სოლომონის მეფობა

სოლომონის მეფობის პერიოდი წინასწარმეტყველური სახისაა და მომავლის პირველსახეა. მისი მმართველობის დროს ისრაელი არნახულ სიმდიდრეს ფლობდა და დიდების მწვერვალზე იმყოფებოდა. სოლომონი იყო ბრძენი მეფე და სწორუპოვარი ორგანიზატორი. მან დიდებული ტაძარი აუშენა იეჰოვას. ამასთანავე, ააგო სამთავრობო შენობები და სასახლე, რომელსაც ქვემოთ ვხედავთ. მან ადმინისტრაციულ მხარეებად დაყო ისრაელი და თითოეული მხარე მთელი წლის მანძილზე რიგრიგობით ამარაგებდა სარჩოთი სამეფო კარს.

სოლომონის მეფობის დროს ისრაელში ნამდვილი მშვიდობა სუფევდა და ყველა უსაფრთხოდ ცხოვრობდა. ეს პირველსახე იყო იმისა, თუ როგორი მშვიდობა დაისადგურებს მესიის მმართველობის დროს, რომლის „მორჩილები იქნებიან ზღვიდან ზღვამდე და მდინარიდან [ევფრატი] დედამიწის კიდეებამდე“ (ფს. 72:8).

სოლომონის მეფობის დროს იუდა და ისრაელი უსაფრთხოდ ცხოვრობდა, ანუ ხატოვანი ენით რომ ვთქვათ, „ყველა თავისი ვაზისა და ლეღვის ქვეშ“ იყო (1მფ. 4:25)

მისი სიბრძნის მოსასმენად სხვა ქვეყნის მმართველებიც კი მიდიოდნენ (1მფ. 4:34; 10:1)