რამდენად ძვირფასია ჭეშმარიტება თქვენთვის?
„შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ“ (იოანე 8:32).
1. როგორც ჩანს, რით განსხვავდება ერთმანეთისგან პილატესა და იესოს მიერ მოხსენიებული „ჭეშმარიტება“?
„რა არის ჭეშმარიტება?“ — როდესაც იესოს ამ კითხვით მიმართავდა, პილატეს ალბათ აინტერესებდა, თუ ზოგადად რა იყო ჭეშმარიტება. იესოს კი ის-ის იყო ნათქვამი ჰქონდა მისთვის: „მე იმიტომ დავიბადე და იმიტომ მოვედი წუთისოფელში, რომ ჭეშმარიტება დავამოწმო“ (იოანე 18:37, 38). როგორც ბერძნულ დედანში ჩანს, იესომ, პილატესგან განსხვავებით, განსაზღვრული არტიკლი გამოიყენა, როდესაც „ჭეშმარიტება“ მოიხსენია. იგი გულისხმობდა ღვთიურ ჭეშმარიტებას.
ჭეშმარიტებისადმი წუთისოფლის დამოკიდებულება
2. იესოს რომელი სიტყვები გვანახვებს, რომ ჭეშმარიტება ძალიან ძვირფასია?
2 პავლემ თქვა: „ყველას როდი აქვს რწმენა“ (2 თესალონიკელთა 3:2, სსგ). ჭეშმარიტებაზეც იმავეს თქმა შეიძლება. მაშინაც კი, როდესაც ბიბლიაზე დაფუძნებული ჭეშმარიტების შეცნობის შესაძლებლობა ეძლევათ, ბევრი ადამიანი განზრახ უგულებელყოფს მას. მიუხედავად ამისა, ის ძალიან, ძალიან ძვირფასი და დასაფასებელია! იესომ თქვა: „შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ“ (იოანე 8:32).
3. მაცდურ მოძღვრებებთან დაკავშირებული რა გაფრთხილება უნდა ვიღოთ ყურად?
3 პავლე მოციქულმა თქვა, რომ ჭეშმარიტების პოვნა შეუძლებელია ადამიანთა ფილოსოფიებსა და ტრადიციებში (კოლასელთა 2:8). ასეთი სწავლებები მართლაც მაცდუნებელია. პავლემ გააფრთხილა ეფესოელი ქრისტიანები, რომ თუკი მათ ეს მოძღვრებები გაიტაცებდა, მაშინ ისინი, სულიერი გაგებით, ბავშვებს დაემსგავსებოდნენ, „რომელთაც არყევს და იტაცებს მოძღვრების ყოველგვარი ქარი ადამიანთა ცბიერებით, ცდუნების მზაკვრული ხელოვნებით“ (ეფესელთა 4:14). ‘ადამიანთა ცბიერების’ გავრცელებას ძალიან უწყობს ხელს ღვთიური ჭეშმარიტების მოწინააღმდეგეთა პროპაგანდა. უცხო სიტყვათა ლექსიკონის (შემდგენელი მიხეილ ჭაბაშვილი, 1989) თანახმად, „პროპაგანდა“ შეიძლება იყოს ფართო მასებზე იდეური ზემოქმედება, რაიმე იდეის, მოძღვრებისა და ცოდნის გავრცელება დაწვრილებითი და ღრმა ახსნა-განმარტების გზით. ასეთი პროპაგანდა მზაკვრულად უმახინჯებს წარმოდგენას ადამიანებს და ხელს უწყობს ჭეშმარიტების სიცრუედ, ხოლო სიცრუის ჭეშმარიტებად გასაღებას. თუ გვინდა, რომ მსოფლიოში არსებული ასეთი მზაკვრული გავლენის მიუხედავად ჭეშმარიტებას მივაკვლიოთ, გულმოდგინედ უნდა გამოვიკვლიოთ საღვთო წერილი.
ქრისტიანები და წუთისოფელი
4. ვის შეუძლია ჭეშმარიტების მიღება და რა ნაბიჯები უნდა გადადგან მათ, ვინც იღებს მას?
