შემა

[1—4 ტკბილხმოვანება].

1. ხებრონის ვაჟი და რახამის მამა; იუდას შთამომავალი ქალების ხაზით (1მტ. 2:42—44).

2. რეუბენის შთამომავალი (1მტ. 5:3, 8).

3. ბენიამინელთა ერთ-ერთი საგვარეულოს ძთავკაცი, რომელიც აიალონში დასახლდა; ერთ-ერთი მათგანი, ვინც გათელები განდევნა (1მტ. 8:12, 13). შესაძლოა ის 1 მატიანის 8:21-ში მოხსენიებული შიმეია, რომელსაც ცხრა ვაჟი ჰყავდა (1მტ. 8:19—21).

4. იმ ექვსი კაციდან ერთ-ერთი, რომელიც ეზრას მარჯვნივ ედგა, როცა ეს უკანასკნელი შეკრებილ ხალხს მოსეს კანონს უკითხავდა; სავარაუდოდ მღვდელი (ნემ. 8:4).

5. სამხრეთით მდებარე იუდას ქალაქი (იეს. 15:21, 26). შესაძლოა ეს სიმონის ტომის კუთვნილი ქალაქი შებაა (იეს. 19:1, 2). ზოგის აზრით ეს ქალაქი იგივე იეშუაა, რომელსაც თელ-ეს-სავესთან (თელ-იეშუა), ბეერ-შებიდან აღმ. ჩრდ.-აღმ.-ით დაახლოებით 15 კმ-ის მანძილზე მდებარე ქალაქთან, აიგივებენ.