ისკარიოტელი

[ებრ.-დან, სავარაუდოდ, კერიოთელი კაცი]

მეტსახელი, რომლითაც განირჩევა მოღალატე მოციქული იუდა (მის მამას, სიმონსაც ისკარიოტელს ეძახდნენ) სხვა მოციქულ იუდასგან (მთ. 10:4; ლკ. 6:16; ინ. 6:71). თუ, როგორც მიიჩნევა, „ისკარიოტელი“ სადაურობის მიმანიშნებელი სახელია და ნიშნავს „კერიოთელ კაცს“, მაშინ სიმონი და მისი ვაჟი, იუდეის ქალაქ კერიოთ-ხეცრონის მკვიდრნი უნდა ყოფილიყვნენ (იეს. 15:25; იხ. იუდა №13).