რუფუსი

[წითელი].

1. სიმონის ძე, რომელიც აიძულეს იესოს წამების ბოძი ეტარებინა. ვინმე ალექსანდრეს ძმა (მრ. 15:21; ლკ. 23:26).

2. რომში მცხოვრები ქრისტიანი, „უფალში რჩეული“, რომელსაც რომაელებისთვის მიწერილ წერილში პავლე მოკითხვას უთვლის. პავლე აგრეთვე მოკითხვას უთვლის რუფუსის დედას და წერს, რომ იგი მისთვისაც დედასავითაა (რმ. 16:13).