მღვდლების ქალაქები

აღთქმულ მიწაზე აარონის საგვარეულოს მღვდლებისა და მათი ოჯახების საცხოვრებლად გამოყოფილი ქალაქები; ისრაელის სხვა ტომების მიერ ლევის ტომისთვის მიცემული 48 ქალაქიდან 13 წილად ერგო აარონის საგვარეულოს კეჰათელ მღვდლებს (იეს. 21:1—42; 1მტ. 6:54—81). იუდასა და სიმონის ტომებმა მათ ცხრა ქალაქი მისცეს, ბენიამინის ტომმა კი — ოთხი. ამგვარად, „აარონის ვაჟებს სულ ცამეტი ქალაქი ერგოთ თავის საძოვრებიანად“ (იეს. 21:4, 9—19). ესენი იყო: ხებრონი (თავშესაფარი ქალაქი), ლიბნა, იათირი, ეშთემოა, ხოლონი (სავარაუდოდ, ხილენი), დებირი, აინი (აშანი), იუტა, ბეთ-შემეში, გაბაონი, გება, ანათოთი და ალმონი (ალემეთი). 1 მატიანის 6:54—60-ში ყველა ეს ქალაქი მოიხსენიება გარდა იუტასა და გაბაონისა.

როცა დავითმა გადაწყვიტა იეჰოვას კიდობნის იერუსალიმში გადატანა, თავიანთ ქალაქებში მცხოვრებ მღვდლებს შეუთვალა, მასთან შეკრებილიყვნენ (1მტ. 13:1—5). ხიზკიას მეფობის დროს ხალხი მღვდელთა ქალაქებში მცხოვრები თავიანთი ძმებისთვის, მღვდლებისთვის, შესაწირავების გამნაწილებლად დაინიშნა (2მტ. 31:11—19).