ფედაია

[ნიშნავს: იეჰოვამ გამოისყიდა].

1. მამა იოელისა, რომელიც დავითის მეფობის დროს იორდანის დასავლეთით მცხოვრები მენაშეს ტომის ნახევრის მთავარი იყო (1მტ. 27:20, 22).

2. იეჰოიაკიმის დედის, ზებიდას მამა; ცხოვრობდა რუმაში (2მფ. 23:36).

3. მეფე იეჰოიაქინის (იექონია) ძე; მესამეა სიაში, სადაც ჩამოთვლილი არიან მეფის ვაჟები, რომლებიც მას ბაბილონში შეეძინა. ფედაია გამგებელ ზერუბაბელის მამა იყო და, შესაბამისად, მნიშვნელოვანი რგოლი იესომდე მიმყვან გენეალოგიურ ხაზში (1მტ. 3:17—19). ბიბლიაში არ იხსნება, თუ რატომ მოიხსენიება ზერუბაბელი ფედაიას ძმის, შეალთიელის ვაჟადაც. თუ ფედაია მაშინ გარდაიცვალა, როცა ზერუბაბელი ჯერ კიდევ პატარა იყო, გამორიცხული არ არის, რომ ის შეალთიელს ეშვილა. თუმცა ისიც დასაშვებია, რომ შეალთიელი უშვილოდ მოკვდა და ფედაიამ მაზლის ვალდებულების შესასრულებლად იქორწინა მის ცოლზე და, შესაბამისად, მათი ვაჟი, ზერუბაბელი შეალთიელის ვაჟად ითვლებოდა (ეზრ. 5:2; მთ. 1:12).

4. ბენიამინელი, რომლის შთამომავალიც ბაბილონში გადასახლებიდან დაბრუნების შემდეგ იერუსალიმში ცხოვრობდა (ნემ. 11:4, 7).

5. ფაროშის შთამომავალი, რომელიც ნეემიას იერუსალიმის გალავნის აღდგენაში ეხმარებოდა (ნემ. 3:25).

6. ბაბილონში გადასახლებიდან ისრაელების დაბრუნების შემდეგ მცხოვრები ებრაელი; შესაძლოა მღვდელი, რომელიც ეზრას მარცხნივ იდგა, როცა გადამწერი შეკრებილ ხალხს იეჰოვას კანონს უკითხავდა (ნემ. 8:1, 4).

7. ერთგული ლევიანი, რომელსაც ნეემიამ იერუსალიმში მეორედ ჩასვლისას მღვდელ შელემიასა და გადამწერ ცადოკთან ერთად შესაწირავად მიტანილი მეათედების განკარგვა დაავალა (ნემ. 13:6, 7, 12, 13).