ცხვრები და მწყემსები თეოკრატიაში

„უფალია ჩვენი მსაჯული, უფალია ჩვენი რჯულმდებელი, უფალია ჩვენი მეფე; ის გვიხსნის ჩვენ“ (ესაია 33:22)

1. რატომ შეიძლება ითქვას, რომ თანამედროვე დროის ქრისტიანები პირველი საუკუნის ქრისტიანთა მსგავსად არიან თეოკრატიულნი?

თეოკრატია არის ღმერთის მმართველობა. ეს ნიშნავს ვაღიაროთ იეჰოვას ხელისუფლება და მცირე თუ დიდი გადაწყვეტილების მიღების დროს მივყვეთ მის პრინციპებსა და მითითებებს. პირველი საუკუნის ქრისტიანთა კრება ნამდვილად თეოკრატიული იყო. იმ დროინდელ ქრისტიანებს წრფელად შეეძლოთ ეთქვათ: „უფალია ჩვენი მსაჯული, უფალია ჩვენი რჯულმდებელი, უფალია ჩვენი მეფე“ (ესაია 33:22). დღეს, იეჰოვას ორგანიზაცია, ცხებულ ქრისტიანთა დარჩენილი ნაწილით, რომელიც ორგანიზაციის ბირთვს წარმოადგენს, პირველი საუკუნის მსგავსად ნამდვილად თეოკრატიულია.

რა მხრივ ვართ თეოკრატიულნი დღეს?

2. რა მხრივ ემორჩილებიან იეჰოვას მოწმეები იეჰოვას მმართველობას?

² რატომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ იეჰოვას მიწიერი ორგანიზაცია თეოკრატიულია? იმიტომ რომ ის, ვინც ამ ორგანიზაციას მიეკუთვნება, ემორჩილება იეჰოვას მმართველობას და მიჰყვება იეჰოვას მიერ დანიშნული მეფის, იესო ქრისტეს მითითებებს. მაგალითად, უკანასკნელი დღეების პერიოდისათვის დიდებულმა თეოკრატმა იესოს მისცა ბრძანება: „გაგზავნე შენი ნამგალი და მომკე, ვინაიდან დადგა მკის ჟამი, რამეთუ გახმა სამკალი დედამიწაზე“ (გამოცხადება 14:15). იესო დაემორჩილა ამ ბრძანებას და დედამიწაზე წამოიწყო მკა. ქრისტიანები მხარს უჭერენ თავიანთ მეფეს და გულმოდგინედ ქადაგებენ და ასწავლიან კეთილ ცნობას (მათე 28:19; მარკოზი 13:10; საქმე 1:8). ასეთი საქმიანობით ისინი დიდებული თეოკრატის, იეჰოვა ღმერთის თანამშრომელები არიან (1 კორინთელთა 3:9).

3. როგორ ემორჩილებიან ქრისტიანები თეოკრატიას მორალთან დაკავშირებულ საკითხებში?

³. ქრისტიანები თავიანთი ქცევითაც ემორჩილებიან იეჰოვას მმართველობას. იესომ თქვა: „ჭეშმარიტების მქნელი სინათლისკენ მიდის, რათა ცხადი გახდეს მისი საქმენი, ღმერთში [ღმერთთან შეთანხმებულად] რომ არიან ქმნილნი“ (იოანე 3:21). დღეს, მორალის ნორმების შესახებ არის დაუსრულებელი კამათი, მაგრამ ქრისტიანებში ამ კამათს ადგილი არა აქვს. მათ, იეჰოვასგან გამომდინარე თვალსაზრისი აქვთ უზნეობაზე და როგორც ჭირს, ისე გაურბიან მას. ასევე, ქრისტიანები ზრუნავენ თავიანთ ოჯახებზე, ემორჩილებიან მშობლებსა და უმაღლეს ხელისუფლებას (ეფესელთა 5:3-5; 22-33; 6:1-4; 1 ტიმოთე 5:8; ტიტე 3:1). ამგვარად, ისინი ღმერთთან შეთანხმებულად, თეოკრატიულად მოქმედებენ.

