მახლი

[შესაძლოა ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს ძალის გამოცლას, დასნეულებას].

1. ლევის შვილიშვილი, მერარის ვაჟი და მუშის ძმა (გმ. 6:16, 19; 1მტ. 6:19, 29; 24:26); მახლი იყო ელეაზარისა და კიშის მამა. მისგან წარმოიშვა მახლელთა საგვარეულო (რც. 3:20, 33; 1მტ. 23:21; 24:28, 29). მისი შთამომავალი შერებია, რომელსაც ბიბლია მოიხსენიებს „გონიერ კაცად მახლის ძეთაგან“, ეზრასთან ერთად იერუსალიმში დაბრუნდა (ეზრ. 8:18).

2. ლევიანი; მუშის ვაჟი და შესაბამისად, მერარის ვაჟის, მახლის ძმისშვილი (1მტ. 6:47; 23:23; 24:26, 30).