ᲜᲔᲑᲣᲖᲐᲠᲐᲓᲐᲜᲘ

(აქადურიდან, ნიშნავს „ნებომ მისცა შთამომავალი“).

მცველთა უფროსი, რომელსაც მაღალი მდგომარეობა ეკავა ნაბუქოდონოსორის ჯარში იმ პერიოდში, როცა ძვ. წ. 607 წელს იერუსალიმი განადგურდა. როგორც ბიბლიიდან ჩანს, იერუსალიმის ალყაში მოქცევისას და შემდგომ ქალაქის გატეხვისას, ნებუზარადანი იქ არ იმყოფებოდა. ის „იერუსალიმში ჩავიდა“ ამ მოვლენებიდან დაახლოებით ერთი თვის შემდეგ. იმ დროისთვის მეფე ციდკია უკვე გადაცემული ჰყავდათ ნაბუქოდონოსორისთვის, რომლის ბრძანებითაც ის დააბრმავეს (2მფ. 25:2—8; იერ. 39:2, 3; 52:6—11).

უშუალოდ იერუსალიმში შეჭრამდე ნებუზარადანმა ბაბილონის ჯარს მითითებები მისცა ქალაქის განადგურების შესახებ, რისი განხორციელებაც დაიწყო „მე-5 თვის (აბიბის თვე) მე-7 დღეს“. ბაბილონელებმა გაძარცვეს ტაძარი, დაანგრიეს ქალაქის გალავანი და ტყვეობაში წაიყვანეს ხალხი, ზოგიერთი ღატაკი კი დატოვეს (2მფ. 25:8—20; იერ. 39:8—10; 43:5, 6; 52:12—26). როგორც ჩანს, სამი დღის შემდეგ ანუ იმავე თვის მე-10 დღეს, ნებუზარადანი „იერუსალიმში ჩავიდა“ („იერუსალიმში შევიდა“, ბიბლიის ახალი ქვეყნიერების თარგმანი, 2006). ქალაქის დათვალიერების შემდეგ მან „გადაწვა იეჰოვას სახლი“ და მთელი ქალაქი ფერფლად აქცია (იერ. 52:12, 13). იოსებ ფლავიუსი აღნიშნავს, რომ სოლომონის ტაძრის გადაწვა და შემდგომში, ახ. წ. 70 წელს ჰეროდეს მიერ აღდგენილი ტაძრის გადაწვა მოხდა ერთსა და იმავე დღეს — მეხუთე თვის მეათე დღეს („იუდეველთა ომი“, VI, 250 (iv, 5); VI, 268 (iv, 8); იხილეთ ᲐᲑᲘ).

ნებუზარადანმა ნაბუქოდონოსორის ბრძანებით ტყვეობიდან გაათავისუფლა იერემია და მას თბილად დაელაპარაკა. მან უფლება მისცა, თავად აერჩია, რის გაკეთებას მოისურვებდა, და უთხრა, რომ იზრუნებდა მასზე. გარდა ამისა, მან საკვებით მოამარაგა იერემია და დაასაჩუქრა. ბაბილონის მეფის განკარგულებით ნებუზარადანმა იუდას მიწაზე დარჩენილი ხალხის ზედამხედველად გედალია დააყენა (2მფ. 25:22; იერ. 39:11—14; 40:1—7; 41:10). დაახლოებით ხუთი წლის შემდეგ, ძვ. წ. 602 წელს, ნებუზარადანმა სხვებიც გადაასახლა ბაბილონში — როგორც ჩანს, ესენი იყვნენ ის იუდეველები, რომლებმაც იუდას მეზობელ ტერიტორიებს შეაფარეს თავი (იერ. 52:30).