4. რა მცდარი მოქმედებები ჩაიდინეს ადამმა, ევამ და საულმა და როგორ ცხადყოფენ ქრისტიანები განსხვავებულ პოზიციას?

⁴ ადამმა და ევამ სამოთხე დაკარგეს, იმიტომ, რომ სურდათ თვითონვე გადაეწყვიტათ, რა იყო კარგი და რა — ცუდი. იესოს მოქმედება კი, სრულიად საპირისპირო იყო. მან თქვა: „ჩემს ნებას არ ვეძებ, არამედ ჩემი წარმომგზავნელის ნებას“. ქრისტიანებმაც ამ მაგალითს უნდა მიბაძონ (იოანე 5:30; ლუკა 22:42; რომაელთა 12:2; ებრაელთა 10:7). საული, ისრაელის პირველი მეფე, ემორჩილებოდა იეჰოვას — მაგრამ, მხოლოდ ნაწილობრივ. ამიტომ იქნა უარყოფილი იეჰოვასაგან. სამუელმა უთხრა მას: „მოსმენა უკეთესია საკლავზე, მორჩილება — ცხვრების ლურთებზე“ (პირველი მეფეთა 15:22). თეოკრატიულია თუ არა, რომ დავემორჩილოთ იეჰოვას ზოგიერთ საკითხში, მაგალითად, რეგულარულად ვიქადაგოთ, ან დავესწროთ კრებებს და ამასთანავე დავთმოთ მორალის საკითხები, ან კიდევ სხვა რამ? რასაკვირველია, რომ არ არის თეოკრატიული! ჩვენ უნდა ვეცადოთ ‘[მთელი, აქ] სულით შევასრულოთ ღმერთის ნება’ (ეფესელთა 6:6; 1 პეტრე 4:1, 2). ჩვენ არ უნდა ვიყოთ საულის მსგავსნი, არამედ მთლიანად უნდა დავემორჩილოთ იეჰოვას მმართველობას.

თეოკრატია დღეს

5, 6. რისი მეშვეობით არის იეჰოვა დაკავშირებული დღეს კაცობრიობასთან და რა არის ასეთი ორგანიზებული თანამშრომლობის შედეგი?

⁵ წარსულში იეჰოვა აცხადებდა ჭეშმარიტებას და მმართველობდა ცალკეული პიროვნებების, მაგალითად, წინასწარმეტყველების, მეფეებისა და მოციქულების მეშვეობით. მაგრამ, დღეს მეტად აღარ არის ასე; აღარ არიან ღმერთის მიერ შთაგონებული წინასწარმეტყველები, თუ მოციქულები. იესომ თქვა, რომ თავისი მეფური თანდასწრების დროს დაადგენდა ერთგულ მიმდევართა კრებას, ‘ერთგულსა და გონიერ მონას’, რომელსაც დააყენებდა მთელ თავის ქონებაზე (მათე 24:45-47; ესაია 43:10). 1919 წელს ცხადი გახდა, რომ ეს მონა იყო ცხებულ ქრისტიანთა დარჩენილი ნაწილი. მას შემდეგ, ეს ნაწილი, როგორც იეჰოვას მოწმეთა ხელმძღვანელი კორპორაცია, თეოკრატიის ცენტრს წარმოადგენს დედამიწაზე. ხოლო, მთელ მსოფლიოში ხელმძღვანელი კორპორაციის წარმომადგენლები არიან ფილიალის კომიტეტები, მიმოსვლითი ზედამხედველები და კრებების უხუცესები.

