვრებას, მომავალში კი, ახალ ქვეყნიერებაში, დღეგრძელობას — მარადიულ სიცოცხლეს მოგვიტანს.
9. როგორ გვამხნევებს იერემიას მაგალითი?
9 როცა ღვთის სიტყვის დაფასებაზე ვსაუბრობთ, არ უნდა დავივიწყოთ ღვთის ერთგული წინასწარმეტყველები. ერთ-ერთი მათგანი იყო იერემია, რომელმაც ღვთისგან რთული დავალება მიიღო (იერ. 6:28). იერემიამ თქვა: „იეჰოვას სიტყვის გამო მთელი დღე შეურაცხმყოფენ და მასხრად მიგდებენ“. მაგრამ ის მედგრად იდგა, რადგან ღვთის სიტყვას სწავლობდა. მან წმინდა წერილების ოთხი წიგნიც კი დაწერა, კერძოდ, „პირველი მეფეები“, „მეორე მეფეები“, „იერემია“ და „გოდება“. რა მოხდა, როდესაც იერემია გულგატეხილობის გამო ფიქრობდა, რომ ვეღარ გააგრძელებდა „იეჰოვას სიტყვის“ ქადაგებას? იგი თავად ამბობს: „ძვლებში დამწყვდეული ცეცხლივით ამიგიზგიზდა ის გულში; დავიღალე მისი დაოკებით და ვეღარ მოვითმინე“. მან ვერ შეძლო გაჩუმება, და იეჰოვაც მხარში ამოუდგა, „როგორც ძლიერი და შიშის მომგვრელი მეომარი“. თუ ვსწავლობთ ღვთის სიტყვას, ის ჩვენს სულშიც შეაღწევს და იეჰოვა ჩვენთანაც იქნება. მისი ძალით შევძლებთ ნებისმიერი დაბრკოლების გადალახვას და ღვთის დიდებული სამეფოს შესახებ ქადაგების გაგრძელებას (იერ. 20:8, 9, 11).
10. რა როლს ასრულებდა წმინდა წერილები იესოს ცხოვრებაში და რას სთხოვდა ის მამას?
10 რა მაგალითი დაგვიტოვა „ჩვენი რწმენის მეთაურმა და გამასრულყოფილებელმა, იესომ“? იცოდა მან წმინდა წერილები მანამდე მცხოვრები წინასწარმეტყველებისა და სხვა ერთგული მსახურების მსგავსად? რა თქმა უნდა. ის ხშირად ციტირებდა წმინდა წერილებიდან და მათში ჩაწერილი სიტყვების თანახმად მოქმედებდა. სწორედ ღვთის სიტყვის ცოდნაზე მეტყველებს მისი შემდეგი სიტყვები: „აი, მოვედი, როგორც გრაგნილზე წერია ჩემ შესახებ. შენი ნების შესრულება მახარებს, ჩემო ღმერთო, და ჩემშია შენი კანონი“ (ებრ. 12:2; ფსალმ. 40:7, 8; ებრ. 10:5—7). ამრიგად, ღვთის სიტყვამ უმთავრესი როლი შეასრულა იმაში, რომ იესო განწმენდილიყო ანუ მომზადებულიყო ღვთის მსახურებისთვის. იესო თავისი მოწაფეების სიწმინდეზეც ლოცულობდა: „განწმინდე ისინი ჭეშმარიტებით. შენი სიტყვა ჭეშმარიტებაა. როგორც შენ გამომგზავნე ქვეყნიერებაში, ისე მე გავგზავნე ისინი ქვეყნიერებაში. ჩემს თავს განვწმენდ მათი გულისთვის, რათა ისინიც განიწმინდონ ჭეშმარიტებით“ (იოან. 17:17—19).
11. ა) რაზე გაუმახვილა პეტრემ ყურადღება ცხებულ ქრისტიანებს? ბ) რატომ უნდა მიაქციონ ბიბლიის კითხვასა და შესწავლას ყურადღება მათ, ვისაც სურს დედამიწაზე მარადიული ცხოვრება?
