ნამდვილად არსებობს მზრუნველი პიროვნება

ათასობით ადამიანი ნამდვილად ზურნავს სხვებზე. ისინი არ არიან გულქვები, ეგოისტები და არ ფიქრობენ, რომ სხვების პრობლემები მათ არ ეხებათ. პირიქით, ყველაფერს აკეთებენ, ზოგჯერ სიცოცხლესაც კი საფრთხეში იგდებენ, რომ სხვებს ტანჯვა შეუმსუბუქონ. ამ რთულ ამოცანას კიდევ უფრო ართულებს მათგან დამოუკიდებელი ფაქტორები.

ისეთ ფაქტორებს, როგორიც არის სიხარბე, პოლიტიკური ინტრიგები, ომები და სტიქიური უბედურებები, შეუძლია უშედეგო გახადოს „ყველაზე მიზანდასახული ძალისხმევა და მცდელობა შიმშილობის აღმოსაფხვრელად“, — ნათქვამი იყო ერთ-ერთ გაზეთში. შიმშილობის აღმოფხვრა ერთ-ერთია იმ მრავალ პრობლემათაგან, რომელსაც მზრუნველი ადამიანები აწყდებიან. მათ დაავადებებთან, სიღარიბესთან, უსამართლობასთან და ომის საშინელ შედეგებთანაც უწევთ ბრძოლა; მაგრამ იმარჯვებენ ისინი ამ ბრძოლაში?

დახმარების ერთ-ერთი სპეცსამსახურის პრეზიდენტმა თქვა, რომ ის, ვინც ცდილობს შიმშილობის აღმოფხვრას და ამ მიზნით ასეთ „მიზანდასახულ ძალისხმევას“ ავლენს, თანამგრძნობ სამარიელს ჰგავს, რომლის შესახებაც იესო ქრისტეს იგავშია საუბარი (ლუკა 10:29—37). მაგრამ, ზემოხსენებული პრეზიდენტის სიტყვების თანახმად, მათი მცდელობის მიუხედავად, მსხვერპლთა რიცხვი იზრდება; ამიტომ კითხვას სვამს: „რას იზამს კეთილი სამარიელი, რომელიც რამდენიმე წლის განმავლობაში ერთი და იმავე გზით დადის და ყოველკვირა მძარცველების ახალ-ახალ მსხვერპლს ხედავს?“

ადვილია, გადმოგედოს ის, რასაც ‘მზრუნველის გადაღლილობას, ანუ მომაკვდინებელ სენს’ უწოდებენ და უბრალოდ გულგატეხილობას მიეცე. საქებარია, რომ მათ, ვინც ნამდვილად ზრუნავს სხვაზე, არ სწყინდებათ ამის კეთება (გალატელთა 6:9, 10). მაგალითად, ბრიტანეთში ერთმა მამაკაცმა გაზეთ „Jewish Telegraph“-ის გამომცემლობას მისწერა წერილი, რომელშიც აქებდა იეჰოვას მოწმეებს, რადგან მათ გერმანული ფაშიზმის პერიოდში „ათასობით ებრაელი გადაარჩინეს ოსვენციმში წამებას“. „საკვების უკმარისობისას ისინი თავის ლუკმას უყოფდნენ ჩვენს [ებრაელ] ძმებსა და დებს!“ — ამბობს ეს მამაკაცი. იეჰოვას მოწმეები ყოველთვის ეხმარებოდნენ სხვებს იმით, რაც ჰქონდათ.

თუმცა, რამდენიც უნდა ვუნაწილოთ ჩვენი ლუკმა სხვებს, ამით კაცობრიობის ტანჯვას ბოლოს ვერ მოვუღებთ; მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არ უნდა დავაფასოთ თანამგრძნობი ადამიანების ზრუნვა. სხვისი ტანჯვის შემცირებისთვის გადადგმული ნებისმიერი ნაბიჯი ღირსეულია. ის მოწმეები გარკვეულწილად უმსუბუქებდნენ მათ ტკივილს; ბოლოს და ბოლოს, ნაციზმიც დამარცხებულ იქნა, მაგრამ ჩაგვრის მსგავსი სისტემა ჯერაც არსებობს და ზრუნვას მოკლებული ადამიანების რიცხვი ისევ იზრდება. დიახ, „არის ხალხი, რომლის კბილები მახვილებია, რომლის ღოჯები დანებია, ქვეყნად ღვთისმოსავთა და კაცთა შორის ღარიბ-ღატაკთა შესაჭმელად“ (იგავნი 30:14). ალბათ, გაინტერესებს, რატომ ხდება ასეთი რამ.