⁶ თანამშრომლობა თეოკრატიულ ორგანიზაციასთან, თეოკრატიისადმი მორჩილების უმთავრესი ნაწილია. ასეთი თანამშრომლობა ხელს უწყობს მსოფლიო ‘ძმობის’ ერთიანობასა და წესრიგს (1 პეტრე 2:17). ამასთანავე ახარებს იეჰოვას, რომელიც „უწესრიგობის კი არ არის, არამედ მშვიდობის“ (1 კორინთელთა 14:33).

უხუცესები თეოკრატიაში

7. რატომ შეიძლება ითქვას, რომ ქრისტიანთა უხუცესები თეოკრატიულად არიან დანიშნულნი?

⁷ უხუცესად დანიშნული ყველა მამაკაცი, უფლებამოსილების მიუხედავად, ახორციელებს ბიბლიაში ხაზგასმულ მოთხოვნებს, რომელიც ევალება ზედამხედველებსა და უხუცეს მამაკაცებს (1 ტიმოთე 3:1-7; ტიტე 1:5-9). პავლე მოციქულის სიტყვები, რომელიც ეფესელთა უხუცესებისადმი იყო მიმართული, ყველა უხუცესს ეხება: „გაუფრთხილდით თქვენს თავსაც და თქვენს სამწყსოსაც, რომლის მეთვალყურედ დაგაყენათ სულიწმიდამ, რათა უმწყემსოთ ღმერთის ეკლესიას“ (საქმე 20:28). დიახ, უხუცესები დაყენებულნი არიან სულიწმიდით, რომელიც იეჰოვა ღმერთისაგან მომდინარეობს (იოანე 14:26). მათი დანიშვნა თეოკრატიულია. გარდა ამისა, ისინი მწყემსავენ ღმერთის სამწყსოს. ხოლო, სამწყსო მიეკუთვნება იეჰოვას და არა უხუცესებს. ეს არის თეოკრატია.

8. რა არის დღესდღეობით უხუცესთა ძირითადი ვალდებულებები?

⁸ ეფესელთა მიმართ ეპისტოლეში პავლე მოციქულმა ხაზგასმით აღნიშნა უხუცესთა ძირითადი ვალდებულებები და თქვა, რომ „მან დააყენა ერთნი მოციქულებად, მეორენი წინასწარმეტყველებად, ზოგნი მახარებლებად, ზოგნი მწყემსებად და მასწავლებლებად, წმიდანთა სრულყოფილებისათვის მსახურების საქმისათვის, ქრისტეს სხეულის აღმშენებლობისათვის“ (ეფესელთა 4:11, 12). მოციქულებმა და წინასწარმეტყველებმა არსებობა შეწყვიტეს „ქრისტეს სხეულის“ სიყრმისეულ ასაკთან ერთად (შეადარე 1 კორინთელთა 13:8). მაგრამ, უხუცესები კვლავაც ძალზე დაკავებულნი არიან ახარონ და ასწავლონ კეთილი ცნობა ადამიანებს და დამწყემსონ სამწყსო (2 ტიმოთე 4:2; ტიტე 1:9).

9. როგორ უნდა მოემზადონ უხუცესები, რომ კრებას გადასცენ ღმერის ნება?

⁹ რადგანაც თეოკრატია ღმერთის მმართველობაა, უხუცესთა წარმატება დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად კარგად იცნობენ ღმერთის ნებას. იესო ნავეს ძეს ებრძანა, რომ ყოველდღიურად ეკითხა კანონი. უხუცესებიც საჭიროებენ რეგულარულად ბიბლიის განხილვასა და შესწავლას და გონიერი მონის მიერ გამოცემული ლიტერატურის გულდასმით გაცნობას (2 ტიმოთე 3:14, 15). ამ ლიტერატურის შემადგენლობაში შედის ჟურნალები „საგუშაგო კოშკი“ და „გმოიღვიძეთ!“ ამასთანავე სხვა პუბლიკაციები, რომლებიც ეხმარება მკითხველს განსაკუთრებული მდგომარეობის დროს გამოიყენოს ბიბლიური პრინციპები.a უხუცესისათვის მხოლოდ ის კი არ არის ძალზე მნიშვნელოვანი, რომ იცოდეს და მიჰყვეს საგუშაგო კოშკის საზოგადოების ლიტერატურაში მოცემულ მითითებებს, არამედ მან საკმაოდ კარგად უნდა იცოდეს ბიბლიური პრინციპები, საიდანაც ეს მითითებები გამომდინარეობს. ამის შემდეგ შეძლებენ უხუცესები, რომ ბიბლიური პრინციპები გაგებითა და თანაგრძნობით გამოიყენონ (შეადარე მიქა 6:8).

