ბალადანი

[აქად-დან, ნიშნავს: ღმერთმა მისცა ვაჟი]

მეროდაქ-ბალადანის მამა (ეს. 39:1; „ბეროდაქ-ბალადანი“ 2მფ. 20:12-ში). ბალადანის ძე მეროდაქ-ბალადანი იუდას მეფის, ხიზკიას მეფობის (ძვ. წ. 745—717) ბოლო წლებში ბაბილონში მეფობდა.