ნამდვილი მშვიდობა — რომელი წყაროდან?
„[იეჰოვა] შეწყვეტს ომებს დედამიწის კიდით-კიდემდე“ (ფსალმუნი 45:10).
1. მშვიდობის რომელ საოცარ დაპირებას ვხედავთ ესაიას წინასწარმეტყველებაში?
„სამართალი შეიქმს მშვიდობას და შვება და მყუდროება იქნება სამართლის ნაყოფი უკუნისამდე. დამკვიდრდება ჩემი ერი მშვიდობის სამყოფელში, მყუდრო სავანეებში და უზრუნველ სადგომებში“ (ესაია 32:17, 18). რა შესანიშნავი დაპირებაა! ეს ნამდვილი მშვიდობის დაპირებაა, რომელიც ღმერთმა წარმოთქვა.
2, 3. აღწერე ნამდვილი მშვიდობა.
2 მაგრამ რა არის ნამდვილი მშვიდობა? მხოლოდ ომის გარეშე ცხოვრებაა? თუ ეს მხოლოდ ის პერიოდია, როცა ქვეყნები შემდეგი ომისთვის ემზადებიან? ნუთუ ნამდვილი მშვიდობა მხოლოდ ოცნებაა? სწორედ ამ კითხვებზე გვჭირდება საიმედო პასუხები. უპირველეს ყოვლისა, ნამდვილი მშვიდობა ოცნებაზე ბევრად უფრო მეტია. ღვთის აღთქმული მშვიდობა ბევრად აღემატება ყველაფერს, რის წარმოდგენაც ამ ქვეყნიერებას შეუძლია (ესაია 64:3). ეს მხოლოდ რამდენიმე წლით თუ ათწლეულით გამეფებული მშვიდობა არ არის. ეს მარადიული მშვიდობაა! და ეს მშვიდობა მხოლოდ პრივილეგიური კლასის თითებზე ჩამოსათვლელი წარმომადგენლებისთვის კი არ არის — ის ზეცასა და დედამიწას, ანგელოზებსა და ადამიანებს მოიცავს. ის სწვდება ყველა ერის, ეთნიკური ჯგუფის, ენისა და ფერის ადამიანებს. მან არც საზღვრები იცის, არც დაბრკოლება და არც წარუმატებლობა (ფსალმუნი 71:7, 8; ესაია 48:18).
3 ნამდვილი მშვიდობა ნიშნავს ყოველდღიურ მშვიდობას. ეს ნიშნავს, რომ დილაობით გაღვიძებისას არც გაიფიქრებ ომზე, არ იდარდებ საკუთარ ან შვილებისა და თვით შვილიშვილების მომავალზეც კი. ეს გონების სრულ სიმშვიდეს ნიშნავს (კოლასელთა 3:15). ეს ნიშნავს, რომ აღარ იქნება დამნაშავეობა, აღარ იქნება ძალადობა, აღარ იქნება გაყოფილი ოჯახები, აღარ იქნებიან უსახლკაროები, შიმშილი და სიცივე აღარავის მოკლავს და სასოწარკვეთილება იმედგაცრუებასთან ერთად აღმოიფხვრება. უფრო მეტიც, ღვთის მშვიდობა ნიშნავს ქვეყნიერებას ავადმყოფობის, ტკივილის, დარდისა და სიკვდილის გარეშე (გამოცხადება 21:4). რა დიდებული იმედი გვაქვს, დავტკბეთ ნამდვილი მშვიდობით მარადიულად! განა ეს ის მშვიდობა და ბედნიერება არ არის, რომელსაც თითოეული მოუთმენლად მოველით? განა ეს ის მშვიდობა არ არის, რომლისთვისაც უნდა ვილოცოთ და ვიშრომოთ?
ადამიანთა წარუმატებელი მცდელობები
4. რა ძალისხმევას ახმარენ ქვეყნები მშვიდობისთვის და რა შედეგებით?
4 საუკუნეების განმავლობაში ადამიანები მშვიდობაზე ლაპარაკობენ, კამათობენ და ასობით სამშვიდობო ხელშეკრულებას დებენ. მაგრამ რა შედეგი აქვს ყოველივე ამას? ბოლო 80 წლის განმავლობაში, ფაქტობრივად, ერთი წამიც კი არ გასულა ომში რომელიმე ქვეყნის ან ეროვნული ჯგუფის ჩარევის გარეშე. ნათელია, მშვიდობა კაცობრიობას ხელიდან ეცლება. ამიტომ ისმის კითხვა: „რატომ იფუშება ადამიანთა ყოველგვარი მცდელობა საერთაშორისო მშვიდობის დასამყარებლად და რატომ არ შეუძლია ადამიანს, დაამყაროს ნამდვილი მშვიდობა, რომელიც არასოდეს დაირღვევა?“
5. რატომ მარცხდება რეგულარულად ადამიანთა მცდელობები მშვიდობისთვის?