რატომ არსებობს სიღარიბე და ჩაგვრა?

ერთხელ იესო ქრისტემ თქვა: „ვინაიდან ღარიბნი მუდამ თქვენთანა გყავთ და, თუკი მოისურვებთ, შეგიძლიათ სიკეთე უყოთ მათ“ (მარკოზი 14:7). გულისხმობდა იესო იმას, რომ სიღარიბე და ჩაგვრა ყოველთვის იარსებებდა? ფიქრობდა ის, ზოგიერთის მსგავსად, რომ ტანჯვის არსებობა ღმერთმა განიზრახა თანამგრძნობი ადამიანებისთვის მზრუნველობის გამოვლენის საშუალების მისაცემად? არა! იესოს ეს არ უფიქრია. ის, უბრალოდ, გულისხმობდა, რომ სიღარიბე ამ ბოროტი სისტემის განადგურებამდე იარსებებდა. იესომ ისიც იცოდა, რომ დედამიწაზე ასეთი პირობების არსებობა მისი ზეციერი მამის განზრახვა არ იყო.

იეჰოვა ღმერთმა დედამიწა იმისათვის შექმნა, რომ მასზე სამოთხის პირობები ყოფილიყო, და არა იმისათვის, რომ სიღარიბით, უსამართლობითა და ჩაგვრით ავსებულიყო. ღმერთმა თავისი დიდი მზრუნველობა ადამიანებზე იმით გამოხატა, რომ ბევრი მშვენიერი რამ მისცა სიცოცხლით დასატკბობად. ყურადღება მიაქციე იმ ბაღის სახელწოდებას, რომელშიც პირველი წყვილი, ადამი და ევა, დაასახლა; მას „ედემი“ ეწოდებოდა, რაც „ნეტარებას“ ნიშნავს (დაბადება 2:8, 9). იეჰოვას არ შეუზღუდავს კაცობრიობა და არ მიუცია მხოლოდ ის, რაც ერთფეროვანი და რთული ცხოვრების გადასატანად იყო საჭირო. შემოქმედებითი საქმიანობის ბოლოს იეჰოვამ გადახედა თავის ნახელავს და თქვა, რომ „ძალიან კარგი“ იყო (დაბადება 1:31).

მაშინ რატომ არსებობს დედამიწაზე სიღარიბე, ჩაგვრა და ტანჯვის გამომწვევი სხვა მიზეზები? ეს ბოროტი სისტემა იმიტომ არსებობს, რომ პირველი წყვილი ღვთის წინააღმდეგ აჯანყდა (დაბადება 3:1—5). ამ ფაქტმა ეჭვქვეშ დააყენა საკითხი, შეუძლია თუ არა ღმერთს, მორჩილება მოითხოვოს თავისი ქმნილებებისგან. ამიტომ იეჰოვამ ნება დართო ადამის შთამომავლებს, გარკვეული დროის განმავლობაში, მისგან დამოუკიდებლად ეცხოვრათ. მაგრამ ღმერთს მაინც აღელვებდა ის, რაც მათ დაემართათ. ამიტომ მან იზრუნა საშუალებაზე, რომლითაც აჯანყებით გამოწვეულ ყველა ცუდ შედეგს აღმოფხვრიდა. ძალიან მალე იეჰოვა ბოლოს მოუღებს არა მარტო სიღარიბესა და ჩაგვრას, არამედ ყოველგვარ ტანჯვას (ეფესელთა 1:8—10).