ქრისტიანული სულისკვეთებით მსახურება

10. რომელ ცუდ პოზიციას უნდა მოერიდონ უხუცესები და როგორ?

¹⁰ ჩვენი წელთაღრიცხვის დაახლოებით 55 წელს, პავლე მოციქულმა კორინთოს კრებას მისწერა წერილი. ერთ-ერთი პრობლემა, რომელიც მან მოიხსენია, შეეხებოდა მამაკაცებს, რომლებიც კრებაში გამოჩენილი ადგილებისაკენ ილტვოდნენ. პავლე წერდა: „დიახ, უკვე გაძეხით, უკვე გამდიდრდით, ჩვენს გარეშე გამეფდით. და ნეტა მართლა მეფობდეთ, რომ ჩვენც ვმეფობდეთ თქვენთან ერთად“ (1 კორინთელთა 4:8). ჩვენი წელთაღრიცხვის პირველ საუკუნეში, ყველა ქრისტიანს ჰქონდა იმედი, რომ ზეცაში ქრისტესთან ერთად იქნებოდნენ მეფეები და მღვდლები (გამოცხადება 20:4, 6). როგორც ჩანს, კორინთოს კრებაში ზოგიერთ ქრისტიანს დაავიწყდა, რომ ქრისტიანულ თეოკრატიაში არ იყვნენ მიწიერი მეფეები. ამა ქვეყნის მეფეებისაგან განსხვავებით ქრისტიანი მწყემსები ცდილობენ იყვნენ თავმდაბლები, რადგან ეს თვისება ახარებს იეჰოვას (ფსალმუნი 137:6; ლუკა 22:25-27).

11. ა) რომელია თავმდაბლობის ზოგიერთი მაგალითი? ბ) რა თვალსაზრისი უნდა ჰქონდეთ საკუთარ თავზე როგორც უხუცესებს, ასევე ყველა ქრისტიანს?

¹¹ არის თუ არა თავმდაბლობა ხასიათის სისუსტე? — არავითარ შემთხვევაში! ბიბლიაში თვით იეჰოვა აღწერილია, როგორც თავმდაბალი (ფსალმუნი 17:36). ისრაელის მეფეები იეჰოვას ხელმძღვანელობით მართავდნენ ერს და წინ უძღვოდნენ ჯარებს ბრძოლაში. მაგრამ ისინი ყურადღებით უნდა ყოფილიყვნენ, ‘რომ არ გამედიდურებულიყვნენ თავიანთ მოძმეებზე’ (მეორე რჯული 17:20). მკვდრეთით აღმდგარი იესო ქრისტე არის ზეციერი მეფე; მაგრამ როდესაც დედამიწაზე იყო, თავის მოწაფეებს დაბანა ფეხები. რაოდენ დიდი თავმდაბლობაა! თავისი მოქმედებით ქრისტემ ცხადყო, რომ სურდა თავისი მოწაფეებიც თავმდაბლები ყოფილიყვნენ და უთხრა მათ: „თუ კი მე, მოძღვარმა და უფალმა დაგბანეთ ფეხები, თქვენც ერთმანეთს უნდა დაბანოთ ფეხები“ (იოანე 13:14; ფილიპელთა 2:5-8). მთელი დიდება და პატივი იეჰოვა ღმერთისადმი უნდა იყოს მიმართული და არა რომელიმე ადამიანისადმი (გამოცხადება 4:11). ყველა ქრისტიანმა, უხუცესი არის, თუ არა, თავისი თავის შესახებ უნდა იფიქროს ქრისტეს სიტყვების თანახმად: „უსარგებლო მონები ვართ, ვინაიდან გავაკეთეთ ის, რაც უნდა გაგვეკეთებინა“ (ლუკა 17:10). სხვა ნებისმიერი თვალსაზრისი არის არათეოკრატიული.