5 პასუხი უბრალოა — ნამდვილი მშვიდობისთვის კაცობრიობა სწორ წყაროს არ მიმართავს. სატანის ზემოქმედებით, ადამიანები ქმნიან ორგანიზაციებს, რომლებიც თავიანთივე სისუსტეებისა და მრავალი ნაკლის — გაუმაძღრობის, პატივმოყვარეობის, ძალაუფლების სურვილისა და გამოჩენილი მდგომარეობის — მსხვერპლი ხდებიან. ისინი მიდიან უმაღლეს სასწავლებლებში, ორგანიზაციებსა და კვლევით დაწესებულებებში, სადაც მხოლოდ უფრო მეტ მჩაგვრელ და გამანადგურებელ საშუალებებს იგონებენ. რომელი წყაროსკენ მიემართებიან ადამიანები? ვისზე ამყარებენ იმედებს?
6, 7. ა) რა სახელი დაიმსახურა ერთა ლიგამ? ბ) რა სახელი აქვს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციას?
6 ადრე, 1919 წელს, ურყევი მშვიდობის დასამყარებლად ქვეყნები ერთა ლიგას მიენდნენ. ეს იმედი 1935 წელს მუსოლინის მიერ ეთიოპიის დაპყრობამ და ესპანეთში 1936 წელს დაწყებულმა სამოქალაქო ომმა შეარყია. მეორე მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე, 1939 წელს, ერთა ლიგა დავიწყებას მიეცა. ეგრეთ წოდებულმა მშვიდობამ 20 წელსაც კი ვერ გასტანა.
7 მაგრამ რას ვიტყოდით გაერთიანებული ერების ორგანიზაციაზე? უზრუნველყო კი მან დედამიწაზე ხანგრძლივი მშვიდობის ნამდვილი იმედის თუნდაც ნატამალი? საეჭვოა. 1945 წელს მისი ფუნქციონირების დაწყებიდან ატყდა 150-ზე მეტი ომი და შეიარაღებული კონფლიქტი! გასაკვირი არ არის, რომ ომებისა და მათი წარმოშობის დარგში კანადელმა მკვლევარმა, გვინი დაიერმა, აღწერა გაერო „ეგერებად ქცეული ბრაკონიერების საზოგადოებად და არა წმინდების კრებად“ და „მოლაყბეების უუძლურეს დაწესებულებად“ (შეადარე იერემია 6:14; 8:15).
8. როგორ მოქმედებენ ქვეყნები მშვიდობის შესახებ ლაპარაკის მიუხედავად? (ესაია 59:8).
8 მშვიდობის შესახებ ლაპარაკის მიუხედავად, ქვეყნები განაგრძობენ იარაღის გამოგონებასა და წარმოებას. ხშირად, იარაღს სწორედ სამშვიდობო კონფერენციების მაფინანსებელი ქვეყნები აწარმოებენ. ამ ქვეყნებში დიდი კომერციული მოგება ხელს უწყობს სიკვდილის მომტანი შეიარაღების და მათ შორის სატანური ნაღმების წარმოებას, რის შედეგადაც უფროსი თაობის ადამიანებისა და ბავშვების სახით ყოველწლიურად კვდება ან სახიჩრდება დაახლოებით 26 000 სამოქალაქო პირი. ასეთი მოქმედების აღმძვრელი გაუმაძღრობა და კორუფციაა. მოსყიდვა და მოქრთამვა იარაღით საერთაშორისო ვაჭრობის განუყოფელი ნაწილია. ზოგი პოლიტიკოსი სწორედ ამ წყაროდან მდიდრდება.
9, 10. რას აღნიშნავენ მსოფლიო სპეციალისტები ომებისა და ადამიანთა მცდელობების შესახებ?