4 იესო ქრისტეს თავისი მოწაფეები ჰყავდა მხედველობაში, როდესაც იეჰოვას შესთხოვდა ლოცვით: „განწმიდე ისინი ჭეშმარიტებით. შენი სიტყვა ჭეშმარიტებაა“ (იოანე 17:17). ისინი განწმენდილნი ანუ გამოცალკევებულნი იქნებოდნენ წუთისოფლიდან, რათა იეჰოვასთვის ემსახურათ და მისი სახელისა და სამეფოს შესახებ ეუწყებინათ (მათე 6:9, 10; 24:14). იეჰოვას ჭეშმარიტება ყველა ადამიანს არა აქვს, მაგრამ ყველას, ვინც კი ეძებს, უსასყიდლოდ შეუძლია მისი მიღება — ეროვნების, რასისა და იმის მიუხედავად, თუ რომელ კულტურაშია აღზრდილი. პეტრე მოციქულმა თქვა: „ვრწმუნდები, რომ ღმერთი მიკერძოებული არ არის, არამედ ყოველ ხალხში მისი მოშიში და სიმართლის მოქმედი სათნოა მისთვის“ (საქმეები 10:34, 35).
5. რატომ დევნიან ხშირად ქრისტიანებს?
5 თუმცა ხალხს ბიბლიურ ჭეშმარიტებას უზიარებენ, ქრისტიანებს ყველგან როდი ხვდებიან სიხარულით. იესომ გაგვაფრთხილა: „გადაგცემენ თქვენ სატანჯველად და დაგხოცავენ, და მოგიძულებთ ყველა ერი ჩემი სახელის გამო“ (მათე 24:9). ირლანდიელმა სასულიერო მოღვაწემ, ჯონ კოტერმა, ასე განმარტა ეს მუხლი 1817 წელს: „[ქრისტიანები] ძალ-ღონეს არ დაიშურებდნენ, რომ თავიანთი ქადაგებით ადამიანებს ცხოვრების უკეთესობისკენ შეცვლაში დახმარებოდნენ, მაგრამ, ნაცვლად იმისა, რომ მადლიერება დაემსახურებინათ, ხალხი სინამდვილეში შეიძულებდა და დევნას დაუწყებდა მოწაფეებს, რადგან ისინი მათ მანკიერებებს ამხილებდნენ“. ამ მდევნელებმა „არ მიიღეს ჭეშმარიტების სიყვარული თავის გადასარჩენად“. ამიტომაც „გაუგზავნის მათ ღმერთი მცდარ ქმედებას, რათა იწამონ სიცრუე, რათა დაისაჯოს ყველა, ვინც ჭეშმარიტება არ იწამა და მოიწონა უსამართლობა“ (2 თესალონიკელთა 2:10—12).
6. რა არ უნდა შეიყვარონ ქრისტიანებმა?
6 მოციქული იოანე მტრულად განწყობილ წუთისოფელში მცხოვრებ ქრისტიანებს შეაგონებს: „ნუ შეიყვარებთ წუთისოფელს, ნურც იმას, რაც წუთისოფელშია... ყოველივე, რაც წუთისოფელშია: ხორციელი გულისთქმა, თვალთა გულისთქმა და სიამაყე ცხოვრებისა, მამისგან კი არა, წუთისოფლისაგან არის“ (1 იოანე 2:15, 16). რადგან ამბობს — „ყოველივე“ — ამით იოანე არაფერს გამორიცხავს. ამიტომ, ჩვენ არ უნდა შევიყვაროთ არაფერი იქიდან, რასაც ეს წუთისოფელი გვთავაზობს და რასაც ჭეშმარიტებისგან ჩვენი ჩამოშორება შეუძლია. თუ იოანეს რჩევას ვიღებთ ყურად, ეს მეტად კეთილისმყოფელ გავლენას მოახდენს ჩვენს ცხოვრებაზე. როგორ?
7. რის გასაკეთებლად აღძრავს ჭეშმარიტების ცოდნა გულმართალ ადამიანებს?
7 მთელი მსოფლიოს მასშტაბით 2001 წლის განმავლობაში იეჰოვას მოწმეები ყოველთვიურად ბიბლიის ოთხნახევარ მილიონზე მეტ საშინაო შესწავლას ატარებდნენ — ცალკეულ ადამიანებსა და ჯგუფებს ღვთის მოთხოვნებს აცნობდნენ. შედეგად 263431 ადამიანი მოინათლა. ამ ახალ მოწაფეებს ეძვირფასათ ჭეშმარიტების სინათლე და ამიტომაც ჩამოშორდნენ ცუდ საზოგადოებებს და უარი თქვეს იმ უზნეო, ღვთის შემარცხვენელი გზებით სიარულზე, რომლითაც სავსეა წუთისოფელი. მონათვლის შემდეგ ისინი იმ ნორმების თანახმად ცხოვრებას განაგრძობენ, რომლებსაც იეჰოვა ადგენს ყველა ქრისტიანისთვის (ეფესელთა 5:5). თქვენთვისაც ასევე ძვირფასია ჭეშმარიტება?