12. რატომ არის სიყვარული ის ძირითადი თვისება, რომლის გამოვლენასაც უნდა ცდილობდნენ ქრისტიანი უხუცესები?

¹² თავმდაბლობასთან ერთად, ქრისტიანი უხუცესები უნდა ცდილობდნენ, რომ ჰქონდეთ სიყვარული. იოანე მოციქულმა სიყვარულის აუცილებლობას გაუსვა ხაზი, როდესაც თქვა: „ვისაც არ უყვარს, მას არ შეუცნია ღმერთი, ვინაიდან ღმერთი სიყვარულია“ (1 იოანე 4:8). ადამიანები, რომელთაც სიყვარული არ გააჩნიათ, არ არიან თეოკრატიულნი. ისინი არ იცნობენ იეჰოვას. იესო ქრისტეს შესახებ ბიბლია ამბობს: „როგორც შეიყვარა თავისები, ქვეყნიერებაზე ისე ბოლომდე უყვარდა ისინი“ (იოანე 13:1). როდესაც ელაპარაკებოდა 11 მოციქულს, რომლებიც ხელმძღვანელი კორპორაციის წევრები უნდა ყოფილიყვნენ, იესომ უთხრა: „ესაა ჩემი მცნება: რათა გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“ (იოანე 15:12). სიყვარული არის ჭეშმარიტი ქრისტიანების განმასხვავებელი ნიშანი. სიყვარული იზიდავს გულგატეხილ, მგლოვიარე ადამიანებს. ასევე იმათ, რომლებიც სულიერ ტყვეობაში არიან და თავისუფლებისაკენ ილტვიან (ესაია 61:1 2; იოანე 13:35). უხუცესები სიყვარულის გამომჟღავნებაში სამაგალითონი უნდა იყვნენ.

13. დღევანდელი რთული პრობლემების მიუხედავად, როგორ შეუძლია უხუცესს მოახდინოს კეთილისმყოფელი ზეგავლენა?

¹³ დღეს უხუცესებს ხშირად მიმართავენ თხოვნით, რომ დაეხმარონ რთული პრობლემების დროს. ცოლ-ქმრული ცხოვრების პრობლემები, შეიძლება ღრმად და მტკიცედ იყოს ფესვებგადგმული. შეიძლება მოზარდებს აქვთ ისეთი პრობლემები, რომლებიც უფროს თაობას გაუგებრად მიაჩნია. ემოციური სტრესი კი, ხშირად ძნელი გასაგებია. ასეთი პრობლემების წინაშე მყოფ უხუცესს შესაძლოა გაუჭირდეს გადაწყვიტოს თუ როგორ მოიქცეს. მაგრამ, უხუცესი დარწმუნებული უნდა იყოს, რომ თუ ყოველთვის ლოცვით არის მინდობილი იეჰოვას სიბრძნეზე, იკვლევს ბიბლიას და ერთგული და გონიერი მონის მიერ გამოცემულ პუბლიკაციებს, თუ თავმდაბლობითა და სიყვარულით ეპყრობა სამწყსოს, მისი ზეგავლენა, თვით ძალზე მძიმე მდგომარეობის დროსაც კი კეთილისმყოფელი იქნება.

