უზა

[შესაძლოა უზიას შემოკლებული ფორმა, ნიშნავს: ჩემი ძალა იეჰოვაა].

1. მერარელი ლევიანი (1მტ. 6:29).

2. ბენიამინელი კაცი (1მტ. 8:1, 7).

3. აბინადაბის ვაჟი, ლევიანი. უზა და მისი ძმა ახიო მიუძღოდნენ იმ ურემს, რომელზეც შეთანხმების კიდობანი იდო. მათი სახლიდან იერუსალიმში მისი გადატანა დავითმა მოინდომა. უზამ ხელი შეაშველა კიდობანს, რადგან ურემში შებმულმა ხარებმა ის კინაღამ გადმოაგდეს, რის გამოც უზა იეჰოვამ ადგილზევე დასცა. დავითმა ამ ადგილს ფერეც-უზა („გარღვევა უზას საუბედუროდ“) უწოდა (2სმ. 6:3—8; 1მტ. 13:7—11).

უზას, სავარაუდოდ, კეთილი განზრახვით სურდა კიდობანი გადმოვარდნისგან გადაერჩინა, მაგრამ მისი საქციელი უპატივცემულობად (2სმ. 6:7) და განზრახ ურჩობად შეფასდა. იეჰოვას ბრძანებისამებრ კიდობნისთვის ხელი თვითნებურად არავის უნდა ეხლო. ეს ბრძანება ყველასთვის იყო ცნობილი, აგრეთვე ისიც, რომ ამ ბრძანების დამრღვევს სიკვდილი არ ასცდებოდა (რც. 4:15, 19, 20). კეტებგაყრილი კიდობანი კეჰათელ ლევიანებს მხრებით რომ გადაეტანათ, როგორც კანონში იყო ნაბრძანები, იეჰოვა ღმერთი არ განრისხდებოდა (გმ. 25:13, 14; რც. 7:9).

4. ამ სახელით ცნობილი ბაღი. იუდას მეფეები — მენაშე და ამონი — სამეფო სამარხის ნაცვლად უზას ბაღში დამარხეს (2მფ. 21:18, 23, 26). სხვა არაფერია ცნობილი არც ამ უზას და არც ამ ბაღის შესახებ. ვინაიდან უზას ბაღში ხალხს მარხავდნენ, ის ტაძრის ტერიტორიაზე ვერ იქნებოდა. გარდა ამისა, მეფის სასახლე ტაძარს ესაზღვრებოდა, ამიტომ უზას ბაღში მდგარი მენაშეს სასახლე შესაძლოა მეფის საზაფხულო რეზიდენცია იყო.

5. ნეთინიმთა ერთ-ერთი საგვარეულოს მამამთავარი. ამ საგვარეულოდან ზოგიერთები ძვ. წ. 537 წელს ზერუბაბელთან ერთად დაბრუნდნენ იერუსალიმში (ეზრ. 2:1, 2, 43, 49; ნემ. 7:51).