9 ათას ცხრაას ოთხმოცდათხუთმეტი წლის დეკემბერში პოლონელმა ფიზიკოსმა და მშვიდობისთვის ნობელის პრემიის ლაურეატმა, იოსებ როტბლატმა, მოუწოდა ერებს გამალებული შეიარაღების შეწყვეტისკენ. მან თქვა: „[გამალებული შეიარაღების ახალი ტალღის] შეჩერების ერთადერთი საშუალება არის მთლიანად ომის შეწყვეტა“. ფიქრობ, ეს შესაძლებელია? 1928 წლიდან მოყოლებული 62-მა ქვეყანამ მოაწერა ხელი კელოგ-ბრიანის პაქტზე, რითაც უარყო ომი, როგორც უთანხმოებების გადაწყვეტის საშუალება. მეორე მსოფლიო ომმა აშკარად ცხადყო, რომ პაქტი იმ ფურცლის ფასადაც არ ღირდა, რომელზეც ეწერა.
10 უეჭველია, კაცობრიობის ისტორიაში ომი ყოველთვის დაბრკოლების ლოდად იდო. გვინი დაიერის სიტყვების თანახმად, „ადამიანთა ცივილიზაციაში ომს მთავარი ადგილი უკავია და მას ისეთივე გრძელი ისტორია აქვს, როგორც ცივილიზაციას“. მართლაც, ფაქტობრივად, თითოეულ ცივილიზაციასა თუ იმპერიას ჰყავდა ღრმად პატივცემული სამხედრო გმირები, მუდმივი ჯარები, ჰქონდა განთქმული ბრძოლები, წმინდა სამხედრო აკადემიები და სამხედრო იარაღის არსენალი. მაგრამ წარსულ საუკუნეებთან შედარებით ომები ჩვენს საუკუნეს უფრო ახასიათებს, როგორც დამანგრეველი ძალით, ასევე სიცოცხლის მოსპობით.
11. რომელ ძირითად ფაქტზე ხუჭავენ თვალებს მსოფლიო ლიდერები მშვიდობის ძიებაში?
11 ცხადია, რომ მსოფლიო ლიდერები უგულებელყოფენ იერემიას 10:23-ში ჩადებულ ძირითად სიბრძნეს: „ვიცი, უფალო, რომ ადამიანის ნებაზე არ არის მისი გზა, რომ მიმავალი კაცი ვერ წარმართავს თავის ნაბიჯებს“. ნამდვილი მშვიდობის დამყარება შეუძლებელია ღვთის გარეშე. აქედან გამომდინარე, ხომ არ ნიშნავს ყოველივე ეს, რომ ომი გარდაუვალია ცივილიზებულ საზოგადოებაში? ხომ არ ნიშნავს ეს, რომ მშვიდობა — ნამდვილი მშვიდობა — განუხორციელებელი ოცნებაა?
ძირითადი მიზეზის გაგება
12, 13. ა) რას ამხელს ბიბლია ომის ძირითად, უხილავ მიზეზად? ბ) როგორ აშორებს ადამიანების ყურადღებას სატანა მსოფლიო პრობლემების ნამდვილი გადამწყვეტისგან?
12 ამ კითხვებზე პასუხის გასაცემად ჩვენ ომის მიზეზებს უნდა ჩავწვდეთ. ბიბლია ნათლად აცხადებს, რომ მოჯანყე ანგელოზი სატანა არის პირველი „კაცისმკვლელი“, ‘ცრუ’ და რომ «მთელი წუთისოფელი ბოროტებაში [„ბოროტის ძალაუფლებაში, აქ] ძევს» (იოანე 8:44; 1 იოანე 5:19). როგორ ახორციელებს ის თავის გეგმებს? კორინთელთა მიმართ მეორე წერილის 4:3, 4-ში ვკითხულობთ: „თუ ჩვენი სახარება დაფარულია, დაღუპულთათვის არის დაფარული, ურწმუნოთათვის, რომელთაც ამ წუთისოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება, რათა მათთვის არ ებრწყინა სახარებისეულ ნათელს ქრისტეს დიდებისა, იმისი ვინც უხილავი ღვთის ხატია“. სატანა ყველა შესაძლებელ ხერხს იყენებს, რათა ჩამოაშოროს ადამიანთა ყურადღება ღვთის სამეფოსგან, როგორც მსოფლიო პრობლემების გადამწყვეტისგან. ის ისე აბრმავებს და ისე აბნევს ადამიანებს უთანხმოების გამომწვევი სოციალური, პოლიტიკური და რელიგიური საკითხებით, რომ ისინი ღვთის მმართველობაზე უფრო მნიშვნელოვანი ჩანს. ამის შესაფერისი მაგალითი დღევანდელი ნაციონალიზმის უშველებელი ტალღაა.