14, 15. რა მაგალითები ცხადყოფს, რომ იეჰოვამ შესანიშნავი უხუცესებით აკურთხა თავისი ხალხი?

¹⁴ იეჰოვამ უხვად აკურთხა თავისი ორგანიზაცია ‘ადამიანებით’ (ეფესელთა 4:8). დროდადრო საგუშაგო კოშკის საზოგადოება ღებულობს გულთბილ წერილებს, სადაც აღწერილია თავმდაბალი უხუცესების მიერ გამომჟღავნებული სიყვარული, რომლებიც თანაგრძნობით მწყემსავენ სამწყსოს. მაგალითად, ერთ-ერთ წერილში კრების უხუცესი ამბობს: „მე არ შემიძლია გავიხსენო მიმოსვლითი ზედამხედველის თუნდაც ერთი ვიზიტი, რომელსაც დიდი შთაბეჭდილება არ მოეხდინოს და რომელიც ჯერაც არ ახსოვდეთ კრების წევრებს. მიმოსვლითი ზედამხედველი დამეხმარა გამეგო, რომ ძმებთან ურთიერთობის დროს ძალზე მნიშვნელოვანია დადებითი პოზიცია, განსაკუთრებით კი — მათი შექება“.

¹⁵ ერთი და, რომელიც ძალზე დაშორებულ საავადმყოფოში მკურნალობდა, წერს: „ძალზე გამამხნევებელი იყო უხუცესთან შეხვედრა იმ მშფოთვარე ღამეს, რომელიც საავადმყოფოში, ჩემი სახლისაგან ასე შორს გავატარე პირველად! უხუცესმა და ასევე სხვა ძმებმა ჩემთან რამდენიმე საათით დაჰყვეს. თვით ქვეყნიური ხალხიც, ვინც იცოდა, რა გადავიტანე, მიხვდა, რომ ვერ შევძლებდი იმ მდგომარეობის გადატანას, რომელშიც მე ვიყავი, თუ არა მზრუნველობა, დახმარება და ლოცვა მოსიყვარულე და ერთგული ძმებისა“. მეორე და წერს: „მე დღეს ცოცხალი ვარ იმიტომ, რომ უხუცესები მოთმინებით მაძლევდნენ რჩევას მძიმე დეპრესიის დროს . . . ერთ-ერთმა ძმამ და მისმა მეუღლემ აღარ იცოდნენ რა ეთქვათ ჩემთვის . . . მაგრამ ყველაზე მეტად რამაც ამაღელვა იყო ის, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სრულყოფილად არ ესმოდათ ჩემი განცდები, დიდი სიყვარულით ზრუნავდნენ ჩემზე.“

16. რა შეგონება მისცა პეტრემ უხუცესებს?

¹⁶ დიახ, ყველა უხუცესისათვის არის განკუთვნილი პეტრე მოციქულის შეგონება: „მწყემსეთ ღმერთის სამწყსო, რომელიც თქვენს შორისაა არა იძულებით, არამედ ნებით და ღმერთისათვის სათნოდ, არა საზიზღარი შეძენისათვის არამედ გულმოდგინებით. და არა როგორც მემკვიდრეობაზე დაუფლებულნი, არამედ მაგალითი იყავით სამწყსოსათვის“ (1 პეტრე 5:1-3). რაოდენ დიდი კურთხევაა ასეთი თეოკრატიული უხუცესები!

