სულერთია ღმერთისთვის ჩვენ რომ ვიტანჯებით?

როგორ დაუშვა ღმერთმა ეს?

მარინა: დღეს თქვენს სამეზობლოში ამ ტრაქტატს ვავრცელებ. მისი სათაურია „გინდათ იცოდეთ სიმართლე?“. ინებეთ.

სოფო: რელიგიაზეა?

მარინა: დიახ, ნახეთ აქ ექვსი კითხვაა მოცემული. რომელ კითხვაზე ...

სოფო: არა, საჭირო არ არის. ვფიქრობ, დროს ტყუილად დაკარგავთ ჩემთან საუბრით.

მარინა: რატომ ფიქრობთ ასე?

სოფო: სიმართლე გითხრათ, არც კი ვიცი, მწამს თუ არა ღმერთი.

მარინა: ვაფასებ თქვენს გულწრფელობას. შეიძლება გკითხოთ, ყოველთვის ასე ფიქრობდით?

სოფო: არა, ადრე ხშირად დავდიოდი ეკლესიაში. მაგრამ დიდი ხნის წინ შევწყვიტე იქ სიარული.

მარინა: გასაგებია. ჰო მართლა, მე მარინა მქვია, თქვენ როგორ მოგმართოთ?

სოფო: სოფო.

მარინა: სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა სოფო.

სოფო: ჩემთვისაც.

მარინა: არ იფიქროთ, რომ ჩემს რწმენას გახვევთ თავს. უბრალოდ მაინტერესებს, კონკრეტულად რამ დაგაეჭვათ ღვთის არსებობაში?

სოფო: 17 წლის წინ დედაჩემი ავარიაში მოყვა.

მარინა: რა სამწუხაროა. ძალიან დაშავდა?

სოფო: დღემდე პარალიზებულია.

მარინა: საშინელებაა. ალბათ, ძალიან გიჭირთ ამასთან შეგუება.

სოფო: რა თქმა უნდა. ამიტომაც ვფიქრობ, ღმერთი რომ არსებობდეს, ასეთ რამეს როგორ დაუშვებდა. და თუ არსებობს, რატომ უშვებს ადამიანების ტანჯვას?

არასწორია თუ ასეთი კითხვები გვიჩნდება?

მარინა: თქვენი კითხვები სავსებით ნორმალურია. ბუნებრივია, როცა ვიტანჯებით, გვაინტერესებს, რატომ ხდება ეს. ბიბლიურ დროში ღვთის ერთგულ მსახურებსაც აწუხებდათ მსგავსი კითხვები.

სოფო: მართლა?

მარინა: დიახ, შეიძლება ბიბლიიდან ერთი აზრი წაგიკითხოთ?

სოფო: კი ბატონო.

მარინა: ნახეთ, რა ჰკითხა ღმერთს მისმა ერთგულმა წინასწარმეტყველმა აბაკუმმა. აბაკუმის 1-ლი თავის მე-2 და მე-3 მუხლებში წერია: „როდემდე უნდა გთხოვდე, იეჰოვა, შველას და არ ისმენდე? როდემდე უნდა გთხოვდე ხსნას ძალადობისგან და არ გვშველოდე? რატომ მაყურებინებ სიავეს?“. ამ წინასწარმეტყველის კითხვები რაღაცით თქვენს კითხვებს ჰგავს.

სოფო: კი, ასეა.

მარინა: ღმერთს არასდროს გაუკიცხავს აბაკუმი ასეთი კითხვებისთვის და არც ის უთქვამს, რომ მას რწმენა აკლდა.

სოფო: საინტერესოა.

იეჰოვას გული სტკივა, როცა ადამიანთა ტანჯვას ხედავს

მარინა: ბიბლიიდან ვიგებთ, რომ ღმერთს შეუმჩნეველი არ რჩება ჩვენი ტანჯვა და ის ზრუნავს ჩვენზე.

სოფო: რას გულისხმობთ?

მარინა: მინდა, ერთი აზრი გაგიზიაროთ ბიბლიიდან, რომელიც ჩაწერილია გამოსვლის 3:7-ში. თავად ხომ არ წაიკითხავდით?