13 სატანა ეშმაკი ხელს უწყობს ნაციონალიზმსა და ტომობრივ სიძულვილს, რწმენას, რომ ერთი ერი, რასა ან ტომი სხვებზე უკეთესია. საუკუნეების განმავლობაში შეკავებული ღრმად გამჯდარი სიძულვილი უფრო მეტ ომებსა და კონფლიქტებს პროვოცირებს. ასეთი ტენდენციის შესახებ იუნესკოს გენერალური დირექტორი ფედერიკო მაიორი გაფრთხილებას იძლეოდა: „იმ ადგილებშიც კი, სადაც უცხოელებს მოთმინებით ეპყრობოდნენ, უფრო ნათლად ჩნდება ქსენოფობიასთან დაკავშირებული შეცვლილი დამოკიდებულება, ხოლო შოვინისტური ან რასისტული გამოთქმები, რომლებიც თითქოს წარსულს ჩაბარდა, უფრო და უფრო ხშირად ისმის“. რა მოჰყვა ყოველივე ამას? შემაძრწუნებელი ხოცვა-ჟლეტა ყოფილ იუგოსლავიაში და ტომობრივი სისხლის ღვრა რუანდაში მხოლოდ ორი შემთხვევაა, რომელიც მსოფლიო ამბების აქტუალურ ცნობებად იქცა.
14. როგორ აღწერს ჩვენი დროის ომსა და მის შედეგებს გამოცხადების 6:4?
14 ბიბლიამ ნათლად იწინასწარმეტყველა, რომ ამ სისტემის დასასრულს ომის მასიმბოლოებელი წითელი ცხენი მთელ დედამიწაზე ჩაიქროლებდა. გამოცხადების 6:4-ში ვკითხულობთ: „გამოვიდა მეორე ცხენი, წითელი. მის მხედარს მიცემული ჰქონდა დედამიწიდან მშვიდობის წაღების ნება, რათა ერთმანეთი დაეხოცათ. მიცემული ჰქონდა დიდი მახვილი“. 1914 წლიდან ჩვენ ვხედავთ, რომ ამ სიმბოლურ მხედარს ‘მშვიდობა მიაქვს’ დედამიწიდან და სახელმწიფოები ბრძოლასა და ომს განაგრძობენ.
15, 16. ა) რა როლს თამაშობს რელიგია ომებსა და მკვლელობებში? ბ) რას ფიქრობს იეჰოვა რელიგიების მოქმედებაზე?
15 ხოლო ომებსა და მკვლელობებში რელიგიის როლზე თვალის დახუჭვა შეუძლებელია. კაცობრიობის სისხლიანი ისტორიის მეტი წილი შეიძლება ცრუ რელიგიის დამაბნეველ გავლენას მიეწეროს. კათოლიკე თეოლოგი ჰანს კიუნგი წერდა: „უეჭველია, რომ [რელიგიებს] ჰქონდათ და კვლავაც აქვთ მავნე და დამანგრეველი გავლენა კაცობრიობაზე. ისინი არიან პასუხისმგებლები ამდენ ბრძოლაზე, სისხლიან კონფლიქტსა და, რასაკვირველია, ‘რელიგიურ ომებზე’. . . და აგრეთვე ორ მსოფლიო ომზე“.
16 რას ფიქრობს იეჰოვა ღმერთი მკვლელობებსა და ომებში ცრუ რელიგიის როლის შესახებ? გამოცხადების 18:5-ში ჩაწერილი ღვთის ბრალდება ცრუ რელიგიის წინააღმდეგ აცხადებს: „მისმა ცოდვებმა ცას უწია და გაიხსენა ღმერთმა მისი უსამართლობანი“. ქვეყნიურ პოლიტიკურ მმართველებთან ცრუ რელიგიის თანამშრომლობა სისხლის ღვრაში ისეთ დამნაშავეობასა და იმდენ ცოდვას იწვევს, რომ ღმერთი ვერ უგულებელყოფს ამას. მალე ის სრულიად გაანადგურებს ნამდვილი მშვიდობის ხელის შემშლელი დაბრკოლების ლოდს (გამოცხადება 18:21).
გზა მშვიდობას
17, 18. ა) რატომ არ არის მარადიული მშვიდობის შესაძლებლობის რწმენა მხოლოდ არარეალური ოცნება? ბ) რა მოიმოქმედა უკვე იეჰოვამ იმის გარანტირებისთვის, რომ ნამდვილი მშვიდობა აუცილებლად იარსებებს?