ცხვრები თეოკრატიაში

17. ჩამოთვალე ზოგიერთი თვისება, რომელიც კრების წევრებმა უნდა განავითარონ

¹⁷ მაგრამ თეოკრატია მხოლოდ უხუცესებისაგან არ შედგება. თუ კი მწყემსები უნდა იყვნენ თეოკრატიულნი, ასევე — ცხვრებიც. როგორ? — ზოგიერთი პრინციპი, რითაც ხელმძღვანელობენ მწყემსები, სახელმძღვანელო უნდა იყოს ცხვრებისთვისაც. არა მხოლოდ უხუცესები, არამედ ყველა ქრისტიანი უნდა იყოს თავმდაბალი, რომ მიიღოს იეჰოვას კურთხევა (იაკობი 4:6). ყველასათვის აუცილებელია განავითაროს სიყვარული, ვინაიდან სიყვარულის გარეშე, იეჰოვასთვის არ იქნება მოსაწონი ჩვენი შესაწირი (1 კორინთელთა 13:1-3). არა მხოლოდ უხუცესები, არამედ ყველა ჩვენთაგანი უნდა ‘აღივსოს მისი [იეჰოვას] ნების შეცნობით ყოველნაირი სიბრძნით და სულიერი გონებით’ (კოლასელთა 1:9).

18. ა) რატომ არ არის საკმარისი ჭეშმარიტების მხოლოდ ზედაპირული ცოდნა? ბ) როგორ შეგვიძლია შევიძინოთ ზუსტი შემეცნება?

1⁸ ახალგაზრდა და ასაკოვანი ქრისტიანები გამუდმებით რთული პრობლემების წინაშე დგანან, რადგან ცდილობენ დარჩნენ იეჰოვას ერთგულები იმის და მიუხედავად, რომ სატანის ქვეყნიერებაში ცხოვრობენ. ქვეყნიერების ტენდენცია, რომელიც მიმართულია ჩაცმისაკენ, მუსიკის, ფილმებისა და ლიტერატურისაკენ გამოცდის წინაშე აყენებს ზოგიერთი ქრისტიანის სულიერობას. ჭეშმარიტების მხოლოდ ზედაპირული ცოდნა ვერ დაგვეხმარება შევინარჩუნოთ წონასწორობა. იმისათვის, რომ ვიყოთ ერთგულები, ვსაჭიროებთ ზუსტ შემეცნებას. ჩვენ გვესაჭიროება სიბრძნე და გამჭრიახობა, რომლის მოცემა მხოლოდ ბიბლიას შეუძლია (იგავნი 2:1-5). ეს ნიშნავს, რომ ჩვევად უნდა გვქონდეს ჩავატაროთ ბიბლიის კარგი შესწავლა, ვიფიქროთ იმის შესახებ, რაც ვისწავლეთ და ამასთანავე შესწავლილი პრაქტიკაში გამოვიყენოთ (ფსალმუნი 1:1-3; გამოცხადება 1:3). პავლე მოციქულმა არა მხოლოდ უხუცესთათვის, არამედ ყველა ქრისტიანისთვის დაწერა: „მაგარი საჭმელი არის სრულყოფილთათვის, რომელთა გრძნობანი ჩვევით განსწავლულია კეთილისა და ბოროტის გასარჩევად“ (ებრაელთა 5:14).

მწყემსები და ცხვრები ერთად თანამშრომლობენ

19, 20. როგორი შეგონება არის მოცემული იმისათვის, რომ ვითანამშრომლოთ უხუცესებთან და რატომ?

¹⁹ და ბოლოს, უნდა ითქვას, რომ ჭეშმარიტი თეოკრატიული სულისკვეთება არის იმ ქრისტიანებში, რომლებიც თანამშრომლობენ უხუცესებთან. პავლე მოციქული ტიმოთეს წერდა: „წესიერად მმართველი ხუცესები ორმაგი პატივის ღირსნი იყონ, უფრო მეტად კი ისინი, ვინც შრომობს სიტყვაში და სწავლებით“ (1 ტიმოთე 5:17; 1 პეტრე 5:5, 6). უხუცესობა — დიდებული უპირატესობაა, მაგრამ უხუცესთა უმრავლესობას ჰყავს ოჯახები და მათ უზრუნველსაყოფად აქვთ ყოველდღიური ქვეყნიური სამუშაო. ისინი ბედნიერები არიან, სიხარულით მსახურობენ და მათი მსახურება მით უფრო მსუბუქი და წარმატებულია, როდესაც კრება მხარს უჭერს და არ არის მეტისმეტად კრიტიკული თუ მომთხოვნი (ებრაელთა 13:17).

