ითაი

[ითიელის შემოკლებული ფორმა].

1. გათელი მეომარი, სავარაუდოდ, ფილისტიმელთა ქალაქ გათიდან; ის დავითის ერთგული იყო. აბესალომის აჯანყების დროს გაქცეულ დავითსა და მის მხლებლებს ახლდა 600 გათელი, მათ შორის ითაი. დავითი ცდილობდა, დაერწმუნებინა ითაი, ქალაქში დარჩენილიყო, მაგრამ მან დავითისადმი დიდი ერთგულება გამოხატა: „ცოცხალია იეჰოვა და ცოცხალია მეფე, სადაც ჩემი მეფე-ბატონი იქნება, სასიკვდილოდ თუ სასიცოცხლოდ, იქ იქნება შენი მსახურიც!“. ამის შემდეგ დავითმა ვეღარ დაუშალა ითაის, მასთან ერთად წასულიყო (2სმ. 15:18—22).

მეომრების აღრიცხვის შემდეგ, დავითმა ეს არაისრაელი მამაკაცი ჯარის მესამედის მეთაურად დააყენა. დანარჩენ მესამედებს იოაბი და აბიშაი მეთაურობდნენ (2სმ. 18:2, 5, 12).

2. დავითის ძლიერი მეომრებიდან ერთ-ერთი; ბენიამინელი; გიბელი რიბაის ვაჟი (2სმ. 23:29; 1მტ. 11:31).