17 თუ გაეროს მსგავსი ორგანიზაციების საშუალებით ადამიანებს არ შეუძლიათ ნამდვილი და ხანგრძლივი მშვიდობის დამყარება, მაშ, რომელი წყაროდან მოვა ნამდვილი მშვიდობა და როგორ? მხოლოდ არარეალური ოცნება ხომ არ არის, დავიჯეროთ, რომ მარადიული მშვიდობა შესაძლებელია? არა, თუ მშვიდობის ნამდვილ წყაროს მივმართავთ. მაგრამ, ვინ არის ის? ფსალმუნის 45:10 გვპასუხობს, რომ იეჰოვა „შეწყვეტს ომებს დედამიწის კიდით-კიდემდე, მშვილდს შემუსრავს და შუბს დაამსხვრევს, ეტლებს დაბუგავს ცეცხლით“. და იეჰოვამ უკვე დაიწყო ომების შეწყვეტისა და ნამდვილი მშვიდობის დამყარების პროცესი. როგორ? თავის კანონიერ სამეფო ტახტზე 1914 წელს ქრისტე იესოს აღზევებითა და კაცობრიობის ისტორიაში მშვიდობის მიზნით უდიდესი საგანმანათლებლო კამპანიისთვის ხელის შეწყობით. ესაიას 54:13-ში ჩაწერილი წინასწარმეტყველური სიტყვები გვარწმუნებს: „შენი ვაჟები, ყველანი, უფლის დამოძღვრილნი იქნებიან და დიდი იქნება შენი ვაჟების კეთილდღეობა“.
18 ეს წინასწარმეტყველება თვალნათლივ გვიჩვენებს მიზეზისა და შედეგის პრინციპს — რაც ნიშნავს, რომ ყველა შედეგს თავისი მიზეზი აქვს. ამ შემთხვევაში, იეჰოვას სწავლება — მიზეზი — გარდაქმნის მებრძოლ ადამიანებს მშვიდობის მოყვარულ ადამიანებად, რომლებსაც ღმერთთან აქვთ მშვიდობა. შედეგი კი არის გულში ცვლილება, რომელიც ადამიანებს მშვიდობის მოყვარულებად ხდის. ადამიანთა გულებისა და გონების გარდამქმნელი ეს სწავლება უკვე დღეს ვრცელდება მსოფლიოში, რადგან მილიონები მიჰყვებიან ‘მშვიდობის მთავრის’, იესო ქრისტეს, მაგალითს (ესაია 9:5).
19. რას ასწავლიდა იესო ნამდვილი მშვიდობის შესახებ?
19 მაგრამ, რას ასწავლიდა იესო ნამდვილი მშვიდობის შესახებ? ის მხოლოდ ერებს შორის მშვიდობაზე კი არ ლაპარაკობდა, არამედ ადამიანთა შორის მშვიდობასა და შინაგან მშვიდობაზე, რომელიც კეთილი სინდისიდან მომდინარეობს. იოანეს 14:27-ში ჩვენ ვკითხულობთ იესოს სიტყვებს, რომლებიც თავის მიმდევრებს უთხრა: „მშვიდობას გიტოვებთ თქვენ, ჩემს მშვიდობას გაძლევთ თქვენ. წუთისოფელი რომ იძლევა, ისე კი არ გაძლევთ. ნუ შეკრთება თქვენი გული და ნურც შეშინდება“. რით განსხვავდებოდა იესოს მშვიდობა ქვეყნიერების მშვიდობისგან?
20. რის საშუალებით დაამყარებს იესო ნამდვილ მშვიდობას?
20 უპირველეს ყოვლისა, იესოს მშვიდობა მჭიდრო კავშირში იყო სამეფოს შესახებ მის ცნობასთან. მან იცოდა, რომ მისგან და 144 000 თანამმართველისგან შემდგარი სამართლიანი ზეციერი მთავრობა შეწყვეტდა ომებს და ბოლოს მოუღებდა ომის გამჩაღებლებს (გამოცხადება 14:1, 3). მან იცოდა, რომ ეს მთავრობა დაამყარებდა სამოთხის უშფოთველ პირობებს, რომელიც მის გვერდით მომაკვდავ ბოროტმოქმედს შესთავაზა. იესოს არ შეუთავაზებია მისთვის ადგილი ზეციერ სამეფოში, არამედ უთხრა: „ჭეშმარიტად გეუბნები შენ დღეს, ჩემთან ერთად იქნები სამოთხეში“ (ლუკა 23:43, აქ).