სოფო: კარგი. „ვიხილე ეგვიპტეში ჩემი ხალხის ჩაგვრა და მოვისმინე მათი ღაღადი, რადგან სამუშაოდ მიერეკებიან. კარგად ვიცი, რა ტკივილსაც განიცდიან“.

მარინა: მადლობა. ამ მუხლიდან გამომდინარე, როგორ ფიქრობთ, სულერთია ღმერთისთვის, რომ მისი მსახურები იტანჯებიან?

სოფო: როგორც ჩანს, არა.

მარინა: დააკვირდით, რა წერია ამ მუხლის ბოლოში. ღმერთი ამბობს: „კარგად ვიცი, რა ტკივილსაც განიცდიან“. ჰგავს ეს სიტყვები გულგრილი ღმერთის ნათქვამ სიტყვებს?

სოფო: ნამდვილად, არა.

მარინა: მართალია. ღმერთი არა მარტო ამჩნევს ჩვენს პრობლემებს, არამედ წუხს კიდევაც იმის გამო, რომ ჩვენ ასეთ მდგომარეობაში ვართ. ამასთან დაკავშირებით ვნახოთ, რა წერია ესაიას 63:9-ში. ეს ეხება იმ დროს, როცა ღვთის ხალხი გასაჭირში იყო. აქ წერია: „მათი გასაჭირი მისი გასაჭირი იყო“. განა აქედან არ ჩანს, რომ ღმერთს გულთან ახლოს მიჰქონდა თავისი ხალხის გასაჭირი?

სოფო: დიახ, ასეა.

მარინა: სოფო, ღმერთი მართლა ზრუნავს ჩვენზე და მას გულს სტკენს ჩვენი ტანჯვის დანახვა. ჩვენი ტკივილი მისი ტკივილია.

რატომ არაფერს არ აკეთებს ამდენი ხანი?

მარინა: წასვლამდე, მინდა ბიბლიიდან კიდევ ერთი აზრი გაგიზიაროთ.

სოფო: კეთილი.

მარინა: ვნახოთ, რას ამბობს ბიბლია ღვთის ძალაზე. ნახეთ, რა წერია იერემიას 10:12-ში. შეგიძლიათ წაიკითხოთ?

სოფო: რა თქმა უნდა. „მან თავისი ძლიერებით შექმნა დედამიწა, სიბრძნით დააფუძნა ნაყოფიერი მიწა და გამჭრიახობით გადაჭიმა ცა“.

მარინა: მადლობა. მოდი, ერთი წუთით დავფიქრდეთ ამ მუხლზე. განა დიდი ძალა არ იქნებოდა საჭირო ამხელა სამყაროს შესაქმნელად?

სოფო: რასაკვირველია.

მარინა: თუკი ღმერთს იმხელა ძალა აქვს, რომ ეს ყველაფერი შექმნა, განა იმას ვერ შეძლებს, რომ ბოლო მოუღოს ჩვენს ტანჯვას?

სოფო: ნამდვილად შეძლებს.

მარინა: ბუნებრივია, იმიტომ გაწუხებთ დედის მდგომარეობა, რომ გიყვართ ის, ხომ ასეა?

სოფო: რა თქმა უნდა.

მარინა: დედათქვენის განკურნება რომ შეგეძლოთ, დღესვე არ განკურნავდით?

სოფო: რასაკვირველია.

მარინა: დაფიქრდით. ბიბლიიდან ვიგებთ, რომ ღმერთს შეუმჩნეველი არ რჩება ჩვენი გასაჭირი, მას ესმის ჩვენი გრძნობები; გარდა ამისა ის უსაზღვრო ძალასაც ფლობს, რომ ბოლო მოუღოს ტანჯვას. შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, რამდენის მოთმენა უწევს ღმერთს, რომ დღესვე არ უსვამს წერტილს ამ ყველაფერს?

სოფო: ამ კუთხით არასდროს მიფიქრია.

მარინა: როგორც ჩანს, ღმერთს საფუძვლიანი მიზეზი აქვს და იმიტომ უშვებს დროებით ჩვენს ტანჯვას.a

სოფო: რა ვიცი, ალბათ აქვს.

მარინა: თუ წინააღმდეგი არ იქნებით, ისევ გამოგივლით და ამ საკითხზე უფრო ვრცლად ვისაუბროთ.

სოფო: კარგი, დაგელოდებით.b