ელიშამა

[ჩემი ღმერთი ისმენს].

1. ამიჰუდის ვაჟი ეფრემის ტომიდან; იესო ნავეს ძის პაპა (რც. 1:10; 2:18; 1მტ. 7:26, 27); ელიშამა იყო იმ 12 თავკაციდან ერთ-ერთი, რომლებიც იეჰოვამ მოსესა და აარონის დამხმარედ დანიშნა ლაშქარში გამსვლელი ისრაელის ძეების აღსარიცხად. ის აგრეთვე იყო თავისი ტომის ლაშქრის მეთაური (რც. 1:1—4, 17; 2:18; 10:22). კარვის დადგმის შემდეგ სხვა თავკაცებთან ერთად მიტანილი შესაწირავის გარდა, სამსხვერპლოს მიძღვნის მეშვიდე დღეს თავკაცმა ელიშამამ საკუთარი შესაწირავიც მიიტანა (რც. 7:1, 2, 5, 10, 11, 48—53).

2. იეკამიას ვაჟი იუდას ტომიდან (1მტ. 2:3, 41).

3. დავითის ვაჟი, რომელიც იერუსალიმში შეეძინა. 2 სამუელის 5:15-ში, 1 მატიანის 14:5-ში და 1 მატიანის 3:6-ის ორ ებრაულ ხელნაწერში ის ელიშუად არის მოხსენიებული, რომელიც უფრო ზუსტ სახელად მიიჩნევა. ვინაიდან 1 მატიანის 3:8-ში ისევ გვხვდება სახელი ელიშამა, სავსებით შესაძლებელია, რომ მე-6 მუხლში ის გადამწერის შეცდომით მოხვდა. მაგრამ, რადგან მასორულ ტექსტში, სეპტუაგინტაში, ფეშიტასა და ვულგატაში 1 მატიანის 3:6-ში წერია ელიშამა, „ახალი ქვეყნიერების თარგმანსა“ და სხვა თარგმანებში ეს სახელი შევიდა.

4. დავითის სხვა ვაჟი, რომელიც იერუსალიმში შეეძინა (2სმ. 5:16; 1მტ. 3:8; 14:7).

5. მღვდელი იეჰოშაფატის მეფობის დროს, რომელიც სხვა ლევიანებსა და მთავრებთან ერთად დადიოდა იუდას ქალაქებში და ასწავლიდა ხალხს (2მტ. 17:1, 7—9).

6. მწერალი მეფე იეჰოიაკიმის კარზე (იერ. 36:12, 20, 21).

7. ისმაელის პაპა; ისმაელმა მოკლა იუდას გამგებელი გედალია (2მფ. 25:25; იერ. 41:1—3).