იეჰოვა ზრუნავს ჩვენზე
8. როგორ რეაგირებს იეჰოვა ჩვენს მიძღვნაზე და რატომ არის გონივრული, რომ ‘უწინარეს სამეფო ვეძიოთ’?
8 ჩვენი არასრულყოფილების მიუხედავად, იეჰოვა გულმოწყალედ გვექცევა და იწონებს მისადმი ჩვენს მიძღვნას; ის, ასე ვთქვათ, დაბლა იხრება, რათა მასთან მიახლოება შევძლოთ. ამგვარად გვასწავლის იგი უფრო ამაღლებული მიზნების დასახვას და იმას, რომ ჩვენი სურვილებიც უფრო კეთილსასურველი იყოს (ფსალმუნი 112:6—8). ამავდროულად, იეჰოვა ნებას გვრთავს, რომ პირადად ვიქონიოთ ურთიერთობა მასთან და გვპირდება, რომ იზრუნებს ჩვენზე, თუკი ‘უწინარეს ვეძებთ სასუფეველს [„სამეფოს“, აქ] და მის სიმართლეს’. თუ ასე მოვიქცევით და საკუთარ სულიერობაზე ვიზრუნებთ, ღვთის დანაპირების თანახმად, ‘სხვა დანარჩენი შეგვემატება’ (მათე 6:33, აქ).
9. ვინ არის „ერთგული და გონიერი მონა“ და როგორ ზრუნავს იეჰოვა ჩვენზე ამ „მონის“ მეშვეობით?
9 იესო ქრისტემ 12 მოციქული აირჩია, რითაც საფუძველი ჩაუყარა სულითცხებული ქრისტიანების კრებას, რომელსაც „ღვთის ისრაელი“ ეწოდა (გალატელთა 6:16; გამოცხადება 21:9, 14). მოგვიანებით ის მოხსენიებულ იქნა, როგორც «ცოცხალი ღვთის ეკლესია [„კრება“, აქ], ჭეშმარიტების სვეტი და საფუძველი» (1 ტიმოთე 3:15). იესომ ამ კრების წევრებს „ერთგული და გონიერი მონა“ და „ერთგული და გონიერი განმგებელი“ უწოდა. როგორც იესომ თქვა, ეს ერთგული მსახური იქნებოდა პასუხისმგებელი ქრისტიანებისთვის ‘დროული ულუფის მიცემაზე’ (მათე 24:3, 45—47; ლუკა 12:42). საჭმელზე თუ უარს ვიტყვით, შიმშილი სიკვდილამდე მიგვიყვანს. მსგავსად ამისა, თუ სულიერ საკვებს არ მივიღებთ, მოვსუსტდებით და ჩვენი სულიერი პიროვნებაც დაიღუპება. მაშასადამე, „ერთგული და გონიერი მონის“ არსებობა კიდევ ერთი მტკიცებაა იმისა, რომ იეჰოვა ზრუნავს ჩვენზე. მოდით ყოველთვის დიდად დავაფასოთ ძვირფასი სულიერი საზრდო, რომლითაც ეს ერთგული „მონა“ გვამარაგებს (მათე 5:3, აქ).
10. რატომ არის ჩვენთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი შეხვედრებზე რეგულარულად დასწრება?
