ფუა

ამ სახელით გადმოტანილია ორი ებრაული სახელი, რომელთაც განსხვავებული მნიშვნელობა და სქესი აქვთ, მაგრამ ბერძნულსა და ქართულში ერთნაირად იწერება.

1. [ფუʼაჰ]. ისაქარის მეორე ვაჟი (1მტ. 7:1; იხ. ფუვა).

2. [ფუაჰ]. ებრაელი ბებიაქალი, რომელსაც სხვა ბებიაქალ შიფრასთან ერთად ფარაონის ბრძანებით უნდა მოეკლა ყველა ებრაელი ახალშობილი ბიჭუნა. ღვთისმოშიშების გამო ის ბავშვებს ცოცხლებს ტოვებდა, ამიტომ იეჰოვამ საკუთარი ოჯახით აკურთხა (გმ. 1:15—21).

3. [ფუʼაჰ]. მსაჯული თოლას მამა და დოდოს ვაჟი ისაქარის ტომიდან (მსჯ. 10:1).