²⁰ პავლე მოციქულმა თქვა: „გაიხსენეთ თქვენი წინამძღოლები, რომლებიც გიქადაგებდნენ ღმერთის სიტყვას, შეხედეთ მათი სიცოცხლის აღსასრულს, მიბაძეთ მათ რწმენას“ (ებრაელთა 13:7). არა, პავლე მოციქული არ გულისხმობდა ამ სიტყვებით, რომ ჩვენ უხუცესთა მიმდევრები უნდა ვიყოთ (1 კორინთელთა 1:12). ადამიანის მიყოლა არ არის თეოკრატიული. მაგრამ ბრძნულია მივბაძოთ იმ თეოკრატიული უხუცესის მტკიცე რწმენას, რომელიც აქტიურად ქადაგებს, რეგულარულად ესწრება კრებებს და რომელიც თავმდაბლობითა და სიყვარულით ეპყრობა კრებას.

რწმენის მოწმობა

21. როგორ ამჟღავნებენ ქრისტიანები, მოსეს მსგავსად, მტკიცე რწმენას?

²¹ თეოკრატიული ორგანიზაციის არსებობა ადამიანთა ისტორიის ამ გადაგვარებულ დროს, არის დიდი თეოკრატის, იეჰოვა ღმერთის სიძლიერის მტკიცება (ესაია 2:2-5). ეს არის, ასევე თითქმის ხუთი მილიონი ქრისტიანი მამაკაცის, ქალისა თუ ბავშვის რწმენის მტკიცება, რომელთაც ცხოვრების ყოველდღიურ პრობლემებთან ბრძოლის მიუხედავად, არასოდეს ავიწყდებათ, რომ იეჰოვაა მათი მმართველი. ერთგული მოსეს მსგავსად, რომელიც „თითქოს უხილავს ხედავდა, მტკიცე იყო“, დღევანდელ ქრისტიანებსაც მტკიცე რწმენა აქვთ (ებრაელთა 11:27). მათ ეძლევათ უპირატესობა, რომ თეოკრატიულად ცხოვრობენ და ამისათვის ყოველდღე უძღვნიან მადლიერებას იეჰოვას (ფსალმუნი 99:4, 5). და რაკი მათ იგრძნეს იეჰოვას მხსნელი ძალა, ბედნიერები არიან, რომ თქვან: „უფალია ჩვენი მსაჯული, უფალია ჩვენი რჯულმდებელი, უფალია ჩვენი მეფე, ის გვიხსნის ჩვენ“ (ესაია 33:22).

[სქოლიოები]

[რას ამბობს ბიბლია?]

□  როგორ ემორჩილებიან ქრისტიანები თეოკრატიას?

□  როგორ არის დღეს თეოკრატია ორგანიზებული?

□  რა მხრივ უნდა მოემზადონ უხუცესები, რომ შეასრულონ დაკისრებული მოვალეობა?

□  რომელი ძირითადი ქრისტიანული თვისება უნდა განავითარონ და გამოამჟღავნონ უხუცესებმა?

□  როგორი ურთიერთკავშირი არსებობს თეოკრატიაში მწყემსებსა და სამწყსოს შორის?

[სურათი 28-ე გვერდზე]

ადამმა და ევამ სამოთხე დაკარგეს, იმიტომ რომ თვითონვე სურდათ გადაეწყვიტათ, რა იყო კეთილი და რა — ბოროტება.

[სურათი 30-ე გვერდზე]

თუ უხუცესი არის თავმდაბალი და მოსიყვარულე სამწყსოსთან, მისი ზეგავლენა ყოველთვის კეთილქმედითი იქნება.