10 სულიერი საზრდოს მიღებაში პირადი შესწავლაც შედის. მასში სხვა ქრისტიანებთან ურთიერთობა და კრების შეხვედრებზე დასწრებაც იგულისხმება. გახსენდებათ, კონკრეტულად რა ჭამეთ ექვსი თვის ან თუნდაც ექვსი კვირის წინათ? ალბათ არა. მიუხედავად ამისა, მირთმეულმა საჭმელმა სიცოცხლისათვის აუცილებელი საკვები ნივთიერებებით უზრუნველგყოთ. მას შემდეგ, ალბათ, ჩვეულებისამებრ შეექცევით ასეთივე საჭმელს. იმავეს თქმა შეიძლება სულიერ საზრდოზეც, რომელსაც ქრისტიანულ შეხვედრებზე ვიღებთ. ალბათ, აღარ გვახსოვს ყოველი წვრილმანი შეხვედრებზე მოსმენილი პროგრამიდან და ერთი და იგივე ინფორმაციაც შესაძლოა არაერთხელ ყოფილა მოწოდებული. მიუხედავად ამისა, ეს სულიერი საზრდოა, რომელიც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ჩვენი კეთილდღეობისთვის. შეხვედრებზე ყოველთვის საღი და დროული სულიერი საკვებით გვიმასპინძლდებიან.
11. რა ვალდებულებები გვაკისრია, როდესაც ქრისტიანულ შეხვედრებს ვესწრებით?
11 ქრისტიანულ შეხვედრებზე დასწრება თავის მხრივ სხვა პასუხისმგებლობას გვაკისრებს. ბიბლია მოუწოდებს ქრისტიანებს, რომ ‘გაამხნევონ ერთმანეთი’ (აქ) და კრებაში მყოფი თანამორწმუნეები წაახალისონ „სიყვარულისა და კეთილი საქმეებისათვის“. როდესაც ვემზადებით, ვესწრებით და მონაწილეობას ვიღებთ ყველა ქრისტიანულ შეხვედრაში, ეს რწმენას გვიმტკიცებს და ამხნევებს სხვებს (ებრაელთა 10:23—25). პატარა ბავშვები ჭამისას შეიძლება ჭირვეულობდნენ და წახალისებას საჭიროებდნენ. მსგავსად ამისა, ზოგიერთი ჩვენგანიც შეიძლება მუდმივ წახალისებას საჭიროებდეს, რათა სულიერი საკვები მიიღოს (ეფესელთა 4:13). ჩვენი მხრიდან სიყვარულის გამოვლენა იქნებოდა, თუკი აუცილებლობის შემთხვევაში ასეთნაირად გავამხნევებდით თანამორწმუნეებს, რათა ისინიც მოწიფულ ქრისტიანებად ჩამოყალიბებულიყვნენ, რომელთა შესახებაც პავლემ დაწერა: „მაგარი საჭმელი განკუთვნილია სრულთათვის, რომელთა გრძნობანი ჩვევით გაწაფულია კეთილისა და ბოროტის გასარჩევად“ (ებრაელთა 5:14).
ვიზრუნოთ საკუთარ სულიერობაზე
12. ვინაა უმთავრესად პასუხისმგებელი იმაზე, რომ ჭეშმარიტების გზაზე დავრჩეთ? განმარტეთ.
12 მეუღლეს ან მშობლებს შეუძლიათ მხარში ამოგვიდგნენ, რათა ჭეშმარიტების გზით სიარულში დაგვეხმარონ. ასევე, უხუცესებსაც ავალიათ ჩვენი, როგორც იმ სამწყსოს ნაწილის, დამწყემსვა, რომელსაც ისინი მეთვალყურეობენ (საქმეები 20:28). მაგრამ ვის აკისრია ძირითადი პასუხისმგებლობა, თუ გვინდა, რომ შეუპოვრად განვაგრძოთ სვლა ჭეშმარიტებაზე დაფუძნებულ ცხოვრების გზაზე? სინამდვილეში ეს პასუხისმგებლობა თითოეულ ჩვენგანს აკისრია და ეს ასეა ნებისმიერ შემთხვევაში — იქნება ეს შედარებით უშფოთველი პერიოდისა თუ განსაცდელების დროს. მოდი ქვემოთ მოთხრობილ ამბავს დავუფიქრდეთ.
13, 14. როგორც ბატკნის შესახებ ამბავმა დაგვანახვა, როგორ შეგვიძლია ჩვენთვის აუცილებელი სულიერი დახმარება ვითხოვოთ?
13 შოტლანდიაში, ერთ შემაღლებულ მდელოზე ბატკნები ბალახობდნენ. ერთ მათგანს გზა აებნა, ბორცვის კიდეს მიადგა და ფერდობზე დაგორდა. ბატკანი უვნებელი გადარჩა, მაგრამ რადგანაც შეშინებული იყო და მაღლა ვეღარ ადიოდა, საწყალობელი ბღავილი მორთო. დედამისს მისი ხმა შემოესმა და მანაც იქამდე იბღავლა, სანამ მეცხვარემ თავისი ხელით არ ამოიყვანა ბატკანი.
