ᲘᲝᲔᲚᲘ

[იეჰოვაა ღმერთი].

1. ისაქარის შთამომავალი და თავის ტომში ერთ-ერთი საგვარეულოს თავკაცი (1მტ. 7:1—4).

2. ლევის ვაჟის, კეჰათის შთამომავალი; აზარიას ძე და იოელის (№5) წინაპარი (1მტ. 6:36—38).

3. რეუბენელი, რომლის შთამომავალი ბეერაჰი ასურეთის მეფე თილგათ-ფილნესერმა (ტიგლათფილესერ III) გადაასახლა (1მტ. 5:3—10).

4. ბაშანში მცხოვრები გადელების თავკაცი (1მტ. 5:11, 12).

5. წინასწარმეტყველ სამუელის პირმშო; იოელის (№2) წინაპარი და ლევიანი მგალობლის, ჰემანის მამა (1მტ. 6:28, 33, 36; 15:17); იოელი და მისი უმცროსი ძმა აბია მამამისმა მსაჯულებად დანიშნა, მაგრამ მათი უპატიოსნობის გამო ხალხმა მეფე მოითხოვა (1სმ. 8:1—5).

1 მატიანის 6:28-ში მასორულ ტექსტში (აგრეთვე სსგ-სა და ზოგიერთ სხვა თარგმანში) სამუელის პირმშოს ვაშნი ეწოდება. მთლიანობაში მეცნიერები ეთანხმებიან იმ აზრს, რომ თავდაპირველ ებრაულ ტექსტში იოელი ეწერა. „იოელი“ გვხვდება სირიულ ფეშიტასა და ბერძნულ სეპტუაგინტაში (ლაგარდის გამოცემა) (შდრ. 1სმ. 8:2). როგორც ჩანს, სახელ „იოელისა“ და ებრაულ ტექსტში მის წინ მდგომი სახელის („სამუელი“) მსგავსმა დაბოლოებამ შეაცდინა გადამწერი, რის გამოც მან „იოელი“ ამოაგდო. სავარაუდოდ, მან ებრაული სიტყვა ვეაშშენი (ნიშნავს „და მეორე [ვაჟი]“) შეცდომით საკუთარ სახელად (ვაშნი) მიიჩნია და ასო ვავ („და“ კავშირი) აბიას წინ ჩაწერა.

6. დავითის ერთ-ერთი ძლიერი მეომარი; ნათანის ძმა (1მტ. 11:26, 38).

7. გერშონელი ლევიანი ლადანის საგვარეულოდან; იეხიელის ვაჟი (1მტ. 23:7, 8); მთავარი იოელი და მისი 130 ძმა იერუსალიმში შეთანხმების კიდობნის გადასატანად განიწმინდნენ (1მტ. 15:4, 7, 11—14). მოგვიანებით იოელი და მისი ძმა ზეთამი იეჰოვას სახლის საგანძურის მეთვალყურეებად დანიშნეს (1მტ. 26:21, 22).

8. იორდანის დასავლეთით დასახლებული მენაშეს ტომის წინამძღოლი დავითის მეფობის დროს; ფედაიას ვაჟი (1მტ. 27:20—22).

9. იეჰოვას წინასწარმეტყველი და მისივე სახელით წოდებული ბიბლიის წიგნის ავტორი; ფეთუელის ვაჟი (იოლ. 1:1; იხ. ᲘᲝᲔᲚᲘ (ᲑᲘᲑᲚᲘᲘᲡ ᲬᲘᲒᲜᲘ)).

10. კეჰათელი ლევიანი, აზარიას ვაჟი; ხიზკიას მეფობის პირველ წელს იოელმა სხვებთან ერთად კედრონის ხევში გადაყარა ტაძრიდან მღვდლების მიერ გამოტანილი ყოველგვარი უწმინდურება (2მტ. 29:1, 3, 12, 15, 16).

11. იმ სიმონელი თავკაცებიდან ერთ-ერთი, რომლებმაც ხიზკიას მეფობის დროს თავიანთი საძოვრების გასაფართოებლად მეუნიმებსა და ზოგიერთ ქამელს მიწები წაართვეს (1მტ. 4:24, 35, 38—41).

12. ერთ-ერთი ნებოს ძეთაგან, რომლებმაც ეზრას დროს უცხოელი ცოლები თავიანთ ვაჟებთან ერთად გაუშვეს (ეზრ. 10:43, 44).

13. ზიქრის ვაჟი და ნეემიას გამგებლობის დროს იერუსალიმში მცხოვრები ბენიამინელების ზედამხედველი (ნემ. 11:4, 7—9).