შტახსი

(ებრ. ნატაფ) ერთ-ერთი ინგრედიენტი საკმევლისა, რომელიც მხოლოდ წმინდა მსახურებისთვის გამოიყენებოდა (გმ. 30:34). ამ სიტყვის მონათესავე ზმნა ნიშნავს „წვეთვას“ (ფს. 68:8). ბერძნულ სეპტუაგინტაში გამოყენებულია სიტყვა სტაკტე, რაც სმირნის ზეთს ნიშნავს და მომდინარეობს ბერძნული ზმნიდან სტაზო (წვეთვა). როგორც ებრაული, ისე ბერძნული სიტყვების მნიშვნელობა იმაზე მიუთითებს, რომ შტახსი იყო ნივთიერება, რომელიც ფისიანი ხიდან წვეთავდა. ლათინურ ვულგატაშიც სიტყვა შტახსი გვხვდება.

უცნობია, რომელი ხისგან იღებდნენ შტახსს. ვარაუდობენ, რომ ეს შეიძლება ყოფილიყო აღმოსავლური ამბრის ხე (Liquidambar orientalis) ან დანამასტაკი (Pistacia lentiscus).