14 დაუკვირდით, რა თანმიმდევრობით მოხდა ყველაფერი. ბატკანმა საშველად მოხმობა დაიწყო, დედა ცხვარმა თავისი ხმა მიაშველა, ხოლო შეფუცხუნებული მეცხვარე უმალ გაიქცა მის ამოსაყვანად. თუკი პატარა ბატკანი და დედამისი გრძნობენ საფრთხეს და მაშინვე საშველად უხმობენ სხვებს, განა ჩვენც იგივენაირად არ უნდა მოვიქცეთ, როდესაც ბორძიკს ვიწყებთ სულიერად ანდა მოულოდნელ საფრთხეებს ვაწყდებით სატანის წუთისოფელში? (იაკობი 5:14, 15; 1 პეტრე 5:8). უთუოდ, ჩვენც ასევე უნდა მოვიქცეთ, განსაკუთრებით კი მაშინ, თუ ახალგაზრდა ვართ ანდა არც ისე დიდი ხანია, რაც ჭეშმარიტება შევიცანით და, შესაბამისად, გამოცდილებაც გვაკლია.
ღვთიურ ხელმძღვანელობას მივყვეთ და ბედნიერი ვიქნებით
15. როგორი გრძნობები დაეუფლა ერთ ქალს, როდესაც ქრისტიანულ კრებასთან ურთიერთობა დაიწყო?
15 ახლა ვნახოთ, რამდენად შეუდარებელი და ძვირფასია ბიბლიური შემეცნება და სულის სიმშვიდე, რომელიც ამ შემეცნებას მოაქვს მათთვის, ვინც ჭეშმარიტების ღმერთს ემსახურებიან. ერთი 70 წლის ქალი, რომელიც მთელი სიცოცხლის მანძილზე ანგლიკანურ ეკლესიაში დადიოდა, ბიბლიის შესწავლაზე დასთანხმდა იეჰოვას ერთ-ერთ მოწმეს. მალე მან გაიგო, რომ ღვთის სახელი იეჰოვა იყო და სხვებთან ერთად ისიც ამბობდა ხოლმე „ამინს“ ადგილობრივ სამეფო დარბაზში საჯაროდ წარმოთქმული გულწრფელი ლოცვის შემდეგ. მან დიდი გრძნობით თქვა: „თქვენ ღმერთს, ჩვენთვის, ამ უბრალო მოკვდავთათვის, მიუწვდომელ არსებად კი არ გვიხატავთ, არამედ, თითქოს, იხმობთ და გვერდში გვიყენებთ, როგორც საყვარელ მეგობარს. მსგავსი რამ ადრე არასდროს განმიცდია“. ვიმედოვნებთ, რომ ამ ძვირფას დაინტერესებულ ადამიანს მეხსიერებიდან არასოდეს ამოეშლება ის პირველი შთაბეჭდილება, რომელიც ჭეშმარიტებამ მოახდინა მასზე. მოდი ჩვენც ნურასდროს დავივიწყებთ, თუ რამდენად ძვირფასი იყო ჭეშმარიტება ჩვენთვის, როდესაც პირველად ვეზიარეთ.
16. ა) რა შეიძლებოდა მომხდარიყო, ფულის შოვნა რომ მთავარ საზრუნავად გაგვეხადა? ბ) რაში ვიპოვით ნამდვილ ბედნიერებას?
