სერაია

[იეჰოვა ეჭიდება].

1. იუდასტომელი კენაზის ვაჟი, მსაჯულ ოთნიელის ძმა და მზვერავ ქალებ იეფუნეს ძის ძმისშვილი. სერაიას ვაჟის, იოაბის შთამომავლები ხელოსნები იყვნენ (1მტ. 4:13, 14).

2. მეფე დავითის სამეფო კარის მწერალი (2სმ. 8:15, 17). შესაძლოა ის იყოს (თუ გამოვრიცხავთ იმის ალბათობას, რომ მისი ადგილი შეიძლებოდა სხვებს დაეკავებინა) იგივე შევა (2სმ. 20:25), შავშა (1მტ. 18:16) და შიშა, რომლის ორი ვაჟი მოგვიანებით იმავე მოვალეობას ასრულებდა სოლომონის სამეფო კარზე (1მფ. 4:3). დავითის დროს მომსახურე მოხელეთა სამივე სიაში სხვა მოხელეთა უმეტესობის სახელები უცვლელად არის მოცემული.

3. სიმონელი ასიელის ვაჟი, რომლის შთამომავლებმაც ხიზკიას დროს სხვა სიმონელებთან ერთად მოსპეს ქამელები და მეუნიმები და მათი მიწა საძოვრებად აქციეს (1მტ. 4:24, 35, 38—41).

4. სამიდან ერთ-ერთი, რომელიც იეჰოიაკიმმა ძვ. წ. 624 წლის მიწურულს გაგზავნა იერემიასა და ბარუქის მოსაყვანად იმ წინასწარმეტყველების გამო, რომელიც ბარუქმა იერემიას კარნახით დაწერა იერუსალიმისა და იუდას საუბედუროდ. სერაია აზრიელის ვაჟი იყო (იერ. 36:9, 26).

5. მეფე ციდკიას მესაწოლე, ნერიას ძე და ბარუქის ძმა (იერ. 32:12; 51:59). ციდკიას მეფობის მეოთხე წელს (ძვ. წ. 614) ის თან გაჰყვა მეფეს ბაბილონში. იერემიამ მას გაატანა გრაგნილი, რომელზეც ბაბილონისთვის გამოტანილი განაჩენი ეწერა. სერაიას ხმამაღლა უნდა წაეკითხა ის მდინარე ევფრატთან, შემდეგ ქვაშებმული მდინარეში გადაეგდო იმის ნიშნად, რომ ბაბილონი ერთხელ და სამუდამოდ განადგურდებოდა (იერ. 51:59—64). სერაიამ, სავარაუდოდ, ბაბილონში გადასახლებულ იუდეველებსაც გააცნო გრაგნილზე დაწერილი წინასწარმეტყველება. აღსანიშნავია, რომ არქეოლოგებმა აღმოაჩინეს საბეჭდავი წარწერით „ეკუთვნის სერაიას (ბენ) ნერიას“ (Israel Exploration Journal, Jerusalem, 1978, ტ. 28, გვ. 56).

6. უფროსი მღვდელი, რომელიც ძვ. წ. 607 წელს ბაბილონის მიერ იერუსალიმის განადგურებას მოესწრო. სერაია ნაბუქოდონოსორის ბრძანებით მოკლეს, მისი ვაჟი იეჰოცადაკი კი დაინდეს და ბაბილონში გადაასახლეს (2მფ. 25:18—21; იერ. 52:24—27). სერაიას ვაჟის, იეჰოცადაკის მეშვეობით შენარჩუნდა აარონის საგვარეულოს მღვდელმთავართა შტო. იუდეველთა გათავისუფლებისა და სამშობლოში დაბრუნების შემდეგ მღვდელმთავრის მოვალეობას იეჰოცადაკის ვაჟი, იეშუა ასრულებდა (1მტ. 6:14, 15; ეზრ. 3:2). სერაიას ეზრას მამაც ეწოდება, მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ სერაიას სიკვდილიდან ეზრას სამშობლოში დაბრუნებამდე 139 წელი გავიდა, მათ ერთმანეთისგან სულ მცირე ორი თაობა მაინც უნდა აშორებდეთ, რომლებიც ბიბლიაში არ არიან დასახელებული. ბიბლიურ გენეალოგიურ ნუსხებში მსგავსი სახის გამოტოვებებს ხშირად ვხვდებით (ეზრ. 7:1).

7. ჯარის ერთ-ერთი მეთაური, რომელიც ბაბილონში იუდეველთა საყოველთაო გადასახლების დროს იუდაში დარჩა; თანხუმეთის ძე. სერაია ჯარის სხვა მეთაურებთან ერთად მხარს უჭერდა გედალიას ზედამხედველად დანიშვნას. ჯარის მეთაურებმა გააფრთხილეს გედალია, რომ ისმაელი მოკვლას უპირებდა, მოგვიანებით კი მისი მკვლელობისთვის შურისძიება სცადეს. ბოლოს ბაბილონელთა შიშით სერაიამ და სხვა მეთაურებმა დარჩენილი იუდეველები ეგვიპტეში წაიყვანეს (2მფ. 25:23, 26; იერ. 40:8, 13—16; 41:11—18; 43:4—7).

8. სავარაუდოდ, წინამძღოლი, რომელიც ძვ. წ. 537 წელს ზერუბაბელთან ერთად წამოსულთა შორის არის მოხსენიებული (ეზრ. 2:1, 2). პარალელურ მუხლში, კერძოდ ნეემიას 7:7-ში, მას აზარია ეწოდება.

9. ზერუბაბელთან ერთად გადასახლებიდან დაბრუნებული მღვდელი. მომდევნო თაობაში მისი საგვარეულოს წარმომადგენელი მერაია იყო (ნემ. 12:1, 12). შესაძლოა ამავე საგვარეულოს წარმომადგენელი ან ამ სახელით წოდებული სხვა მღვდელი იყო ის სერაია, რომელმაც ეზრასა და ნეემიას დროს სხვებთან ერთად ბეჭდით დაადასტურა შეთანხმება (ნემ. 10:1, 2, 8). იერუსალიმის გალავნის აღდგენის შემდეგ ცხოვრობდა კიდევ ერთი სერაია, რომელიც, სავარაუდოდ, ამავე საგვარეულოს წარმომადგენელი ან ამ სახელით წოდებული მღვდელი იყო (ნემ. 11:1, 10, 11).