21, 22. ა) რომელ შესანიშნავად დამარწმუნებელ იმედს შეიცავს ნამდვილი მშვიდობა? ბ) რა უნდა გავაკეთოთ, რათა ამ კურთხევების მოწმენი ვიყოთ?
21 იესომ ისიც იცოდა, რომ მისი სამეფო ნუგეშს მოუტანდა ყველა მგლოვიარეს, რომელიც მისადმი რწმენას გამოავლენდა. მისი მშვიდობა აღდგომის სასწაულებრივად გამაძლიერებელ იმედს შეიცავს. გაიხსენე იოანეს 5:28, 29-ში ჩაწერილი მისი გამამხნევებელი სიტყვები: „ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან მოდის ჟამი, როდესაც ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მის ხმას მოისმენენ. კეთილის მოქმედნი სიცოცხლის აღდგომისთვის გამოვლენ, სიავის მქნელნი კი — სამსჯავროს აღდგომისთვის“.
22 მოელი თუ არა ამ დროს? გყავს თუ არა გარდაცვლილი საყვარელი ადამიანები? მოუთმენლად მოელი თუ არა კვლავ მათ ნახვას? მაშინ, მიიღე მშვიდობა, რომელსაც იესო გთავაზობს. გქონდეს მართას, ლაზარეს დის, რწმენის მსგავსი რწმენა, რომელმაც იესოს უთხრა: „ვიცი რომ აღდგება აღდგომისას, უკანასკნელ დღეს“. მაგრამ ყურადღება მიაქციე მართასთვის გაცემულ გამამხნევებელ პასუხს: „მე ვარ აღდგომა და სიცოცხლე, ჩემი მორწმუნე, კიდეც რომ მოკვდეს, იცოცხლებს. ყველა, ვინც ცოცხლობს ჩემში და სწამს ჩემი, არ მოკვდება უკუნისამდე. გწამს ეს?“ (იოანე 11:24–26).
23. რატომ არის აუცილებელი ღვთის სიტყვის ზუსტი შემეცნება ნამდვილი მშვიდობის მისაღწევად?
23 შენც შეგიძლია ირწმუნო და სარგებლობა მიიღო ამ დანაპირებიდან. როგორ? ღვთის სიტყვის ზუსტი შემეცნების მოპოვებით. შენიშნე, როგორ აღნიშნა პავლემ, თუ რა მნიშვნელოვანია ზუსტი შემეცნება: „ჩვენც. . . განუწყვეტლივ ვლოცულობთ თქვენთვის, რათა აღივსოთ მისი ნების შეცნობით, ყოველნაირი სიბრძნითა და სულიერი გონებით, რათა მოიქცეთ უფლის ღირსად და ყველაფერში აამოთ მას ყოველ კეთილ საქმეში ნაყოფის გამოღებით და ღვთის შეცნობაში ზრდით“ (კოლასელთა 1:9, 10). ეს ზუსტი შემეცნება დაგარწმუნებს, რომ ნამდვილი მშვიდობის წყარო არის იეჰოვა ღმერთი. აგრეთვე ის გიკარნახებს, რა უნდა გააკეთო, რომ შეუერთდე ფსალმუნმომღერლის ნათქვამს: „მშვიდად დავწვები და დავიძინებ, რადგან შენ, უფალო, მხოლოდ შენ მამყოფებ უშიშრად“ (ფსალმუნი 4:9).
შეგიძლია თუ არა ახსნა?
◻ რატომ მარცხდება რეგულარულად ადამიანთა მცდელობები მშვიდობასთან დაკავშირებით?
◻ რა არის ომის ძირითადი მიზეზი?
◻ რატომ არ არის ხანგრძლივი მშვიდობა არარეალური ოცნება?
◻ რა არის ნამდვილი მშვიდობის წყარო?
[სურათი 8 გვერდზე]
ნამდვილი მშვიდობა ოცნება არ არის. ის ღვთის დანაპირებია.
[სურათი 10 გვერდზე]
1914 წლიდან წითელ ცხენზე მჯდომ სიმბოლურ მხედარს მშვიდობა მიაქვს დედამიწიდან.
[სურათი 11 გვერდზე]
შეუძლიათ კი რელიგიასა და გაეროს მშვიდობის დამყარება?
[საავტორო უფლება]
UN photo