16 ბევრ ადამიანს ჰგონია, რომ თუ ბევრი ფული ექნებათ, უფრო ბედნიერები იქნებიან. მაგრამ, ფულის შოვნა რომ ცხოვრების მთავარ საზრუნავად გაგვეხადა, საკუთარ თავს „ენით აუწერელ სულიერი ტკივილს“ მივაყენებდით (1 ტიმოთე 6:10, „ფილიპსის თარგმანი“). ალბათ, თქვენც შენიშნული გაქვთ, რამდენი ადამიანი ყიდულობს ლატარიის ბილეთებს, ფლანგავს ფულს კაზინოებში, ან წინდაუხედავად მონაწილეობს საფონდო ბირჟის ოპერაციებში და გამდიდრებაზე ოცნებობს. ძალიან, ძალიან ცოტა თუ პოულობს სიმდიდრეს, რომელსაც ეძებენ. და, ხშირად, ვინც პოულობს, აცნობიერებს, რომ უეცარ გამდიდრებას ბედნიერება ვერ მოაქვს. პირიქით, ხანგრძლივი ბედნიერება მოაქვს იეჰოვას ნების შესრულებასა და ასევე, იეჰოვას სულიწმიდისა და მისი ანგელოზების ხელმძღვანელობით, ქრისტიანულ კრებასთან თანამშრომლობას (ფსალმუნი 1:1—3; 83:5, 6; 88:16). ასე მოქცევა უამრავ მოულოდნელ კურთხევას გვაზიარებს. არის თუ არა ჭეშმარიტება პირადად თქვენთვის იმდენად ძვირფასი, რომ მან ასეთი კურთხევები მოგიტანოთ?
17. რაზე მეტყველებს ის ფაქტი, რომ პეტრე მოციქული მეტყავე სიმონთან დარჩა?
17 განვიხილოთ პეტრე მოციქულის შემთხვევა, რომელმაც ახ.წ. 36 წელს მისიონერული მოგზაურობა დაიწყო და შარონში ჩავიდა. შემდეგ ლიდაში შეჩერებისას, დამბლადაცემული ენეასი განკურნა; მერე კი საპორტო ქალაქ იაფოში გაემგზავრა, სადაც ქრისტიანი მოწაფე ქალი ტაბითა აღადგინა. საქმეების 9:43-ში ვკითხულობთ: „მან მრავალი ხანი დაჰყო იაფოში ვინმე მეტყავე სიმონთან“. ეს მოკლე ცნობა გვანახვებს, რომ პეტრე მიუკერძოებლობას ავლენდა, როდესაც ამ ქალაქის მაცხოვრებლებს ემსახურებოდა. როგორ? ბიბლიის მცოდნე ფრედერიკ ფარერი წერს: „მეტყავის სახლში ცხოვრებაზე ზეპირი [მოსეს] რჯულის ვერც ერთ მკაცრ და უკომპრომისო დამცველს ვერ დაიყოლიებდით. ამ ხელობის მცოდნეებს ყოველდღე უწევდათ ტყავებთან და სხვადასხვანაირი, მოკლული ცხოველის სხეულთან შეხება და მასალა, რომელსაც ისინი იყენებდნენ, ამ საქმიანობას უწმინდურსა და საზიზღარს ხდიდა კანონების თავგადაკლულ დამცველთა თვალში“. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ სიმონის სახლი, რომელიც ‘ზღვის პირას იდგა’, არ ემიჯნებოდა იმ შენობას, სადაც მას ტყავი გამოჰყავდა, სიმონი იმ ხელობის კაცი იყო, „რომელსაც ზიზღით ეკიდებოდნენ და ამგვარად ყველას, ვინც ამ საქმიანობით იყო დაკავებული, თავმოყვარეობას ულახავდნენ“,— ამბობს ფარერი (საქმეები 10:6).
18, 19. ა) რატომ ჩააგდო პეტრე საგონებელში ხილვამ? ბ) რა მოულოდნელი კურთხევა ხვდა წილად პეტრეს?
18 მიუკერძოებელმა პეტრემ დააფასა სიმონის სტუმართმოყვარეობა და სწორედ მის სახლში მიიღო მოულოდნელი მითითება ღვთისგან. პეტრემ ხილვა იხილა. ხილვაში მას ებრძანა, რომ ებრაული წესით არაწმინდად მიჩნეული ცხოველები ეჭამა. პეტრე შეეპასუხა, რომ არასოდეს ეჭამა რაიმე „ბიწიერი და უწმიდური“. მაგრამ ხმამ სამჯერ გაუმეორა: „რაც ღმერთმა განწმიდა, ნუ მიიჩნევ ბიწიერად“. გასაგებია, რომ «პეტრე გულში ფიქრობდა [„საგონებელში იყო ჩავარდნილი“, აქ], თუ რა იყო ეს ჩვენება, რომელიც მან იხილა» (საქმეები 10:5—17; 11:7—10).