პრობლემა, რომლის აღმოფხვრის ძალაც ადამიანს არ შესწევს

ადამიანის შექმნის დროიდან მოყოლებული, საუკუნეების განმავლობაში, კაცობრიობა სულ უფრო მეტად შორდება იეჰოვას ნორმებს (მეორე რჯული 32:4, 5). ისინი უარყოფენ ღვთის კანონებსა და პრინციპებს, ერთმანეთს ებრძვიან და ‘ერთიმეორეზე მძლავრობენ თავისდა საზიანოდ’ (ეკლესიასტე 8:9). ყველანაირი მცდელობა იმისა, რომ არსებობდეს სამართლიანი საზოგადოება, რომელშიც არ იქნება ტანჯვა, წარუმატებელია მათი ეგოისტობის გამო, რომლებსაც არ სურთ ღვთის უზენაესი ხელისუფლებისადმი მორჩილება და საკუთარი ნებისამებრ იქცევიან.

არსებობს მეორე პრობლემა, რომელიც ბევრმა შეიძლება სისულელედ, ან ცრურწმენად მიიჩნიოს და ყურადღება არ მიაქციოს. ღვთის წინააღმდეგ აჯანყების წამომწყები დღესაც აქეზებს ხალხს ბოროტებისა და ეგოიზმისკენ. ეს სატანა ეშმაკია, რომელსაც იესო ქრისტე „წუთისოფლის მთავარს“ უწოდებს (იოანე 12:31; 14:30; 2 კორინთელთა 4:4; 1 იოანე 5:19, აქ). მოციქულ იოანესთვის მიცემულ ხილვაში სატანა მწუხარების მთავარ წყაროდ და ‘მთელი წუთისოფლის მაცდუნებლად’ არის წარმოდგენილი (გამოცხადება 12:9—12).

რამდენადაც უნდა ზრუნავდნენ ადამიანები სხვებზე, ისინი ვერასოდეს შეძლებენ სატანა ეშმაკის ჩამოცილებასა და ამ სისტემის შეცვლას, რომელშიც ასე სწრაფად იზრდება მსხვერპლთა რიცხვი. მაშ, რა არის საჭირო კაცობრიობის პრობლემების გადასაჭრელად? ამისთვის მხოლოდ მზრუნველი პიროვნების არსებობა არ არის საკმარისი. საჭიროა პიროვნება რომელსაც სურვილიც აქვს და ძალაც სატანისა და მთელი მისი უსამართლო სისტემის გასანადგურებლად.

„მოვიდეს სუფევა შენი. . . ქვეყანასა ზედა“

ამ ბოროტი სისტემის განადგურებას ღმერთი გვპირდება. მას ამის სურვილიც აქვს და ძალაც (ფსალმუნი 146:5, 6; ესაია 40:25—31). დანიელის წინასწარმეტყველურ წიგნში ნათვქამია: „ზეციერი ღმერთი დაამყარებს სამეფოს, რომელიც უკუნისამდე არ დაიქცევა და მისი ხელმწიფება სხვა ხალხში არ გადავა. იგი შემუსრავს, და დააქცევს ყველა სამეფოს, თავად კი უკუნისამდე იდგება“ — დიახ, უკუნისამდე (დანიელი 2:44). სწორედ ამ მარადიულ და ბედნიერების მომტან ზეციერ სამეფოს გულისხმობდა იესო ქრისტე, როდესაც ასწავლიდა თავის მოწაფეებს ლოცვას: „მოვიდეს სუფევა [სამეფო] შენი, და იყოს ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა“ (მათე 6:9, 10).

იეჰოვა შეასრულებს ამ ლოცვას, რადგან მას ნამდვილად აწუხებს ადამიანების მდგომარეობა. ფსალმუნის 71-ე თავში ჩაწერილი წინასწარმეტყველების თანახმად, ღმერთი თავის ძეს, იესო ქრისტეს, მისცემს უფლებამოსილებას, რომ მარადიული შვება მოუტანოს ღარიბებს, გაჭირვებულებსა და დაჩაგრულებს, რომლებიც მხარს უჭერენ მის მმართველობას. ფსალმუნმომღერალმა თქვა: „გაასამართლოს [ღვთის მესიანურმა მეფემ] ერის ღატაკნი, იხსნას შვილი ღარიბისა და დაჩაგროს მჩაგვრელი. . . იხსნის ღარიბს, მღაღადებელს და ღატაკს, ვისაც არა ჰყავს შემწე. შეიწყნარებს დავრდომილსა და ღარიბს, და ღარიბთა სულებს დაიხსნის. ვერაგობისა და ძალადობისგან დაიხსნის მათ სულებს, ძვირფასია მათი სისხლი მის თვალში“ (ფსალმუნი 71:4, 12—14).