11 ‘ჭეშმარიტებით განწმენდილი’ ცხებული მიმდევრები უნდა ‘დარჩნენ ღვთის სიტყვაში’, თუ უნდათ, რომ ნამდვილად იესოს მოწაფეები იყვნენ (იოან. 8:31). მათ, ‘ვინც მიიღო რწმენა’, პეტრემ ყურადღება გაუმახვილა ღვთის სიტყვის რეგულარულ შესწავლაზე და მისწერა: „ამიტომ ყოველთვის შეგახსენებთ ამის შესახებ, თუმცა იცით ეს და მტკიცედ დგახართ კიდეც ჭეშმარიტებაში, რომელიც არის თქვენში“ (2 პეტ. 1:1, 12). ღვთის სიტყვის კითხვითა და შესწავლით მიღებული შეხსენებები მათაც სჭირდებათ, ვინც იქნება იოანეს ხილვაში ნანახ „უამრავ ხალხს“ შორის. მათ გამუდმებით უნდა მიიღონ სიცოცხლის წყალი. წინააღმდეგ შემთხვევაში ვერ შეუერთდებიან მათ, ვინც ხმამაღლა ამბობს: „ხსნას ჩვენს ღმერთს, ტახტზე მჯდომს, და კრავს ვუმადლით“ (გამოცხ. 7:9, 10; 22:17).
12. რატომ უნდა ვფიქრობდეთ გამუდმებით ღვთის სიტყვაზე?
12 თუ გვინდა, რომ წმინდა წერილებმა სარგებლობა მოგვიტანოს და მარადიულად ვიცხოვროთ, უნდა ვიკვლიოთ ბიბლია და ყოველდღე შევასრულოთ ღვთის მოთხოვნები. სხვა გზა უბრალოდ არ არსებობს! აუცილებელია, გამუდმებით ვფიქრობდეთ ღვთის სიტყვაზე და ისეთივე განწყობა გვქონდეს, როგორც ფსალმუნმომღერალს ჰქონდა: „მემახსოვრება იაჰის საქმეები, მემახსოვრება შენ მიერ დიდი ხნის წინათ მოხდენილი საოცრებები. ყველა შენს ნამოქმედარზე ვიფიქრებ და შენს საქმეებს ჩავუკვირდები“ (ფსალმ. 77:11, 12). იეჰოვას ‘საოცრებებსა და საქმეებზე’ ფიქრი დაგვეხმარება, ყოველთვის ვაკეთოთ კარგი საქმეები, რაც მარადიულ სიცოცხლემდე მიგვიყვანს. ამ წიგნის მიზანია, ყველა სიმართლის მოყვარულ ადამიანს გაუღვივოს სურვილი იმისა, რომ მომავალი კურთხევების მისაღებად განაგრძონ ღვთის სიტყვის შესწავლა და მასში მოცემული პრინციპებით ცხოვრება.
„მძიმე დრო“
13. რა დროში ვცხოვრობთ?
13 კაცობრიობას უჩვეულოდ მძიმე დრო დაუდგა. ხალხს აშინებს ხვალინდელ დღეზე ფიქრი. ადამიანის არსებობას საფრთხე ემუქრება. სრულდება ყველაფერი, რაც მოციქულმა პალემ თქვა: „იცოდე, რომ ბოლო დღეებში მძიმე, ძნელად ასატანი დრო დადგება. ადამიანები იქნებიან საკუთარი თავის მოყვარულები, ფულის მოყვარულები, თავდაჯერებულები, ამპარტავნები, ღვთისმგმობელები, მშობლების ურჩები, უმადურები, ორგულები, თბილ გრძნობებს მოკლებულები, მათთან შეუძლებელი იქნება მორიგება, იქნებიან ცილისმწამებლები, თავშეუკავებლები, სასტიკები, კარგის მოძულეები, გამცემები, თავნებები, გაყოყოჩებულები, უფრო სიამოვნებათა მოყვარულები, ვიდრე ღვთისა. ისინი გარეგნულად ღვთის ერთგულები არიან, მაგრამ ღვთისადმი ერთგულება გავლენას არ ახდენს მათზე. ასეთებს ზურგი აქციე“ (2 ტიმ. 3:1—5).
14. პავლეს რომელი რჩევა უნდა გავითვალისწინოთ?