19 პეტრემ არ იცოდა, რომ წინა დღეს კესარიაში, ორმოცდაათიოდე კილომეტრის მოშორებით, ერთმა არაებრაელმა მამაკაცმაც, სახელად კორნელიოსმა, იხილა ხილვა. იეჰოვას ანგელოზმა დაარიგა კორნელიოსი, რომ პეტრეს საპოვნელად მეტყავე სიმონის სახლში გაეგზავნა მსახურები. კორნელიოსმა სიმონის სახლში გააგზავნა მსახურები, რომლებიც პეტრესთან ერთად დაბრუნდნენ კესარიაში. იქ მან კორნელიოსს, მის ნათესავებსა და მეგობრებს უქადაგა. შედეგად, ისინი პირველი წინადაუცვეთელი არაებრაელი მორწმუნეები გახდნენ, რომლებმაც სულიწმიდა მიიღეს, როგორც სამეფოს მემკვიდრეებმა. მიუხედავად იმისა, რომ წინადაუცვეთელნი იყვნენ, ყველა, ვინც პეტრეს სიტყვა მოისმინა, მოინათლა. ამან საშუალება მისცა ებრაელების მიერ უწმინდურებად მიჩნეულ სხვა ერების ადამიანებს, რომ ქრისტიანული კრების წევრები გამხდარიყვნენ (საქმეები 10:1—48; 11:18). რა დიდი ბედნიერება ხვდა პეტრეს წილად — და ეს იმიტომ, რომ ჭეშმარიტება ძვირფასი იყო მისთვის, რის გამოც მზადყოფნით შეხვდა იეჰოვას მითითებას და რწმენით იმოქმედა!
20. როგორ გვეხმარება ღმერთი, როდესაც ჭეშმარიტებას ცხოვრებაში პირველ ადგილზე ვაყენებთ?
20 პავლე შეგვაგონებს: „[ვიყოთ] ჭეშმარიტების სიყვარულით მთქმელნი, ყველაფერში ვიზრდებოდეთ მის მიმართ, ვინც არის თავი — ქრისტე“ (ეფესელთა 4:15). დიახ, ჭეშმარიტება შეუდარებელ ბედნიერებას მოგვიტანს დღეს, თუკი მას ჩვენს ცხოვრებაში პირველ ადგილზე დავაყენებთ და საშუალებას მივცემთ იეჰოვას, რომ თავისი სულიწმიდის მეშვეობით წარმართოს ჩვენი ნაბიჯები. ასევე, ყოველთვის გახსოვდეთ, რომ წმინდა ანგელოზები მხარში გვიდგანან სასიხარულო ცნობის უწყებისას (გამოცხადება 14:6, 7; 22:6). რა დიდი ბედნიერებაა, რომ ასეთი მხარდაჭერით ვსარგებლობთ იმ საქმიანობაში, რომლის შესრულებაც იეჰოვამ დაგვავალა! თუ უმწიკვლობას შევინარჩუნებთ, შესაძლებლობა გვექნება, რომ მთელი მარადიულობის განმავლობაში ვუძღვნათ ქება-დიდება იეჰოვას, ჭეშმარიტების ღმერთს. განა შეიძლება იყოს რამე ამაზე ძვირფასი და სასურველი?
რა ვისწავლეთ?
• რატომ არ იღებს ჭეშმარიტებას მრავალი ადამიანი?
• როგორი დამოკიდებულება უნდა ჰქონდეთ ქრისტიანებს ყველაფრისადმი, რასაც სატანის წუთისოფელი გვთავაზობს?
• როგორი დამოკიდებულება უნდა გვქონდეს კრების შეხვედრებისადმი და რატომ?
• ძირითადად ვის აკისრია ჩვენს სულიერობაზე ზრუნვის პასუხისმგებლობა?
[რუკა⁄სურათი 18 გვერდზე]
(სრული ტექსტი იხილეთ პუბლიკაციაში)
დიდი ზღვა
კესარია
შარონი
იაფო
ლიდა
იერუსალიმი
[სურათი]
პეტრე ღვთის მითითების თანახმად მოიქცა და მოულოდნელი კურთხევები ხვდა წილად.
[საავტორო უფლება]
Map: Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.
[სურათი 13 გვერდზე]
იესომ ჭეშმარიტების შესახებ დაამოწმა.
[სურათი 15 გვერდზე]
ფიზიკური საზრდოს მსგავსად, სულიერი საკვები სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ჩვენი კეთილდღეობისთვის.