მოციქულმა იოანემ ჩვენს დღეებთან დაკავშირებულ ხილვაში „ახალი ცა და ახალი მიწა“ ანუ ღვთის მიერ დამყარებული სრულიად ახალი სისტემა იხილა. რამხელა კურთხევაა ეს დატანჯული კაცობრიობისთვის! იოანემ იწინასწარმეტყველა, რას გააკეთებდა ღმერთი: «გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა, რომელიც ამბობდა: „აჰა, კარავი ღვთისა კაცთა შორის! და ის დამკვიდრდება მათ შორის, ისინი იქნებიან მისი ერი და თვით ღმერთი იქნება მათთან. მოსწმედს ყველა ცრემლს მათი თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი. გლოვა, გოდება და ტკივილიც აღარ იქნება, რადგან წინანდელნი გარდახდნენ“. თქვა ტახტზე მჯდომარემ: „აჰა, ვქმნი ყოველივეს ახალს“. და მითხრა მე: „დაწერე, რადგან ეს სიტყვები სარწმუნო და ჭეშმარიტია“» (გამოცხადება 21:3—5).

დიახ, შეგვიძლია ვენდოთ ამ სიტყვებს, რადგან ისინი სარწმუნო და ჭეშმარიტია. იეჰოვა მალე მოსპობს დედამიწაზე სიღარიბეს, შიმშილს, ჩაგვრას, ავადმყოფობასა და ყოველგვარ უსამართლობას. როგორც ამ ჟურნალში არაერთხელ იყო აღნიშნული ბიბლიაში არსებული უამრავი ფაქტი მიანიშნებს იმაზე, რომ სწორედ ისეთ დროს ვცხოვრობთ, როცა ღვთის ეს დაპირებები უნდა შესრულდეს. ღმერთი გვპირდება, რომ „ახალი მიწა“ მალე დამყარდება (2 პეტრე 3:13). მალე იეჰოვა „შთანთქავს სიკვდილს სამუდამოდ და მოსწმედს ცრემლს უფალი ღმერთი ყოველ პირისახეს“ (ესაია 25:8).

მანამდე კი უნდა გვიხაროდეს, რომ არსებობს ხალხი, რომელიც გულწრფელად ზრუნავს სხვებზე. ყველაზე სასიხარულო კი ის არის, რომ იეჰოვა ღმერთი ნამდვილად ზრუნავს ჩვენზე. ის მალე ბოლოს მოუღებს ყოველგვარ ჩაგვრასა და ტანჯვას.

თქვენ შეგიძლიათ სრულად ენდოთ იეჰოვას დანაპირებს. მისი მსახური იესო ნავეს ძეც ენდობოდა მას. მან იეჰოვასადმი სრული ნდობით განუცხადა ღვთის ხალხს: „მთელი თქვენი გულითა და სულით შეიგნეთ, რომ არცერთი სიტყვა არ გაცუდებულა იმ სასიკეთო სიტყვებიდან, რაც თქვენზე უთქვამს უფალს, თქვენს ღმერთს. . . აგიხდათ ყველა. . . სიტყვა, რაც უფალს, თქვენს ღმერთს ჰქონდა ნათქვამი თქვენთვის“ (იესო ნავეს ძე 23:14, 15ა). სანამ ეს ბოროტი სისტემა არსებობს, არ დართოთ საკუთარ თავს ნება, რომ მან თავისი სირთულეებით დაგძლიოთ. მიანდეთ თქვენი საზრუნავი იეჰოვას, რადგან ის ნამდვილად ზრუნავს თქვენზე (1 პეტრე 5:7).

[სურათები 7 გვერდზე]

ღვთის მიერ დაპირებულ ახალ ქვეყნიერებაში აღარ იარსებებს სიღარიბე, ჩაგვრა, ავადმყოფობა და უსამართლობა.