14 რატომ უნდა ვაქციოთ ზურგი უღვთო ადამიანებს? იმიტომ რომ ღმერთი მალე აღმოფხვრის ბოროტებას. დღეს იმის დროა, რომ ჩავეჭიდოთ ღვთის სიტყვის ჯანსაღ სწავლებას და მასზე ავაგოთ ჩვენი ცხოვრება. ჩვენთვისაც ყურადსაღებია რჩევა, რომელიც პავლემ ტიმოთეს მისცა: „კვლავაც იმას მიჰყევი, რაც გისწავლია და რაშიც დარწმუნებულხარ“ (2 ტიმ. 3:14). დიახ, „კვლავაც“ უნდა მივცეთ წმინდა წერილებს იმის საშუალება, რომ მოემსახუროს ჩვენს სწავლებას, შეგონებას, გამოსწორებასა და სიმართლეში აღზრდას. იეჰოვამ ჩვენზე უკეთ იცით, რა გვჭირდება, რადგან ‘მისი აზრები ჩვენს აზრებზე მაღალია’. ის წმინდა წერილების მეშვეობით გვეუბნება, რა არის ჩვენთვის კარგი, რათა ყველაფერში ჩახედულნი და ყოველმხრივ მომზადებულნი ვიყოთ კარგი საქმისთვის — მისი სახელისა და სამეფოს შესახებ ქადაგებისთვის. სწორედ ამ უმნიშვნელოვანეს აზრს ეხება პავლე ბოლო დღეების ნიშნების მოხსენიების შემდეგ: „მთელი წმინდა წერილი ღვთისგან არის შთაგონებული და სასარგებლოა სასწავლებლად, შესაგონებლად, გამოსასწორებლად და სიმართლეში აღსაზრდელად, რათა ღვთის კაცი ყველაფერში ჩახედული და ყოველმხრივ მომზადებული იყოს ნებისმიერი კარგი საქმისთვის“. ყურად ვიღოთ პავლეს სიტყვები, რათა გადავიტანოთ ეს „მძიმე დრო“ (2 ტიმ. 3:16, 17; ეს. 55:8—11).
15. ა) რა მოიტანა დაუმორჩილებლობამ? ბ) რა დიდებულ შესაძლებლობას გვაძლევს ქრისტეს მორჩილება?
15 ჩვენი მიზანი უნდა იყოს წმინდა წერილებში ჩაწერილი მოთხოვნების შესრულება. პირველმა ადამიანმა არაფრად ჩააგდო იეჰოვას სიტყვა. სწორედ ეს გახდა ცოდვისა და სიკვდილის მიზეზი და, ამგვარად, „სიკვდილი გავრცელდა ყველა ადამიანზე“. ასე დაკარგა ადამიანმა ედემის ბაღი და იმის შესაძლებლობა, რომ ‘მოეწყვიტა სიცოცხლის ხის ნაყოფი, შეეჭამა და მარადიულად ეცოცხლა’ (რომ. 5:12; დაბ. 2:17; 3:6, 22—24). მაგრამ „ღვთის კრავის“, ქრისტეს მორჩილებითა და გამოსასყიდის წყალობით ყველაფერი შეიცვლება. ბროლივით სუფთა „სიცოცხლის წყლის მდინარე“ იდინებს მათთვის, ვინც თავს უძღვნის იეჰოვას და ემორჩილება. მოციქულმა იოანემ იხილა: „მდინარის გაღმა-გამოღმა სიცოცხლის ხეები იყო, რომლებიც თორმეტჯერ იძლეოდნენ მოსავალს, ყოველთვიურად იძლეოდნენ ნაყოფს. ხეების ფოთლები ხალხების განსაკურნავად იყო“ (იოან. 1:29; გამოცხ. 22:1, 2; რომ. 5:18, 19).
16. რა კურთხევებს მოგვიტანს წმინდა წერილები?
16 ადამიანებს კიდევ ერთხელ ეძლევათ მარადიული სიცოცხლის შესაძლებლობა. მარადიული კეთილდღეობა ელის ყველას, ვინც გულთან ახლოს მიიტანს წმინდა წერილებში ჩაწერილ სიტყვებს: „აირჩიე სიცოცხლე და იცოცხლებთ შენც და შენი შთამომავლობაც, თუ გეყვარება იეჰოვა, შენი ღმერთი, მოუსმენ მის ხმას და მიეკვრები მას. შენი სიცოცხლე და დღეგრძელობაა იგი“ (კან. 30:19, 20). რაოდენ ვემადლიერებით იეჰოვას, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ღმერთსა და მამას, რომელიც ასე საუცხოოდ ასრულებს თავის განზრახვას თავისი ძის მსხვერპლისა და მარადიული სამეფოს მეშვეობით! ვინაიდან „მთელი წმინდა წერილი ღვთისგან არის შთაგონებული და სასარგებლოა“, ბედნიერები ვართ, რომ შეგვიძლია კვლავ და კვლავ ვიკითხოთ ის, ვიკვლიოთ და ვიფიქროთ მასზე. ეს მარადიულ სიცოცხლემდე მიგვიყვანს (იოან. 17:3; ეფეს. 1:9—11). მაშინ ყველა და ყველაფერი წმინდა იქნება (ზაქ. 14:20; გამოცხ. 4:8).